در اواخر دهه پنجاه و اوایل دهه شصت، وقتی چماقداران‌شان را به خیابان می‌آوردند، «حیدر حیدر» می‌گفتند. در دهه هفتاد وقتی جلوی دانشگاه چوبه دار می‌آوردند و تجمع‌های دانشجویی را بر هم می‌زدند، وقتی چماق می‌چرخاندند و در تابستان ۷۸ دانشجویان را کتک می‌زدند، «حیدر حیدر» می‌گفتند، در تابستان ۸۸ و در اعتراضات سال‌های ۹۶، ۹۸ و ۱۴۰۱ وقتی مردم را به گلوله می‌بستند «حیدر حیدر» می‌گفتند...
همان‌هایی که به هیئت می‌روند و بر سر و سینه می‌زنند و «حیدر حیدر» گویان گریه می‌کنند تا گناهان‌شان بخشوده شود!

متمسک‌شدن به دین برای سرکوب، مردم را دیندار کرده یا از دین بیزار کرده است؟
افراد دیندار غیر حکومتی، چرا در برابر این سوءاستفاده از دین‌شان سکوت می‌کنند؟
آیا همراهی با حکومتی‌ها در عزاداری و بر سر و سینه‌زدن و «حبدر حیدر» گفتن و سکوت در برابر جنایت، خود نوعی شراکت در جنایت نیست؟

- ویدیو از پوریا افضلی

#دادخواهی #سرکوب #حیدر_حیدر #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech