انتخابات پایان یافت، تخریب محیطزیست نه!
بسیاری از کاندیداهای مجلس شورای اسلامی نسبت به حفاظت محیطزیست و #میراث_طبیعی ایرانیان بیتفاوت بودهاند. شمار اندکی که در اینباره سخنی گفتند یا در هیاهوی تبلیغاتی و سر و صدای تنوربانان گم شد یا حرفهایی کلی و بیمعنی بر زبان جاری کردند که جز تکرار مکررات نبود. از جمله غلامرضا حیدری، نامزد انتخابات مجلس شورای اسلامی از حوزه انتخابیه تهران.
در میان نامزدهای انتخاباتی یک نام شاید بیش از سایرین برای محیطزیستیها آشنا بود؛ احمد علی کیخا از حوزه انتخابیه زابل. او پیش از این معاون محیط طبیعی سازمان محیطزیست بود و به دلیل شرکت در انتخابات مجلس از سمت خود کنارهگیری کرد. کیخا همان کسی است که توافقنامه سازمان محیطزیست با سازمان گردشگری برای توسعه فعالیتهای توریستی در آشوراده را امضا کرد. او بعدها در مصاحبهای اعلام کرد که این کار را علیرغم میل باطنی انجام داده است.
فرض کنیم این نابودگران میراث ملی و جانهای بیگناه، اینک به دنبال منافع همگانی و ملی هستند و از کرده خویش پشیمان شدهاند، آیا وظیفه شهروندی فقط این است که هر از گاهی بیدار شد و پای صندوق رای رفت و تمام؟
فردای پس از انتخابات چه میشود؟ چگونه میتوان از نمایندگانی که به ساختمان بهارستان راه یافتهاند سوال کرد چه بر سر محیطزیست و سلامت شهروندان آمده است؟ آیا تشکلهای مردمنهاد برنامهای منسجم دارند تا از کاندیدای مورد حمایت خود، بعد از ورود به مجلس، سوال کنند؟ مطالبه #حقوق_شهروندی و منافع ملی آیا فردای انتخابات پیگیری میشود؟
پاسخ به این قبیل سوالها، بر اساس تجربههای قبلی، منفی است. حسن روحانی نیز وقتی نامزد انتخابات ریاست جمهوری بود از نجات دریاچه ارومیه گفت. معصومه ابتکار، رییس سازمان محیطزیست در دولت یازدهم با افتخار اعلام کرد نخستین جلسه هیات دولت درباره نجات دریاچه ارومیه بوده است. بیش از دو سال و نیم از روی کار آمدن دولت بنفش روحانی میگذرد، آیا وضعیت #دریاچه_ارومیه بهتر شده است؟ اگر باران ببارد، پاسخ مثبت است. اگر باران نیاید، در روی همان پاشنه تخریب میچرخد. جلسات مفصل و پر تعدادی برگزار شد برای نجات ارومیه. تصمیم گرفتند از روشهای اکولوژیک برای نجات ارومیه استفاده کنند.
اما بار دیگر خبر رسید که قرار است آب خزر به ارومیه منتقل شود، سپس گفتند از ارس و زاب به ارومیه آب میآوریم. و در نهایت اعلام شد از رودخانههای جنوب دریاچه به سمت شمال آن هدایت میشود چون بخش جنوبی دریاچه، مرده است و برای احیا باید قسمت شمالی را در اولویت قرار داد. اکنون قرار است سازهها و شبکه آبرسانی از جنوب به شمال کشیده شود. خبرهای غیر رسمی حکایت میکند که بودجهای برای ارومیه اختصاص داده شده است و البته باید در فعالیتهای سازهای هزینه شود. سپاه پاسداران هم قرار است آن بودجه را تصاحب کند. تا امروز و اینجای کار، روش احیای اکولوژیک انگار به حاشیه رانده شده است. به نظر میرسد احیای دریاچه ارومیه برای رسانهها نیز از سکه افتاده است. در هفتههای اخیر کمتر خط و خبری در این ارتباط منتشر شد.
«محیطزیستیترین» دولت نظام جمهوری اسلامی که چنین به مسائل محیطزیست بیتفاوت است، آیا نمایندگان راه یافته به بهارستان سبب خواهند شد وضعیت محیطزیست رو به نابودی و منابع آب به شدت بحرانی، سامان یابد؟ آیا میثاقنامه زاگرس مهربان میتواند امضاکنندگان آن را - که جمعی از کاندیداهای مجلس بودند - مجاب کند نسبت به #محیطزیست حساستر باشند و به تصویبنامههای مخرب محیطزیست رأی ندهند؟
هیاهوی انتخاباتی به پایان میرسد. اما مگر نابودی سرزمین و تخریب محیطزیست در ایران پایانپذیر است؟
نوشته سام خسرویفرد، کارشناس و #روزنامهنگار حوزه محیط زیست
منتشر شده در ایران وایر، مطلب کامل را از اینجا بخوانید:
http://iranwire.com/blogs/6984/7906/
سری وبینار بحرانهای #محیط_زیست در توانا:
https://goo.gl/jbvZLr
پینوشت:
پس از پایان انتخابات، «توانا» تلاش دارد در راستای وظایف خود و مانند همیشه به جامعه مدنی بپردازد و بازتابدهنده افکار مختلف در این حوزه باشد.
شرکت یا عدم مشارکت در انتخابات و تشویق و ترغیب به هر کدام در راستای رسالت توانا نبوده و نیست. آنچه توانا به آن میپردازد جامعه مدنی است.
در آموزشکده توانا همکارانی با گرایشهای مختلف فکری و سیاسی به کار مشغول هستند که هر کدام خواستهها و مطالبات سیاسی و فکری خود را مانند هر انسان دیگری دنبال میکنند اما توانا تریبون ِ بیان نظرات شخصی افرادی نیست که در توانا همکاری میکنند.
@Tavaana_TavaanaTech
بسیاری از کاندیداهای مجلس شورای اسلامی نسبت به حفاظت محیطزیست و #میراث_طبیعی ایرانیان بیتفاوت بودهاند. شمار اندکی که در اینباره سخنی گفتند یا در هیاهوی تبلیغاتی و سر و صدای تنوربانان گم شد یا حرفهایی کلی و بیمعنی بر زبان جاری کردند که جز تکرار مکررات نبود. از جمله غلامرضا حیدری، نامزد انتخابات مجلس شورای اسلامی از حوزه انتخابیه تهران.
در میان نامزدهای انتخاباتی یک نام شاید بیش از سایرین برای محیطزیستیها آشنا بود؛ احمد علی کیخا از حوزه انتخابیه زابل. او پیش از این معاون محیط طبیعی سازمان محیطزیست بود و به دلیل شرکت در انتخابات مجلس از سمت خود کنارهگیری کرد. کیخا همان کسی است که توافقنامه سازمان محیطزیست با سازمان گردشگری برای توسعه فعالیتهای توریستی در آشوراده را امضا کرد. او بعدها در مصاحبهای اعلام کرد که این کار را علیرغم میل باطنی انجام داده است.
فرض کنیم این نابودگران میراث ملی و جانهای بیگناه، اینک به دنبال منافع همگانی و ملی هستند و از کرده خویش پشیمان شدهاند، آیا وظیفه شهروندی فقط این است که هر از گاهی بیدار شد و پای صندوق رای رفت و تمام؟
فردای پس از انتخابات چه میشود؟ چگونه میتوان از نمایندگانی که به ساختمان بهارستان راه یافتهاند سوال کرد چه بر سر محیطزیست و سلامت شهروندان آمده است؟ آیا تشکلهای مردمنهاد برنامهای منسجم دارند تا از کاندیدای مورد حمایت خود، بعد از ورود به مجلس، سوال کنند؟ مطالبه #حقوق_شهروندی و منافع ملی آیا فردای انتخابات پیگیری میشود؟
پاسخ به این قبیل سوالها، بر اساس تجربههای قبلی، منفی است. حسن روحانی نیز وقتی نامزد انتخابات ریاست جمهوری بود از نجات دریاچه ارومیه گفت. معصومه ابتکار، رییس سازمان محیطزیست در دولت یازدهم با افتخار اعلام کرد نخستین جلسه هیات دولت درباره نجات دریاچه ارومیه بوده است. بیش از دو سال و نیم از روی کار آمدن دولت بنفش روحانی میگذرد، آیا وضعیت #دریاچه_ارومیه بهتر شده است؟ اگر باران ببارد، پاسخ مثبت است. اگر باران نیاید، در روی همان پاشنه تخریب میچرخد. جلسات مفصل و پر تعدادی برگزار شد برای نجات ارومیه. تصمیم گرفتند از روشهای اکولوژیک برای نجات ارومیه استفاده کنند.
اما بار دیگر خبر رسید که قرار است آب خزر به ارومیه منتقل شود، سپس گفتند از ارس و زاب به ارومیه آب میآوریم. و در نهایت اعلام شد از رودخانههای جنوب دریاچه به سمت شمال آن هدایت میشود چون بخش جنوبی دریاچه، مرده است و برای احیا باید قسمت شمالی را در اولویت قرار داد. اکنون قرار است سازهها و شبکه آبرسانی از جنوب به شمال کشیده شود. خبرهای غیر رسمی حکایت میکند که بودجهای برای ارومیه اختصاص داده شده است و البته باید در فعالیتهای سازهای هزینه شود. سپاه پاسداران هم قرار است آن بودجه را تصاحب کند. تا امروز و اینجای کار، روش احیای اکولوژیک انگار به حاشیه رانده شده است. به نظر میرسد احیای دریاچه ارومیه برای رسانهها نیز از سکه افتاده است. در هفتههای اخیر کمتر خط و خبری در این ارتباط منتشر شد.
«محیطزیستیترین» دولت نظام جمهوری اسلامی که چنین به مسائل محیطزیست بیتفاوت است، آیا نمایندگان راه یافته به بهارستان سبب خواهند شد وضعیت محیطزیست رو به نابودی و منابع آب به شدت بحرانی، سامان یابد؟ آیا میثاقنامه زاگرس مهربان میتواند امضاکنندگان آن را - که جمعی از کاندیداهای مجلس بودند - مجاب کند نسبت به #محیطزیست حساستر باشند و به تصویبنامههای مخرب محیطزیست رأی ندهند؟
هیاهوی انتخاباتی به پایان میرسد. اما مگر نابودی سرزمین و تخریب محیطزیست در ایران پایانپذیر است؟
نوشته سام خسرویفرد، کارشناس و #روزنامهنگار حوزه محیط زیست
منتشر شده در ایران وایر، مطلب کامل را از اینجا بخوانید:
http://iranwire.com/blogs/6984/7906/
سری وبینار بحرانهای #محیط_زیست در توانا:
https://goo.gl/jbvZLr
پینوشت:
پس از پایان انتخابات، «توانا» تلاش دارد در راستای وظایف خود و مانند همیشه به جامعه مدنی بپردازد و بازتابدهنده افکار مختلف در این حوزه باشد.
شرکت یا عدم مشارکت در انتخابات و تشویق و ترغیب به هر کدام در راستای رسالت توانا نبوده و نیست. آنچه توانا به آن میپردازد جامعه مدنی است.
در آموزشکده توانا همکارانی با گرایشهای مختلف فکری و سیاسی به کار مشغول هستند که هر کدام خواستهها و مطالبات سیاسی و فکری خود را مانند هر انسان دیگری دنبال میکنند اما توانا تریبون ِ بیان نظرات شخصی افرادی نیست که در توانا همکاری میکنند.
@Tavaana_TavaanaTech
Iranwire
انتخابات پایان مییابد، تخریب محیطزیست نه!
امروز هیاهوی انتخاباتی به پایان میرسد. در فضای مجازی و حقیقی عدهای راه افتادند که دیگران را متقاعد کنند پای صندوقهای رای بروند یا انتخابات را تحریم کنند. هر دو گروه هم دلایل خود را داشتند. جدا از این که دلایل کدام گروه درست و به واقعیت نزدیکتر است، در…
پایان تلخ حافظان #میراث_طبیعی ایران
علی رومانی
روزنامه شرق
#محیطبانان #محیطبان #جنگلبان #درختان #حیات_وحش #محیط_زیست
@Tavaana_TavaanaTech
علی رومانی
روزنامه شرق
#محیطبانان #محیطبان #جنگلبان #درختان #حیات_وحش #محیط_زیست
@Tavaana_TavaanaTech