یکی از دلایل قطعی فروپاشی ابهت رژیم‌های دیکتاتور، زنده‌نگهداشت جنایت‌هایی است که توسط این رژیم‌ها انجام گرفته‌اند.
از یاد نبریم هنوز ساعاتی از شلیک موشک‌های سپاه به هواپیمای اوکراینی نگذشته بود که عوامل جمهوری اسلامی به محل حادثه بولدوزر فرستادند تا بتوانند در حد توان ننگ جنایت را پاک کنند.
این اول ماجرا بود و کارهای بسیار دیگر کردند تا این ماجرا محو و فراموش شود و از آن به عنوان رخدادی عادی یاد شود.
آنچه نگذاشت، جنبشی بود که تحت نام دادخواهی به مبارزه با فراموشی دست زد.
علیه فراموشی، علیه فراموش‌سازی جنایت، علیه فراموشاندن جنایت، و هشداری به فراموش‌کاران که اگر امروز علیه نقض حقوق دیگران اعتراض نکنند، ناقضان حقوق انسان روزی در خانه او را خواهند زد.
دادخواهی حق ایرانیان است جنایات جمهوری اسلامی از آتش‌سوزی سینما رکس آبادان آغاز شد و پس از آن به پشت‌بام مدرسه رفاه انجامید و با قتل‌عام بیش از ۳ هزار زندانی ادامه یافت و پس از آن هم جمهوری اسلامی سایه جنایت و قساوت را بر سر ایران افکنداند.
https://tavaana.org/ps752/
طرح از رضا عقیلی
#یاری_مدنی_توانا #علیه_فراموشی
#دادخواهی
@Tavaana_TavaanaTech
از یاد نبریم هنوز ساعاتی از شلیک موشک‌های سپاه به هواپیمای اوکراینی نگذشته بود که عوامل جمهوری اسلامی به محل حادثه بولدوزر فرستادند تا بتوانند در حد توان ننگ جنایت را پاک کنند.
این اول ماجرا بود و کارهای بسیار دیگر کردند تا این ماجرا محو و فراموش شود و از آن به عنوان رخدادی عادی یاد شود.
آنچه نگذاشت، جنبشی بود که تحت نام دادخواهی به مبارزه با فراموشی دست زد.
علیه فراموشی، علیه فراموش‌سازی جنایت، علیه فراموشاندن جنایت، و هشداری به فراموش‌کاران که اگر امروز علیه نقض حقوق دیگران اعتراض نکنند، ناقضان حقوق انسان روزی در خانه او را خواهند زد.
دادخواهی حق ایرانیان است جنایات جمهوری اسلامی از آتش‌سوزی سینما رکس آبادان آغاز شد و پس از آن به پشت‌بام مدرسه رفاه انجامید و با قتل‌عام بیش از ۳ هزار زندانی ادامه یافت و پس از آن هم جمهوری اسلامی سایه جنایت و قساوت را بر سر ایران افکنداند.
https://tavaana.org/ps752/
طرح از رضا عقیلی
#یاری_مدنی_توانا #علیه_فراموشی
#دادخواهی
@Tavaana_TavaanaTech
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
در صعودی موفقیت‌آمیز یک کوهنورد ایرانی در مسیر جدید در کوه‌های راکی کانادا را پیمود و نام این مسیر را «نیکا» گذاشت
یکی از کوهنوردان ایرانی ساکن کانادا موفق شد در یک صعود زمستانی دشوار، کوهی در رشته‌کوه‌های راکی را از مسیری جدید فتح کند. این کوهنورد به پاس گرامیداشت یاد نیکا شاکرمی، نام این مسیر جدید را «نیکا شاکرمی» گذاشته است و در تلاش است تا این نام را به ثبت برساند.
این صعود که پس از چهار بار تلاش در شرایط سخت زمستانی به سرانجام رسید، نه تنها دستاوردی بزرگ در عرصه کوهنوردی محسوب میشود، بلکه یادبودی از شجاعت و مقاومت در برابر ناملایمات است.
تصاویر و فیلم‌های این صعود برای ما ارسال شده است. این کوهنورد جوان از این طریق یاد نیکا را زنده نگاه داشته است. نیکایی که شجاعت و شهامتش مسیر تازه‌ای پیش پای مردم ایران گذاشته است، ایستادگی، غرور، افتخار، پایداری و سوزاندن نماد سلطه حکومت...
#نیکا_شاکرمی #دادخواهی #علیه_فراموشی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
در صعودی موفقیت‌آمیز یک کوهنورد ایرانی در مسیر جدید در کوه‌های راکی کانادا را پیمود و نام این مسیر را «نیکا» گذاشت
یکی از کوهنوردان ایرانی ساکن کانادا موفق شد در یک صعود زمستانی دشوار، کوهی در رشته‌کوه‌های راکی را از مسیری جدید فتح کند. این کوهنورد به پاس گرامیداشت یاد نیکا شاکرمی، نام این مسیر جدید را «نیکا شاکرمی» گذاشته است و در تلاش است تا این نام را به ثبت برساند.
این صعود که پس از چهار بار تلاش در شرایط سخت زمستانی به سرانجام رسید، نه تنها دستاوردی بزرگ در عرصه کوهنوردی محسوب میشود، بلکه یادبودی از شجاعت و مقاومت در برابر ناملایمات است.
تصاویر و فیلم‌های این صعود برای ما ارسال شده است. این کوهنورد جوان از این طریق یاد نیکا را زنده نگاه داشته است. نیکایی که شجاعت و شهامتش مسیر تازه‌ای پیش پای مردم ایران گذاشته است، ایستادگی، غرور، افتخار، پایداری و سوزاندن نماد سلطه حکومت...
#نیکا_شاکرمی #دادخواهی #علیه_فراموشی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
معصومه آذری، مادر جاویدنام حنانه کیا، ضمن انتشار این ویدیو نوشت:
«گل زیبا روی من، حنانه جان
۲۵ سال از به دنیا آمدنت، از آن سپیده دمی که با چشمان درشت و زیبا به این دنیای فانی پا نهادی گذشت،
اکنون تو نیستی وهمچنان در ۲۲ سالگیت مانده ای و من با خاطراتت روزها و شبها را سپری میکنم
و دلتنگ روزای خوشی هستم که باهم در کنار خانواده‌ی چهار نفره‌مان می‌گذراندیم۰ چه زود گذشت خوشی‌هامان، حال که تو را در کنارمان نداریم، دخترم،خداوند مهربان را در آغوش خود داریم و هر لحظه از غم دوریت به او پناه می‌بریم واز او طلب صبر و آرامش می‌کنیم همانا خداوند صابران را مورد لطف و عنایت خود قرار می‌دهد.
حنانه قشنگمم، تولد ۲۵ سالگیت در آسمان‌ها کنار زیباترین خالق هستی شاد باش عزیز مادررر 💔🕊»
#حنانه_کیا
#عروس_ایران
#مادران_دادخواه
#علیه_فراموشی
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
«گل زیبا روی من، حنانه جان
۲۵ سال از به دنیا آمدنت، از آن سپیده دمی که با چشمان درشت و زیبا به این دنیای فانی پا نهادی گذشت،
اکنون تو نیستی وهمچنان در ۲۲ سالگیت مانده ای و من با خاطراتت روزها و شبها را سپری میکنم
و دلتنگ روزای خوشی هستم که باهم در کنار خانواده‌ی چهار نفره‌مان می‌گذراندیم۰ چه زود گذشت خوشی‌هامان، حال که تو را در کنارمان نداریم، دخترم،خداوند مهربان را در آغوش خود داریم و هر لحظه از غم دوریت به او پناه می‌بریم واز او طلب صبر و آرامش می‌کنیم همانا خداوند صابران را مورد لطف و عنایت خود قرار می‌دهد.
حنانه قشنگمم، تولد ۲۵ سالگیت در آسمان‌ها کنار زیباترین خالق هستی شاد باش عزیز مادررر 💔🕊»
#حنانه_کیا
#عروس_ایران
#مادران_دادخواه
#علیه_فراموشی
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
بیست و پنجم بهمن‌ماه، چهاردهمین سالروز جاودانه شدن محمد مختاری، صانع ژاله و امیرحسین طهرانچی گرامی باد.
۲۵ بهمن‌ماه، سالروز به قتل رسیدن صانع ژاله، محمد مختاری و امیرحسین طهرانچی در اعتراضات بهمن‌ماه ۸۹ توسط مزدوران آدم‌کش علی خامنه‌ای است؛ روزی که یادآور خون‌های به ناحق ریخته‌ی جوانان ایران‌زمین به دست جنایتکاران تاریخ و فرصتی برای تجدید عهد در ادامه‌ی راه آنان تا آزادی ایران از چنگال رژیم خونخوار جمهوری اسلامی است.
محمد مختاری، متولد ۱۸ شهریور ۱۳۶۸، دانشجوی مهندسی معدن دانشگاه شاهرود بود. او یکی از قربانیان سرکوب اعتراضات ۲۵ بهمن ۸۹ در تهران بود که در خیابان رودکی، نرسیده به توحید، به ضرب گلوله‌ی جنگی مزدوران امنیتی حکومت، مظلومانه کشته شد. شب ۲۴ بهمن ۸۹، یک روز پیش از اعتراضات، محمد در صفحه‌ی فیس‌بوکش نوشته بود:
"خدایا، ایستاده مردن را نصیبم کن که از نشسته زیستن در ذلت خسته‌ام."
متأسفانه، پدر زنده‌یاد محمد مختاری، پس از دوازده سال دوری از فرزند قهرمانش، دو سال پیش برای همیشه به سوی محمدش پرواز کرد.
صانع ژاله، ۲۶ ساله، اهل تهران، دانشجوی رشته‌ی هنرهای نمایشی دانشگاه هنر تهران و از کردهای سنی‌مذهب بود. او در اعتراضات جنبش سبز، در روز ۲۵ بهمن ۱۳۸۹، به ضرب گلوله‌ی نیروهای امنیتی رژیم سرکوبگر جمهوری اسلامی کشته شد.
رژیم فاسد جمهوری اسلامی، در ادامه‌ی تلاش‌های مذبوحانه‌ی خود برای مصادره‌ی نام کشته‌شدگان اعتراضات تحت عنوان "شهید"، طی سناریویی قصد داشت محمد مختاری و صانع ژاله، جان‌باختگان راه آزادی وطن را، به‌عنوان طرفداران حکومت و بسیجی معرفی کند؛ اما با واکنش و اقدام به‌موقع خانواده‌های آن‌ها، این توطئه‌ی دستگاه‌های امنیتی بار دیگر خنثی شد.
امیرحسین طهرانچی، نوجوان ۲۲ ساله‌ای بود که مانند محمد مختاری و صانع ژاله، در روز ۲۵ بهمن ۸۹، در پی اصابت گلوله‌ی نیروهای امنیتی در تهران، مظلومانه جان باخت. پیکر وی توسط نیروهای امنیتی ربوده شد و در ۴ اسفند، تحت تدابیر امنیتی بالا، در بهشت زهرا، در قطعه‌ی ۳۰۱، ردیف ۶۳، و شماره‌ی ۷۳ به خاک سپرده شد.
چهارده سال پیش، فرشته‌ی مرگ با اشک، بر محمدِ قهرمان، امیرحسین، و صانع ژاله نازل شد. مردن به عشق و زندگیِ جاری در چشم‌های شما نمی‌آمد! خیلی زود بود… خیلی… اما… اسمتان، عشقتان، راهتان… اینجاست!
در قلب‌های تک‌تک ما! ♥️
از صفحه مسعود علیزاده
#۲۵_بهمن_۸۹
#محمد_مختاری
#صانع_ژاله
#امیرحسین_طهرانچی
#علیه_فراموشی
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
بیست و پنجم بهمن‌ماه، چهاردهمین سالروز جاودانه شدن محمد مختاری، صانع ژاله و امیرحسین طهرانچی گرامی باد.
۲۵ بهمن‌ماه، سالروز به قتل رسیدن صانع ژاله، محمد مختاری و امیرحسین طهرانچی در اعتراضات بهمن‌ماه ۸۹ توسط مزدوران آدم‌کش علی خامنه‌ای است؛ روزی که یادآور خون‌های به ناحق ریخته‌ی جوانان ایران‌زمین به دست جنایتکاران تاریخ و فرصتی برای تجدید عهد در ادامه‌ی راه آنان تا آزادی ایران از چنگال رژیم خونخوار جمهوری اسلامی است.
محمد مختاری، متولد ۱۸ شهریور ۱۳۶۸، دانشجوی مهندسی معدن دانشگاه شاهرود بود. او یکی از قربانیان سرکوب اعتراضات ۲۵ بهمن ۸۹ در تهران بود که در خیابان رودکی، نرسیده به توحید، به ضرب گلوله‌ی جنگی مزدوران امنیتی حکومت، مظلومانه کشته شد. شب ۲۴ بهمن ۸۹، یک روز پیش از اعتراضات، محمد در صفحه‌ی فیس‌بوکش نوشته بود:
"خدایا، ایستاده مردن را نصیبم کن که از نشسته زیستن در ذلت خسته‌ام."
متأسفانه، پدر زنده‌یاد محمد مختاری، پس از دوازده سال دوری از فرزند قهرمانش، دو سال پیش برای همیشه به سوی محمدش پرواز کرد.
صانع ژاله، ۲۶ ساله، اهل تهران، دانشجوی رشته‌ی هنرهای نمایشی دانشگاه هنر تهران و از کردهای سنی‌مذهب بود. او در اعتراضات جنبش سبز، در روز ۲۵ بهمن ۱۳۸۹، به ضرب گلوله‌ی نیروهای امنیتی رژیم سرکوبگر جمهوری اسلامی کشته شد.
رژیم فاسد جمهوری اسلامی، در ادامه‌ی تلاش‌های مذبوحانه‌ی خود برای مصادره‌ی نام کشته‌شدگان اعتراضات تحت عنوان "شهید"، طی سناریویی قصد داشت محمد مختاری و صانع ژاله، جان‌باختگان راه آزادی وطن را، به‌عنوان طرفداران حکومت و بسیجی معرفی کند؛ اما با واکنش و اقدام به‌موقع خانواده‌های آن‌ها، این توطئه‌ی دستگاه‌های امنیتی بار دیگر خنثی شد.
امیرحسین طهرانچی، نوجوان ۲۲ ساله‌ای بود که مانند محمد مختاری و صانع ژاله، در روز ۲۵ بهمن ۸۹، در پی اصابت گلوله‌ی نیروهای امنیتی در تهران، مظلومانه جان باخت. پیکر وی توسط نیروهای امنیتی ربوده شد و در ۴ اسفند، تحت تدابیر امنیتی بالا، در بهشت زهرا، در قطعه‌ی ۳۰۱، ردیف ۶۳، و شماره‌ی ۷۳ به خاک سپرده شد.
چهارده سال پیش، فرشته‌ی مرگ با اشک، بر محمدِ قهرمان، امیرحسین، و صانع ژاله نازل شد. مردن به عشق و زندگیِ جاری در چشم‌های شما نمی‌آمد! خیلی زود بود… خیلی… اما… اسمتان، عشقتان، راهتان… اینجاست!
در قلب‌های تک‌تک ما! ♥️
از صفحه مسعود علیزاده
#۲۵_بهمن_۸۹
#محمد_مختاری
#صانع_ژاله
#امیرحسین_طهرانچی
#علیه_فراموشی
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
سال ۱۳۹۹ در چنین روزهایی مادر بهنام محجوبی، در محوطه بیمارستان لقمان نگران بهنام بود. اجازه نمی‌دادند که فرزندش را ببیند.
بهنام درگذشته بود، بدنش را به طور نمایشی به دستگاه‌ها وصل کرده بودند.
بهنام محجوبی در ماجرای گلستان هفتم در زمستان ۹۶ بازداشت و بعد از مراحل بازجویی با قرار وثیقه آزاد شد. او در خرداد ۹۹ برای تحمل حکم دو سال حبس به زندان فراخوانده شد. این درویش گنابادی در حالی زندانی شد که تحت نظر روانپزشک قرار داشته و پزشکی قانونی تشخیص به عدم تحمل کیفر برای او داده بود.
از آن زمان چندین بار بیماری اعصاب و روان او عود کرد، او شرایط تحمل زندان را نداشت و باید خارج از زندان مراحل درمانی را پی می‌گرفت، اما رفتار نامناسب با او، انتقال او به تیمارستان و شکنجه باعث شد رفته رفته قدرت تکلم خود را از دست بدهد، بارها دچار تشنج شود و از طرف دیگر کوتاهی در درمان او باعث وخیم‌تر شدن حال او شد. فایل‌های صوتی او از زندان و گواهی‌های پزشکان و شهادت هم‌بندان او، شاهدی هستند بر جفایی که در حق این جوان زندانی شد.
او را به امین‌آباد برده بودند، جایی که به گفته خودش «افول انسانیت را دیده بود»
اواخر بهمن ۱۳۹۹ در پی مسمومیت دارویی ناشی از تجویز داروی خواب‌آور توسط بهداری زندان، حال بهنام رو به وخامت بیشتر نهاد و او را به بیمارستان لقمان منتقل کردند. بهنام به کما رفت و سطح هوشیاری‌اش بسیار پایین آمد و پزشکان گفتند فقط معجزه او را زنده نگاه می‌دارد....
جمهوری اسلامی #بهنام_محجوبی را به قتل رساند.
یادش گرامی
#علیه_فراموشی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
بهنام درگذشته بود، بدنش را به طور نمایشی به دستگاه‌ها وصل کرده بودند.
بهنام محجوبی در ماجرای گلستان هفتم در زمستان ۹۶ بازداشت و بعد از مراحل بازجویی با قرار وثیقه آزاد شد. او در خرداد ۹۹ برای تحمل حکم دو سال حبس به زندان فراخوانده شد. این درویش گنابادی در حالی زندانی شد که تحت نظر روانپزشک قرار داشته و پزشکی قانونی تشخیص به عدم تحمل کیفر برای او داده بود.
از آن زمان چندین بار بیماری اعصاب و روان او عود کرد، او شرایط تحمل زندان را نداشت و باید خارج از زندان مراحل درمانی را پی می‌گرفت، اما رفتار نامناسب با او، انتقال او به تیمارستان و شکنجه باعث شد رفته رفته قدرت تکلم خود را از دست بدهد، بارها دچار تشنج شود و از طرف دیگر کوتاهی در درمان او باعث وخیم‌تر شدن حال او شد. فایل‌های صوتی او از زندان و گواهی‌های پزشکان و شهادت هم‌بندان او، شاهدی هستند بر جفایی که در حق این جوان زندانی شد.
او را به امین‌آباد برده بودند، جایی که به گفته خودش «افول انسانیت را دیده بود»
اواخر بهمن ۱۳۹۹ در پی مسمومیت دارویی ناشی از تجویز داروی خواب‌آور توسط بهداری زندان، حال بهنام رو به وخامت بیشتر نهاد و او را به بیمارستان لقمان منتقل کردند. بهنام به کما رفت و سطح هوشیاری‌اش بسیار پایین آمد و پزشکان گفتند فقط معجزه او را زنده نگاه می‌دارد....
جمهوری اسلامی #بهنام_محجوبی را به قتل رساند.
یادش گرامی
#علیه_فراموشی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
مهدی ساور از زندانیان سیاسی سابق، هر روز بر سر مزار یکی از جان‌باختگان راه آزادی حاضر میشود و با خانواده او دیدار می‌کند.
این بار بر سر مزار امید مؤیدی حاضر شده است.
امید مویدی دانشجوی ۲۰ ساله رشته تربیت بدنی دانشگاه باهنر شیراز بود که هنگام بازگشت از تمرین در جریان خیزش انقلابی ۱۴۰۱با شلیک مستقیم ماموران کشته شد.
روز ۲۴ آبان ۱۴۰۱، پسر جوانی معترض روی زمین افتاده است، تعدادی مأمور مسلح او را مورد ضرب و شتم قرار می‌دهند، مردم قصد کمک دارند، اما ماموران با شلیک تیرهوایی ایجاد رعب و وحشت می‌کنند تا برای کمک به معترض جلوتر نیایند، امید مؤیدی، دانشجوی سال آخر تربیت‌بدنی شیراز جلوتر می‌آید تا به جوانی که کتک می‌خورد؛ کمک کند، ماموران از پشت امید را هدف گلوله قرار می‌دهند، تیری به طرف کمر او شلیک می‌کنند، امید روی زمین می‌افتد، اما گویی این برای ماموران کافی نیست، دوباره شلیک می‌کنند، این بار تیر خلاص است به پیشانی امید.
#شیراز #مهسا_امینی #انقلاب_۱۴۰۱ #امید_مؤیدی #علیه_فراموشی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
این بار بر سر مزار امید مؤیدی حاضر شده است.
امید مویدی دانشجوی ۲۰ ساله رشته تربیت بدنی دانشگاه باهنر شیراز بود که هنگام بازگشت از تمرین در جریان خیزش انقلابی ۱۴۰۱با شلیک مستقیم ماموران کشته شد.
روز ۲۴ آبان ۱۴۰۱، پسر جوانی معترض روی زمین افتاده است، تعدادی مأمور مسلح او را مورد ضرب و شتم قرار می‌دهند، مردم قصد کمک دارند، اما ماموران با شلیک تیرهوایی ایجاد رعب و وحشت می‌کنند تا برای کمک به معترض جلوتر نیایند، امید مؤیدی، دانشجوی سال آخر تربیت‌بدنی شیراز جلوتر می‌آید تا به جوانی که کتک می‌خورد؛ کمک کند، ماموران از پشت امید را هدف گلوله قرار می‌دهند، تیری به طرف کمر او شلیک می‌کنند، امید روی زمین می‌افتد، اما گویی این برای ماموران کافی نیست، دوباره شلیک می‌کنند، این بار تیر خلاص است به پیشانی امید.
#شیراز #مهسا_امینی #انقلاب_۱۴۰۱ #امید_مؤیدی #علیه_فراموشی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
نرگس محمدی، برنده جایزه صلح نوبل، همراه با پدر و مادر جاویدنام مصطفی کریمبیگی، بر سر مزار تعدادی از جاویدنامان ایران، حضور یافتند.
خانم محمدی، ضمن انتشار این تصاویر نوشت:
«آخرین دیدارم با مادر توران صدیقی، مادر فرهاد مجدم در کنار ناهید شیرپیشه و سایر مادران در منزل پوران ناظمی بود. روزی که دستانمان را برای ایستادن برای دادخواهی در دستان هم گذاشتیم.
مادر مجدم تا آخرین دقایق عمرش برای دادخواهی مبارزه کرد. او در مسیری که برای شرکت در دادگاه منوچهر بختیاری پدر دادخواه می رفت، تصادف کرد و جان باخت.
اکنون برای دیدار با مادر توران و یادآوری عهد و پیمانمان بر سر مزارش ایستاده ایم.
در کنار پدر و مادر دادخواه، شهناز اکملی و محمد کریم بیگی بر سر مزار کشته شدگان اعتراضات رفتیم.
نامشان جاودانه
نرگس محمدی
۱۱ اسفند ۱۴»
#فرهاد_مجدم #مصطفی_کریمبیگی #توران_صدیقی #ناهید_شیرپیشه #آبان_ادامه_دارد #دادخواهی #علیه_فراموشی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
نرگس محمدی، برنده جایزه صلح نوبل، همراه با پدر و مادر جاویدنام مصطفی کریمبیگی، بر سر مزار تعدادی از جاویدنامان ایران، حضور یافتند.
خانم محمدی، ضمن انتشار این تصاویر نوشت:
«آخرین دیدارم با مادر توران صدیقی، مادر فرهاد مجدم در کنار ناهید شیرپیشه و سایر مادران در منزل پوران ناظمی بود. روزی که دستانمان را برای ایستادن برای دادخواهی در دستان هم گذاشتیم.
مادر مجدم تا آخرین دقایق عمرش برای دادخواهی مبارزه کرد. او در مسیری که برای شرکت در دادگاه منوچهر بختیاری پدر دادخواه می رفت، تصادف کرد و جان باخت.
اکنون برای دیدار با مادر توران و یادآوری عهد و پیمانمان بر سر مزارش ایستاده ایم.
در کنار پدر و مادر دادخواه، شهناز اکملی و محمد کریم بیگی بر سر مزار کشته شدگان اعتراضات رفتیم.
نامشان جاودانه
نرگس محمدی
۱۱ اسفند ۱۴»
#فرهاد_مجدم #مصطفی_کریمبیگی #توران_صدیقی #ناهید_شیرپیشه #آبان_ادامه_دارد #دادخواهی #علیه_فراموشی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
امروز زادروز جاویدنام جواد رضایی است.
جواد رضایی را یادتان هست؟ همان که تصویرش چند روز قبل از کشته شدن در چالش مشت و شکلات به طور اتفاقی منتشر شده بود، ... پدر دو فرزند بود. او سنگ‌کار و کاشی‌کاری بود که به دلیل مشکل کمر، دست از این کار کشیده و در یک کیوسک حوالی میدان انتظام لاهیجان مشغول به کار شده بود.
«من اگه نرم تو خیابون، تو اگه نری، پس کی بره؟ تو هم باید بیای. من که آماده مردنم. بالاترین افتخارم می‌شه که حتی همین امشب کشته بشم.»
این جملاتی از جواد رضایی با صورتی اصلاح‌کرده خطاب به دوستش در مغازه‌ای در لاهیجان است، حوالی ساعت ۶ و نیم عصر روز ۲۵ آبان‌ماه؛ ساعاتی پیش از آنکه با کاپشن مشکی چرمی بر تن، در خیابان شیشه‌گران با گلوله ماموران حکومتی کشته شود.
طاهره خوشکلام، همسر داغدار جواد رضایی، چندی پیش ویدیویی منتشر کرده و نوشته بود:
" بماند که بعد از تو دیگر ندارم نفس
بماند که یکباره داغت به جانم نشست
بماند که بعد از تو تنها ترین آدمم
بماند که شوقی ندارم به هرچی که هست
بماند که حس میشود جای خالی تو
بماند که جا مانده ام در حوالی تو
بماند که یک دم نبردم ز خاطر تو
بماند که غم شد یادگاری تو "
#جواد_رضایی
#لاهیجان
#علیه_فراموشی #زن_زندگی_آزادی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
جواد رضایی را یادتان هست؟ همان که تصویرش چند روز قبل از کشته شدن در چالش مشت و شکلات به طور اتفاقی منتشر شده بود، ... پدر دو فرزند بود. او سنگ‌کار و کاشی‌کاری بود که به دلیل مشکل کمر، دست از این کار کشیده و در یک کیوسک حوالی میدان انتظام لاهیجان مشغول به کار شده بود.
«من اگه نرم تو خیابون، تو اگه نری، پس کی بره؟ تو هم باید بیای. من که آماده مردنم. بالاترین افتخارم می‌شه که حتی همین امشب کشته بشم.»
این جملاتی از جواد رضایی با صورتی اصلاح‌کرده خطاب به دوستش در مغازه‌ای در لاهیجان است، حوالی ساعت ۶ و نیم عصر روز ۲۵ آبان‌ماه؛ ساعاتی پیش از آنکه با کاپشن مشکی چرمی بر تن، در خیابان شیشه‌گران با گلوله ماموران حکومتی کشته شود.
طاهره خوشکلام، همسر داغدار جواد رضایی، چندی پیش ویدیویی منتشر کرده و نوشته بود:
" بماند که بعد از تو دیگر ندارم نفس
بماند که یکباره داغت به جانم نشست
بماند که بعد از تو تنها ترین آدمم
بماند که شوقی ندارم به هرچی که هست
بماند که حس میشود جای خالی تو
بماند که جا مانده ام در حوالی تو
بماند که یک دم نبردم ز خاطر تو
بماند که غم شد یادگاری تو "
#جواد_رضایی
#لاهیجان
#علیه_فراموشی #زن_زندگی_آزادی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
مراسم تولد پنجاه سالگی جاویدنام جواد رضایی با حضور خانواده‌های دادخواه گیلان، بر سر مزارش برگزار شد
طاهره خوشکلام ضمن انتشار این ویدیو نوشت:
.«جواد عزیزم امروز جان عزیزت در کنارمان نبود که شمع ۵۰ سالگی ات را فوت کنی
به یادت در سالروز تولدت جمع شدیم و زادروزت را گرامی داشتیم
یاد تو و شهامتت تا همیشه در دلمان می ماند
قهرمان وطنم
رفیق همیشگی ام
عشق جاودانه ام
زادروزت مبارک ❤️✌️
به وقت ۱۴ اسفند ۱۴۰۳»
«من اگه نرم تو خیابون، تو اگه نری، پس کی بره؟ تو هم باید بیای. من که آماده مردنم. بالاترین افتخارم می‌شه که حتی همین امشب کشته بشم.»
این جملاتی از جواد رضایی با صورتی اصلاح‌کرده خطاب به دوستش در مغازه‌ای در لاهیجان است، حوالی ساعت ۶ و نیم عصر روز ۲۵ آبان‌ماه؛ ساعاتی پیش از آنکه با کاپشن مشکی چرمی بر تن، در خیابان شیشه‌گران با گلوله ماموران حکومتی کشته شود.
#جواد_رضایی #دادخواهی
#علیه_فراموشی #لاهیجان #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
طاهره خوشکلام ضمن انتشار این ویدیو نوشت:
.«جواد عزیزم امروز جان عزیزت در کنارمان نبود که شمع ۵۰ سالگی ات را فوت کنی
به یادت در سالروز تولدت جمع شدیم و زادروزت را گرامی داشتیم
یاد تو و شهامتت تا همیشه در دلمان می ماند
قهرمان وطنم
رفیق همیشگی ام
عشق جاودانه ام
زادروزت مبارک ❤️✌️
به وقت ۱۴ اسفند ۱۴۰۳»
«من اگه نرم تو خیابون، تو اگه نری، پس کی بره؟ تو هم باید بیای. من که آماده مردنم. بالاترین افتخارم می‌شه که حتی همین امشب کشته بشم.»
این جملاتی از جواد رضایی با صورتی اصلاح‌کرده خطاب به دوستش در مغازه‌ای در لاهیجان است، حوالی ساعت ۶ و نیم عصر روز ۲۵ آبان‌ماه؛ ساعاتی پیش از آنکه با کاپشن مشکی چرمی بر تن، در خیابان شیشه‌گران با گلوله ماموران حکومتی کشته شود.
#جواد_رضایی #دادخواهی
#علیه_فراموشی #لاهیجان #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
معصومه آذری، مادر جاویدنام حنانه کیا، این تصاویر از حضورش در آخرین پنجشنبه سال بر سر مزار فرزندش را منتشر کرد و نوشت:
«دختر قشنگممم عزیزمادررر،
آخرین پنجشنبه ی سال ۱۴۰۳ اومدم کنارت باشم و بگم بازهم بهاری دیگر بی حضورت از راه میرسد و آنچه که دیگر زیبا نیست روزگار بی تو بودن است. دخترم، حسرت نداشتنت، نبودنت و ندیدنت توی دلم غوغایی به پا کرده، جای خالیت همیشه توقلبم درد میکنه.
روحت در آرامش و نامت تا ابد جاودانه دختر قوی وجسورم.»
masomeh__azari
#حنانه_کیا
#عروس_ایران
#علیه_فراموشی
#دلتنگی #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
«دختر قشنگممم عزیزمادررر،
آخرین پنجشنبه ی سال ۱۴۰۳ اومدم کنارت باشم و بگم بازهم بهاری دیگر بی حضورت از راه میرسد و آنچه که دیگر زیبا نیست روزگار بی تو بودن است. دخترم، حسرت نداشتنت، نبودنت و ندیدنت توی دلم غوغایی به پا کرده، جای خالیت همیشه توقلبم درد میکنه.
روحت در آرامش و نامت تا ابد جاودانه دختر قوی وجسورم.»
masomeh__azari
#حنانه_کیا
#عروس_ایران
#علیه_فراموشی
#دلتنگی #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech