«چند وقت پیش مرد ۶۵ ساله‌ای با آویزان کردن خود از پل عابر پیاده خودش را کشت. این‌روزها که از پل میرداماد عبور می‌کنید بر آن پل این تابلو را می‌بینید که نصب شده است و بر روی آن نوشته شده که «هر صبح که بیدار می‌شویم، به یاد بیاوریم چه‌قدر ارزشمند است که می‌توانیم نفس بکشیم، فکر کنیم، لذت ببریم و #عشق بورزیم...»
به نظر من این حرف کلام درستی است و باید قدر زندگی را دانست اما نصب این تابلو توسط شهرداری درست یک هفته پس از این‌که آن مرد ۶۵ ساله خود را دار زد کمی زننده و زشت است. اگر آدمی درد تمام وجودش را احاطه نکند و مشقات زندگی کلافه‌اش نکند قطعا حاضر نیست جان خودش را به دست خودش بگیرد. شاید به‌تر بود به جای سخنان شعاری در این مکان به #شهروندان آموزش می‌دادند که وقتی دچار #افسردگی می‌شوید چگونه با آن مواجه بشوید و چگونه با مشاور و #روان‌شناس و #روان‌پزشک و روان‌کاو ارتباط بگیرید. شاید به‌تر بود در این مکان به جای شعار، نوشته‌ای آموزشی قرار می‌دادند و شعارهای زیبای‌شان را جای دیگری نصب می‌کردند. کاش...!»
نظر شما در مورد این نوشته‌ی یکی از هم‌راهان توانا چیست؟
لینک زیر در این زمینه آموزنده است:
با فردی که قصد #خودکشی دارد چه باید کرد؟
اثر دکتر ریچل پروچنو
https://goo.gl/7o9KCq

@Tavaana_TavaanaTech