حقوق زندانی در استفاده از تلفن‌همراه و رایانه

در آئین‌نامه اجرایی سازمان زندان‌ها چنین حقی برای محکومانِ به حبس، در نظر گرفته نشده است. اما از آن‌جا که متهمان، شرایط حساس‌تری نسبت به محکومانِ به حبس دارند. چون امکان اینکه احتمال برقراری ارتباط با دنیای خارج از بازداشتگاه و تلاش برای از‌بین‌بردن آثار جرم وجود داشته باشد، در مورد متهمان متصور است و به نظر می‌رسد که نسبت به امکانات ارتباطیِ متهمان، باید مراقبت و حساسیت بیشتری وجود داشته باشد.

اما در مورد زندانیانی که با محکومیت به حبس پرونده‌شان بسته شده و در راستای اجرای حکم در زندان به‌سر می‌برند، تصور چنین احتمالی اساساً بی‌جا است.

با توجه به اینکه استفاده از تلفن همراه و رایانه در مقررات آئین‌نامه اجرایی بازداشتگاه‌ها، به عنوان حقی برای متهمان شناخته شده است، می‌شود چنین استنباط کرد که به طریق اُولی، محکومانِ به حبس هم – که هیچ‌گونه احتمال تبانی برای از‌بین‌بردن آثار جرم در مورد آن‌ها متصور نیست – باید از این حق برخوردار باشند.


https://tavaana.org/prisonersrights14/

در کست‌باکس
https://soundcloud.com/tavaana/chgjupusw3qu
در ساندکلاد:
https://soundcloud.com/tavaana/chgjupusw3qu

منبع: کتاب حقوق زندانی به زبان ساده، منتشر شده توسط کانون مدافعان حقوق بشر

#پادکست #حقوق_زندانی_به_زبان_ساده #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

حقوق زندانیان در قبال جداسازی در زندان

جداسازی در زندان به چه معنی است و چه شرایطی برای آن در نظر گرفته شده است؟
در صورتی که رئیس زندان متوجه شود فردی از زندانیان حالت خطرناک دارد، و موجب اذیت و آزار سایر زندانیان می‌شود یا در نظم زندان اخلال ایجاد می‌کند، می‌تواند دستور جداسازی او را بدهد. این موضوع مهم است که بدانیم، رئیس زندان نمی‌تواند زندانی را بیش از ۲۴ ساعت در حالت جداسازی قرار دهد.

رئیس زندان باید گزارشی از این موضوع تهیه کند و مراتب را در اول وقت اداری به اطلاع شورای طبقه‌بندی و شورای انضباطی زندان برساند تا شورای طبقه‌بندی نسبت به جداسازی آن زندانی تصمیم بگیرد. همچنین در موارد اضطراری و فوری، رئیس زندان یا موسسه، می‌تواند از همان بدو پذیرش یا تشخیص، شخصاً اقدام به جداسازی زندانی کند، اما در این باره هم باید در اولین فرصت گزارشی برای اطلاع‌رسانی به شورای طبقه‌بندی تهیه کند تا آن‌ها نسبت به وضعیت نگهداری زندانی تصمیم بگیرند.

این موضوع روشن است که رئیس موسسه – که به فوریت و اضطرار، اقدام به جداسازی زندانی می‌کند – نمی‌تواند صرفاً با قید اضطراری‌بودن و فوریت قضیه، این کار را انجام دهد. بلکه باید برای این تشخیص و اقدامِ خود، کتبا دلیل و استدلال کافی داشته باشد.

طبق قانون، زندانی‌ای که به علت داشتن حالت خطرناک، جداسازی می‌شود، به صورت روزانه باید با پزشک یا مسئول بهداری ملاقات داشته باشد و همینطور باید به صورت روزانه از امکان استحمام، کتابخوانی، مشاوره با روانشناس یا روحانی زندان، بهره‌مند شود. همچنین باید امکان این را داشته باشد تا در ساعتی از روز، بدون حضور سایر زندانیان از هواخوری استفاده کند.
این موارد طبق ماده ۲۹ و تبصره ماده ۳۶ آئین‌نامه اجرایی سازمان زندان‌ها و اقدامات تأمینی و تربیتی کشور، لازم‌الاجرا است.

https://tavaana.org/prisonersrights16/
در یوتیوب:
https://youtu.be/WaK-muJzrak
در کست‌باکس:
https://castbox.fm/episode/id4733738-id587357742
در ساندکلاد:
https://soundcloud.com/tavaana/ybq4bftmcfmc

منبع: کتاب حقوق زندانی به زبان ساده، منتشر شده توسط کانون مدافعان حقوق بشر

#پادکست #حقوق_زندانی_به_زبان_ساده #یاری_مدنی_توانا #زندانیان_سیاسی

@Tavaana_TavaanaTech

بازرسی بدنی در زندان و حقوق زندانی

آیا بازرسی بدنی زندانی، هنگام ورود به زندان ضروری است؟
بله. هر فردی که به بازداشتگاه یا زندان معرفی می‌شود، در زمان پذیرش، بازرسی بدنی می‌شود تا از ورود مواد یا اشیاء غیرقانونی توسط او جلوگیری شود.
برای جلوگیری از هرگونه سوءاستفاده یا رفتار غیرقانونی یا غیراخالقی با زندانی هم، لازم است که بازرسی اموال و اشیاء و همچنین بازرسی بدنی زندانی در اتاقی مجهز به دوربین صورت گیرد. بازرسی بدنی را ماموران حفاظت فیزیکی انجام می‌دهند که همجنس زندانی هستند و آموزش‌های لازم را برای این کار دیده‌اند. و تا آنجا که ممکن است، می‌بایست این کار با استفاده از وسایل الکترونیکی صورت بگیرد.
در بازرسی بدنی، زندانی نباید تمام لباس‌های خود را از تن بیرون بیاورد. بنابراین بازرسی بدنی بدون لباس یا بازرسی مواضع داخلی بدن زندانیان - اعم از متهم یا محکوم به حبس- ممنوع است. البته امروزه با وجود فراوانی دستگاه‌های اسکن و فلزیاب، انجام بازرسی بدنی با برهنه‌کردن زندانی عملی غیراخلاقی و نامتعارف است؛ اما در آئین‌نامه اجرایی سازمان زندان‌ها پیش‌بینی شده در صورتی که مسئول بخش پذیرش تشخیص دهد، بازرسی بدنی بدون لباس زندانی – به ضرورت - صورت بگیرد. در این صورت، مسئول پذیرش باید موارد و دلیل ضرورت را در صورت‌جلسه‌ای قید کند. او این حق را ندارد که بدون قید ضرورت و دلیل آن، اقدام به این کار کند.
بازرسی بدنی بدون لباس زندانی، نباید در میان جمع و در برابر دیدگان سایر مأموران و حتی دوربین انجام شود. همچنین مأموری که بدن زندانی را بدون لباس بازرسی می‌کند، حق ندارد قسمت خارجی بدن زندانی را لمس کند یا هنگام بازرسی از کلمات و عبارات جنسی و جنسیتی استفاده کند.
طبق ماده ۵۳ آئین‌نامه اجرایی سازمان زندان‌ها و اقدامات تأمینی و تربیتی کشور،، تمامی این موارد لازم‌الاجرا است.

در یوتیوب:
https://youtu.be/O0JPzTHy-ak

در ساندکلاد:
https://soundcloud.com/tavaana/12-bazrasi-vid

منبع: کتاب حقوق زندانی به زبان ساده، منتشر شده توسط کانون مدافعان حقوق بشر

#حقوق_متهم_به_زبان_ساده #زندان #بازرسی_بدنی #پادکست #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

حقوق زندانی در استفاده از لوازم شخصی

طبق آئین‌نامه اجرایی سازمان زندان‌ها، متهمان و محکومان در بازداشتگاه یا زندان، اجازه دارند از لوازم و اشیاء شخصی خودشان استفاده کنند.
لوازمی که بازداشتی یا زندانی اجازه استفاده از آن را دارد، عبارتند از: کتاب و نشریات مجاز، خمیردندان و مسواک غیرفلزی، جای‌صابون غیرفلزی، صابون و شامپو، اَبر حمام، شانه غیرفلزی، حوله متوسط دست و حمام، یک جفت دمپایی، ۲ جفت جوراب، لباس‌زیر بنا به ضرورت بهداشتی، ۲ عدد پیراهن مناسب فصل یا لباس متحد‌الشکل مخصوص زندان، یک عدد شلوار و زیرشلواری، نوشت‌افزار، عینک طبی، ناخن‌گیرِ بدون چاقو، و لوازم و وسایل غذاخوری مثل بشقابِ غیرفلزی، لیوانِ غیرشیشه‌ای و قاشق.

نکته‌ای که لازم است بدانیم این است که طبق ماده ۶۹ آئین‌نامه اجرایی سازمان زندان‌ها و اقدامات تأمینی و تربیتی کشور، نگه‌داشتن کفش و کتانی در زندان ممنوع است.


https://www.youtube.com/watch?v=4XXfS8jLF2g


منبع: کتاب حقوق زندانی به زبان ساده، منتشر شده توسط کانون مدافعان حقوق بشر

#پادکست #حقوق_زندانی_به_زبان_ساده #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

نگهداری کودکان در زندان‌های عمومی ممنوع است

کانون اصلاح و تربیت، مرکزی است که باید برای نگهداری اطفال و کودکان زیر ۱۸ سال در مرکز هر استان و به ضرورت، در دیگر مناطق کشور، تأسیس شود و شامل سه بخش دختران، پسران و جوانان است.

پس اطفال و کودکان زیر ۱۸ سال نباید به بازداشتگاه‌ها یا زندان‌های معمولی فرستاده شوند و به جای بازداشتگاه یا زندان، باید در مراکز کانون اصلاح و تربیت نگهداری شوند.

اما علاوه بر این‌که نگهداری اطفال و کودکان زیر ۱۸ سال بین بزرگسالان قانوناً ممنوع است، اشخاصی هم که در زمان ارتکاب جرم، زیر ۱۸ سال سن داشته‌اند ولی در زمان صدور حکم، سن‌شان از ۱۸ سال بالاتر رفته باشد نیز باید حداقل تا ۲۳سالگی در بخش جوانان کانون اصلاح و تربیت نگهداری شوند.

همچنین، بعد از ۲۳سالگی هم در صورت انتقال به زندان عمومی، باید به بخش جوانان زندان عمومی منتقل شوند.

لازم به ذکر است که طبق آئین‌نامه تفکیک و طبقه‌بندی زندان‌ها، چنانچه در استانی کانون اصلاح و تربیت وجود نداشته باشد، اطفال و نوجوانان زیر ۱۸ سال باید در محل جداگانه‌ای خارج از محیط زندان نگهداری شوند. حتی اگر یک مقام قضائی، مثل قاضی، دستور اعزام نوجوانی زیر ۱۸ سال را به زندان داده باشد رؤسای زندان‌ها مجبور به اجرای دستور مزبور نیستند و مکلفند بلافاصله نوجوان معرفی‌شده را به کانون اصلاح و تربیت اعزام کنند.

https://www.youtube.com/watch?v=EPmLyxyNjBE

منبع: کتاب حقوق زندانی به زبان ساده، منتشر شده توسط کانون مدافعان حقوق بشر

#پادکست #حقوق_متهم #حقوق_متهم_به_زبان_ساده #یاری_حقوقی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

آیا ماموران بازداشتگاه‌ها می‌توانند از متهمان امنیتی بازجویی کنند؟

نه! اساسا چنین اختیاری به روسا یا کارکنان بازداشتگاه‌ها داده نشده است. طبق تعریفی که از بازداشتگاه‌ها شده، این مکان‌ها فقط برای نگهداری متهمانی ایجاد شده که توسط مقام‌های
قضائی معرفی می‌شوند و مسئولان بازداشتگاه‌ها صرفا مسئولیت نگهداری از این متهمان را دارند و لاغیر.
علاوه بر این، طبق قانون «آئین دادرسی کیفری» و قانون حفظ حقوق شهروندی، کلیه تحقیقات باید توسط بازپرس پرونده و تحت نظارت او انجام شود.

از طرف دیگر ماموران امنیتی، ضابط دادگستری نیستند و انجام تحقیقات از متهمان جزء وظایف آن‌ها نیست.

https://youtu.be/9DkPQQHA2ho


منبع: کتاب حقوق زندانی به زبان ساده، منتشر شده توسط کانون مدافعان حقوق بشر

#پادکست #حقوق_زندانی_به_زبان_ساده #یاری_حقوقی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

شرایط پذیرش افراد در بازداشتگاه یا زندان

به محض ورود بازداشتی یا زندانی به بازداشتگاه یا زندان، در قسمت پذیرش، پرونده‌ای برای او درست می‌شود، از او انگشت‌نگاری صورت می‌گیرد، عکس گرفته شده و ضمیمه پرونده‌اش می‌شود. در این مرحله متهم یا محکوم باید یک نفر را معرفی کند که در مواقع ضروری بتواند با او تماس بگیرد. وسایل و اسناد و مدارک شخصی‌اش گرفته می‌شود، برای این کار مسئولان بازداشتگاه، می‌بایست رسید دریافت مدارک فرد را همانجا در ۳ نسخه تنظیم کنند:

- یک نسخه برای درج در پرونده زندانی تنظیم،

- یک نسخه برای قراردادن در صندوق یا کیسه پلمب‌شده اموال زندانی،

- و یک نسخه از آن هم در اختیار خود زندانی یا بازداشتی قرار می‌گیرد.

در زمان پذیرش، یک کارت اعتباری در اختیار متهم یا محکوم به حبس قرار داده می‌شود تا در طول مدت بازداشت یا حبس، بتواند از فروشگاه‌های داخل زندان خرید کند. در زمان آزادی هم پول‌های موجود در آن کارت اعتباری به او بازگردانده می‌شود.

ممکن است که در زمان آزادیِ فرد، زندان یا بازداشتگاه وجه نقدی نداشته باشد که می‌بایست به ازای وجوه موجود، این مبلغ را با کارت اعتباری به زندانی پرداخت کند. در این صورت فرد آزاد‌شده می‌تواند با مراجعه به هر یک از شعب بانکی صادرکننده کارت، وجوه باقیمانده را نقد کند. همچنین او می‌تواند شماره حسابی را اعلام کند تا زندان یا بازداشتگاه، وجوه باقیمانده در کارت اعتباری را به آن حساب واریز کنند. در این صورت زندان یا بازداشتگاه موظف است که این وجوه را حداکثر ظرف ۴۸ ساعت به حساب فرد واریز کند.

این موارد بر اساس ماده ۵۱ آئین‌نامه اجرایی سازمان زندان‌ها و اقدامات تأمینی و تربیتی کشور لازم‌الاجرا است.

در یوتیوب:
https://youtu.be/mnRAyGqoxPg


منبع: کتاب حقوق زندانی به زبان ساده، منتشر شده توسط کانون مدافعان حقوق بشر
@DhrcIran
#حقوق_متهم_به_زبان_ساده #بازداشتگاه #بازداشتگاه_موقت #پادکست #یاری_حقوقی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

حقوق متهم در بازداشتگاه موقت

آئین‌نامه اجرایی بازداشتگاه‌های موقت، حقوقی را برای متهمانی که در این بازداشت‌گاه‌ها نگهداری می‌شوند در نظر گرفته است. از جمله:

۱- متهمان حق دارند که نشریات، کتب و مجلات و روزنامه‌ها را خریداری کنند و بخوانند.

۲- متهمان حق دارند به صورت تمام وقت از وسایل ارتباط جمعی، مثل رادیو و تلویزیون استفاده کنند.

۳- متهمان حق دارند از وسایل شخصی خود مانند تلفن همراه و رایانه استفاده کنند.

۴- متهمان حق دارند همه روزه از ساعت 8 صبح تا 8 شب با وکیل مدافع، بستگان و سایر افراد مورد درخواست خود به صورت حضوری و آزادانه در مکان‌های خاص ملاقات نمایند.

البته در خصوص ملاقات متهم با بستگان و سایر افراد مورد درخواستش، استثنائاتی مطرح شده که موجب محرومیت متهم از این حقوق می‌شود. استثنائات مذکور عبارتند از :

الف- نظر شورای تشخیص بازداشتگاه این باشد که ملاقات او با افراد دیگر (غیر از وکیل) در نظم عمومی و حُسن جریان محاکمه، اختلال ایجاد می‌کند.

ب- بازپرس یا دادیار صریحاً در قرار صادره، متهم را از ملاقات با بستگان یا دیگر افراد (غیر از وکیل( منع کرده باشند. در این صورت ملاقات بستگان متهم با او، تنها با اجازه کتبی همان بازپرس یا دادیاری که قرار تأمین را صادر کرده، امکان‌پذیر است.

شایان توجه است که در مورد ملاقات متهم با وکیل، هیچ استثناء و منعی وجود ندارد و رئیس بازداشتگاه مکلف است مکان‌های مناسبی را برای ملاقات‌های متهم با وکیل یا تنظیم وکالتنامه اختصاص داده و باید همکاری لازم را با وکیل یا وکلای مدافع متهم به عمل آورد.

https://youtu.be/S26LZ303MZ8


منبع: کتاب حقوق زندانی به زبان ساده، منتشر شده توسط کانون مدافعان حقوق بشر
@DhrcIran

#حقوق_متهم_به_زبان_ساده #بازداشتگاه #بازداشتگاه_موقت #پادکست #یاری_حقوقی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

بازداشت‌گاه به چه مکانی گفته می‌شود؟

بازداشت‌گاه به چه مکانی گفته می‌شود؟ چه کسانی در آن نگهداری می‌شوند؟

آئین‌نامه سازمان زندان‌ها و اقدامات تأمینی و تربیتی، برای نگهداری متهمان و محکومان به
حبس ۲ محل را پیشبینی کرده است؛ بازداشتگاه و زندان.

بازداشتگاه، محل نگهداری موقت متهمانی است که با قرار کتبی مقام‌های صلاحیت‌دار قضائی تا اتخاذ تصمیم نهایی به آن‌جا معرفی می‌شوند.
با این تعریف، بازداشتگاه محلی است که فقط متهمان در آن نگهداری می‌شوند.

این پادکست را بشنوید:
https://youtu.be/bZADmvysS0w


منبع: کتاب حقوق زندانی به زبان ساده، منتشر شده توسط کانون مدافعان حقوق بشر
@DhrcIran

#حقوق_زندانی_به_زبان_ساده #پادکست
#یاری_حقوقی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

شرایط نگهداری یا تحویل وسایل شخصی افراد در زندان

درباره نگهداری یا تحویل وسایل شخصی افراد در زندان دو مسئله مهم است.
یک: آیا زندانی می‌تواند از سپردن وسایل خود به انبار زندان یا بازداشتگاه خودداری کند؟
پاسخ این است که بله. زندانی یا بازداشتی، این حق را دارد که از مسئولان پذیرش بخواهد که وسایلش را به یکی از بستگان یا آشنایان خود تحویل دهند. یا اینکه به صورت کتبی درخواست کند که وسایل همراه‌اش را به هزینه او با پست سفارشی یا به هر شکل ممکن دیگری، به محلی که خودش تعیین کند، بفرستند. در این صورت باید وسایل او را بسته‌بندی و لاک و مهر کنند، صورت‌جلسه‌ای هم تنظیم کنند و مشخصات و محتویات بسته را در آن قید کنند. درستی این صورت‌جلسه هم باید با انگشت‌زدن توسط زندانی تائید شود، همین‌طور زندان و مسئول امور نگهبانی و انبارداری تائیدش کنند. بدیهی است که یک نسخه از این صورت‌جلسه باید در اختیار زندانی قرار بگیرد.
دو: شرایط نگهداری اشیاء قیمتی - مثل طلا و جواهرِ همراه زندانی - چگونه خواهد بود؟
اشیاء قیمتی، مثل طلا و جواهر، که زندانی صاحب آن است، باید در محلی غیر از زندان، مثل صندوق امانات یا توسط بانک‌ها یا بخش خصوصی که با زندان طرف قرارداد باشد، نگهداری شود.
برای این کار، زندانی هم باید کتبا درخواست کند و هم هزینه آن را خودش بپردازد. در صورت درخواست زندانی و موافقت رئیس زندان، اشیاء قیمتی او به صندوق امانات یا بانک و موارد دیگر، سپرده می‌شود؛ اما یک شرط دیگر که رعایت آن الزامی است، این است که تحویل لوازم زندانی یا ارسال و نگهداری آن‌ها در محلی غیر از زندان، قانوناً منعی نداشته باشد. برای مثال اشیاء قیمتی زندانی، اشیایی نباشد که حاصل از جرم ارتکابی او است. این شرایط، طبق ماده ۵۲ آئین‌نامه اجرایی سازمان زندان‌ها و اقدامات تأمینی و تربیتی کشور لازم‌الاجرا است.

در یوتیوب:
https://youtu.be/R2EfemJhjMs

در ساندکلاد:
https://soundcloud.com/tavaana/2gmm1astc0er

منبع: کتاب حقوق زندانی به زبان ساده، منتشر شده توسط کانون مدافعان حقوق بشر
@DhrcIran

#حقوق_متهم_به_زبان_ساده #بازداشتگاه #بازداشتگاه_موقت #پادکست #یاری_حقوقی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech