«سرنگونی رژیم»، شعار اصلی تظاهرکنندگان بود. برکناری مبارک اولین خواسته آنها بود. آنها همچنین خواستار پایان بخشیدن به «وضعیت اضطراری» بودند که به رژیم اجازه سرکوب را طی چند دهه داده بود. خواسته دیگر، انحلال هر دو مجلس پارلمان و تشکیل دولت موقت جدید بود. معترضان، خواستار انتخابات آزاد و عادلانه برای یک پارلمان جدید بودند که نمایندگان آن قانون اساسی را اصلاح کنند تا به آنها امکان اصلاحات انتخاباتی ماهوی را بدهد. در نهایت مصری‌ها خواهان اجرای عدالت از طریق دستگاه قضایی سالم برای تمامی قربانیان رژیم بودند.
به منظور دستیابی به این اهداف، معترضان مواردی را در راس کار خود قرار دادند که عبارت بودند از گرفتن کنترل ساختمان‌های دولتی، همراه کردن ارتش و پلیس با خود و محافظت از تظاهرکنندگان.
معترضان چند روز پس از اعتراضات ۲۵ ژانویه، اعتراض دیگری را برای روز ۲۸ ژانویه با عنوان «روز خشم» تدارک دیدند تا در این روز، خشم مردم مصر را نسبت به فساد، شرایط سخت زندگی و بی‌‌عدالتی ابراز کنند.
کنشگران، راهنمایی را تحت عنوان «چگونه هوشمندانه مبارزه کنیم» به همراه مسیر‌های تظاهرات، تاکتیک‌های همکاری، لیست لباس‌هایی که باید پوشیده شود، ابزار محافظت در مقابل گاز اشک‌آور و استراتژی لازم برای جذب مردم به اعتراضات، پخش کردند.
در یک عمل غیرمنتظره، رژیم اینترنت و موبایل‌ها را در روز ۲۶ ژانویه قطع نمود تا امکان سازمان‌دهی اعتراضات و انتشار اخبار وجود نداشته باشد.
تنها امکان دسترسی به تعداد کمی سرور و وب‌سایت‌های داخلی وجود داشت.
در مقابل، معترضین شیوه ارتباطی خود را تغییر دادند و به طور شخصی به انتشار اخبار پرداخته، نسخه‌های چاپی راهنمای «چگونه هوشمندانه مبارزه کنیم» را پخش کرده و در خانه‌های رهبران جمع می‌‌شدند.
در این زمان، رژیم مبارزه علیه مخالفین را از طریق رسانه‌ها آغاز کرد و آنها را به جاسوسی برای قدرت‌های خارجی جهت نابودی مصر و بخشی از اتحاد غیرمحتمل میان اسرائیل، ایران، حماس و آمریکا متهم نمود.
گویندگان عصبانی تلویزیون‌های رژیم، اظهار می‌‌داشتند که میدان تحریر به وسیله خارجیان انگلیسی‌زبان و اسلامی‌های مسلح، رهبری می‌‌شود.
یکی از معترضین می‌‌گوید: «آنها ما را با گلوله می‌‌کشند، جانیان را به جان ما می‌اندازند و حالا تبلیغات رسانه‌ای علیه ما راه انداخته‌اند.» و «همچنان میلیون‌ها نفر می‌آیند.»
این مطالعه موردی را در سایت آموزشکده توانا بخوانید:
https://bit.ly/2IVZVO7
#انقلاب_مصر #میدان_میلیونی
@Tavaana_TavaanaTech
به منظور دستیابی به این اهداف، معترضان مواردی را در راس کار خود قرار دادند که عبارت بودند از گرفتن کنترل ساختمان‌های دولتی، همراه کردن ارتش و پلیس با خود و محافظت از تظاهرکنندگان.
معترضان چند روز پس از اعتراضات ۲۵ ژانویه، اعتراض دیگری را برای روز ۲۸ ژانویه با عنوان «روز خشم» تدارک دیدند تا در این روز، خشم مردم مصر را نسبت به فساد، شرایط سخت زندگی و بی‌‌عدالتی ابراز کنند.
کنشگران، راهنمایی را تحت عنوان «چگونه هوشمندانه مبارزه کنیم» به همراه مسیر‌های تظاهرات، تاکتیک‌های همکاری، لیست لباس‌هایی که باید پوشیده شود، ابزار محافظت در مقابل گاز اشک‌آور و استراتژی لازم برای جذب مردم به اعتراضات، پخش کردند.
در یک عمل غیرمنتظره، رژیم اینترنت و موبایل‌ها را در روز ۲۶ ژانویه قطع نمود تا امکان سازمان‌دهی اعتراضات و انتشار اخبار وجود نداشته باشد.
تنها امکان دسترسی به تعداد کمی سرور و وب‌سایت‌های داخلی وجود داشت.
در مقابل، معترضین شیوه ارتباطی خود را تغییر دادند و به طور شخصی به انتشار اخبار پرداخته، نسخه‌های چاپی راهنمای «چگونه هوشمندانه مبارزه کنیم» را پخش کرده و در خانه‌های رهبران جمع می‌‌شدند.
در این زمان، رژیم مبارزه علیه مخالفین را از طریق رسانه‌ها آغاز کرد و آنها را به جاسوسی برای قدرت‌های خارجی جهت نابودی مصر و بخشی از اتحاد غیرمحتمل میان اسرائیل، ایران، حماس و آمریکا متهم نمود.
گویندگان عصبانی تلویزیون‌های رژیم، اظهار می‌‌داشتند که میدان تحریر به وسیله خارجیان انگلیسی‌زبان و اسلامی‌های مسلح، رهبری می‌‌شود.
یکی از معترضین می‌‌گوید: «آنها ما را با گلوله می‌‌کشند، جانیان را به جان ما می‌اندازند و حالا تبلیغات رسانه‌ای علیه ما راه انداخته‌اند.» و «همچنان میلیون‌ها نفر می‌آیند.»
این مطالعه موردی را در سایت آموزشکده توانا بخوانید:
https://bit.ly/2IVZVO7
#انقلاب_مصر #میدان_میلیونی
@Tavaana_TavaanaTech
توانا
روزهای خشم: انقلاب مردم مصر برای آزادی
بینش و انگیزه