اسدالله یکتا را می‌شناسید؟
#بازیگر ریز نقشی که در بسیاری از فیلم‌های سینمایی پیش و پس از انقلاب به ایفای نقش پرداخت. او با وجود هنرنمایی در بیش از ۶۰ فیلم در سینمای ایران، از نظر اقتصادی شرایط مناسبی ندارد. او ۷۵ سال سن دارد اما با این وجود برای امرار معاش در خیابان‌های تهران سیگارفروشی می‌کند.

اسدالله یکتا در گفت‌وگو با روزنامه‌ی قانون از وضعیت نامناسب زندگی و بی‌توجهی مسئولان به خود می‌گوید.

اسدالله یکتا در این سن‌وسال نه شغل مناسبی دارد و نه مسکن مناسب. او در خانه‌ای محقر در حاشیه‌ی ورامین مستاجر است.
یکتا در این گفت‌وگو در مورد حمایت مسئولان می‌گوید:

«روزی در مراسمی آقای علی جنتی را زیارت کردم. او گفت: «شما آقای یکتا هستی؟» گفتم: «بله!» گفت: «اگر کاری یا خواسته‌ای داشتی با دوستان در تماس باش.» بعد از چند روز با یکی از آن افراد معرفی شده، به امید مهیا شدن وامی تماس گرفتم اما چنان برخورد سرد و بی تفاوتی با من شد که به کل از خواسته‌ام منصرف شدم. مسئولان محترم، به شدت زیبا وعده می دهند، بسیار در مقام حرف، خوش بیان هستند …

اسدالله یکتا در مورد داستان رانت و لابی برای گرفتن نقش در سینمای ایران در پیش و پس از انقلاب می‌گوید:

در زمان پیش از انقلاب به هیچ وجه جریانات و مناسبات این‌چنینی وجود نداشت. خالقان اثر یا هنرمندی را می خواستند یا نه. اما اکنون بخش عمده استعدادیابی بر اساس میزان استعداد مالی آن متقاضی سنجیده می شود. به طوری که در ابتدا باید پولی بدهند تا نقشی را بخرند. به یاد دارم که در زمانی نسبتا دور، فردی برای خرید یک نقش، حدود 20 میلیون تومان به مرحوم ایرج قادری داده بود. بدتر از این حالتی است که هنرمندی برای نقشی انتخاب می شود حتی با او صحبت هم صورت می گیرد اما ناگهان کسی می آید و با پول هنگفتی آن نقش را برای خودش می خرد و به خاطر پول فلان شخص، آن استعداد کنار گذاشته می شود و آن آقا یا آن خانم به ظاهر بازیگر به اتکای جیب پر پولش ستاره یک فیلم می شود!
باندبازی ها و رابطه ها چون ماری گلوی سینمای ایران را می فشارد. نه فقط از زبان من، بروید و از قدیمی های این سینما هم بپرسید که در روزگار قدیم، بدنه سینمای ما به چه میزان سلامت بود؟ به چه میزان شرط اخلاق رعایت می‌شد؟ چه‌کسی در سینما پیدا می شود که از #پوری_بنایی به نیکی یاد نکند؟ پوری بنایی یک خانم بود. خانم به‌معنای واقعی، یک زن عفیف و #هنرمند. او یک از هزار سینماگري بود که با آبرو و تلاش خود، سنگ‌های این #سینما را بنا کردند.

یکتا در مورد #محمدعلی_فردین می‌گوید:

آن شب تلخ که زنگ زدند و گفتند آقای #فردین از دنیا رفت، خداوند شاهد است همان دردی را کشیدم که در زمان فوت پدرم تحمل کردم. او بسیار بسیار مرد با ‌ایمان و هنرمندی بود و همین ایمان و هنر سرشارش محبوبیتی اینچنین برایش به ارمغان آورد. ایشان به قدری از لحاظ معنوی در زندگی من نقش پررنگی دارند که هنوز هم، هر روز از ایشان تشکر می‌کنم. او قطعا برای من اسطوره ای تکرار‌ناپذیر است. کسی که هیچ وقت من را فراموش نکرد و در تمام احوال به یادم بود...

@Tavaana_TavaanaTech

پوری بنایی؛ از ستاره سینمای دیروز تا زن نیکوکار امروز
bit.ly/2J2eGy0

پوری بنایی از جمله بازیگران فیلم «قیصر» بود. فیلمی با هنرنمایی زنده یاد «ناصر ملک مطیعی»، «بهروز وثوقی» و نیز «پوری بنایی».

صدیقه بنایی با نام هنری پوری در ۱۹ مهر ۱۳۱۹در اراک به دنیا آمد. هفت خواهر و یک برادر دارد. چهار سال داشت که پدرش تصمیم می گیرد به تهران بیاید. دبیرستان را در تهران تمام می کند دیپلم خیاطی و گل سازی دارد. چند سال در کلاس های لیلی لازازیان باله کار کرد دوسال ستنور کار کرد. عاشق کارهای هنری و ورزش بود. اسب سواری می کرد و قهرمان کورس تهران بود. تنیس و اسکی نیز از دیگر فعالیت های ورزشی او بود.

او هرگر ازدواج نکرد و در این باره می گوید: «من یک عشق خوب و مقدس داشتم – بهروز وثوقی- که قسمت نشد ازدواج کنیم و پس از آن هیچ وقت عاشق نشدم.» در فیلم «خداحافظ تهران» با بهروز وثوق آشنا شد و از آنجا بود که به هم علاقمند شدند ولی این علاقه منجر به ازدواج نشد.

او از دبیرستان تیاتر کار می کرد و به هنر و هنرپیشگی علاقه داشت پدر و مادرش نیز از او حمایت می کردند. به دعوت آقای وحدت – که از آشنایان دور ایشان بود- در سال ۱۳۴۳ اولین فیلمش «عروس فرنگی» را بازی کرد. این فیلم بسیار موفق بود در فستیوال های مختلف جایزه گرفت و پوری بنایی در مسکو دیپلم افتخار دریافت کرد و پس از آن بود که سیل قراردادهای کاری به سمت خانم بنایی سرازیر شد.

او در پاسخ به اینکه چرا دیگر کار نمی کند گفت: «من عاشق ایران هستم و دوست دارم کارهای خیر کنم. امور خیریه را از بنیاد خیریه فرح پهلوی شروع کردم و کارهای خیر ایشان بسیار من را تخت تاثیر قرار داد». او در توضیح بیشتر از تاثیرپذیری خود از شهبانو فرح پهلوی در کار خیر می گوید: «یک روز مجله زن روز را ورق می زدم که عکسی از فرح پهلوی با یک بچه جذامی دیدم که صورت به صورت بودند و این عکس خیلی مرا تحت تاثیر قرار داد. به دفتر بنیاد خیریه رفتم و آمادگی خودم را برای فعالیت در خیریه اعلام کردم. برای جذامخانه های مشهد و تبریز، برای بی سرپرستان و کر و لال ها فعالیت کردم و تا امروز هم ادامه دارد».

درباره پوری بنایی و فعالیت های او بیشتر بخوانید:
https://bit.ly/2xCa9ge

#پوری_بنایی

@Tavaana_TavaanaTech

حمیدرضا نعیمی کارگردان نمایش "ریچارد"، اجرای چند شب قبل این نمایش در تالار وحدت را به کسی تقدیم کرد که «چهل سال لب‌هایش را دوختند و نگذاشتند جلوی دوربین برود»:
#پوری_بنایی ستاره سینمای پیش از انقلاب

ویدئویی از خانم «پوری بنایی» - بازیگر برجسته سینمای پیش از انقلاب - که در آن از نقش شهبانو فرح پهلوی در برپایی جشن هنر شیراز تجلیل می‌کند و آن را فرصتی برای هنرمندان ایران و عرضه هنرنمایی‌شان در عرصه‌های مختلف می‌داند.

این جشن از سال ۱۳۴۶ تا ۱۳۵۶ به مدت ۱۱ دوره برگزار شد و هر تابستان، به مدت نزدیک به دو هفته ایران را تبدیل به یک مرکز هنری بزرگ می‌کرد. شهبانو فرح پهلوی کلید آغاز آن را زد و «رضا قطبی» - رییس سازمان رادیو و تلویزیون ملی ایران - و فرخ غفاری - معاون فرهنگی رضا قطبی - از جمله کسانی بودند که از همان آغاز طرح جشن هنر شیراز در برگزاری آن مدخلیت داشتند.

پوری بنایی قبل از وقوع انقلاب اسلامی قراردادهایی با کشورهای آمریکایی و اروپایی داشت که با وقوع انقلاب نتوانست دو سه سالی از ایران خارج شود. البته تصمیم هم نداشت ایران را ترک کند. در این باره می‌گوید: «می‌خواستم هر کاری که می‌کنم در همین آب و خاک باشد.»

درباره‌ی پوری بنایی بیشتر بخوانید :
bit.ly/2UIDBfO
.
#پوری_بنایی #جشن_هنر #جشن_هنر_شیراز #فرح_پهلوی #سینمای_ایران #هنر #هنرمند #توانا #آموزشکده_توانا #انقلاب_اسلامی

@Tavaana_TavaanaTech

زادروز پوری بنائی

صدیقه بنایی با نام هنری پوری در ۱۹ مهر ۱۳۱۹ در اراک به دنیا آمد.

او هرگز ازدواج نکرد و در این باره می‌گوید: «من یک عشق خوب و مقدس داشتم - بهروز وثوقی - که قسمت نشد ازدواج کنیم و پس از آن هیچ وقت عاشق نشدم.» در فیلم «خداحافظ تهران» با بهروز وثوقی آشنا شد و از آن‌جا بود که به هم علاقه‌مند شدند ولی این علاقه منجر به ازدواج نشد.
.
او از دوره دبیرستان تئاتر کار می‌کرد و به هنر و هنرپیشگی علاقه داشت. پدر و مادرش نیز از او حمایت می‌کردند. به دعوت آقای وحدت - که از آشنایان دور ایشان بود - در سال ۱۳۴۳ اولین فیلمش «عروس فرنگی» را بازی کرد. این فیلم بسیار موفق بود و در فستیوال‌های مختلف جایزه گرفت؛ پوری بنایی در مسکو دیپلم افتخار دریافت کرد و پس از آن بود که سیل قراردادهای کاری به سمت او سرازیر شد.

پوری بنایی قبل از وقوع انقلاب اسلامی قراردادهایی با کشورهای آمریکایی و اروپایی داشت که با وقوع انقلاب نتوانست دو سه سالی از ایران خارج شود. البته تصمیم هم نداشت ایران را ترک کند. در این باره می‌گوید: «می‌خواستم هر کاری که می‌کنم در همین آب و خاک باشد.»
.
او در پاسخ به این‌که چرا دیگر کار نمی‌کند می‌گوید: «من عاشق ایران هستم و دوست دارم کارهای خیر کنم. امور خیریه را از بنیاد خیریه فرح پهلوی شروع کردم و کارهای خیر ایشان بسیار من را تحت تاثیر قرار داد.»
.
درباره‌ی پوری بنایی بیشتر بخوانید :
bit.ly/2UIDBfO

#پوری_بنایی

@Tavaana_TavaanaTech

زادروز پوری بنائی

صدیقه بنایی با نام هنری پوری در ۱۹ مهر ۱۳۱۹ در اراک به دنیا آمد.

او هرگز ازدواج نکرد و در این باره می‌گوید: «من یک عشق خوب و مقدس داشتم - بهروز وثوقی - که قسمت نشد ازدواج کنیم و پس از آن هیچ وقت عاشق نشدم.» در فیلم «خداحافظ تهران» با بهروز وثوقی آشنا شد و از آن‌جا بود که به هم علاقه‌مند شدند ولی این علاقه منجر به ازدواج نشد.
.
او از دوره دبیرستان تئاتر کار می‌کرد و به هنر و هنرپیشگی علاقه داشت. پدر و مادرش نیز از او حمایت می‌کردند. به دعوت آقای وحدت - که از آشنایان دور ایشان بود - در سال ۱۳۴۳ اولین فیلمش «عروس فرنگی» را بازی کرد. این فیلم بسیار موفق بود و در فستیوال‌های مختلف جایزه گرفت؛ پوری بنایی در مسکو دیپلم افتخار دریافت کرد و پس از آن بود که سیل قراردادهای کاری به سمت او سرازیر شد.

پوری بنایی قبل از وقوع انقلاب اسلامی قراردادهایی با کشورهای آمریکایی و اروپایی داشت که با وقوع انقلاب نتوانست دو سه سالی از ایران خارج شود. البته تصمیم هم نداشت ایران را ترک کند. در این باره می‌گوید: «می‌خواستم هر کاری که می‌کنم در همین آب و خاک باشد.»
.
او در پاسخ به این‌که چرا دیگر کار نمی‌کند می‌گوید: «من عاشق ایران هستم و دوست دارم کارهای خیر کنم. امور خیریه را از بنیاد خیریه فرح پهلوی شروع کردم و کارهای خیر ایشان بسیار من را تحت تاثیر قرار داد.»
.
درباره‌ی پوری بنایی بیشتر بخوانید :
bit.ly/2UIDBfO

#پوری_بنایی

@Tavaana_TavaanaTech

نصرت‌الله وحدت، محمدرضا شجریان و پوری بنایی در یک قاب

درباره پوری بنایی که امروز هشتاد ساله شد بیش‌تر بخوانید:
http://bit.ly/2UIDBfO

#پوری_بنایی #شجریان

@Tavaana_TavaanaTech

زادروز پوری بنائی

صدیقه بنایی با نام هنری پوری در ۱۹ مهر ۱۳۱۹ در اراک به دنیا آمد.

او هرگز ازدواج نکرد و در این باره می‌گوید: «من یک عشق خوب و مقدس داشتم - بهروز وثوقی - که قسمت نشد ازدواج کنیم و پس از آن هیچ وقت عاشق نشدم.» در فیلم «خداحافظ تهران» با بهروز وثوقی آشنا شد و از آن‌جا بود که به هم علاقه‌مند شدند ولی این علاقه منجر به ازدواج نشد.

او از دوره دبیرستان تئاتر کار می‌کرد و به هنر و هنرپیشگی علاقه داشت. پدر و مادرش نیز از او حمایت می‌کردند. به دعوت آقای وحدت - که از آشنایان دور ایشان بود - در سال ۱۳۴۳ اولین فیلمش «عروس فرنگی» را بازی کرد. این فیلم بسیار موفق بود و در فستیوال‌های مختلف جایزه گرفت؛ پوری بنایی در مسکو دیپلم افتخار دریافت کرد و پس از آن بود که سیل قراردادهای کاری به سمت او سرازیر شد.

پوری بنایی قبل از وقوع انقلاب اسلامی قراردادهایی با کشورهای آمریکایی و اروپایی داشت که با وقوع انقلاب نتوانست دو سه سالی از ایران خارج شود. البته تصمیم هم نداشت ایران را ترک کند. در این باره می‌گوید: «می‌خواستم هر کاری که می‌کنم در همین آب و خاک باشد.»

او در پاسخ به این‌که چرا دیگر کار نمی‌کند می‌گوید: «من عاشق ایران هستم و دوست دارم کارهای خیر کنم. امور خیریه را از بنیاد خیریه فرح پهلوی شروع کردم و کارهای خیر ایشان بسیار من را تحت تاثیر قرار داد.»

درباره‌ی پوری بنایی بیشتر بخوانید :
bit.ly/2UIDBfO

#پوری_بنایی
#یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech