‌نامه مهوش ثابت از زندان اوین: جمهوری اسلامی ما بهائیان را برای زندگی رد صلاحیت کرده است

مهوش ثابت، زندانی عقیدتی محبوس در زندان اوین، طی نامه‌ای شرحی از ظلم‌هایی که به خاطر بهایی بودن متحمل شده، نوشته است.
مهوش ثابت، شاعر، معلم و از اعضای جامعه بهاییان است.
جمهوری اسلامی بارها اعلام کرده است شهروندان بهایی را جاسوس کشورهای خارجی از جمله انگلیس و اسراییل می‌داند.
خانم مهوش ثابت ۷۰ ساله است و پیش از این نیز یک دوره حبس ۱۰ ساله را گذرانده بود اما سال پیش دوباره بازداشت شد و باز به ۱۰ سال حبس محکوم شد.

متن کامل نامه خانم ثابت به شرح زیر است:

وقتی انقلاب شد من ۲۶ ساله بودم. مدیر یک مدرسه در جنوب پایتخت. یک روز حکمی به‌دستم دادند. من برای کار کردن “رد صلاحیت” شده بودم. همان روزها از ادامه تحصیل در دانشگاه هم “رد صلاحیت” شدم. همسرم پانزده روز یک‌بار به خانه می‌آمد. او چند سال بود در یک کانتینر آلومینیومی  در حاشیه رودخانه کرج در شهریار، در سرما و گرما کار می‌کرد. او مشغول ساخت و ساز یک کارخانه شن و ماسه بود اما یک هفته قبل از راه‌اندازی، کارخانه‌اش را مصادره کردند. او هم “رد صلاحیت” شده بود! پدرم، برادرم، همه اقوام و دوستان و هم‌کیشانم به‌تدریج بیکار و خانه نشین شدند و زندگی همه ما در معرض توفان قرار گرفت! صدها نفر در سراسر کشور دستگیر و زندانی شدند و هر روز خبر اعدام تعدادی از آشنایان و دوستان را از رادیو می‌شنیدیم. ۱۰۰٪ دارایی‌های جامعه ما و اموال و دارایی‌های بسیاری از هم‌کیشانم مصادره شد و نزدیک به ۲۵۰ نفر تنها به جرم بهایی بودن اعدام شدند. تشکیلات انتخابی بهائی مسئول اداره امور داخلی جامعه ما بود نیز تعطیل اعلان شد و ما همه با هم “رد صلاحیت” شدیم! ناگهان وطن آبا و اجدادی‌مان را از ما گرفتند و ما به “آن دیگری” تبدیل شدیم و در آن وانفسای تهمت‌های سنگینِ کمرشکن و ضربه‌های هولناکِ نفس‌گیر، برای بهره‌مندی از حقوق شهروندی، برای داشتن کار و شغل، برای تحصیلات عالیه، برای خدمت صادقانه، برای دفاع از عقایدمان که به طور کلی از هر جهت مورد حمله و تحریف و نفرت‌پراکنی قرار گرفته بود، ما حتا برای روابط انسانی معمولی با هم‌وطنانمان هم “رد صلاحیت” شده بودیم. وقتی در سال ۱۳۸۶ دستگیر شدم و دو سال و نیم را در سلول‌های تنگ و تاریک فوق‌امنیتی زیر فشار و بازجویی گذراندم، وقتی ما هفت نفر اعضای جمعی موسوم به “یاران ایران” با کیفرخواست اعدام به دادگاه برده شدیم و حتا به خاطر شریف‌ترین فعالیت‌های انسانی‌مان یعنی خدمت داوطلبانه در اداره جامعه‌مان به بیست سال حبس تعزیری محکوم شدیم با خود می‌گفتم روزی همه چیز را خواهم نوشت و بی‌پایه و اساس بودن اتهام جاسوسی را برملا خواهم کرد. به مردم خواهم گفت که ما هرگز به کشورمان خیانت نکرده‌ایم. ما عاشق ایران و خواهان عزت و سربلندی وطنمان هستیم. بالاخره با اعمال یک ماده قانونی حکم بیست ساله ما شکست. پس از ده سال هر هفت نفر به‌تدریج آزاد شدیم. اما آن‌سوی دیوارها نیز من “رد صلاحیت” شده بودم!

ادامه این نامه را اینجا بخوانید

#مهوش_ثابت #مهوش_شهریاری #بهائی #بهائیان #داستان_ما_یکیست #بیانیه #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

نامه مهوش ثابت از زندان اوین: جمهوری اسلامی ما بهائیان را برای زندگی رد صلاحیت کرده است

مهوش ثابت، زندانی بهائی در واکنش به موج جدید احضار و بازجویی و بازداشت شهروندان بهائی از سوی نهادهای امنیتی نامه‌ای منتشر کرده است.

در روزهای گذشته، ماموران امنیتی با یورش به خانه تعدادی از شهروندان بهائی درهمدان و کرج و اصفهان آن‌ها را بازجویی و برخی را بازداشت کردند.

مهوش ثابت نوشته است: « ناگهان وطن آبا و اجدادی‌مان را از ما گرفتند و ما به آن دیگری تبدیل شدیم. ما بهائیان برای داشتن یک زندگی معمولی در کشور آباء و اجدادی‌مان چهل و پنج سال است که مدام رد صلاحیت می‌شویم.»

مهوش ثابت، شاعر، معلم و از اعضای جامعه بهاییان است.
جمهوری اسلامی بارها اعلام کرده است شهروندان بهایی را جاسوس کشورهای خارجی از جمله انگلیس و اسراییل می‌داند.
خانم مهوش ثابت ۷۰ ساله است و پیش از این نیز یک دوره حبس ۱۰ ساله را گذرانده بود اما سال پیش دوباره بازداشت شد و باز به ۱۰ سال حبس محکوم شد.

متن نامه مهوش ثابت سند مهمی است در خصوص مستندسازی آزار هموطنان باورمند به آیین بهایی، سندی است از ستمگری جمهوری اسلامی نسبت به ایرانیانی که دگراندیش هستند.

این نامه توسط آموزشکده توانا بازخوانی و به صورت صوتی منتشر شده است.

متن کامل را اینجا بخوانید:
https://tinyurl.com/n2nm3w9u

#مهوش_ثابت #مهوش_شهریاری #بهائی #بهائیان #داستان_ما_یکیست #بیانیه #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

زندگی #آفاق_خسروی_زند (رحیمیان) نشان از چهار ده ظلم بی پایان جمهوری اسلامی به بهائیان در ایران است. همسر آفاق رحیمیان در دهه‌ی ۶۰ به جرم #بهائی بودن اعدام شد. بعدها فرزندان ایشان، کیوان و کامران رحیمیان به همراه فاران حسامی (همسر کامران) هر کدام به ۵ سال به صورت همزمان محکوم شدند و مسئولیت نگهداری فرزندانشان به عهده‌ی خانم رحیمیان بود‌.
چندی پیش برای بار دوم #کیوان_رحیمیان از ۲۷ تیر ۱۴۰۲ بازداشت شد و وقتی خانواده در بی خبری کامل بودند مادر ایشان آفاق رحیمیان در بستر بیماری در نامه‌ای به او نوشت:«آفاق هستم و در آفاق صدایت می‌کنم پسرم کیوان، تا شاید در خواب جوابی به سوال هایم بشنوم که در بیداری و مراکز مربوط نمی‌شنوم.»

وقتی کیوان رحیمیان در زندان و ممنوع الملاقات بود.آفاق رحیمیان درگذشت…
به خاطر موانع امنیتی موجود برای دفن شهروندان متوفی بهائی خانواده ایشان تصمیم گرفتند پیکر خانم رحیمیان را به جامعه پزشکی تقدیم کنند.

متن و ویدیو از پرنیان مکاری
parniyanmok

#بهائی_بودن_جرم_نیست #بهاییان_ایران
#داستان_ما_یکیست #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

خانم صدیقه وسمقی، اسلام‌پژوه و نویسنده و حقوقدان، در حمایت از زندانیان بهایی، دست به اعتصاب غذا زد.

او در متنی که در. صفحه اینستاگرام خود منتشر کرد نوشت:

«دوستان عزیزم، فریبا کمال آبادی و مهوش ثابت،
من نیز در کنار شما به ستم های فراوانی که بر هموطنان بهایی می رود معترضم. در طول چهل و پنج سال گذشته آنقدر آوار درد و ستم بر ملت ایران فرو ریخته که موجب غفلت از رنجهای عمیق و بیکران شما شده است. ستم‌هایی که از جانب حکومت بر شما می‌رود ریشه در جهالت و سنت‌های ظالمانه‌ای دارد که توسط فقیهان توجیه شده و تا کنون این توجیهات غیراخلاقی و غیرانسانی به طور جدی به چالش کشیده نشده است. بی گمان در مسیر ایران آزاد و دموکراتیک، ما این سنت های غلط را همراه با توجیهات ناموجه آنها پشت سر خواهیم گذاشت. باشد که با قوت یافتن جامعه ی مدنی و بیداری وجدان‌ها، اسباب برچیده‌شدن این همه ظلم و ستم بر پیروان بهائیت فراهم شود و فرا رسد روزی که همه‌ی اقشار ملت با حقوق و احترام برابر در کنار هم زندگی کنند و هیچ کس به دلیل آن که زن است یا بهایی، یا سنی و… در رنج و تنگنا نباشد. تا فرارسیدن چنان روزی با هم می‌ایستیم و می‌کوشیم. آرزومند آزادی و دیدار دوباره‌ی شما.
صدیقه وسمقی
۱۹ آذرماه ۱۴۰۲»
sedigheh.vasmaghi

اینکه یک اسلام‌پژوه شناخته شده، اینچنین از حقوق بهائیان دفاع کند، اتفاقی خجسته است، بادا که پذیرش و مدارا در بین همه ایرانیان با هر عقیده و طرز فکری فزونی یابد و افراد فارغ از اینکه به دین اعتقاد دارند یا خیر یا به دین خاصی پایبند باشند، از عزت، کرامت و حقوق برابر برخوردار باشند.

صدیقه وسمقی، نویسنده، اسلام‌پژوه و حقوقدانی است، که چندی پیش در اعتراض به قتل دختران ایران به علت مساله‌ی حجاب، حجاب از سر برداشته بود.

این عضو سابق شورای شهر تهران، همچنین پس از خروج از مراسم خاکسپاری آرمیتا گراوند، مورد ضرب و شتم مامورین امنیتی قرار گرفته بود.

خانم وسمقی به عنوان یک زن فقیه، نظرات فقهی متفاوتی دارد. او اخیرا بر مبنای روایاتی منکر وجوب حجاب شرعی هنگام عبادت و نماز شده است.

#صدیقه_وسمقی #نه_به_پوشش_اجباری #حجاب_بان #آرمیتا_گراوند #مهسا_امینی #فریباکمال_آبادی #مهوش_ثابت #داستان_ما_یکیست #نه_به_جمهوری_اسلامی #گفتگو_توانا


@Dialogue1402

این مرد که اینگونه بر سر مزار جاویدنام محمد (کیان) حسینی می‌گرید، کسی نیست جز پدر جاویدنام عرفان خزایی.

او که جانباز جنگ است، در نبود ماشاالله کرمی، بر سر مزار محمدمهدی کرمی و کیان حسینی حاضر شده است.
داستان همه ما یکیست، ما دادخواهیم، پسر آقا ماشاالله هم پسر او است، خانواده‌های جان‌باختگان راه آزادی تنها داغدار و دادخواه فرزند خود نیستند، آن‌ها درد و رنج همدیگر را از عمق وجود درک می‌کنند.

یزدان خزایی ضمن انتشار این ویدیو نوشت:

«یلداتون مبارک برادرای قهرمانم،کیان عزیز که کسی رو نداشت, کومارعزیز هم که پدرش به جرم های نکرده در زندانه، ولی یه ایران خانواده شما عزیزان هستن و به بلندای شب یلدا دوستون داریم»

#سید_محمد_حسینی
#محمد_مهدی_کرمی
#عرفان_خزایی #شب_یلدا #داستان_ما_یکیست #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech