نگران من نباشید؛ نگران ایران باشید

پیام بهاره هدایت در دهمین روز اعتصاب غذا از زندان اوین

بهاره هدایت در متنی جدید به نگرانی‌ها درباره اعتصاب غذایش پاسخ داده است. متن این نامه که برای دیدبان آزار ارسال شده به شرح زیر است: این اعتصاب برای من به مثابه تجدید عهدی‌ست با وجدان عمومی ایرانیان برای آزادی، تجدید عهدی‌ست با قیام مهسا در آستانه‌ سالگردش، و سرخم‌کردنی‌ست در برابر خانواده‌های داغدار و خصوصا رنجوری‌شان از سرکوب‌هایی که این روزها متحمل شده‌اند. و می‌دانم این اعتصاب واقعا ناچیز است در مقابل ناحقیقت‌هایی که اطراف ما را گرفته‌اند و با زور و زنجیر حکومت تمامیت‌خواه می‌خواهند جای حقیقت را بگیرند. از دوستان و آشنایان مشفقی که طی این چند روز اظهار لطف و نگرانی کرده‌اند، سپاسگزارم اما همان طور که در متن دیگری آورده بودم، جان من، آزادی‌ام، یا در بند بودنم آن وقتی برایم محل اعتناست که ذیل وجدان عمومی جامعه به تحقق اراده آن برای براندازی حکومت-حتی شده اندکی- بیفزاید.

نگران من نباشید؛ نگران ایران باشید. جمهوری‌ اسلامی رفتنی‌ست و رفتنش به کنش سیاسی اندیشیده و مبتنی بر وجدان وابسته است. چه آنکه هر روزی که به عمر این حکومت اضافه می‌شود، معادل کاستن از عمر این ملک و ملت است. می‌دانم در میدان سیاست، وجدان همه چیز را سامان نمی‌دهد اگر معطوف به کنش، پروژه یا برنامه سیاسی نباشد. اما در همین میدان، متوسل شدن به یک فضیلت اخلاقیِ بالادستی، گاهی در روند مبارزه لازم است.

محض یادآوری، محض پافشاری و محض تجدید عهد میان مبارزین علیه تمامیت‌خواهی. تا به یاد بیاوریم اساسا چرا چنین مسیر پر خطر دشواری را برگزیده‌ایم. به علاوه وجدان حلقه‌ ظریفی است میان پاره‌های متنوع اپوزیسیون تا اگر حتی همدیگر را نمی‌پسندند، در به رسمیت‌شناسی یکدیگر خود را موظف به تبعیت از وجدان عمومی جامعه بدانند. همان وجدانی که در طول قیام مهسا(ژینا)، در یک سال گذشته واقعیت جاری در خیابان‌ها را معنا می‌بخشید و همزمان از همه ستیزهای ناامیدکننده اپوزیسیون فراتر می‌رفت. این فراتر رفتن چنان واقعی و نیرومند بود که توانست تا ماه‌ها بعد هم حتی بلوک‌های متعارض اپوزیسیون را-تا حد چشمگیری- یکدل و همراه کند. ولی اپوزیسیون هنوز هم‌وزنِ آن نیرویی را که از جامعه دریافت کرده بود، به او بازنگردانده است.

وجدان سیاسی همان طور که نزد مردم عادی سرچشمه اصیل قدرت و انگیزه برای مبارزه بوده است و به آنها در عمل توان به رسمیت شناسی دیگریهای اطرافشان را بخشیده میتواند نیروهای سیاسی حاضر در میدان براندازی را هم به ضرورت به رسمیت شناسی دیگری در این میدان اذعان به نابسندگیها و توجه بیشتر به مبانی اخلاقی کنش سیاسی متقاعد کند اینها اندرزهای اخلاقی ،نیست راه حل نهایی مشکلات پیچیده اپوزیسیون برانداز هم نیست اما حتما از جمله نیازهای سیاسی ماست برای تحقق براندازی و نجات این سرزمین از منجلاب حکومت تمامیت خواه دینی باشد که ایران بماند و فروغ آزادی بر افقهایش بدمد.
‌
زندان اوین
بهاره هدایت
۱۷ شهریور ۱۴۰۲

#ژینا_امینی #مهسا_امینی #اعتصاب_غذا #زن_زندگی_آزادی #ژن_ژیان_ئازادی #زندان_اوین #بهاره_هدایت #بیانیه #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

شهاب نادعلی زندانی سیاسی در زندان اوین بند هشت، از چهار روز پیش در اعتراض به اتهام‌های بی اساس و بلاتکلیفی اقدام به اعتصاب غذا کرده است.
او متولد ۱۳۶۲، کارگر، اهل همدان، متاهل و پدر یک دختر دوازده ساله است.
آقای نادعلی هفده خرداد ماه ۱۴۰۲ در همدان توسط عوامل وزارت اطلاعات این شهر و به اتهام درست‌کردن نارنجک دست‌ساز بازداشت شد، اما هیچ مدرکی بابت این اتهام در پرونده او موجود نیست.

این کارگر زندانی، بارها اعلام کرده که خانواده‌اش جز او نان‌آوری ندارند و به دلیل محبوس‌شدن وی دچار مشکلات زیادی شده‌اند و خواستار تعیین تکلیف پرونده‌اش است.

- بلاتکلیف نگه‌داشتن زندانیان از حربه‌های بازجویان برای اعمال فشار جهت پذیرفتن اتهامات نسبت داده شده به زندانی است.


#شهاب_نادعلی #همدان #اعتراضات_سراسری #اعتصاب_غذا
#کارگر #زندانی_سیاسی #ایران #خبر #حقوق_بشر #دادخواهان_دربند #انقلاب #یاری_حقوقی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

اعتصاب غذا و پوشش خبری

در کشورهایی که ساز ‌و‌ کاری برای اعتراض به شکل نظام‌مند وجود ندارد و چه بسا که اعتراض شهروندان به دلایل سیاسی با تنبیه یا مجازات رو‌به‌رو می‌شود، یا همین‌طور وقتی که ساز و کارهای موجود به‌نوعی جلوی اجرا‌شدن عدالت و دستیابی به حقوق شهروندان را می گیرد، اعتصاب غذا شیوه‌ای از اعتراض است که گاهی توسط برخی زندانیان به کار گرفته می‌شود.

اگرچه اعتصاب غذا تصمیمی است که شخص معترض می‌گیرد، اما نباید آن را یک انتخاب معمولی در نظر گرفت. بلکه انتخابی از سر اجبار است و از سر نرسیدن راه‌های دیگر اعتراض به جایی است که باید برسد.

یکی از اقدامات غیرقانونی‌ای که متأسفانه در نظام قضایی و زندان‌های ایران رایج است، حبس زندانیان با جرم‌های گوناگون در کنار هم است. این تصمیم – به‌ویژه در مورد زندانیان سیاسی – آن‌قدر رایج است که گمان ارعاب یا حتی در خطر قرار‌دادن جان زندانیان سیاسی را به یقین تبدیل کرده است.

این فقط یکی از اقداماتی است که علیه زندانیان سیاسی به کار گرفته می‌شود. در کنار آن، موارد گسترده‌ای از نقض حقوق زندانیان، مرتب در جریان است.

هر کدام از این موارد می‌تواند سلامت جسمی و روحی زندانی را به خطر بیندازد. این‌جا ست که برخی زندانیان، تصمیم می‌گیرند که جانشان را به خطر بیندازند و از آخرین روش برای رساندن صدای اعتراضشان استفاده می‌کنند؛ اعتصاب غذا.

در بسیاری موارد بی‌توجهی مسئولان به زندانی یا اقدامات آن‌ها علیه‌اش متاسفانه منجر به کشته‌شدن او می‌شود.

فراموش نکنیم که در یک کشور آزاد که قانون بر آن حکمرانی می‌کند، هرگز شهروندان به دلایل واهی به زندان نمی‌افتند و دست به اعتصاب غذا نمی‌زنند. پس به عبارت دقیق‌تر باید گفت که جمهوری اسلامی جان عادل کیان‌پور، وحید صیادی‌نصیری و دیگر زندانیان مانند آن‌ها را گرفت.

https://tavaana.org/hunger_strike/

در یوتیوب:
https://youtu.be/Qh7kbJJW6lg


#اعتصاب_غذا #وحید_صیادی_نصیری #عادل_کیانپور #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

امیرحسین مرادی، زندانی سیاسی دوران محکومیت خود را در زندان اوین سپری میکند. وی با درخواست آزادی از زندان دست به اعتصاب زده است.
امیرحسین مرادی اهل اسلامشهر،دانشجو و فعال مدنی است که به دلیل انتقاد به حکومت، محکوم به تحمل یک سال حبس شده است.

امیرحسین مرادی، اواخر تیرماه سال جاری، توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به زندان اوین منتقل شد.
وی در اواخر سال گذشته توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران از بابت اتهام “تبلیغ علیع نظام” به یک سال حبس محکوم شده بود.
به گفته یک منبع مطلع، مصادیق اتهام مطروحه علیه آقای مرادی “انتشار مطالبی در صفحه شخصی اینستاگرام” وی عنوان شده است.
لازم به ذکر است، آقای مرادی پیشتر در تاریخ هجدهم اردیبهشت ماه امسال، توسط نیروهای امنیتی در منزل پدری خود بازداشت شد. وی نهایتا روز شنبه سیزدهم خردادماه، با قرار تامین کیفری از زندان اوین آزاد شده بود.
جلسه بازپرسی امیرحسین مرادی در تاریخ هفتم اسفندماه سال گذشته، در شعبه سوم بازپرسی دادسرای اوین برگزار شده بود.
وی پیشتر نیز از بابت فعالیت های خود سابقه بازداشت و تحمل حبس را داشته است.

اعتصاب غذا، آخربن راه زندانی سیاسی برای رساندن صدای خود به دیگران است. صدای زندانیان سیاسی باشیم.



#امیرحسین_مرادی #اعتصاب_غذا #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

مهدی فتحی، معلم تاریخ محبوس در زندان عادل‌آباد شیراز، طی نامه‌ای از اعتصاب غذای اعتراضی خود خبر داد. او در این نامه همچنین پاسخی به افراد حکومتی داده که به او گفتند توبه‌نامه بنویسد تا آزادش کنند!

متن نامه آقای فتحی را در زیر بخوانید:

*توبه نامه*
✍️ معلم تاریخ مهدی فتحی

من یک معلم تاریخ هستم، که از فراز تاریخ مطالبه‌گری معلمان فارس شما را مورد خطاب قرار می‌دهم. خطابه‌ای بر محوری از حق و حقیقت، تا به یادگار بماند که شرف در همه تاریخ و حکومت‌ها قیمتی نبوده و نخواهد بود. در ابتدا مورد خطابم ابدا نهاد‌های دستگیر کننده و پرونده‌ساز و یا قاضی‌های دستگاه قوه‌قضاییه نیست، چرا که آنان وظیفه شرعی و دینی خود را انجام و در اکثر مواقع بسیار مومنانه‌تر هم انجام وظیفه می‌کنند. من داغدار و عزادار دلسوزی گاهی خونبار و تحقیرآمیز همکاران محترم فرهنگی خودم و خصوصا همکاران گرامی واحد‌های حراست و بازرسی اداره کل و منطقه است. لازم است در وحله اول تاکید کنم که وظیفه حراست در ادارات، دفاع از حقوق معلم و دانش‌آموز و تثبیت امنیت و آسایش جامعه فرهنگی ایران است.
امروز اگر من به بی‌ گناهی کامل در بند و همزمان در زنجیر بودن با هفت هشت نفر داعشی که مسلح به رحل‌های قرآنی و انواع تیزی‌ها هستند، مجبور به جنگی تن به تن شده و زخمهایی بسیار برمی‌دارم. من امروز اگر بدون در نظر گرفتن آیین‌نامه تفکیک جرائم محکومان هر روز آواره این بند و آن بند هستم و در مسیر دادگاه‌ها و دادسراها و پزشکی قانونی با زنجیر بر دست و پایم تحقیرها و توهین‌های بی‌شماری می‌بینم، فقط به آن جهت است که بخشی از بی‌عدالتی و فساد و دزدی را که دیده‌ام فریاد زده‌ام. تازه آنهم در هنگامه‌ای فریاد زده‌ام که تمامی راهکارهای قانونی را طی کرده و تمامی دستگاه قضایی و امنیتی در جریان کامل پرونده فساد کشف شده بوده‌اند و این فساد و دزدی حتی دامنه‌اش به چهارچوب خانه و خانواده‌ام کشیده شده بود.

من هیچ‌گاه در طول سال‌های حبس، زندان و شکنجه‌های بسیار جسمی و روحی در مخوف‌ترین اتاقک‌های انفرادی و بازجویی در بازداشتگاه‌ها و زندان‌ها خودم را نباختم، والله و والله که هیچ‌گاه و هرگز. اما پیشنهاد شما در نوشتن پشیمان‌بودن از راه رفته مرا بسیار افسرده خاطرُ رنجورُ صاحب بُغضی شکسته و خفه‌کننده کرد. والله من خودم هم نمی‌دانم چه گناهی کرده‌ام که باید در مذمت آن اظهار تأسف و ندامت کنم؟

شما که قدم رنجه می‌کنید و پیشقدم می‌شوید که بنده توبه‌نامه بنویسم تا شما در کمتر از یک هفته شرایط آزادی من را فراهم می‌نمایید، لطفا فقط بگویید من بابت کدام گناه باید اظهار ندامت کرده و توبه‌نامه بنویسم؟ کاش قبل از آمدن به زندان و فرودآوردن آن دشنه زهرآگین از غلافِ زبانتان، این پرسش را از مدیر کل محترم قوه‌قضاییه فارس جناب سیدکاظم موسوی کرده بودید. که اگر چنین کاری کرده بودید، هرگز به چنین ماموریت شبه نظامی منحوسُ مُشمئز کننده نمی‌آمدید. چرا که شخص ایشان ماه‌ها پیشتر و با حضور در واحد چهار امنیتی در بند سبز بزرگسالان از بنده خواسته بود که با چنین حُقه‌ای می‌شود از بند و زندان بِرَست، اما به خدای یکتا و یگانه که من هدفم رُستَن بود و نه رَستَن.

ادامه را اینجا بخوانید.

#مهدی_فتحی #معلم_زندانی #اعتصاب_غذا #بیانیه #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

اعتصاب غذا؛ انتخابی از سر اجبار برای باز‌پس‌گیری حقوق اساسی

شاید برخی از ما فکر کنیم که اعتصاب غذا یک حرکت خودخواسته و انتخابی است که یک زندانی می‌تواند انجام‌ ندهد. اما زمانی که تصویرِ بزرگ‌تر، یعنی سلطه یک نظام فاسد و ظالم و حقوقی که از شهروندانش گرفته است را می‌بینیم، متوجه می‌شویم که اعتصاب غذا، اگرچه انتخابی است که یک زندانی سیاسی یا معترضی بیرون از زندان به آن دست می‌زند، اما مسئولیت آن هنوز به گردن نظام سلطه و ظلمی است که حقوق اساسی را از شهروندان گرفته.

«اعتصاب غذای زنان فمینیست خواهان حق رأی در انگلیس»، «اعتصاب غذای فعالان سیاسی در هندوستان بعد و قبل از استقلالِ آن کشور»، «اعتصاب غذای فعالان سیاسی در ایرلند و ترکیه» از نمونه‌های مشهور در جهان هستند. برای ما ایرانیان البته، این پدیده متاسفانه چیزی نیست که از آن به عنوانِ تاریخ یاد کنیم. ما در طول دهه‌های گذشته به کرات شاهد اعتصاب غذای شهروندان معترض و زندانیان سیاسی بوده‌ایم. کسانی که در پی شکنجه و ارعاب و نقض حقوق‌شون یا دیگران در زندان، فشار وحشتناک نخوردن غذا و آب را به خودشان وارد می‌آورند تا حقوقی را که حتی بعضا به‌صراحت در قانون مصوب جمهوری اسلامی آمده است، مطالبه کنند.

سایت:
https://tavaana.org/hunger-strike4rights/
یوتیوب:
https://www.youtube.com/watch?v=t4S7yO5cquA

#یاری_مدنی_توانا
#زندان
#اعتصاب_غذا


@Tavaana_TavaanaTech

زندانی سیاسی زهره سرو، از روز پنجشنبه دوم آذرماه در اعتراض به عدم رسیدگی به مطالبات خود دست به اعتصاب زده است.
امروز هفتمین روز اعتصاب غذای این زندانی سیاسی مشروطه‌خواه است و او با کاهش شدید قندخون، فشار خون و ضربان قلب مواجه شده است.

مطالبه او اعزامش به بیمارستان برای انجام عمل جراحی روی پای آسیب دیده‌اش است.

علت این آسیب‌دیدگی، ضرب و شتم او توسط اکبر نیازی و معصومه نوریان از ماموران زندان اوین است. زهره سرور به دلیل پارگی رباط صلیبی و شاخ خلفی منیسک لترال زانوی پای راست نیاز فوری به عمل جراحی داد.

او چند روز پیش اعلام کرد که در صورت عدم رسیدگی به مطالبات خود، از دریافت سرم نیز امتناع خواهد کرد.

زهره سرو در هفته گذشته تنها «آب و قند و نمک» خورده و گفته است «تمامی عواقب اعتصاب غذا و به‌خطر افتادن سلامتی و جان» او، بر عهده نهاد قضایی مربوطه خواهد بود.

به گفته خانم سرو، همان قانونی که او را محکوم به تحمل حبس کرده می‌گوید، با سپری شدن بیش از یک‌سوم حکم، مشمول استفاده از آزادی‌ مشروط است. او تاکید کرد تاکنون به پیگیری‌های خود و «بابک پاک‌نیا»، وکیل او، پاسخی داده نشده است.

زهره سرو در تاریخ ۲مهر۱۴۰۰ بازداشت و به هفت سال حبس تعزیری محکوم شد که شش سال از آن قابل اجراست. این حکم بابت اتهام «اجتماع، تبانی و تبلیغ علیه نظام» برایش صادر شد.

خانم سرو تنها سرپرست مادر سالمند ۷۵ ساله خود است که به‌دلیل کهولت سن و شکستگی لگن، امکان خروج از خانه را ندارد و در سال‌های حبس او توسط پرستار نگهداری می‌شود.

زهره سرو پیشتر در جریان اعتراضات سراسری در آبان ۱۳۹۸ به‌دلیل فعالیت در فضای مجازی (اینستاگرام) بازداشت و به‌اتهام «اجتماع و تبانی» به سه سال حبس تعزیری و چهار ماه فعالیت موثر در بسیج و مطالعه تفسیر سوره حجرات محکوم شده بود.

او فروردین۱۴۰۰ پس از تحمل ۱۵ ماه حبس و اجرای حکم ۷۴ ضربه شلاق از زندان آزاد شد.

زهره سرو همچنین به دلیل وجود «توده و کسیتی در پستان» نیازمند رسیدگی فوری پزشکی است.

زهره سرو متولد سال ۱۳۶۵ و فارغ‌التحصیل رشته مدیریت بازرگانی است. او در اردیبهشت امسال همراه با «گلرخ ایرایی، نسرین جوادی، سپیده قلیان، بهاره هدایت و نرگس محمدی»، پنج تن دیگر از زنان زندانی سیاسی در اوین، با انتشار بیانیه‌ای نسبت به موج اعدام‌ها در ایران اعتراض کرد.


#زهره_سرو #اعتصاب_غذا #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

شرایط زهره سرو، زندانی سیاسی محبوس در اوین، وخیم گزارش شده است. او در هجدهمین و نوزدهمین روز اعتصاب غذا دو بار به بیمارستان منتقل شد و پس از چند ساعت دوباره به زندان برگردانده شد.
این زندانی سیاسی مشروطه‌خواه، که از دوم آذر در اوین اعتصاب غذا کرده دوشنبه ساعت ۱۰ شب «غش کرده» و بیهوش شده و با پی‌گیری برخی زندانیان سیاسی دیگر از جمله «نرگس محمدی، سمانه نوروز مرادی، سپیده قلیان، محبوبه رضایی، و مهناز طراح» برای بار دوم توسط مقامات زندان به بیمارستان انتقال یافته است.

در حالی که او فشارش به «شش روی چهار» کاهش یافته و قند خونش به «۶۰» رسیده، و همچنین «دکتر گفته در صورت ادامه اعتصاب غذا احشای داخلی بدنش آسیب جدی می‌بیند و احتمال کما هست»، مقامات زندان ساعت چهار صبح او را به زندان بازگردانده‌اند.
همچنین، در روز ۱۹ آذر نیز، زهره سرو «خون بالا آورد» و به «بیمارستان طالقانی» انتقال یافت و پزشکان تشخیص داده‌اند که «معده‌اش خون‌ریزی کرده» و گفته‌اند «باید در بیمارستان بماند» و «تا چهار صبح هم بیمارستان بوده، اما با اصرار پاسیارها او را به بند» در زندان اوین برگرداندند.
در شامگاه یک‌شنبه «ضربان قلب زهره سرو به ۵۰» در دقیقه رسیده و «فشار خون او هفت بر روی چهار» بود.
ادامه بی‌توجهی مقامات قضایی به وضعیت این زندانی سیاسی در حالی است که در نوزدهمین روز از اعتصاب غذای تر، سلامت او به خطر افتاده است.

زهره سرو از روز پنج‌شنبه دوم آذر در اعتراض به «تداوم پرونده‌سازی، جلوگیری از آزادی مشروط یا مرخصی، و محرومیت از حق درمان» اعتصاب غذا کرده است.

بنا بر تشخیص پزشک، «رباط صلیبی و مینیسک پای راست» زهره سرو «پاره شده» و او به جراحی نیاز دارد.

این زندانی سیاسی در سال ۱۴۰۰ «پس از گذراندن دو سال و نیم در زندان قرچک» ورامین، برای مدت «۴۵ روز آزاد شده بود»، اما دوباره بازداشت شد و «تقریبا سه سال است که در زندان اوین» به سر می‌برد. به گفته منبع، «پس از آتش‌سوزی سال ۱۴۰۱ در اوین، حکومتی‌ها به بهانه انتقال زهره سرو به بیمارستان برای مداوا، او را از زندان خارج کردند و برای مدت نزدیک به «پنج ماه به زندان قرچک تبعید شد.»

منبع: صدای آمریکا

- علاوه بر زهره سرو اینک چند زندانی بهایی و چند زندانی دیگر (از جمله نرگس محمدی) در حمایت از زندانیان بهایی در اعتصاب غذا به سر می‌برند.

#زهره_سرو #اعتصاب_غذا #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech