آموزشکده توانا
61.6K subscribers
27.8K photos
34.8K videos
2.53K files
18K links
کانال رسمی «توانا؛ آموزشکده جامعه مدنی»
عكس،خبر و فيلم‌هاى خود را براى ما بفرستيد:
تلگرام:
t.me/Tavaana_Admin

📧 : info@tavaana.org
📧 : to@tavaana.org

tavaana.org

instagram.com/tavaana
twitter.com/Tavaana
facebook.com/tavaana
youtube.com/Tavaana2010
Download Telegram
"آتپور از طرفداران خود می‌خواست که در جلوی بازداشتگاه‌هایی که فعالین زندانی بودند، جمع شوند. این تجمعات وسیله بسیار خوبی برای اعمال فشار بر دولت بود. تجمع فعالین جلوی بازداشتگاه‌ها، صلح‌آمیز و با نشاط بود تا فضای تجمع را پر شور نگه دارد. آنها به موسیقی گوش می‌کردند و آواز می‌خواندند و یا والیبال بازی می‌کردند.

آنگونه که یکی از فعالین آتپور می‌گوید: «رهگذران آنها را خنده‌دار می‌یافتند و پلیس از آنها خشمگین می‌شد. اما چه می‌توانستند بکنند؟ بازداشت کسانی که در پیاده رو ایستاده و به موزیک گوش می‌کردند، کار ساده‌ای نبود. پلیس که از یک طرف با پیگیری مصرانه وکلای حقوق بشر مواجه بود و از طرف دیگر تحت فشار تجمعات عمومی و رسانه‌ها قرار داشت، مجبور می‌شد فعالین را که بی‌گناه زندانی شده بودند آزاد کند. پس از آزادی، فعالین بیانیه صادر می‌کردند و در آن، گفته معروف «جرج لوئیس برجس» را نقل می‌کردند: «خشونت آخرین پایگاه ضعیفان است». این بیانیه‌ها حاوی این پیام بود که: «رژیم بر آخرین پایه‌های خود ایستاده است و دلیل ساده آن هم، روی آوردن به سرکوب است.»

طنز، یکی از واکنش‌های کلیدی آتپور در برابر رژیم بود. به عنوان مثال برای هجو و بی اثر کردن تبلیغات رژیم، فعالین، تی‌شرت‌هایی می‌پوشیدند که بر روی آن عبارت «آتپور تروریست» نوشته شده بود. بنابر گزارش «اسردیا پوپوویچ» یکی از فعالین این گروه، آتپور در بین مردم محبوبیت پیدا کرده بود برای اینکه: «من شوخی می‌کنم شما عصبانی می‌شوید. من مسخره‌بازی درمی‌آورم شما مرا کتک می‌زنید و بازداشت می‌کنید. در این بازی شما همیشه بازنده هستید. برای اینکه شما فقط یک کار بلدید ولی من هر روز شوخی تازه و پیام مثبتی برای مخاطبین بیشتری دارم».

در نهایت سرکوب‌ها نتیجه عکس داد و جنبش آتپور را به صورت «مظلوم ملی شماره یک» درآورد و هم‌دردی عمومی نسبت به جنبش را گسترده‌تر کرد. زیرا آنها براین باور بودند که سرکوب بی‌رحمانه جوانان برای شوخی و فعالیت‌های مسالمت‌آمیز بی‌معنی است.
هم‌دردی عمومی آنقدر گسترده شد که حتی سبب جدا شدن بعضی از طرفداران میلوسویچ و پیوستن آن به آتپور گردید و به این ترتیب، مخالفینی حتی در حلقه طرفداران میلوسویچ نیز ظاهرشدند."
bit.ly/2t9eB0H

آنچه که خواندید بخشی از مطالعه موردی توانا درباره مبارزه مسالمت‌آمیز آتپور، در کشور صربستان است.

این مطالعه موردی آموزنده را در آدرس زیر بخوانید:

https://tavaana.org/fa/node/1801

#جنبش_آتپور #مبارزه_بدون_خشونت #صربستان

@Tavaana_TavaanaTech
در حکومتی که آزادی‌های فردی را سرکوب می‌کند و سبک‌های زندگی مغایر با ایدئولوژی حاکم را نمی‌پذیرد، رقص هم تبدیل به یک کنش سیاسی می‌شود.

نمایش بازجویی و اعترافات دختران رقصنده اینستاگرامی در صداوسیمای جمهوری اسلامی، باعث شد تا جمع کثیری از مردم در کنشی اعتراضی برقصند.
این کنش آن‌طور که برخی فکر می‌کنند، مغایر با اعتراض به بیکاری و فقر و بی‌عدالتی و بی‌آبی و ... نبوده است. بلکه کنشی است که بخش زیادی از مردم را در برابر ایدئولوژی هیئت حاکمه قرار داده است.
آنقدر واکنش‌ها موثر بود که حتی خودی‌های نظام ناچار به محکوم کردن بازجویی و اعتراف‌گیری دختران شده‌اند و پلیس فتا هم مسئولیت آن را نپذیرفته است!

حکومت جمهوری اسلامی با آزادی‌های فردی و اجتماعی مخالف است، و از این جهت تا حد زیادی شبیه حکومت‌های کمونیستی است.

البته در حکومت‌های کمونیستی آواز و رقص زنان ممنوع نبود!

در جمهوری اسلامی اما، رقص، آواز، دوچرخه‌سواری، اجرای کنسرت، نوازندگی در کنسرت توسط زنان و .... ممنوع است. پس انجام همه‌ی اینها می‌تواند نوعی کنش اعتراضی باشد و عده‌ی زیادی را همراه خود کند.

پس #برقص_تا_برقصیم و به ارزش‌های نظام مقدس پشت کنیم. مثل #پشت_به_دشمن_رو_به_میهن که توسط کشاورزان ورزنه انجام شد.

در ادامه توجه شما را به تجربه صربستان جلب می‌کنیم:

"آتپور از طرفداران خود می‌خواست که در جلوی بازداشتگاه‌هایی که فعالین زندانی بودند، جمع شوند. این تجمعات وسیله بسیار خوبی برای اعمال فشار بر دولت بود. تجمع فعالین جلوی بازداشتگاه‌ها، صلح‌آمیز و با نشاط بود تا فضای تجمع را پر شور نگه دارد. آنها به موسیقی گوش می‌کردند و آواز می‌خواندند و یا والیبال بازی می‌کردند.

آنگونه که یکی از فعالین آتپور می‌گوید: «رهگذران آنها را خنده‌دار می‌یافتند و پلیس از آنها خشمگین می‌شد. اما چه می‌توانستند بکنند؟ بازداشت کسانی که در پیاده رو ایستاده و به موزیک گوش می‌کردند، کار ساده‌ای نبود. پلیس که از یک طرف با پیگیری مصرانه وکلای حقوق بشر مواجه بود و از طرف دیگر تحت فشار تجمعات عمومی و رسانه‌ها قرار داشت، مجبور می‌شد فعالین را که بی‌گناه زندانی شده بودند آزاد کند. پس از آزادی، فعالین بیانیه صادر می‌کردند و در آن، گفته معروف «جرج لوئیس برجس» را نقل می‌کردند: «خشونت آخرین پایگاه ضعیفان است». این بیانیه‌ها حاوی این پیام بود که: «رژیم بر آخرین پایه‌های خود ایستاده است و دلیل ساده آن هم، روی آوردن به سرکوب است.»

این مطالعه موردی آموزنده را در آدرس زیر بخوانید:

https://tavaana.org/fa/node/1801

#جنبش_آتپور #صربستان

@Tavaana_TavaanaTech