عبدالوهاب شهیدی، پس از ۴۲ سال محرومیت و سکوت، درگذشت

عبدالوهاب شهیدی، خواننده و نوازندهٔ سرشناس ایرانی که چهار روز پس از تزریق واکسن کرونا در ۹۹ سالگی دچار عارضه قلبی شده بود، یک روز پس از بستری شدن در بیمارستان، بامداد دوشنبه ۲۰ اردیبهشت درگذشت.

عبدالوهاب شهیدی عودنواز و خواننده‌‌ای بود که پس از انقلاب ۵۷، دادگاه انقلاب اصفهان او را به اتهام ساواکی بودن به چهار ماه «حبس تأدیبی» محکوم کرد و پس از آن نیز برای همیشه از فعالیت در عرصهٔ موسیقی کنار گذاشته شد.
عبدالوهاب شهیدی متولد سال ۱۳۰۱ در «میمه» اصفهان بود. او از اوایل دهه ۱۳۲۰ فعالیت هنری خود را با فراگیری آواز، سنتور و عود نزد اسماعیل مهرتاش آغاز کرد. شهیدی به‌جز آواز خواندن و آهنگسازی، نوازنده‌ای منحصربه‌فرد با ساز عود بود.

او همچنین سابقهٔ همکاری با استادانی مانند جلیل شهناز، فرامرز پایور، علی‌اصغر بهاری، حسین تهرانی، رحمت‌الله بدیعی، حسن ناهید و محمد اسماعیلی را داشت.
عبدالوهاب شهیدی در اجرای آوازهای محلی نیز پیش‌رو بود و تصنیف معروف «زندگی» با مطلع «آن نگاه گرم تو» از این هنرمند است.

روزنامه اطلاعات در تاریخ ۱۱ تیر ۱۳۵۸ این خبر را دربارهٔ عبدالوهاب شهیدی منتشر کرد:
«دادگاه انقلاب اسلامی اصفهان محاکمه عبدالوهاب شهیدی هنرمند سرشناس را پایان داد و به ۴ ماه حبس تأدیبی محکوم ساخت. براساس کیفرخواست صادره متهم به فعالیت مداوم در ساواک و جمع‌آوری اطلاعات و فروش زمین واگذاری دولت به ارتش بود. شهیدی ضمن دفاع، خود را هنرمندی مردمی نامید که هرگز مدیحه‌سرای کسی نبوده بجز مولای متقیان علی(ع). باتوجه به رأی دادگاه، چون عبدالوهاب شهیدی این مدت را در زندان طی کرده بود، آزاد شد.»

محمدرضا شجریان در توصیف جایگاه هنری عبدالوهاب شهیدی در موسیقی ایرانی او را «بزرگ‌مرد هنر آواز ایران» خطاب می‌کرد و هوشنگ ابتهاج نیز درباره‌‌اش گفته بود: «شهیدی همیشه برای من یک تصویر از آرزویی بود که درباره‌ٔ هنرمند داشتم. همیشه می‌توانستم به‌عنوان یک هنرمند به او تکیه کنم؛ به اخلاق هنری و به اخلاق انسانی‌اش.»

تصنیف‌های دیگری مثل «یار بی‌وفا» و «آی سوزه» نیز از اجراهای معروف اوست. عبدالوهاب شهیدی قطعات قدیمی معروفی مانند آثار عارف قزوینی را نیز اجرا کرده است که از میان آن‌ها می‌توان به تصنیف‌های «گریه را به مستی بهانه کردم» و «گریه کن» اشاره کرد.


متن از رادیو فردا

#عبدالوهاب_شهیدی

@Tavaana_TavaanaTech

بیست اردیبهشت ۹۴ شب بزرگداشت استاد #عبدالوهاب_شهیدی به همت #علی_دهباشی و با حضور استادان: #محمد_رضا_شجریان #هوشنگ_ظریف و #حسن_ناهید در کانون زبان پارسی برگزار شد و درست شش سال بعد در بیستم اردیبهشت ۱۴۰۰ استاد شهیدی رخت از جهان خاکی برون می کند و جامه افلاکی به جان می پوشد و به دیدار معشوق می شتابد.سخنان تاثیر گذار سایه شعر و موسیقی ایران استاد #هوشنگ_ابتهاج را درباره استاد #عبدالوهاب_شهیدی در این مراسم ببینید و بشنوید.
@Azizghasemzade

سخنان فروتنانه خسرو آواز ایران استاد #محمد_رضا_شجریان در اهدای جایزه استاد #عبدالوهاب_شهیدی در جشن خانه موسیقی
مهر ۸۹
دردناک و غمناک است همه بزرگان این صحنه در این سن امروز کنار ما نیستند.۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۰ استاد #عبدالوهاب_شهیدی به جهان افلاکی قدم گشاد و ۱۷ مهر ۹۹ استاد شجریان به جهان علیین کوچید و پیش از او استاد #هوشنگ_ظریف در ۱۷ اسفند ۹۸ جهان خاکی را بدرود گفت و همچنین قبل تر از همه مجری این برنامه #صدرالدین_شجره در ۳۰ خرداد ۹۷ درگذشت.

در این ویدئو استاد #محمد_رضا_شجریان درباره استاد #عبدالوهاب_شهیدی چنین می گویند:

«استاد عبدالوهاب #شهیدی ، بزرگمرد آواز و هنر ایران که من سالیان درازی است دستشان را بوسیده‌ام و در حضورشان همیشه کرنش کرده‌ام و به خودم اجازه نمی‌دادم در حضورشان از هنر صحبت کنم یا عرض هنر کنم و از ایشان عذر می‌خواهم؛ استاد شما مرا ببخشید که در حد و اندازه‌ای نیستم که بخواهم این جایزه را به شما تقدیم کنم.»
@Azizghasemzade