«فراخوان: فراخوان برای برگزاری سراسری روز #حجاب_بی_حجاب در برابر روز حجاب و عفاف جمهوری اسلامی در ۲۱ تیر
سال گذشته با تلاش و همبستگی مبارزین جنبش برابری جنسیتی و رهایی زنان از قیود نرینه‌سالاری، جنبش دانشجویی و سایر بخش‌های پیشرو جامعه، در روز ۲۱ تیرماه برابر با روز حجاب و عفاف جمهوری اسلامی، یک روز اعتراضی سراسری علیه حجاب اجباری را رقم زدیم.
این روز که به یاری عموم جامعه و خصوصا زنان مبارز شکل گرفت، بدون شک در شکل‌گیری و آغاز «انقلاب زن زندگی آزادی» نیز موثر بوده، همانطور که در تداوم این تغییر بنیادین نقش اساسی داشته و دارد.
دقیقا به خاطر داریم که هفت ماه پس از آغاز انقلاب عظیم «زن زندگی آزادی»، که خود را با آرمان‌های بلند و انسانی، نه تنها به مردم ایران که به جامعه جهانی معرفی کرد؛دوباره شاهد جدال جامعه و حکومت بر سر حجاب اجباری بودیم.
پس از آنکه حجاب عملا از سطح خیابان‌ها حذف شده بود، حکومت تقلا کرد تا بتواند از شنبه ۲۶ فروردین سختگیری‌های تازه‌ای را در اینباره اعمال کند.
این اقدام حکومت با فراخوان گسترده تشکل‌های دانشجویی رو به کل جامعه و استقبال کم‌نظیر عموم مردم و مشخصا زنان مبارز، انقلابی و پیشرو پاسخ گرفت و تا همین امروز حکومت را در مسئله اجبار کردن حجاب، عقب رانده است.
حالا همزمان با رسیدن به سالگرد روز «حجاب بی‌حجاب»، بار دیگر و اینبار گسترده‌تر و قدرتمندتر از سال گذشته،در قالب «شبکه سراسری انقلاب زن زندگی آزادی» عموم جامعه را فرامی‌خوانیم تا مبارزه علیه حجاب اجباری و برای «زن زندگی آزادی» را دوباره با صدایی بلند و رسا فریاد کنیم.
در ادامه #تابستان_سخت جمهوری اسلامی که هر روز آن بی‌حجابی عمومی است، مشخصا در روز ۲۱ تیر۱۴۰۲ در بطن انقلابمان، بار دیگر به صورت سراسری از برابری بی‌قید و شرط جنسیتی می‌گوییم و با مبارزه علیه نماد تبعیض و تفکیک جنسیتی تحمیل شده به جامعه ایران، یعنی حجاب اجباری، نه محکم گفتن به آن، فریاد آزادی و برابری سر می‌دهیم:
#نه_روسری_نه_توسری_آزادی_برابری
🎺 فراخوان به:
چهارشنبه ۲۱ تیر بی‌حجابی در ابعاد وسیع در اماکن عمومی، شعارنویسی، شعاردهی شبانه، پخش آهنگ، آواز زنان و رقص در اماکن عمومی.
انتشار وسیع عکس و ویدیو اقدامات علیه حجاب اجباری و در راستای برابری جنسیتی در شبکه‌های اجتماعی.
✍️ فراخوان‌دهندگان:
#شبکه_سراسری_انقلاب_زن_زندگی_آزادی (شامل تشکل‌های دانشجویی، دانش‌آموزی و گروه‌های مبارزاتی شهری جوانان و زنان)
📅 ۱۹ تیر ۱۴۰۲»
- این بیانیه توسط یکی از تشکل‌های دانشجویی عضو این شبکه برای ما ارسال شده است.
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
سال گذشته با تلاش و همبستگی مبارزین جنبش برابری جنسیتی و رهایی زنان از قیود نرینه‌سالاری، جنبش دانشجویی و سایر بخش‌های پیشرو جامعه، در روز ۲۱ تیرماه برابر با روز حجاب و عفاف جمهوری اسلامی، یک روز اعتراضی سراسری علیه حجاب اجباری را رقم زدیم.
این روز که به یاری عموم جامعه و خصوصا زنان مبارز شکل گرفت، بدون شک در شکل‌گیری و آغاز «انقلاب زن زندگی آزادی» نیز موثر بوده، همانطور که در تداوم این تغییر بنیادین نقش اساسی داشته و دارد.
دقیقا به خاطر داریم که هفت ماه پس از آغاز انقلاب عظیم «زن زندگی آزادی»، که خود را با آرمان‌های بلند و انسانی، نه تنها به مردم ایران که به جامعه جهانی معرفی کرد؛دوباره شاهد جدال جامعه و حکومت بر سر حجاب اجباری بودیم.
پس از آنکه حجاب عملا از سطح خیابان‌ها حذف شده بود، حکومت تقلا کرد تا بتواند از شنبه ۲۶ فروردین سختگیری‌های تازه‌ای را در اینباره اعمال کند.
این اقدام حکومت با فراخوان گسترده تشکل‌های دانشجویی رو به کل جامعه و استقبال کم‌نظیر عموم مردم و مشخصا زنان مبارز، انقلابی و پیشرو پاسخ گرفت و تا همین امروز حکومت را در مسئله اجبار کردن حجاب، عقب رانده است.
حالا همزمان با رسیدن به سالگرد روز «حجاب بی‌حجاب»، بار دیگر و اینبار گسترده‌تر و قدرتمندتر از سال گذشته،در قالب «شبکه سراسری انقلاب زن زندگی آزادی» عموم جامعه را فرامی‌خوانیم تا مبارزه علیه حجاب اجباری و برای «زن زندگی آزادی» را دوباره با صدایی بلند و رسا فریاد کنیم.
در ادامه #تابستان_سخت جمهوری اسلامی که هر روز آن بی‌حجابی عمومی است، مشخصا در روز ۲۱ تیر۱۴۰۲ در بطن انقلابمان، بار دیگر به صورت سراسری از برابری بی‌قید و شرط جنسیتی می‌گوییم و با مبارزه علیه نماد تبعیض و تفکیک جنسیتی تحمیل شده به جامعه ایران، یعنی حجاب اجباری، نه محکم گفتن به آن، فریاد آزادی و برابری سر می‌دهیم:
#نه_روسری_نه_توسری_آزادی_برابری
🎺 فراخوان به:
چهارشنبه ۲۱ تیر بی‌حجابی در ابعاد وسیع در اماکن عمومی، شعارنویسی، شعاردهی شبانه، پخش آهنگ، آواز زنان و رقص در اماکن عمومی.
انتشار وسیع عکس و ویدیو اقدامات علیه حجاب اجباری و در راستای برابری جنسیتی در شبکه‌های اجتماعی.
✍️ فراخوان‌دهندگان:
#شبکه_سراسری_انقلاب_زن_زندگی_آزادی (شامل تشکل‌های دانشجویی، دانش‌آموزی و گروه‌های مبارزاتی شهری جوانان و زنان)
📅 ۱۹ تیر ۱۴۰۲»
- این بیانیه توسط یکی از تشکل‌های دانشجویی عضو این شبکه برای ما ارسال شده است.
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
Telegraph
🔴فراخوان برای برگزاری سراسری روز #حجاب_بی_حجاب در برابر روز حجاب و عفاف جمهوری اسلامی در ۲۱ تیر
سال گذشته با تلاش و همبستگی مبارزین جنبش برابری جنسیتی و رهایی زنان از قیود نرینه‌سالاری، جنبش دانشجویی و سایر بخش‌های پیشرو جامعه، در روز ۲۱ تیرماه برابر با روز حجاب و عفاف جمهوری اسلامی، یک روز اعتراضی سراسری علیه حجاب اجباری را رقم زدیم. این روز که به…
گروهی با عنوان شبکه فعالان انقلاب زن زندگی آزادی طی بیانیه‌ای اعلام کرد که «با پایان دادن به جمهوری اسلامی، می‌توان به وضعیت ضدانسانی کنونی پایان داد.»
در ادامه بخش‌هایی از این بیانیه را بخوانید:
با پایان دادن به جمهوری اسلامی، می‌توان به وضعیت ضدانسانی کنونی خاتمه داد. انقلاب «زن، زندگی، آزادی»، که بیش از دو سال از آغاز آن می‌گذرد، با هدف مقابله با جنایت و سرکوب، سرنگونی جمهوری اسلامی و ایجاد تغییرات بنیادی شکل گرفت. امروز در یکی از حساس‌ترین نقاط این انقلاب قرار داریم، جایی که نقش مردم و جریان‌های سیاسی بیش از پیش در تعیین سرنوشت ایران مؤثر است.
جمهوری اسلامی، با شکست در اداره کشور، اکنون در تمامی عرصه‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی فروپاشیده است. این حکومت که طی ۴۶ سال گذشته بحران‌های متعددی را تجربه کرده، امروز در مرحله‌ای است که شباهتی به بحران‌های مقطعی گذشته ندارد و روندی معین برای نابودی آن آغاز شده است.
از نظر اقتصادی، سیاست‌های مافیایی و فساد ساختاری، جمهوری اسلامی را به عامل اصلی بحران‌هایی مانند گرانی، تورم، بیکاری، کمبود سوخت و انرژی و آلودگی هوا تبدیل کرده است. این معضلات، زندگی روزمره مردم را فلج کرده و کشور را به وضعیتی مشابه کشورهای قحطی‌زده کشانده است. از سوی دیگر، در عرصه اجتماعی و فرهنگی، این حکومت نتوانسته فرهنگ اسلامی خود را به جامعه تحمیل کند و جامعه به‌طور گسترده این ارزش‌ها را رد کرده است.
اصلی‌ترین چالش میان مردم و جمهوری اسلامی، مسئله زنان و جوانان است. تلاش‌های جمهوری اسلامی برای تحمیل حجاب به عنوان نماد فرهنگی‌اش، کاملاً شکست خورده است. قانون «حجاب و عفاف» نیز مانند سایر طرح‌های سرکوبگرانه نتوانست مانع انقلاب زنان شود.
در حوزه سیاسی، جمهوری اسلامی هیچ یک از تضادهای خود با جریان‌های مخالف را حل نکرده است. این حکومت، که با سرکوب و نسل‌کشی بر سر کار آمد، حالا با موج گسترده سازماندهی، تحزب و شبکه‌سازی مخالفان روبه‌رو است. شکست‌های منطقه‌ای جمهوری اسلامی، از جمله در سوریه، و تضعیف نیروهای نیابتی‌اش، روحیه دوچندان به مردم داده و موجب چندپارگی در بدنه نظام شده است.
مجموع این شرایط، جمهوری اسلامی را به پرتگاه نابودی نزدیک کرده است. مردم ایران دیگر نه معیشت تأمین‌شده دارند، نه آزادی، و نه منزلت انسانی‌شان حفظ شده است. اعتراضات و اعتصابات سراسری، ابزارهایی هستند که می‌توانند این حکومت فاسد و جنایتکار را سرنگون کنند.
ما از تمام مردم، گروه‌ها، احزاب و فعالان دعوت می‌کنیم که دست در دست هم به خیابان‌ها بیایند و با مبارزه، انقلاب «زن، زندگی، آزادی» را به پیروزی برسانند. خیابان ما را فرامی‌خواند.
✌️ #زن_زندگی_آزادی
🚩 #جمهوری_اسلامی_نابود_باید_گردد
🗓 پنج‌شنبه - ۲۹ آذر ۱۴۰۳
🌐 #شبکه_سراسری_انقلاب_زن_زندگی_آزادی
متن کامل بیانیه را اینجا بخوانید:
https://tinyurl.com/4pshj87h
#بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
در ادامه بخش‌هایی از این بیانیه را بخوانید:
با پایان دادن به جمهوری اسلامی، می‌توان به وضعیت ضدانسانی کنونی خاتمه داد. انقلاب «زن، زندگی، آزادی»، که بیش از دو سال از آغاز آن می‌گذرد، با هدف مقابله با جنایت و سرکوب، سرنگونی جمهوری اسلامی و ایجاد تغییرات بنیادی شکل گرفت. امروز در یکی از حساس‌ترین نقاط این انقلاب قرار داریم، جایی که نقش مردم و جریان‌های سیاسی بیش از پیش در تعیین سرنوشت ایران مؤثر است.
جمهوری اسلامی، با شکست در اداره کشور، اکنون در تمامی عرصه‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی فروپاشیده است. این حکومت که طی ۴۶ سال گذشته بحران‌های متعددی را تجربه کرده، امروز در مرحله‌ای است که شباهتی به بحران‌های مقطعی گذشته ندارد و روندی معین برای نابودی آن آغاز شده است.
از نظر اقتصادی، سیاست‌های مافیایی و فساد ساختاری، جمهوری اسلامی را به عامل اصلی بحران‌هایی مانند گرانی، تورم، بیکاری، کمبود سوخت و انرژی و آلودگی هوا تبدیل کرده است. این معضلات، زندگی روزمره مردم را فلج کرده و کشور را به وضعیتی مشابه کشورهای قحطی‌زده کشانده است. از سوی دیگر، در عرصه اجتماعی و فرهنگی، این حکومت نتوانسته فرهنگ اسلامی خود را به جامعه تحمیل کند و جامعه به‌طور گسترده این ارزش‌ها را رد کرده است.
اصلی‌ترین چالش میان مردم و جمهوری اسلامی، مسئله زنان و جوانان است. تلاش‌های جمهوری اسلامی برای تحمیل حجاب به عنوان نماد فرهنگی‌اش، کاملاً شکست خورده است. قانون «حجاب و عفاف» نیز مانند سایر طرح‌های سرکوبگرانه نتوانست مانع انقلاب زنان شود.
در حوزه سیاسی، جمهوری اسلامی هیچ یک از تضادهای خود با جریان‌های مخالف را حل نکرده است. این حکومت، که با سرکوب و نسل‌کشی بر سر کار آمد، حالا با موج گسترده سازماندهی، تحزب و شبکه‌سازی مخالفان روبه‌رو است. شکست‌های منطقه‌ای جمهوری اسلامی، از جمله در سوریه، و تضعیف نیروهای نیابتی‌اش، روحیه دوچندان به مردم داده و موجب چندپارگی در بدنه نظام شده است.
مجموع این شرایط، جمهوری اسلامی را به پرتگاه نابودی نزدیک کرده است. مردم ایران دیگر نه معیشت تأمین‌شده دارند، نه آزادی، و نه منزلت انسانی‌شان حفظ شده است. اعتراضات و اعتصابات سراسری، ابزارهایی هستند که می‌توانند این حکومت فاسد و جنایتکار را سرنگون کنند.
ما از تمام مردم، گروه‌ها، احزاب و فعالان دعوت می‌کنیم که دست در دست هم به خیابان‌ها بیایند و با مبارزه، انقلاب «زن، زندگی، آزادی» را به پیروزی برسانند. خیابان ما را فرامی‌خواند.
✌️ #زن_زندگی_آزادی
🚩 #جمهوری_اسلامی_نابود_باید_گردد
🗓 پنج‌شنبه - ۲۹ آذر ۱۴۰۳
🌐 #شبکه_سراسری_انقلاب_زن_زندگی_آزادی
متن کامل بیانیه را اینجا بخوانید:
https://tinyurl.com/4pshj87h
#بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
گروهی تحت عنوان شبکه سراسری انقلاب «زن زندگی آزادی» بیانیه‌ای به شرح زیر به مناسبت آغاز دومین سال فعالیت کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام منتشر کردند و نسخه‌ای از آن را برای ما ارسال کردند.
جمهوری اسلامی حکومتی است که حیاتش مستمرا به جنایت، کشتار، اعدام، شکنجه، زندان و سرکوب وابسته است. از آنجا که در میان همه این ابزارهای بقا، اعدام همواره نقشی منحصر به فرد برای حکومت داشته، مبارزه و جنبش علیه اعدام در ایران هم به عنوان نمادی از مقاومت مردم چند دهه قدمت دارد. مبارزه‌ای که در سال‌های اخیر به یکی از مهمترین جنبش‌های زنده درون جامعه بدل شده است.
در دل این روند تاریخی جامعه ایران علیه اعدام و برای دفاع از حق زندگی، کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام در زندان‌های ایران که از ۹ بهمن ۱۴۰۲ در پی اعدام #محمد_قبادلو و #فرهاد_سلیمی در زندان قزلحصار اعلام موجودیت کرد. اقدامی درخشان از سوی زندانیان، که در تولد یکسالگی‌اش باید از آن به عنوان نقطه عطفی در تاریخ مبارزات کل جامعه علیه اعدام یاد کرد.
همزمان با آغاز دومین سال فعالیت کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام و به پاس تلاش‌های سرسختانه و مستمر زندانیان، باید بر نکات کلیدی زیر به عنوان دستاوردهای این کارزار تاکید کرد:
۱. این کارزار با به میدان آوردن زندانیان ۳۴ زندان کشور ظرف مدت یکسال و ایجاد فضایی برای فعالیت هماهنگ، منظم و سراسری، سیاهچاله‌های جمهوری اسلامی، این نمادهای وحشت حکومت را اکنون به یکی از کانون‌های اعتراض و سنگر محکم جامعه برابر رژیم تبدیل کرده است.
۲. پیوند دادن زندانیان سیاسی و غیرسیاسی در مبارزه هدفمند علیه اعدام، از جمله دیگر دستاوردهای مهم این کارزار بوده که نه فقط بر دامنه اجتماعی آن افزوده؛ بلکه اساسا سنت‌ها و فرهنگ‌های مبارزاتی تازه‌ای را در زندان‌های جمهوری اسلامی بنا نهاده است.
۳. سه‌شنبه‌های نه به اعدام، در عین حال از روز نخست فراخوانی بوده است به مردم، سازمان‌ها و نهادهای حقوق بشری ایرانی و بین‌المللی و نیز احزاب و سازمان‌های اپوزیسیون؛ فراخوانی که پس از یک سال به خوبی می‌بینیم حول آن چه مجموعه عظیمی از فعالیت‌ها، همکاری‌ها و هم‌صدایی‌ها در داخل و خارج کشور به راه افتاده است.
بله! کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام در زندان‌های ایران، یک سرمایه سیاسی مهم جامعه ایران و انقلاب «زن زندگی آزادی» و سلاح قدرتمند مردم ایران علیه حکومت اعدامی است؛ کارزاری که از یکسو خود نتیجه دهه‌ها مبارزه در سطح جامعه است و از سوی دیگر خواستار این است که پژواک صدای مبارزه علیه اعدام، باید ده‌ها برابر بلندتر شود.
به همین دلیل، در آغاز به کار دومین سال فعالیت کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام، بیش از پیش ضروری است که همه نیروهای مخالف اعدام، همه انسان‌های آزادیخواه و برابری‌طلب، از این کارزار در میدان عمل و به صورت فعالانه حمایت کنند. وقت آن است که تمامی تشکل‌ها و فعالین در داخل کشور، همه کارگران، بازنشستگان، دانشجویان، پرستاران، دانش‌آموزان، معلمان، زنان و رنگین‌کمانی‌ها، تمامی سازمان‌ها، نهادها و احزاب سیاسی اپوزیسیون، پشتیبانی کامل عملی خود را از این کارزار درخشان علیه اعدام و علیه حکومت اعدامی نشان دهند.
در برابر حکومتی که برای بقای سیاسی‌اش به دنبال گردنی برای طناب دارش می‌گردد، ما مردم ایران چیزی برای دفاع از خود نداریم جز زنجیره‌ای انسانی که همه مبارزات، فعالیت‌ها، دردها، رنج‌ها و دادخواهی‌هایمان را به هم پیوند می‌زند.
✊ حکومت اعدامی نابود باید گردد
✌️ پیروز باد انقلاب زن زندگی آزادی
🌐 #شبکه_سراسری_انقلاب_زن_زندگی_آزادی
(شامل تشکل‌ها و گروه‌های مبارزاتی دانشجویی، زنان، جوانان و دانش‌آموزان)
۹ بهمن ۱۴۰۳
#نه_به_اعدام #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
جمهوری اسلامی حکومتی است که حیاتش مستمرا به جنایت، کشتار، اعدام، شکنجه، زندان و سرکوب وابسته است. از آنجا که در میان همه این ابزارهای بقا، اعدام همواره نقشی منحصر به فرد برای حکومت داشته، مبارزه و جنبش علیه اعدام در ایران هم به عنوان نمادی از مقاومت مردم چند دهه قدمت دارد. مبارزه‌ای که در سال‌های اخیر به یکی از مهمترین جنبش‌های زنده درون جامعه بدل شده است.
در دل این روند تاریخی جامعه ایران علیه اعدام و برای دفاع از حق زندگی، کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام در زندان‌های ایران که از ۹ بهمن ۱۴۰۲ در پی اعدام #محمد_قبادلو و #فرهاد_سلیمی در زندان قزلحصار اعلام موجودیت کرد. اقدامی درخشان از سوی زندانیان، که در تولد یکسالگی‌اش باید از آن به عنوان نقطه عطفی در تاریخ مبارزات کل جامعه علیه اعدام یاد کرد.
همزمان با آغاز دومین سال فعالیت کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام و به پاس تلاش‌های سرسختانه و مستمر زندانیان، باید بر نکات کلیدی زیر به عنوان دستاوردهای این کارزار تاکید کرد:
۱. این کارزار با به میدان آوردن زندانیان ۳۴ زندان کشور ظرف مدت یکسال و ایجاد فضایی برای فعالیت هماهنگ، منظم و سراسری، سیاهچاله‌های جمهوری اسلامی، این نمادهای وحشت حکومت را اکنون به یکی از کانون‌های اعتراض و سنگر محکم جامعه برابر رژیم تبدیل کرده است.
۲. پیوند دادن زندانیان سیاسی و غیرسیاسی در مبارزه هدفمند علیه اعدام، از جمله دیگر دستاوردهای مهم این کارزار بوده که نه فقط بر دامنه اجتماعی آن افزوده؛ بلکه اساسا سنت‌ها و فرهنگ‌های مبارزاتی تازه‌ای را در زندان‌های جمهوری اسلامی بنا نهاده است.
۳. سه‌شنبه‌های نه به اعدام، در عین حال از روز نخست فراخوانی بوده است به مردم، سازمان‌ها و نهادهای حقوق بشری ایرانی و بین‌المللی و نیز احزاب و سازمان‌های اپوزیسیون؛ فراخوانی که پس از یک سال به خوبی می‌بینیم حول آن چه مجموعه عظیمی از فعالیت‌ها، همکاری‌ها و هم‌صدایی‌ها در داخل و خارج کشور به راه افتاده است.
بله! کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام در زندان‌های ایران، یک سرمایه سیاسی مهم جامعه ایران و انقلاب «زن زندگی آزادی» و سلاح قدرتمند مردم ایران علیه حکومت اعدامی است؛ کارزاری که از یکسو خود نتیجه دهه‌ها مبارزه در سطح جامعه است و از سوی دیگر خواستار این است که پژواک صدای مبارزه علیه اعدام، باید ده‌ها برابر بلندتر شود.
به همین دلیل، در آغاز به کار دومین سال فعالیت کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام، بیش از پیش ضروری است که همه نیروهای مخالف اعدام، همه انسان‌های آزادیخواه و برابری‌طلب، از این کارزار در میدان عمل و به صورت فعالانه حمایت کنند. وقت آن است که تمامی تشکل‌ها و فعالین در داخل کشور، همه کارگران، بازنشستگان، دانشجویان، پرستاران، دانش‌آموزان، معلمان، زنان و رنگین‌کمانی‌ها، تمامی سازمان‌ها، نهادها و احزاب سیاسی اپوزیسیون، پشتیبانی کامل عملی خود را از این کارزار درخشان علیه اعدام و علیه حکومت اعدامی نشان دهند.
در برابر حکومتی که برای بقای سیاسی‌اش به دنبال گردنی برای طناب دارش می‌گردد، ما مردم ایران چیزی برای دفاع از خود نداریم جز زنجیره‌ای انسانی که همه مبارزات، فعالیت‌ها، دردها، رنج‌ها و دادخواهی‌هایمان را به هم پیوند می‌زند.
✊ حکومت اعدامی نابود باید گردد
✌️ پیروز باد انقلاب زن زندگی آزادی
🌐 #شبکه_سراسری_انقلاب_زن_زندگی_آزادی
(شامل تشکل‌ها و گروه‌های مبارزاتی دانشجویی، زنان، جوانان و دانش‌آموزان)
۹ بهمن ۱۴۰۳
#نه_به_اعدام #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
ما مردم معترض و آزادیخواه، جمهوری اسلامی را سرنگون کرده و به این جنگ پایان می‌دهیم!
جامعه ما در یکی از تعیین‌کننده‌ترین دوره‌های تاریخ معاصر خود قرار دارد. جمهوری اسلامی، که سال‌هاست به‌جای پاسخ‌گویی به خواسته‌های مردم، بر سرکوب، اعدام، جنگ‌افروزی و تحمیل میلیون فقر تکیه کرده، اکنون وارد فاز تازه‌ای از ابر‌بحران شده است.
حملات نظامی مستقیم اسرائیل مقامات و مراکز حساس هسته‌ای، موشکی، نظامی و سرکوب رژیم، افشاگری‌های بین‌المللی، فشار اقتصادی کمرشکن، شکاف در درون حاکمیت، و خشم و نارضایتی انباشته مردم، تصویری روشن از درهم شکستن بی‌بازگشت ستون‌های حکومت اسلامی را در چشم‌انداز همگان گذاشته است. این روزها جز صدای موشک و پهپاد در خاک ایران، صدای خرد شدن استخوان‌های حکومت تحت امر خامنه‌ای نیز به گوش می رسد.
اما جمهوری اسلامی، در برابر این تزلزل، باز هم می‌کوشد با «جنگ»، با «فریب‌کاری رسانه‌ای»، و با «سرکوب بیشتر»، بقای خود را تضمین کند. امروز، جمهوری اسلامی در حالی از "امنیت ملی"، "مقاومت منطقه‌ای" و "خطر حمله خارجی" سخن می‌گوید که خود عامل اصلی ناامنی در زندگی میلیون‌ها انسان است: از ابر‌گرانی‌ها گرفته تا سرکوب‌های سیستماتیک، از شلیک عمدی و مستقیم به هواپیمای اوکراینی و کشتار معترضین در خیابان‌ها تا اعدام‌های روزانه.
در چنین شرایطی، وظیفه ما حامیان و فعالین زن زندگی آزادی، شوراهای مردمی، فعالین کارگری، معلمان، زنان مبارز، دانش‌آموزان و دانشجویان، روشن‌تر از همیشه است: رفتن به سمت خیزش سراسری و سرنگونی انقلابی حکومت در شرایطی که حملات اسرائیل امان از او گرفته است.
جمهوری اسلامی تلاش می‌کند در پسِ وضعیت جنگی کنونی، صدای انقلاب را خاموش کند. از ما می‌خواهد سکوت کنیم تا "دشمن خارجی" سوء‌استفاده نکند. از مردم می‌خواهد که در کنار "نظام اسلامی" بایستند. اما این حکومت خود همان دشمنی‌ست که ما مردم را فقیر، بی‌پناه، زندانی و کشته و به این اعتبار در جنگی ۴۶ ساله با ماست.
جنگِ جمهوری اسلامی، جنگِ ما نیست. حکومت در حال غرق شدن است، و ما قرار نیست قربانی آخر آن باشیم. انقلاب ما (زن زندگی آزادی)، تنها پاسخ واقعی به شرایط فعلی است؛ در برابر وضعیت کنونی رهایی ما مردم در برابر حکومت در حال سقوط، از مسیر سازمان‌یابی سراسری، اعتصابات، اعتراضات و قیام برای سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی می‌گذرد.
ما باید این لحظه حساس را به فرصت پیروزی انقلابی بدل کنیم. نه با صبر و انتظار، نه با امید به "قدرت‌های خارجی"، بلکه با قدرت آگاه، سازمان‌یافته و متشکل مردم خودمان. وظیفه‌ی امروز: سازماندهی، تبلیغ، عمل. این لحظه، لحظه عمل است و همه ما باید در محله‌ها، خیابان‌ها، کارخانه‌ها، دانشگاه‌ها، مدارس و محیط‌های کار علیه حکومتی بپاخیزیم که دشمن امنیت همه ماست.
باید شوراها، هسته‌ها و گروه‌های مقاومت و تبلیغ را در هر گوشه جامعه ایجاد و گسترش دهیم.
باید اعتصابات سراسری در بخش‌های مهم تولیدی و خدماتی را کلید زنیم و کل جامعه را به صدای حمایت از این اعتصابات به میدان آوریم.
باید متناسب با توازن قوا و شرایط موجود، علیه حکومت قاتلین و سرکوبگران مردم، برای انقلابمان، به خیابان بازگردیم.
ما مردمی هستیم که انقلاب زن زندگی آزادی را آغاز کرده‌ایم و هیچ نیرویی توان خاموش کردن آن را ندارد. جمهوری اسلامی در سراشیبی سرنگونی است. اما سرنگونی و نابودی نهایی آن، تنها با دخالت و اراده‌ی مستقیم ما مردم ممکن می‌شود. ما باید این فرصت را به لحظه تعیین‌کننده سرنگونی انقلابی بدل کنیم.
چشم‌انداز ما روشن است:
جامعه‌ای بدون جمهوری اسلامی، آزاد، برابر، انسانی، بدون اعدام، بدون آپارتاید جنسی و جنسیتی، استثمار و سرکوب و فقر.
جامعه‌ای برای زن، برای زندگی، برای آزادی.
این آینده را در خیابان، در اعتصاب، در قیام، و در انقلاب سراسری خودمان می‌سازیم.
جمهوری اسلامی نابود باید گردد
اعتصاب، قیام، رهایی
زن زندگی آزادی
۲۶ خرداد ۱۴۰۴
🌐#شبکه_سراسری_انقلاب_زن_زندگی_آزادی
(شامل تشکل‌ها و گروه‌های مبارزاتی دانشجویی، زنان، جوانان و دانش‌آموزان)
#زن_زندگی_آزادی #نه_به_جمهوری_اسلامی #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
جامعه ما در یکی از تعیین‌کننده‌ترین دوره‌های تاریخ معاصر خود قرار دارد. جمهوری اسلامی، که سال‌هاست به‌جای پاسخ‌گویی به خواسته‌های مردم، بر سرکوب، اعدام، جنگ‌افروزی و تحمیل میلیون فقر تکیه کرده، اکنون وارد فاز تازه‌ای از ابر‌بحران شده است.
حملات نظامی مستقیم اسرائیل مقامات و مراکز حساس هسته‌ای، موشکی، نظامی و سرکوب رژیم، افشاگری‌های بین‌المللی، فشار اقتصادی کمرشکن، شکاف در درون حاکمیت، و خشم و نارضایتی انباشته مردم، تصویری روشن از درهم شکستن بی‌بازگشت ستون‌های حکومت اسلامی را در چشم‌انداز همگان گذاشته است. این روزها جز صدای موشک و پهپاد در خاک ایران، صدای خرد شدن استخوان‌های حکومت تحت امر خامنه‌ای نیز به گوش می رسد.
اما جمهوری اسلامی، در برابر این تزلزل، باز هم می‌کوشد با «جنگ»، با «فریب‌کاری رسانه‌ای»، و با «سرکوب بیشتر»، بقای خود را تضمین کند. امروز، جمهوری اسلامی در حالی از "امنیت ملی"، "مقاومت منطقه‌ای" و "خطر حمله خارجی" سخن می‌گوید که خود عامل اصلی ناامنی در زندگی میلیون‌ها انسان است: از ابر‌گرانی‌ها گرفته تا سرکوب‌های سیستماتیک، از شلیک عمدی و مستقیم به هواپیمای اوکراینی و کشتار معترضین در خیابان‌ها تا اعدام‌های روزانه.
در چنین شرایطی، وظیفه ما حامیان و فعالین زن زندگی آزادی، شوراهای مردمی، فعالین کارگری، معلمان، زنان مبارز، دانش‌آموزان و دانشجویان، روشن‌تر از همیشه است: رفتن به سمت خیزش سراسری و سرنگونی انقلابی حکومت در شرایطی که حملات اسرائیل امان از او گرفته است.
جمهوری اسلامی تلاش می‌کند در پسِ وضعیت جنگی کنونی، صدای انقلاب را خاموش کند. از ما می‌خواهد سکوت کنیم تا "دشمن خارجی" سوء‌استفاده نکند. از مردم می‌خواهد که در کنار "نظام اسلامی" بایستند. اما این حکومت خود همان دشمنی‌ست که ما مردم را فقیر، بی‌پناه، زندانی و کشته و به این اعتبار در جنگی ۴۶ ساله با ماست.
جنگِ جمهوری اسلامی، جنگِ ما نیست. حکومت در حال غرق شدن است، و ما قرار نیست قربانی آخر آن باشیم. انقلاب ما (زن زندگی آزادی)، تنها پاسخ واقعی به شرایط فعلی است؛ در برابر وضعیت کنونی رهایی ما مردم در برابر حکومت در حال سقوط، از مسیر سازمان‌یابی سراسری، اعتصابات، اعتراضات و قیام برای سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی می‌گذرد.
ما باید این لحظه حساس را به فرصت پیروزی انقلابی بدل کنیم. نه با صبر و انتظار، نه با امید به "قدرت‌های خارجی"، بلکه با قدرت آگاه، سازمان‌یافته و متشکل مردم خودمان. وظیفه‌ی امروز: سازماندهی، تبلیغ، عمل. این لحظه، لحظه عمل است و همه ما باید در محله‌ها، خیابان‌ها، کارخانه‌ها، دانشگاه‌ها، مدارس و محیط‌های کار علیه حکومتی بپاخیزیم که دشمن امنیت همه ماست.
باید شوراها، هسته‌ها و گروه‌های مقاومت و تبلیغ را در هر گوشه جامعه ایجاد و گسترش دهیم.
باید اعتصابات سراسری در بخش‌های مهم تولیدی و خدماتی را کلید زنیم و کل جامعه را به صدای حمایت از این اعتصابات به میدان آوریم.
باید متناسب با توازن قوا و شرایط موجود، علیه حکومت قاتلین و سرکوبگران مردم، برای انقلابمان، به خیابان بازگردیم.
ما مردمی هستیم که انقلاب زن زندگی آزادی را آغاز کرده‌ایم و هیچ نیرویی توان خاموش کردن آن را ندارد. جمهوری اسلامی در سراشیبی سرنگونی است. اما سرنگونی و نابودی نهایی آن، تنها با دخالت و اراده‌ی مستقیم ما مردم ممکن می‌شود. ما باید این فرصت را به لحظه تعیین‌کننده سرنگونی انقلابی بدل کنیم.
چشم‌انداز ما روشن است:
جامعه‌ای بدون جمهوری اسلامی، آزاد، برابر، انسانی، بدون اعدام، بدون آپارتاید جنسی و جنسیتی، استثمار و سرکوب و فقر.
جامعه‌ای برای زن، برای زندگی، برای آزادی.
این آینده را در خیابان، در اعتصاب، در قیام، و در انقلاب سراسری خودمان می‌سازیم.
جمهوری اسلامی نابود باید گردد
اعتصاب، قیام، رهایی
زن زندگی آزادی
۲۶ خرداد ۱۴۰۴
🌐#شبکه_سراسری_انقلاب_زن_زندگی_آزادی
(شامل تشکل‌ها و گروه‌های مبارزاتی دانشجویی، زنان، جوانان و دانش‌آموزان)
#زن_زندگی_آزادی #نه_به_جمهوری_اسلامی #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech