محسن لنگرنشین، با وجود تمام اعتراض‌ها و نواقص و تناقضات پرونده‌اش توسط جمهوری اسلامی به قتل رسید.
سعید دهقان، حقوقدان، در این خصوص در شبکه اجتماعی ایکس نوشت:

«‏اعدام ‎محسن لنگرنشین به اتهام همکاری با دولت متخاصم (اسرائیل) آن‌هم در میانه مذاکره با آمریکا (متحد اصلی اسرائیل در منطقه) علاوه بر اینکه «نقض اصل حسن نیت در مذاکرات» و بخشی از سناریوی امنیتی ج.ا برای چانه‌زنی سیاسی و ایجاد تنش کنترل‌شده در میز مذاکره است، ۴ نکته حقوقی-سیاسی دارد:

۱- بنا بر اعلام رسمی وزارت امور خارجه ج.ا «دولت ایران با هیچ دولتی در وضعیت تخاصم نیست»؛ در عمل هم با «دشمن اصلی»‌اش آمریکا در حال مذاکره است.

۲- ج.ا اساسا اسرائیل را به رسمیت نمی‌شناسد تا «دولت متخاصم» محسوب شود.

۳- بر فرض پذیرشِ ادعای «همکاری با دولت متخاصمِ اسرائیل»، مجازاتش در ماده ۵۰۸ ق.م.اسلامی، حداکثر ۱۰ سال حبس است، مگر اینکه متهم «محارب» محسوب شود.

۴- محارب هم طبق ماده ۲۷۹ همین قانون، کسی است که «به قصد جان، مال یا ناموس مردم یا ارعاب آنها سلاح بکشد»، در حالی که نه تنها اسلحه‌ای در این پرونده وجود نداشته، بلکه خودِ نهاد امنیتی در راستای تکمیل سناریوی قضایی-امنیتی‌اش، مدعی شده بود محسن لنگرنشین «نقش شناسایی» را بر عهده داشته است!»


#مخسن_لنگرنشین #نه_به_اعدام #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

عبدالله اخلاقی، پدر محمدامین اخلاقی، از متهمان پرونده عجمیان که در ۱۳ آبان ۱۴۰۱ بازداشت شده است، در این ویدیو شرح می‌دهد که چرا این سخن علی خامنه‌ای درباره اینکه «جمهوری اسلامی در زمینه عدالت هیچ پیشرفتی نکرده»، درست است. او می‌گوید قاضی جدید دیوان عالی کشور، اساسا فرصتی برای مطالعه پرونده نداشته و اعاده دادرسی را بلافاصله رد کرده است.

محمد امین اخلاقی چند ماه پیش به دلیل حجم بالای فشار و وضعیت روحی نامناسب، تصمیم به خودکشی داشت که مسئولان زندان پس از اطلاع از این موضوع دست و پای او را به تخت بهداری زندان بستند.

محمدامین اخلاقی، به دلیل کشیدن پیکر  روح‌الله عجمیان،  در چهلم حدیث نجفی، از وسط به کنار اتوبان به ۵ سال حبس و تبعید محکوم شد.

صدور این حکم در حالی است که محمدامین اخلاقی حتی بنا بر مستندات پرونده هیچ گونه مشارکتی در درگیری میان شهروندان و بسیجی جان‌باخته و دیگر ماموران امنیتی نداشته و تنها پس از مرگ روح‌الله عجمیان، پیکر او را از وسط اتوبان به کنار می‌کشد. محمدامین خود در نخستین جلسه دادگاه به صراحت گفته است: «من از روی دلسوزی برای اینکه بدن بسیجی، وسط اتوبان نباشد و یک زمانی ماشین از روی آن عبور نکند، اقدام به کشیدن بدن وی به گوشه اتوبان کردم.»

از سوی دیگر انتساب اتهام «معاونت در ارتکاب جرم محاربه» علیه محمدامین اخلاقی در حالی صورت گرفته که بنا بر ماده ۲۷۹ قانون مجازات اسلامی شرط تحقق جرم «محاربه» استفاده از «سلاح» توسط مرتکب به «قصد ایجاد ناامنی و ترساندن» مردم است. در صورتی که حتی بر اساس شواهد پرونده هیچ یک از دیگر متهمان در روز حادثه هیچگونه سلاحی اعم از سرد و گرم (حتی سنگ و چوب) در دست نداشته‌اند و در نتیجه اساسا محاربه‌ای رخ نداده است که محمدامین به اتهام معاونت در آن به ۵ سال زندان محکوم شود.

لازم به ذکر است، روح‌الله عجمیان، از افراد سرکوبگری بود که مثل سایر نیروهای حکومتی به قصد کشتن مردم معترض به خیابان رفته بود و در روندی مشکوک کشته شد و تصاویری که منتشر شده، این گمانه را تقویت می‌کند که حکومت او را قربانی کرده تا بهانه‌ای برای سرکوب بیشتر مردم داشته باشد.

در آن پرونده محمد مهدی کرمی و محمد (کیان) حسینی اعدام شدند و سایر متهمان، از جمله محمد امین اخلاقی، به حبس و تبعید محکوم شدند.

#محمدامین_اخلاقی #حدیث_نجفی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

حسین سرلک، زندانی سیاسی سابق، در این ویدیوی کوتاه با مردم سخن می‌گوید. او که از جنایت انفجار بندرعباس متاثر است، می‌پرسد که چه اتفاق دیگری باید بیفتد تا بپاخیزید و حرکتی انجام دهید؟
آقای سرلک از بی‌حسی و حتی جوک‌سازی درباره وقایع تلخ گلایه می‌کند. او دشمن مردم را «سیدعلی خامنه‌ای و دار و دسته کثیفش» می‌داند.
او تاکید می‌کند گناه ما مظلومان که زیر دست ظالم سکوت کردیم بیشتر است و می‌گوید خوش به حال آن‌هایی که رفتند و اعدام شدند.
او هشدار می‌دهد که مطمئن باشید، فردا باز از این اتفاقات می‌افتد و حادثه در کمین شماست.


ـ حسین سرلک در فروردین ۱۳۹۶ به اتهاماتی چون تبلیغ علیه نظام، توهین به مقدسات، تشکیل گروه علیه امنیت ملی و توهین به رهبری توسط اطلاعات سپاه بازداشت و به بند ۲-الف منتقل شد. او ۱۸ ماه بلاتکلیف در زندان بود و نهایتاً در شعبه ۳۶ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی مقیسه به ۱۳ سال حبس محکوم شد که اشد آن، پنج سال، به اجرا درآمد. سرلک در طول دوران حبس با پرونده‌سازی مجدد، فشارهای روانی، تهدید و حتی انتقال مشکوک به بیمارستان مواجه شد. او پس از چند سال حبس و تحمل شرایط دشوار، در تیر ۱۳۹۹ آزاد شد، اما همچنان با آثار اجتماعی، روانی و اقتصادی بازداشت خود دست‌وپنجه نرم می‌کند.


#حسین_سرلک #انفجار_بندرعباس #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

پیام پروین محمدی به مناسبت اول ماه مه: «به خیابان می‌آییم تا چرخه زندگی را به نفع خود تغییر دهیم»

پروین محمدی، کارگر بازنشسته کارخانجات صنایع فلزی و عضو هیأت مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران، به مناسبت اول ماه مه (۱۱ اردیبهشت – روز جهانی کارگر) پیامی ویدیویی منتشر کرد.

او در این پیام با گرامی‌داشت مبارزات تاریخی کارگران از جمله خاستگاه آن در اسپانیا در سال ۱۸۵۶، از ادامه ظلم و استثمار بر طبقه کارگر در جهان و ایران سخن گفت. محمدی با اشاره به اینکه خواست «۸ ساعت کار در روز» نتیجه مبارزات تاریخی کارگران بوده، تأکید کرد که امروز با کاهش سطح دستمزدها و بی‌ارزش‌سازی پول، کارگران مجبورند در چندین شیفت کار کنند و اضافه‌کاری‌های فرساینده انجام دهند تا صرفاً زنده بمانند.

او وضعیت شغلی کارگران را «بردگی مدرن» خواند و قراردادهای موقت، سفیدامضا و ساعتی را عامل ناامنی شغلی، اضطراب دائمی و از بین رفتن آرامش فردی دانست. محمدی محل‌های کار را «قتلگاه» توصیف کرد که هر روز در آن‌ها کارگران قربانی سودجویی و بی‌توجهی کارفرمایان می‌شوند.

در ادامه، وی به وضعیت بحرانی اجتماعی، اقتصادی و زیستی کشور پرداخت و از کمبود بهداشت، دارو، آب، گاز و برق، و همچنین سایه جنگ و مرگ سخن گفت.

پروین محمدی با تأکید بر لزوم تغییر این وضعیت، اعلام کرد: «ما می‌توانیم و باید چرخه زندگی را به نفع خود تغییر دهیم. در روز ۱۱ اردیبهشت به خیابان خواهیم آمد و تمام مصائب و بلایای ناشی از سیاست‌های حاکمان را فریاد خواهیم زد.»

او پیام خود را با شعارهایی چون «زنده باد آزادی، برابری، رفاه و شادی» و «گرامیداشت روز جهانی کارگر» به پایان رساند.


#روز_جهانی_کارگر #کارگر #کارگران #حقوق_کارگران #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

واکنش وحید وکیلی‌فر به قتل حکومتی محسن لنگرنشین: «نگویید احتمالاً طرف جاسوس بوده»

وحید وکیلی‌فر، فیلمساز مستقل، در واکنش به خبر اعدام محسن لنگرنشین با اتهام جاسوسی، متنی در صفحه اینستاگرام خود منتشر کرد و نسبت به استفاده ابزاری از چنین اتهاماتی هشدار داد.

او در این پست اینستاگرامی نوشت:

«دوستان عزیز، لطفاً نگویید احتمالاً طرف جاسوس بوده که اعدام شده است. من به‌عنوان یک فیلمساز مستقل، از سال ۱۴۰۰ به اتهام مضحک و فانتزی جاسوسی در شعبه امنیتی... تهران، پرونده‌ای کاملاً محرمانه دارم.
تمام زندگی خودم، خانواده و دوستانم را مخفیانه کاوش کردند. پرستوها و غضنفرها را سراغم فرستادند—و هنوز هم!
تمام شریان اقتصادی‌ام را قطع کردند، دوستانی را علیه‌ام بسیج کردند، و در واقع بهتر بگویم: خریدند، تا شاید چیزی بیابند.
با این اتهام احمقانه، حتی شوخی‌ شوخی ممکن بود در آن روزها، یا در ایام زن، زندگی، آزادی، به سراغم بیایند و در صبحگاهی دارم بزنند—و احتمالاً عده‌ای می‌گفتند: لابد یارو جاسوس جایی بوده است!
نه عزیزان، هنرمند و دانشمند و مغازه‌دار، جاسوس نیست.
جاسوس یا خود حضرات هستند یا اعضای خانواده و دوستان نزدیکشان.»

وکیلی‌فر همچنین با بازنشر اخبار مربوط به اعدام محسن لنگرنشین در استوری اینستاگرام خود، تلویحاً این پیام را منتقل کرده که اتهام جاسوسی علیه لنگرنشین نیز، مانند بسیاری دیگر، ساختگی و پرونده‌سازی امنیتی بوده است.


#محسن_لنگرنشین #نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

بخشی کوتاه از مصاحبه خانم نرگس محمدی، فعال حقوق بشر و برنده جایزه صلح نوبل، که در آن درباره ضرورت زندگی کردن ارزش‌های دموکراسی، مدارا، گفتگو و پذیرش دیگری در بین گروه‌های مخالف جمهوری اسلامی سخن می‌گوید و بر اهمیت آن در گذار از نظام استبداد دینی و رسیدن به نظامی دموکراتیک تاکید می‌کند.

مصاحبه کامل را در یوتیوب ببینید، خانم محمدی در بخش‌های دیگر این گفتگو به نکات مهم دیگری اشاره می‌کند:

https://youtu.be/YtfixBcmtqQ?feature=shared


#نرگس_محمدی #گفتگو #مدارا #رواداری #دموکراسی #استبداد_دینی #نه_به_جمهورى_اسلامى #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

امیرسالار داوودی، وکیل دادگستری و زندانی سیاسی سابق، در یک لایو اینستاگرامی، درباره جنایت انفجار بندر رجایی، مقصران این واقعه را نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی می‌داند و می‌گوید رؤسای این نهادها باید بازداشت شوند. او اشتغال این نهادها به کارهایی بیهوده را موجب غفلت از انجام مسئولیت اصلی می‌داند.

او می‌گوید: «در فقره انفجار جانگداز شهبندر (بندر "شهید" رجایی)، هیچ ارگان یا ارگان‌هایی جز وزارت اطلاعات، سازمان اطلاعات سپاه، سازمان حفاظت اطلاعات فراجا (ساحفا فراجا)، و حراست گمرکات کشور و در نهایت حراست گمرک هرمزگان مقصر نیست.

اگر قوه قضائیه ادعا دارد، رؤسای این پنج نهاد دولتی و حکومتی فی‌الفور بازداشت، مورد تحقیق و تعقیب، سپس محاکمه، و در نهایت به اشدِّ مجازات قانونی و پرداخت خسارت و جزای نقدی به انضمام مجازات احتمالاً تحبیس محکوم گردند؛ و ضمناً تا زمانی که زنده هستند، به انفصال از خدمات دولتی و حکومتی و ارائه‌دهنده خدمات عمومی نیز محکوم گردند.»

اما در این لایو آقای داوودی، درباره اینکه اصولا چرا وزیر اطلاعات در جمهوری اسلامی فردی مجتهد است که توسط رهبر نظام انتخاب می‌شود، سخنان مهمی بیان داشته است. او می‌گوید انتخاب فرد مجتهد از ابتدا برای این بوده که این فرد بتواند حکم به قتل افراد بدون طی کردن مراحل دادرسی بدهد.

این ویدیو بخش کوتاهی از لایو ایشان است، برای شنیدن کل سخنان آقای داوودی به صفحه اینستاگرام ایشان مراجعه کنید:

amirsalardavoudi60

#امیرسالارداودی_وکیل_دادگستری #امیرسالار_داوودی #انفجار_بندرعباس #هرمزگان #بندر_رجایی #شهبندر #یاری_مدنی_توانا



@Tavaana_TavaanaTech

کوکب بداغی، معلم و فعال صنفی سکن ایذه، در روز جهانی کارگر در مطلبی یاد شهرام محمدی، کارگر فداکار پتروشیمی مارون را گرامی داشت.

متن ایشان به شرح زیر است:

«به نام ایران
درد دارد در دنیای امروز، کارگران و معلمان برای دستیابی به حقوق اولیه‌ی خود، مجازات شوند، اخراج و زندان را تجربه کنند.
آنجا که صدای اعتراض زنان و مردان کارگر به گوش می‌رسد، یاد می‌کنیم از قهرمانان بی‌صدا که با تلاش‌های خستگی‌ناپذیر خود، امید را در برابر چشم‌هایمان ساختند؛ همان قشری که نماد شرافت، تلاش و فداکاری‌اند.
ای کاش به‌جای شمارش تاول‌های دستانشان، زخم‌های بی‌شمار دلشان را التیام بخشند.
ده سال پیش، درست نهم تیرماه ۱۳۹۴، یک کارگر فداکار به نام شهرام محمدی از شهرستان ایذه، در پتروشیمی مارون ماهشهر، زمانی که نفس کشیدن صدها کارگر به شماره افتاد و تنها یک جرقه‌ی کوچک با انفجاری مهیب فاصله داشت، جان خود را در دل آتش فدای هم‌قطارانش کرد، تا انسانیت و ایثار در عصر سردی و بی‌مهری نمیرد و از فاجعه‌ای خانمان‌سوز جلوگیری کند.
جان داد و جان بخشید، و این آخرین درس شهرام محمدی برای ما بود.
اگر بگویم هر کارگر یک قهرمان است، بیراه نگفته‌ام.
شهرام محمدی با شکوه، در میان مردم قدردان ایذه بدرقه شد، و این فداکاری تا به امروز از چشم مسئولان پنهان ماند.
ما، معلمان، کارگران، پرستاران، بازنشستگان، هم‌پیمانیم با مردم دردمندمان ایران. برای آینده‌ای مبارزه می‌کنیم که صدای دموکراسی شنیده شود.
ما صدای دردیم، و بهایش آزادی‌ست.
ما صدای دردیم که نامش آزادی‌ست.
روز جهانی کارگر، فرصتی‌ست برای یکی‌شدن و پیوستن به دریای پُرمهر ایران؛
به جاودانگیِ «زن، زندگی، آزادی» که هنوز در دل‌هایمان زنده است.
«زن، زندگی، آزادی» تنها شعار نیست، بلکه اراده‌ای سترگ برای تغییر است و پیشرفت.
ما ایرانیم و وارث دردهای بیشمار؛
صدای ما، صدای تغییر است.
امیدمان در تلاش‌های مشترک‌مان خواهد بود که ثمره‌اش می‌شود ایران باشکوه و فردایی روشن.
انفجار اسکله‌ی شهید رجایی به ما آموخت که هنوز در مسیر تحقق حقوق بشر، چالش‌های فراوانی وجود دارد که باید به‌طور قاطع با بی‌عدالتی و ضعف مدیریتی مقابله کرد.
و البته با هم، برای ایرانی آبادتر و آزادتر تلاش می‌کنیم.
ما برای یکی‌شدن و پیوستن به این دریای سراسر عشق و دوستی، زیر چتر آزادی، آبادانی و صلح، یک دلدادگی مشترک داریم که کانون قدرت ماست.
در حادثه‌ی دردناک و تلخ بندرعباس، این دلدادگی به نمایش گذاشته شد.
همدلی و اتحادمان، این دردهای مشترک، روزی قفل‌های تحجر و ستم را خواهد شکست.
بی‌ شک ما وارثان دردهای بیشماریم.
روز کارگر را گرامی می‌داریم؛
امید که در مسیر عدالت، توسعه و انسانیت، پیشرو باشیم.
کوکب بداغی پگاه – ایذه»

#کوکب_بداغی #شهرام_محمدی #کارگر #روز_جهانی_کارگر #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

بیانیه‌ی سه زندانی سیاسی به مناسبت روز جهانی کارگر – ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۴ / زندان قزل‌حصار

ما، سه زندانی سیاسی در زندان قزل‌حصار، در آستانه‌ی روز جهانی کارگر، با قلبی آکنده از اندوه و خشم، مراتب تأثر عمیق خود را از فاجعه‌ی جنایت‌بار انفجار اسکله رجایی بندرعباس اعلام می‌داریم. در این حادثه‌ هولناک، ده‌ها تن جان‌باختند، صدها تن زخمی و مفقود شدند، و خساراتی سنگین بر زندگی مردم و زیرساخت‌های کشور وارد شد. ما به خانواده‌های داغدار این قربانیان تسلیت می‌گوییم و در سوگ آن‌ها شریکیم.

بر اساس گزارش‌های رسمی و تأیید نهادهای مطلع، قربانیان این فاجعه عمدتاً از کارگران زحمتکش اسکله، رانندگان، اپراتورهای جرثقیل، و سایر نیروهای خدماتی بودند که بی‌هیچ تقصیری و تنها به‌سبب بی‌مسئولیتی مطلق حاکمیت، جان باختند. جمهوری اسلامی، با دپوی محموله‌ای بسیار خطرناک در بندر بدون رعایت کوچک‌ترین پروتکل‌های ایمنی و حتی بدون اظهارنامه گمرکی، مرتکب جنایتی سازمان‌یافته شد؛ جنایتی که نتیجه‌ی آن، کشتار کارگران بی‌دفاع و ویرانی گسترده بود.

یازدهم اردیبهشت، برابر با اول ماه مه، روز جهانی کارگر را با یاد آنانی گرامی می‌داریم که سال‌هاست در زیر بار فشارهای خردکننده‌ی اقتصادی و سرکوب بی‌وقفه‌ی رژیم کارگرستیز جمهوری اسلامی، ایستاده‌اند و رنج آزادی را بر جان خریده‌اند.

این حقیقتی انکارناپذیر است که چرخ‌های اقتصاد کشور با دستان پُرتوان کارگران می‌چرخد. با این حال، از نخستین روزهای استقرار جمهوری اسلامی، حاکمان این نظام کوشیدند با واژگانی فریبنده همچون «مستضعف» و «قشر آسیب‌پذیر»، کارگران را ابزاری برای مشروعیت‌سازی قدرت خویش قرار دهند. اما دیری نپایید که ماهیت واقعی این نظام برملا شد: رژیمی غارتگر، سرکوب‌گر و فاسد که خود را به طبقه‌ای از ثروتمندان بی‌وجدان و بی‌اخلاق بدل ساخت؛ کسانی که به‌صراحت حقوق اساسی کارگران را لگدمال کردند.

سرکوب سیستماتیک اعتراضات کارگری، پرونده‌سازی‌های امنیتی، اتهام‌زنی و بازداشت فعالان سندیکایی، گواه روشن دشمنی این حکومت با هرگونه کنش‌گری مستقل و آزادی‌خواهانه است. آنان تاب شنیدن هیچ صدای حق‌طلبانه‌ای را ندارند، چرا که این صداها پایه‌های سلطه‌ی استبدادی‌شان را به لرزه درمی‌آورد.
اما ستم تنها به سرکوب صنفی و فقر محدود نمی‌شود. جانِ کارگر در این سرزمین، ارزان‌ترین کالاست. در نبود ایمنی شغلی، نبود نظارت، و بی‌توجهی آشکار به استانداردهای محیط کار، هر سال صدها کارگر در معادن، ساختمان‌ها، کارگاه‌ها و کارخانه‌ها، قربانی حوادث فاجعه‌بار می‌شوند؛ بی‌آنکه رسانه‌ای شوند یا پاسخی از مقصران بخواهند.

ما یاد کارگران جان‌باخته‌ی اسکله رجایی، معادن طبس، شازند، قروه، دامغان و دیگر نقاط کشور را با دلی اندوه‌بار و فریادی خشم‌آلود گرامی می‌داریم؛ و به خانواده‌های داغدارشان درود می‌فرستیم. همچنین، بر زخم‌های عمیق آنانی که دچار آسیب‌ جسمی و معلولیت شدند، دست مهربانی و دادخواهی می‌کشیم. این جان‌های عزیز، نه بر اثر حادثه، که قربانی سودجویی، بی‌کفایتی و بی‌تفاوتی حاکمان شدند.

ما، سه زندانی سیاسی که خود از دل طبقه‌ی کارگر برخاسته‌ایم و با گوشت و پوست، رنج این ستم‌ سیستماتیک را زیسته‌ایم، ضمن گرامی‌داشت این روز جهانی، حمایت قاطع خود را از اعتصابات کارگری در سراسر کشور اعلام می‌داریم. ما اعتصاب را حق مسلم و ابزاری مشروع برای احقاق حقوق می‌دانیم.

از مردم آزاده، اقشار مختلف جامعه و فعالان اجتماعی می‌خواهیم که دوشادوش کارگران اعتصابی بایستند، صدای آن‌ها باشند، و نگذارند مطالبات به حق‌شان در هیاهوی تبلیغات حکومتی گم شود.

ما باور داریم که پیوند جنبش کارگری با جنبش‌های معلمان، زنان، جوانان و آزادی‌خواهان، بنیان‌های استبداد را فروخواهد ریخت و راه رهایی ملت را هموار خواهد کرد.

با امید به ساختن ایرانی آزاد، آباد و شایسته با دستان توانمند کارگران، جایی که انسان در سایه‌ی آزادی، کرامت و عدالت، به خوشبختی دست یابد.

زرتشت احمدی راغب – آرشام رضایی – رضا محمدحسینی
زندان قزل‌حصار – ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۴


#بیانیه #روز_جهانی_کارگر #زرتشت_احمدی_زرتشت #آرشام_رضایی #رضا_محمدحسینی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech