اخیرا تعدادی از زندانیان سیاسی محبوس در زندان اوین، به صورت غیر قانونی به زندان قزل‌حصار منتقل شده‌اند. درباره شرایط غیرانسانی و فاجعه‌بار این زندان تا کنون چندین متن منتشر کرده‌ایم.
نامه‌ای از این زندانیان به دست ما رسیده است، که متن آن را به شرح زیر است:
«"اینجا خود فاجعه است"
اینجا زندان نیست برهوت است؛ تشبیه قزل‌حصار به گواتانامو و ابوقریب نیز وضعیت اینجا را توصیف نمی‌کند. شاید مهمترین حسن تعطیلی گوهردشت و انتقال به قزل حصار این باشد که با تبعید زندانیان سیاسی به این تبعیدگاه این فرصت پیش اید که مردم ایران و افکارعمومی بدانند که دراین قتلگاه چه می‌گذرد.
زندانیان گوهردشت پس از تعطیلی گوهردشت تماما به واحد ۳ زندان قزل حصار محبوس این واحد که از هشت بند تشکیل شده در بهترین حالت میتواند گنجایش ۵۰۰ زندانی را داشته باشد اما نزدیک به ۲۰۰۰ زندانی را بدون حداقل امکانات و در شرایطی کاملا غیرانسانی در ان محبوس کرده‌اند.
زندانیان با اتهام قتل، سرقت مسلحانه و ... اغلب با احکام سنگین اعدام در انتظار چوبه‌های دار هستند. زندان اساسا فاقد زیرساخت‌های ضروری برای زیست این میزان زندانی است به طوری که حتی آب اشامیدنی قابل شرب و یا آب گرم برای استحمام وجود ندارد.
زندان قزل حصار اساسا به دست زندانیان و از طریق جرم ( خلافکارهای زندان ) ادارت میشود و هرسالن جرم مخصوص به خود را دارد.
درون واحدها حتی یک داروخانه برای داده‌های ضروری وجود ندارد و زندانی تنها در آستانه مرگ ممکن است حداقل خدمات پزشکی را دریافت کند؛ تازه اگر تصمیم بر حذف فیزیکی آن‌ها نباشد ( که در مواردی بوده است ) خلاصه اینجا شرایط فاجعه‌آمیز نیست بلکه خود فاجعه است.
درکنار بندهای هشت گانه یک بند امن وجود دارد که زندانیان سیاسی در تبعید به انجا منتقل شده اند که ب شکل نعل اسبی (U) ساخته شده که در هر راهرو ۱۵ سلول انفرادی واقع شده که در این سلول‌ها زندانیان منتظر اجرای حکم اعدام و زندانیانی که بخاطر نزاع از بند خارج شده‌اند نگهداری می‌شوند که اغلب انان نیز محکومان زیر اعدامند، هواخوری و تلفن ندارند و این مسائل انها را مستعد هر عمل خشونت‌آمیزی می‌کند که مسئولیت ان بدون تردید با زندان است. سه سلول به زندانیان سیاسی اختصاص داده شده که فاقد تهویه، آب شرب و آب گرم است، از همین روی زندانیان از گرفتن غذا از بدو ورود خودداری نموده و چون بند امن فاقد فروشگاه است عملا تهیه غذا هم مقدور نیست.
در فرعی‌های بند امن زندانیان عقیدتی اهل تسنن بدون حداقل امکانات و در فضایی محدود و در بسته محبوس شده‌اند با وجود اینکه اغلب آن‌ها سالیان سال است که در زندان بوده و تعدادی از آن‌ها منتظر حکم اعدام هستند. برخی حتی از دوران کودکی تا کنون در زندان هستند.
زندانیان سیاسی اعلام کردند تا مادامی که به خواسته‌ی آنان یعنی بازگشت به اوین و توقف پرونده‌سازی‌های پوشالی محقق نشود به اعتراض خود ادامه خواهند داد و اگر به خواسته‌های آنان توجه نشود اقدامات اعتراضی دیگری را در دستور کار خود قرار خواهند داد. انان از مردم و نهادهای مستقل حقوق بشری و تشکل‌های مدنی و احذاب سیاسی می‌خواهند در برابر شرایط غیرانسانی و توحشی که در تبعیدگاه قزل حصار در جریان است سکوت نکنند. جوانان مبحوس در این ظلمت کده و بندهای وحشتناک آن فرزندان همین سرزمین هستند که قربانی سیاست‌های غیر انسانی یک ساختار غیر دموکراتیک و استبدادی هستند.»
#تبعیدیان_قزل‌حصار #زندان_قزل_حصار #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
نامه‌ای از این زندانیان به دست ما رسیده است، که متن آن را به شرح زیر است:
«"اینجا خود فاجعه است"
اینجا زندان نیست برهوت است؛ تشبیه قزل‌حصار به گواتانامو و ابوقریب نیز وضعیت اینجا را توصیف نمی‌کند. شاید مهمترین حسن تعطیلی گوهردشت و انتقال به قزل حصار این باشد که با تبعید زندانیان سیاسی به این تبعیدگاه این فرصت پیش اید که مردم ایران و افکارعمومی بدانند که دراین قتلگاه چه می‌گذرد.
زندانیان گوهردشت پس از تعطیلی گوهردشت تماما به واحد ۳ زندان قزل حصار محبوس این واحد که از هشت بند تشکیل شده در بهترین حالت میتواند گنجایش ۵۰۰ زندانی را داشته باشد اما نزدیک به ۲۰۰۰ زندانی را بدون حداقل امکانات و در شرایطی کاملا غیرانسانی در ان محبوس کرده‌اند.
زندانیان با اتهام قتل، سرقت مسلحانه و ... اغلب با احکام سنگین اعدام در انتظار چوبه‌های دار هستند. زندان اساسا فاقد زیرساخت‌های ضروری برای زیست این میزان زندانی است به طوری که حتی آب اشامیدنی قابل شرب و یا آب گرم برای استحمام وجود ندارد.
زندان قزل حصار اساسا به دست زندانیان و از طریق جرم ( خلافکارهای زندان ) ادارت میشود و هرسالن جرم مخصوص به خود را دارد.
درون واحدها حتی یک داروخانه برای داده‌های ضروری وجود ندارد و زندانی تنها در آستانه مرگ ممکن است حداقل خدمات پزشکی را دریافت کند؛ تازه اگر تصمیم بر حذف فیزیکی آن‌ها نباشد ( که در مواردی بوده است ) خلاصه اینجا شرایط فاجعه‌آمیز نیست بلکه خود فاجعه است.
درکنار بندهای هشت گانه یک بند امن وجود دارد که زندانیان سیاسی در تبعید به انجا منتقل شده اند که ب شکل نعل اسبی (U) ساخته شده که در هر راهرو ۱۵ سلول انفرادی واقع شده که در این سلول‌ها زندانیان منتظر اجرای حکم اعدام و زندانیانی که بخاطر نزاع از بند خارج شده‌اند نگهداری می‌شوند که اغلب انان نیز محکومان زیر اعدامند، هواخوری و تلفن ندارند و این مسائل انها را مستعد هر عمل خشونت‌آمیزی می‌کند که مسئولیت ان بدون تردید با زندان است. سه سلول به زندانیان سیاسی اختصاص داده شده که فاقد تهویه، آب شرب و آب گرم است، از همین روی زندانیان از گرفتن غذا از بدو ورود خودداری نموده و چون بند امن فاقد فروشگاه است عملا تهیه غذا هم مقدور نیست.
در فرعی‌های بند امن زندانیان عقیدتی اهل تسنن بدون حداقل امکانات و در فضایی محدود و در بسته محبوس شده‌اند با وجود اینکه اغلب آن‌ها سالیان سال است که در زندان بوده و تعدادی از آن‌ها منتظر حکم اعدام هستند. برخی حتی از دوران کودکی تا کنون در زندان هستند.
زندانیان سیاسی اعلام کردند تا مادامی که به خواسته‌ی آنان یعنی بازگشت به اوین و توقف پرونده‌سازی‌های پوشالی محقق نشود به اعتراض خود ادامه خواهند داد و اگر به خواسته‌های آنان توجه نشود اقدامات اعتراضی دیگری را در دستور کار خود قرار خواهند داد. انان از مردم و نهادهای مستقل حقوق بشری و تشکل‌های مدنی و احذاب سیاسی می‌خواهند در برابر شرایط غیرانسانی و توحشی که در تبعیدگاه قزل حصار در جریان است سکوت نکنند. جوانان مبحوس در این ظلمت کده و بندهای وحشتناک آن فرزندان همین سرزمین هستند که قربانی سیاست‌های غیر انسانی یک ساختار غیر دموکراتیک و استبدادی هستند.»
#تبعیدیان_قزل‌حصار #زندان_قزل_حصار #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
Telegraph
زندان قزل‌حصار؛ اینجا خود فاجعه است
اخیرا تعدادی از زندانیان سیاسی محبوس در زندان اوین، به صورت غیر قانونی به زندان قزل‌حصار منتقل شده‌اند. درباره شرایط غیرانسانی و فاجعه‌بار این زندان تا کنون چندین متن منتشر کرده‌ایم. نامه‌ای از این زندانیان به دست ما رسیده است، که متن آن را به شرح زیر است:…