این تصویری از کاخ گلستان در تهران است.

یک خانم محجبه در کنار یک خانم با پوشش اختیاری مطلوب خویش.

هر دو کنار یکدیگر در یک مکان تاریخی - تفریحی. با دو پوشش متفاوت ولی با رویکردی مسالمت‌آمیز و برای لذت‌بردن از یک مکان تاریخی و تفریحی.

همزیستی مسالمت‌آمیز به همین سادگی است. با پذیرش تفاوت‌ها و به رسمیت‌شناختن دیگری‌ها.

وقتی از این گفته می‌شود که ایران می‌تواند علی‌رغم گوناگونی‌های عقیدتی و باورها، کشوری نمونه برای پلورالیسم دینی باشد، سخن از مسئله‌ای ناممکن به میان نمی‌آوریم.

کافی است انسانیت را فراتر از عقیده بدانیم و در جهت پاسداست حقوق بنیادین دیگر به عنوان یک «انسان» فعالیت کنیم.

خداباور و خداناباور، مسلمان و غیرمسلمان، در انسانیت و ایرانیت شریک و همسان یکدیگر هستیم.

تفاوت‌ها را قدر بنهیم و در جهت تعمیق همزیستی بکوشیم.

#همزیستی #پلورالیسم #تکثر_دینی #سبک_زندگی #پذیرش #پوشش_اختیاری #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

یکدست‌سازی‌
طرح از رضا عقیلی ‌
@rezacartoon

https://dialog.tavaana.org/homogenization/

ایران به لحاظ مذهبی و فرهنگی و باور و عقیده، کشوری متکثر است و حذف این تکثر به ناگزیر به استبداد منتهی می‌شود.‌ ‌

#گفتگو_توانا #کارتون_انتقادی #تکثر #استبداد

@Dialogue1402

جملات بشار اسد، دیکتاتور سرنگون‌شده سوریه در سال ۲۰۱۷ میلادی موجب تاسف گروه‌ها و سازمان‌های حقوق بشری شده بود؛ چون اسد گفته بود که اگرچه جوانان و زیرساخت‌ها از دست رفته ولی در عوض جامعه‌ای سالم‌تر (healthier) و همگن‌تر (more homogeneous) داریم! اظهارات او باعث شده بود که برخی تحلیل‌گران یاد پروپاگاندای حکومت هیتلر بیافتند که از «راه حل نهایی» برای اصلاحات بنیادی در جامعه حرف می‌زد و البته مقصودش قلع و قمع کردن اقلیت یهودی بود!

حالا باید از او پرسید چه چیزی را برای سوریه بجاگذاشته‌ای؟ آیا حاکم‌شدن یک جریان اسلامگرای افراطی بر سوریه فعلی نشانه سلامت است؟ نشانه همگن‌بودن است؟

محمدجواد اکبرین اسلام‌شناس و تحلیل‌گر پس از سقوط اسد، جملات او را به یاد می‌آورد و کارگردانان جلوصحنه و پشت‌صحنه چنان جامعه‌ای را به روایت خود اسد ذکر می‌کند.

#رواداری #تنوع #تکثر #چند_صدایی #گفتگو
@dialogue1402

‌
حق دانستن حقیقت؛ پلی میان انسان‌ها، نه دیواری میان باورها

۲۴ مارس، روز جهانی «حق دانستن حقیقت» است. اما این حق، فقط یک خواسته سیاسی نیست؛ یک نیاز انسانی است، نیاز به دانستن، به فهمیدن، به روشن‌شدن آنچه بر ما گذشته است. دانستن حقیقت، یعنی به رسمیت شناختن انسان‌ها، دردهایشان، روایت‌هایشان، و تنوع نگاهشان به جهان.

اگر حقیقت را فقط در انحصار یک باور، یک ایدئولوژی، یا یک روایت خاص ببندیم، در واقع انسان را به نسخه‌ای واحد و بی‌جان تقلیل داده‌ایم. گاهی حقیقت، تلخ است؛ گاهی چندلایه؛ گاهی هم ناتمام. اما تنها در گفت‌و‌گو با یکدیگر، در کنار گذاشتن پیش‌داوری‌ها، و در شنیدن صدای کسانی که مثل ما فکر نمی‌کنند، می‌توانیم به حقیقتی انسانی نزدیک شویم، نه حقیقتی ایدئولوژیک.

وقتی حاکمیت‌ها حقیقت را جعل یا پنهان می‌کنند، اولین چیزی که از بین می‌رود، اعتماد عمومی است. اما در سطح جامعه هم، اگر ما حقیقت را فقط در روایت خود ببینیم و دیگران را به‌خاطر باورهای دینی، غیردینی، یا عقاید متفاوت‌شان طرد کنیم، در حقیقت در حال بازتولید همان چرخه‌ی انکار و حذف هستیم.

حق دانستن، حق همه‌ی انسان‌هاست. نه فقط برای یافتن حقیقت تاریخی و سیاسی، بلکه برای درک دیگری؛ دیگری‌ای که شاید مثل ما نماز نخواند، روزه نگیرد، یا بالعکس، مؤمن و متعبد باشد. گفت‌و‌گو با دیگری، درک تجربه‌ی زیسته‌ی او، و شنیدن بدون قضاوت، نقطه‌ی آغاز رواداری است.
اگر به جای ترس از تفاوت‌ها، آن‌ها را به عنوان واقعیت‌های زندگی انسانی بپذیریم، حقیقت برای‌مان به ابزاری برای حذف و سلطه تبدیل نمی‌شود، بلکه به پلی می‌رسد برای اتصال دل‌ها، برای ساختن جهانی که در آن هر صدا، حتی اگر مخالف ما باشد، حق شنیده‌شدن داشته باشد.

در روز جهانی دانستن حقیقت، بیاییم این حق را نه فقط از حاکمان، بلکه از یکدیگر هم مطالبه کنیم؛ با احترام، با همدلی، و با پذیرش تفاوت.

#حقیقت #باور #پلورالیسم #تکثر #تنوع #رواداری #گفتگو_توانا

@Dialogue1402