امروز فرمان بر قانون چیره شده: چه مانده از جمهوریت؟

دکتر حسن باقری‌نیا، در ویدیویی با عنوان «امروز فرمان بر قانون چیره شده، چه مانده از جمهوریت؟» به صراحت از دستور صریح علی خامنه‌ای به رئیس قوه قضاییه و تبعات آن انتقاد کرده است. وی در این سخنان، به نامه‌ای اشاره می‌کند که در آن، رهبر جمهوری اسلامی به طور مشخص و با ذکر شماره نامه، به محاکم قضایی کشور ابلاغ کرده است که حق نقض مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی را ندارند.

باقری‌نیا توضیح می‌دهد که شورای عالی انقلاب فرهنگی، مانند شورای عالی فضای مجازی و سایر شوراهای عالی، صرفاً ابزاری برای اجرایی‌کردن دستورات رهبری است. وی با طرح این پرسش که «چه نیازی به مجلس است؟» تأکید می‌کند که حتی نمایندگان مجلس، که به گفته او «نوکران و غلامان حلقه‌به‌گوش» هستند، دیگر کارکردی ندارند.

او صراحتاً این وضعیت را نشانه‌ای از پایان جمهوریت می‌داند و خطاب به علی خامنه‌ای می‌گوید: «چه نیازی به دموکراسی؟ چه نیازی به جمهوری؟ رسماً همه این‌ها را ملغا کنید و بگویید که کشور فقط بر اساس فرمان‌های شما اداره می‌شود. صادق باشید!»

ـ ساختار مدیریت دوگانه در جمهوری اسلامی و وجود نهادهای موازی، از ابتدای شکل‌گیری این رژیم راهی برای مسئولیت‌گریزی و عدم پاسخگویی و نیز اجرای خواسته‌های فراقانونی هسته سخت قدرت در این رژیم بوده است.
این در حالی است که عملا ساختار حکومت به شکلی است که مجلس و نهادهای به ظاهر انتخابی نیز در واقع انتصابی هستند و افرادی که مورد نظر حکومت هستند به آن‌ها راه می‌یابند، ولی دیکتاتور به این هم راضی نیست.


#حسن_باقری_نیا #استبداد_دینی #دموکراسی #جمهوریت #حکومت_فردی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

‏🔴 تمامیت خواهی و ابطال ناپذیری
✍ مرضیه حاجی هاشمی

🗒 «بشار اسد» در اولین واکنش خود پس از سقوط و فرارش، طی بیانیه‌ای تاکید کرده است که «سوریه بار دیگر آزاد و مستقل خواهد شد»! و همین روز، «پوتین» در یک نشست با مقامات دفاعی «روسیه» اعلام کرده است که «تنها امسال ۱۸۹ شهر و روستا [از اوکراین] آزاد شده است»! چقدر این جملات در یک ویژگی شبیه هم هستند، قلب معانی، توسط گوینده آن، قلب معنای «آزاد». یک توتالیتر ساقط شده با کارنامه جنایت‌هایش در حق ملتش، از آزاد شدن دوباره آنها سخن می‌گوید و توتالیتری متجاوز که فقط در یک سال به ادعای خودش، ۱۸۹ شهر و روستای یک کشور مستقل را اشغال کرده، مدعی آزاد کردن آنهاست. دو جنایتکار علیه بشریت و جنایتکار جنگی که یکی به دیگری به دلایل انسان دوستانه پناهندگی داده است!

⬅️ تمامیت خواهان، ویژگی‌های مشترک و هماهنگی دارند، گویی که همه از یک خانواده یا تحت یک تربیت افلاطونی بوده اند. بنیادی‌ترین ویژگی آنها، همین قلب معانیست. معنای واژه‌ها را به طور کامل واژگون ‌می کنند و بهتر بگوییم، واژگان را از معانی تهی و معنای تقلبی خود را به درون آن تزریق می‌کنند، به ویژه، واژگانی را که آنها علی رغم ماهیت فکری اقتدارگرایانه و استبدادی خود برای حیات سیاسی و اجتماعی در دنیای مدرن بدان نیاز دارند؛ مانند واژگان  «مردم»، «آزاد»، «آزادی»، «استقلال»، «امنیت» اعم از امنیت روانی و ...

⬅️ ویژگی دیگر آنها در دنیای مدرن این است که این «اقتدارگرایان قدرتمند، از اطلاعات عصبانی می‌شوند و می‌ترسند». آنها به انواع توجیهات متکی بر همان معانی تقلبی، به دنبال محدود کردن جریان آزاد اطلاعات و ارتباطات هستند. از سویی برای افزایش اقتدار خود به این فناوری نیاز مبرم دارند و از سویی از این جریان آزاد به شدت هراس. از این روست، گاهی از درک خطرناک‌ترین تحرکات استراتژیکی و ژئوپلیتیکی که به واقع، منافع آنها و منافع ملی کشورشان را به خطر می‌اندازد، عاجزند؛ ولی فعالیت یک بلاگر بی‌قدرت بی‌عقبه را یک خطر بزرگ، ادراک می کنند.

⬅️ اقتدارگرایان تمامیت خواه، معمولاً متکی به یک ایدئولوژی اعم از ناسیونالیستی، کمونیستی، دینی و ... هستند تا با آن عموم را پشتوانه خود و سیاست‌های تمامیت خواهانه خود قرار دهند و حتی زمانی که این ایدئولوژی در بین عموم، رنگ می‌بازد، متکی بر همان ویژگی بنیادین قلب معانی، مردم را همان اقلیت رادیکال ایدئولوژیک یا منتفع در نظر گرفته و این گونه تظاهر می‌کنند که این سیاست‌ها در جهت منافع مردم و مطالبات آنهاست. به طور مثال: مردم، مطالبه‌گر جنگ، صلح، انتقام، حبس، حصر، محدودیت‌ها و ... هستند. قانونی را که به واقع امنیت روانی جامعه را به هم می‌ریزد، مطالبه مردم و آنچه را که موجب بیان حرف دل مردم است، دلهره آور، جرم یا برهم زننده امنیت روانی مردم معرفی می‌کنند.

⬅️ تمامیت خواهان یک ویژگی مشترک دیگر نیز دارند و آن هم ابطال ناپذیری گزاره پیروزی آن‌هاست. آنها در اوج شکست نیز ادعای پیروزی می‌کنند. هیچ وضعیت یا گزاره‌ای وجود ندارد که آنها را شکست خورده معرفی کند. می‌دانیم، مطابق اصل ابطال پذیری «پوپر»، فرضیه ها یا ادعاها، گزاره‌ها یا نظریاتی که تحت هر شرایطی درست باشند و فرضی برای ابطال آنها وجود نداشته باشد، در موضوعات علمی و قابل سنجش در دنیای واقعی، همچون موضوعات سیاسی، اجتماعی، مدیریتی و ... قابل قبول نیستند. مثلاً یک نفر که ادعا می‌کند، پیروز شده است، باید بگوید، چه اتفاقی اگر بیفتد، این ادعا باطل می‌شود و او شکست خورده است. این ادعاها فقط در موضوعات ماورای طبیعی که امکان ابطال ندارند، قابل طرح است؛ نه در مورد مسائل جاری زیست طبیعی و اجتماعی بشر.

⬅️ اینجاست که افرادی چون بشار اسد و پوتین و ... در دنیایی زیست می‌کنند و از گزاره‌های در مورد آزاد بودن و آزاد کردن ملت خود و دیگر ملت‌ها سخن می‌گویند که مخاطبان را حیرت زده می‌کند و از خود می‌پرسند این دیوانه است یا دروغگو!؟
او فقط یک تمامیت خواه است که خودش هم واژگان جعلی و دنیای متوهمانه خویش را باور کرده است و  تمامیت خواهی او نیز مانند ادعاهایش، تا پای مرگ ابطال ناپذیر است.

برگرفته از کانال تلگرام نویسنده

#گفتگو_توانا #استبداد #بشار_اسد

@Dialogue1402

نیروی آگاه مردمی دیر یا زود دیکتاتورها را محکوم به شکست خواهد کرد

یادداشت مریم یحیوی از بند زنان اوین

زندانی بودن در زندان‌های جمهوری اسلامی گاهی به ما این فرصت را می‌دهد تا به شناخت بیشتری از هم برسیم. تبادل افکار و گاه عمیق‌تر شدن بر آنچه در پیرامون‌مان می‌گذرد، فرصتی پیش می‌آورد تا بیش از پیش به ساختار قدرت و استبداد بیاندیشیم. صدور حکم اعدام برای دو تن از هم‌بندی‌های‌مان، پخشان عزیزی و وریشه میرزایی (مرادی)، به جرم دگراندیشی و مقاومت در برابر تمامیت‌خواهی و ماهیت سرکوبگرانه‌ی رژیم، دریچه‌ای دیگر را برایم گشود. حکومت‌های دیکتاتوری همواره بر سرکوب و ترس بنا شده‌اند و ابزاری جز زندان، شکنجه و اعدام برای کنترل مخالفان خود ندارند. در اخباری که از سوریه به گوش می‌رسد، می‌شنویم که درهای زندان‌ها باز شده‌اند و بیش از پنج دهه دیکتاتوری خاندان اسد با رهایی معترضانی که سال‌ها در زندان و تحت شکنجه بوده‌اند، فروپاشید. بسیاری اعدام و مفقود شده‌اند و بسیاری پس از سال‌ها بی‌خبری به خانه بازگشتند. برخی مشاعر خود را از دست داده‌اند و حتی نام خود را نیز به یاد نمی‌آورند. در سکوتِ پس از شنیدنِ این اخبار هولناک، از خود می‌پرسم: آیا دیکتاتوری‌ها برای همیشه تمام خواهند شد؟

این شد که مروری کردم بر آنچه در کنار هم‌بندیانم، به‌صورت جمعی و گاه فردی، به تجربه آموختم:

۱. در چراییِ چگونه ساخته شدن دیکتاتورها
دیکتاتورها در شرایطی خاص که بحران جامعه را به آشوب کشانده، به قدرت می‌رسند‌. در این شرایط، دیکتاتورها در هیئت منجی ظهور می‌کنند و با بهره‌گیری از احساس ناامیدی عمومی، ضعف نهادهای دموکراتیک و بی‌اعتمادی به راهکارهای سیاسی، خود را در مقام نیرویی "مردمی" قرار می‌دهند. اما زمانی که قدرت‌شان تثبیت شد، از طریق تبلیغات، کنترل اطلاعات و ایجاد ترس و تهدید، توده‌ها را به اطاعت از خود وادار می‌کنند. با استفاده از نیروی نظامی، امنیتی و قضائی، به‌تدریج قدرت خود را متمرکز و به حذف مخالفان سیاسی برمی‌خیزند. در این‌گونه حکومت‌ها، دموکراسی و حقوق بشر به‌عنوان تهدیدات وجودی تلقی می‌شوند و قدرت نه به واسطه‌ی مشروعیت اجتماعی یا حمایت‌های مردمی، بلکه به واسطه‌ی ایجاد رعب و سرکوب حفظ می‌شود.

۲. در پاسخ به چگونه سرنگون کردن دیکتاتورها
هرچند سرکوب‌های شدید و خشونت‌بار در کوتاه‌مدت قدرت دیکتاتورها را تحکیم می‌بخشد، اما در بلندمدت موجب افزایش نارضایتی عمومی و زمینه‌ساز شکل‌گیری جنبش‌ها، قیام‌ها و انقلاب‌های مردمی می‌شوند.

حکومت‌های دیکتاتوری، با شکست در جنگ‌های خارجی، با از دست دادن اداره‌ی امور در برابر بحران‌های داخلی که از پی نارضایتی‌های اقتصادی و اجتماعی بروز می‌کند، و با ایجاد شقاق بین نیروهای خودی و از دست رفتن مشروعیت بین لایه‌های وفادارِ پیشین، تضعیف شده، ساختار قدرت متزلزل و به‌سوی فروپاشی پیش می‌روند.

حال، علاوه بر همه‌ی این‌ها، رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی نقش تأثیرگذاری در ارتقای سطح آگاهی اجتماعی و سیاسی جامعه داشته، به افزایش نارضایتی‌ها دامن زده و باعث شده‌اند ناراضیان و مخالفان و توده‌ی تحت ستم، "آن دیگریِ خود" که تحت ستمی مشابه است را پیدا کنند و شبکه‌ای هم‌بسته از آنانی که رنجی مشترک را تجربه می‌کنند، پدید بیاید.

دیکتاتورها در برابر نیروی به پا خاسته‌ی مردمی، قدرت سرکوب را از دست می‌دهند و محکوم به شکست خواهند بود. نیروی مردمیِ آگاه که واهمه‌ای از فدای جان نداشته و با شجاعت در برابر ستم و بی‌عدالتی ایستادگی می‌کند. نیرویی که با حضور زنان، اقلیت‌ها و سایر گروه‌های اجتماعیِ تحت ستم در عرصه‌ی مبارزه نقشی تعیین‌کننده خواهد داشت.

دیکتاتورها اگرچه با بهره‌گیری از ضعف‌های اجتماعی و سیاسی موجود به قدرت می‌رسند و با سرکوب و ارعاب به حفظ خود می‌کوشند، اما تاریخ و تجربیات گذشته و حال نشان می‌دهد سرکوب و ایجاد اختناقِ بیشتر، فضا را به سمت رادیکال‌تر شدن و مردم را به‌سوی قیام سوق داده و فضای نارضایتی را به فضایی انقلابی و ایجاد تغییراتی بنیادین نزدیک‌تر می‌کند.

"گیرم که می‌زنید، گیرم که می‌کشید
با رویش ناگزیر جوانه چه می‌کنید؟"

مریم یحیوی
دی ۱۴۰۳
زندان اوین

#مریم_یحیوی #بیانیه #استبداد #دیکتاتور #بند_زنان_اوین #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

دکتر باقری‌نیا، استاد اخراج‌شده دانشگاه، در این فایل صوتی به تحلیل ماهیت استبداد پرداخته و با تکیه بر تجربه‌های شخصی خود نشان می‌دهد که استبداد، علی‌رغم ظاهر قوی و یکپارچه‌اش، ساختاری پوشالی دارد که با اتحاد و مقاومت مردمی قابل فروپاشی است.

استبداد: دیوار بتنی یا پوشالی؟

استبداد به ظاهر مانند دیواری بتنی و غیرقابل نفوذ جلوه می‌کند، اما تجربه‌های شخصی و زیسته نشان می‌دهد که این دیوار در واقع پوشالی است و با اتحاد و مقاومت مردمی می‌تواند فرو بریزد.

تجربه شخصی

در ۱۳ خرداد ۱۴۰۳، زمانی که به‌طور غافلگیرانه در دادگاه انقلاب مشهد بازداشت شدم، بازجوی من خواست رمز گوشی‌ام را در اختیارش قرار دهم. من تأکید کردم که رمز گوشی جزو حقوق شهروندی است و او حق چنین درخواستی ندارد. بازجو با اصرار گفت که دستور قاضی را خواهد گرفت. اما در کمال ناباوری، بازپرس ۹۰۲ دادگاه انقلاب مشهد از صدور چنین دستوری خودداری کرد. این نشان داد که حتی در نظام استبدادی، برخی از اعضا می‌دانند که کارشان اشتباه است و می‌تواند عواقب قانونی یا اخلاقی داشته باشد.

در لحظات بازجویی، وقتی پس از ۴۸ ساعت اجازه یافتند با خانواده‌ام تماس بگیرم، دخترم در تماس تلفنی بغض کرد و من هم نتوانستم احساساتم را کنترل کنم. در همان لحظه دیدم که بازجوی من نیز گریه می‌کند. این صحنه به من یادآوری کرد که حتی افرادی که در ظاهر بی‌رحم به نظر می‌رسند، در خلوت خود به اشتباهاتشان پی می‌برند.

نقاط ضعف استبداد

۱. تنوع انسانی:
در یک سیستم استبدادی، همه افراد نمی‌توانند دقیقاً شبیه به حاکم یا ایدئولوژی غالب باشند. اختلاف نظر و تضاد منافع اجتناب‌ناپذیر است و می‌توان از این نقاط ضعف برای ایجاد تغییر استفاده کرد.

۲. قضات شرافتمند:
حتی در همین نظام، قضاتی وجود دارند که به عدالت پایبندند. برای مثال، دیوان عدالت اداری در پرونده شکایت من از اخراج از دانشگاه به نفع من رأی داد. هرچند که اجرای این حکم توسط نیروهای امنیتی متوقف شد، اما همین رأی نشان‌دهنده وجود روزنه‌هایی از عدالت در این سیستم است.

۳. پایه‌های ناپایدار:
نظامی که بر پایه ترس و سرکوب بنا شده باشد، دوام نخواهد داشت. افراد دیر یا زود متوجه می‌شوند که نباید عضوی از این سیستم باشند و از همکاری با آن خودداری می‌کنند.

استبداد در ظاهر قوی و یک‌پارچه به نظر می‌رسد، اما واقعیت چیز دیگری است. این دیوار پوشالی است و با اتحاد مردم، گفت‌وگو و فعالیت مدنی می‌توان آن را فرو ریخت. شکاف‌ها و نقاط ضعف موجود در این دیوار فرصتی برای پیشبرد دموکراسی است.

#حسن_باقری_نیا #استبداد #اقتدار_پوشالی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

جمهوری اسلامی روایتی از واقعه برداشتن عمامه یک آخوند را منتشر کرده که مطابق آن ادعا شده که این زن از سلامتی روان برخوردار نبوده است و فیلمی دیگر پیش از این واقعه منتشر شده که نشان می‌دهد فردی که گفته می‌شود همسر این زن است، با او برخوردی خشونت‌آمیز داشته است.

این سناریوی همیشگی جمهوری اسلامی است، در خصوص ویدا موحد، رویا ذاکری، نگار دباغی و بسیاری دیگر از زنان معترض، ادعای اختلال اعصاب و روان مطرح شده است ولی کیست که نداند موضوع چیست... حکومت به مخالفان استبداد که اعتراض و خشم خود را ابراز می‌کنند، برچسب روانی می‌زند.

در جریان خیزش انقلابی ۱۴۰۱ یکی از فعالیت‌های مردم و به خصوص جوانان معترض، عمامه‌پرانی بود. تا جایی که بسیاری از معمم‌ها تا مدتی از پوشیدن لباس طلبگی خودداری می‌کردند.

به نظر شما چرا مردم علت هر نابه‌سامانی و آسیب و مشکلی را به آخوندها نسبت می‌دهند و خشم خود را نسبت به آن‌ها (حتی اگر حکومتی هم نباشند) نشان می‌دهند؟

#زن_زندگی_آزادی #نه_به_جمهوری_اسلامی #عمامه_پرانی #دین_حکومتی #استبداد_دینی #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

‌
«شعار من اين است: اگر هوای آزادی را داشته باشی، حقيقت هوای خودش را خواهد داشت. اگر ما زحمت برقراری آزادی سياسی را بکشيم، حقيقت هم خودش به عنوان پاداش نصيب‌مان می‌شود.» این جمله از «ریچارد رورتی» است؛ فیلسوف پراگماتیست آمریکایی. ریچارد رورتی که باوری عمیق به لیبرالیسم سیاسی داشت در یک خانواده ضداستالینیسم به دنیا آمده بود و ستیز با تمامیت‌خواهی را از خانواده خود به ارث برده بود.

او مذاهب را امری مرتبط با کمال شخصی می‌دانست. رورتی در نوشته‌ای با عنوان «اولویت دموکراسی بر فلسفه» می‌نویسد: «می‌توانیم سیاست را از اعتقاداتمان درباره چیزهای بسیار مهم جدا کنیم. یعنی این‌که اعتقادات مشترک میان شهروندان درباره چنین چیزهای مهمی برای داشتن جامعه‌ای دموکراتیک ضروری و اساسی نیستند.»


همزیستی مسالمت‌آمیز نیز نیازمند آزادی سیاسی است. این‌جاست که جمله‌ای که ابتدا گفته شد باز رخ می‌نماید؛ اگر آزادی سیاسی را برقرار کنیم، حقیقت هم به عنوان پاداش نصیب ما خواهد شد. به عبارت دیگر حقیقت از پس آزادی رخ نشان می‌دهد؛

در فضای استبدادآلود هیچ حقیقتی وجود ندارد!


#گفتگو_توانا #ریچارد_رورتی #استبداد_مذهبی #جیمز_رورتی

@Dialogue1402

‌
ستبرترین وضعیت استبدادی، امر ولائی است

حاتم قادری در گفتگو با حسین رزاق.

گفت‌وشنود- در نظام جمهوری اسلامی ایران، ولایت مطلقه فقیه به‌عنوان بالاترین و غیرقابل‌چالش‌ترین مرجع قدرت، تجلی عینی استبدادی‌ترین شکل حکمرانی است.

این نظام، با اتکا بر امر ولائی، ساختاری را بنا کرده که در آن اراده‌ی فردی ولی‌فقیه بر تمامی نهادهای سیاسی، اجتماعی و حتی شخصی افراد سایه افکنده است.

ولایت مطلقه نه‌تنها هرگونه تفکیک قوا را از معنا تهی می‌کند، بلکه امکان هر نوع نظارت و محدودسازی قدرت را نیز از بین می‌برد.

در چنین سیستمی، قانون نه محصول اراده‌ی عمومی بلکه ابزاری در خدمت توجیه و تحکیم قدرت ولی‌فقیه است و هرگونه مخالفت یا نقد، نه به‌عنوان کنشی سیاسی، بلکه به‌عنوان مقابله با اراده‌ی الهی سرکوب می‌شود.

@studio_patt

#استبداد #ولایت_فقیه #شیعه_گری #اسلامگرایی #دموکراسی #سکولاریسم #گفتگو_توانا
@Dialogue1402

دکتر حسن باقری‌نیا، در واکنش به اجرای حکم قرون وسطایی شلاق مهدی یراحی، به کارگزاران و مجریان چنین احکام ظالمانه‌ای پیام می‌دهد که با استبداد همکاری نکنند:
«آیا کسی که حکم شلاق هنرمند عزیز مهدی یراحی را اجرا کرده است، عذاب وجدان ندارد؟
چرا باید نظام سیاسی را بپذیریم که در آن قوانین قرون وسطایی شکنجه، اعدام و قطع دست در آن اجرا می‌شود؟
فردا که جمهوری اسلامی نباشد همه احساس بهتری خواهند داشت، حتی نیروهای نظامی و امنیتی! چرا که در یک جامعه آزاد که مبتنی بر اخلاق و خرد انسانی اداره می‌شود، کسی بابت شغلش عذاب وجدان نخواهد داشت.
بسیاری از هموطنان عزیزی که در نیروی انتظامی، سپاه پاسداران، حراست، وزارت اطلاعات و... مشغول کار هستند دست‌شان به خون آغشته نیست؛ چه خوب که آنها هم به فکر فرزندان‌شان در ایران فردا باشند.
امید داریم که با نظر به عدالت انتقالی تلاش کنیم پس از سقوط رژیم خشونتی در کار نباشد، با مردم همراه باشید و با استبداد دینی همکاری نکنید»

#مهدی_یراحی #حسن_باقری_نیا #شلاق #استبداد_دینی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

نرگس محمدی، فعا حقوق بشر و برنده جایزه صلح نوبل، پیامی ویدیویی به مناسبت روز جهانی زن منتشر کرد.

او در این پیام بر اهمیت مبارزات زنان و نقش مهم آن‌ها در شکست دادن استبداد دینی و برقراری دموکراسی تاکید کرد و از نهادهای بین‌المللی خواست تا از مبارزات زنان ایران حمایت کنند.

#نرگس_محمدی #بیانیه #روز_جهانی_زن #زنان #ایران #استبداد_دینی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

آیا معلمان گاهی ناخواسته به استبداد کمک می‌کنند؟ آموزش تاریخ علم و سیر تحولات علمی چگونه از جزم‌اندیشی و مطلق گرایی جلوگیری می‌کند؟

دکتر حسن باقری‌نیا، می‌گوید:
«مطلق گرایی و استبداد دو روی یک سکه هستند،
وقتی شاگردان، علم (که فهم بشر از پدیده‌ها هست) را قطعی و غیر قابل تغییر تصور کنند آنگاه مطلوب این حاکمان خواهند بود، چرا که در یک نظام استبدادی نباید شک و تردید وجود داشته باشد؛ به ویژه که ایدئولوژی مورد نظر آنها به عنوان حقیقتی مسلم به مردم القا می‌شود.»


مرتبط:

دوره آموزشی، دموکراسی در کلاس درس:
https://tavaana.org/session-1-introduction-a-look-at-the-history-of-education-in-the-world-and-iran/

دوره آموزشی آموزش لیبرال:
https://tavaana.org/advocating_liberal_education_1/

تدریس دموکراسی:
https://tavaana.org/teachingdemocracy_textbook/

دموکراسی در آموزش:
https://tavaana.org/democracy-in-education/

آموزش مردم‌سالاری: راهنمایی برای آموزگاران، اثر ماتیو هیبرت
https://tavaana.org/education-for-democracy/

#تاریخ_علم
#تفکر_انتقادی
#استبداد #حسن_باقری_نیا
#یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech