نوشین احمدی خراسانی؛ بیست سال فعالیت برای زنان
goo.gl/lQqn1o
نوشین احمدی خراسانی، فعال، نویسنده، ناشر و یکی از پیشگامان جنبش زنان ایران است. احمدی خراسانی از چهره‌های برجسته کمپین «یک میلیون امضا برای تغییر قوانین تبعیض‌آمیز» بود که برای به چالش کشیدن نابرابری میان مردان و زنان ایرانی در قانون، به همراه دیگر فعالان، طرح این کمپین را ریخت. او علاوه بر فعالیت در کمپین، نویسنده است و بحث پیرامون حقوق زنان ایران را در کانون نوشته‌های خود قرار می‌دهد. او در مقام ناشر، کتاب‌ها و نشریات متعددی منتشر کرده است و همچنین یکی از اعضای پیشگام چندین سازمان غیردولتی است که بر حقوق زنان تمرکز دارند. احمدی خراسانی از بنیان‌گذاران «مرکزفرهنگی زنان» در تهران و نیز یکی از اعضای کمپین «مدرسه فمینیستی» در رابطه با حقوق زنان و گرداننده آن سایت است. او بیشتر از ۲۰ سال در حوزه زنان فعالیت کرده است.
احمدی خراسانی به مدت بیست سال عضو جنبش زنان بوده است. در اوایل دهه ۷۰ او و بقیه فعالان حوزه زنان، از دوران پس ازجنگ بهره بردند و نقش فعال‌تری در جامعه به عهده گرفتند. آنها انجمن‌های غیررسمی کوچکی تشکیل دادند که بعدا تکامل یافت و بخشی از جامعه فعال مدنی شدند. در سال ۱۳۷۹ احمدی خراسانی و همکار فعالش «پروین اردلان»، مرکز فرهنگی زنان را تاسیس کردند، سازمانی غیردولتی که وقف مسائل مربوط به سلامتی و مسائل قانونی زنان می‌شد. مرکز فرهنگی زنان در سال ۱۳۸۰ رسما به ثبت رسید، اما همراه با بسیاری از سازمان‌های جامعه مدنی در سال ۱۳۸۶ بسته شد. بنا بر گزارش‌ها، مرکز فرهنگی زنان، نخستین سازمان عمومی(و سکولار) زنان بود که بعد از انقلاب اسلامی سال ۱۳۵۷، مشغول به کار شده بود. مرکز فرهنگی در روز جهانی زن (۸ مارس) در سال ۱۳۸۰ به ثبت رسید درحالیکه بنیان‌گذاران آن، زمانی طولانی را برای اخذ مجوزهای لازم برای شروع فعالیت‌های مرکز صرف کرده بودند. تمام زنان درخواست‌کننده باید دارای همسر و مدرک کارشناسی می‌بودند و پیشینه محکومیت جنایی و یا سیاسی هم نمی‌داشتند. بنیان‌گذاران همچنین موافقت کردند که از آنها انگشت‌نگاری شود. با همه این‌ها، درخواست آنان برای مجوز قانونی از وزارت کشور قبل از صدور مجوز از وزارت ارشاد و فرهنگ اسلامی رد شد. با آن که بنیان‌گذاران مرکز می‌کوشیدند که درچارچوب قانون عمل کنند، ولی برای حفظ استقلال خود حاضر نشدند تا نظارت دولت را بپذیرند.
.
احمدی خراسانی و بقیه بنیان‌گذاران در منشور جدید مرکز فرهنگی، بالا بردن سطح آگاهی جامعه را نسبت به مسائل زنان با استفاده از جلسات آموزشی، سمینارها و انتشارات در دستور کار خود قرار دادند. رویکرد آنها برای بالا بردن سطح آگاهی زنان، حول جلسات آموزشی سازمان داده شده بود، جایی که زنان، نسبت به حقوق مدنی و حقوق قانونی خود و همچنین درباره قوانین خانواده و خشونت خانگی آگاهی می‌یافتند، مشورت‌های روانی می‌گرفتند و می‌آموختند که در برابر فشار دستگاه‌های امنیتی باید چگونه رفتاری داشته باشند.
در زمانی که مرکز فرهنگی زنان می‌کوشید که زنان ایران را با سلاح آگاهی مسلح سازد، نوشین احمدی خراسانی نقش برجسته‌ای پیدا کرد و به خاطر کار بر روی کمپین یک میلیون امضا برای تغییر قوانین تبعیض‌آمیز، به پیشاهنگ فعالان تبدیل شد. او در مجموعه مقالاتی به نام «کمپین برای برابری: روایتی از درون» به وضعیت جنبش اشاره کرده و به شرح مبسوطی درباره اهداف، استراتژی‌ها، موانع و موقعیت جنبش زنان در جامعه پرداخته است.
بیشتر بخوانید:
goo.gl/gkTq05
https://telegram.me/joinchat/B5XELjvByQFyPHYQMdMTiQ
goo.gl/lQqn1o
نوشین احمدی خراسانی، فعال، نویسنده، ناشر و یکی از پیشگامان جنبش زنان ایران است. احمدی خراسانی از چهره‌های برجسته کمپین «یک میلیون امضا برای تغییر قوانین تبعیض‌آمیز» بود که برای به چالش کشیدن نابرابری میان مردان و زنان ایرانی در قانون، به همراه دیگر فعالان، طرح این کمپین را ریخت. او علاوه بر فعالیت در کمپین، نویسنده است و بحث پیرامون حقوق زنان ایران را در کانون نوشته‌های خود قرار می‌دهد. او در مقام ناشر، کتاب‌ها و نشریات متعددی منتشر کرده است و همچنین یکی از اعضای پیشگام چندین سازمان غیردولتی است که بر حقوق زنان تمرکز دارند. احمدی خراسانی از بنیان‌گذاران «مرکزفرهنگی زنان» در تهران و نیز یکی از اعضای کمپین «مدرسه فمینیستی» در رابطه با حقوق زنان و گرداننده آن سایت است. او بیشتر از ۲۰ سال در حوزه زنان فعالیت کرده است.
احمدی خراسانی به مدت بیست سال عضو جنبش زنان بوده است. در اوایل دهه ۷۰ او و بقیه فعالان حوزه زنان، از دوران پس ازجنگ بهره بردند و نقش فعال‌تری در جامعه به عهده گرفتند. آنها انجمن‌های غیررسمی کوچکی تشکیل دادند که بعدا تکامل یافت و بخشی از جامعه فعال مدنی شدند. در سال ۱۳۷۹ احمدی خراسانی و همکار فعالش «پروین اردلان»، مرکز فرهنگی زنان را تاسیس کردند، سازمانی غیردولتی که وقف مسائل مربوط به سلامتی و مسائل قانونی زنان می‌شد. مرکز فرهنگی زنان در سال ۱۳۸۰ رسما به ثبت رسید، اما همراه با بسیاری از سازمان‌های جامعه مدنی در سال ۱۳۸۶ بسته شد. بنا بر گزارش‌ها، مرکز فرهنگی زنان، نخستین سازمان عمومی(و سکولار) زنان بود که بعد از انقلاب اسلامی سال ۱۳۵۷، مشغول به کار شده بود. مرکز فرهنگی در روز جهانی زن (۸ مارس) در سال ۱۳۸۰ به ثبت رسید درحالیکه بنیان‌گذاران آن، زمانی طولانی را برای اخذ مجوزهای لازم برای شروع فعالیت‌های مرکز صرف کرده بودند. تمام زنان درخواست‌کننده باید دارای همسر و مدرک کارشناسی می‌بودند و پیشینه محکومیت جنایی و یا سیاسی هم نمی‌داشتند. بنیان‌گذاران همچنین موافقت کردند که از آنها انگشت‌نگاری شود. با همه این‌ها، درخواست آنان برای مجوز قانونی از وزارت کشور قبل از صدور مجوز از وزارت ارشاد و فرهنگ اسلامی رد شد. با آن که بنیان‌گذاران مرکز می‌کوشیدند که درچارچوب قانون عمل کنند، ولی برای حفظ استقلال خود حاضر نشدند تا نظارت دولت را بپذیرند.
.
احمدی خراسانی و بقیه بنیان‌گذاران در منشور جدید مرکز فرهنگی، بالا بردن سطح آگاهی جامعه را نسبت به مسائل زنان با استفاده از جلسات آموزشی، سمینارها و انتشارات در دستور کار خود قرار دادند. رویکرد آنها برای بالا بردن سطح آگاهی زنان، حول جلسات آموزشی سازمان داده شده بود، جایی که زنان، نسبت به حقوق مدنی و حقوق قانونی خود و همچنین درباره قوانین خانواده و خشونت خانگی آگاهی می‌یافتند، مشورت‌های روانی می‌گرفتند و می‌آموختند که در برابر فشار دستگاه‌های امنیتی باید چگونه رفتاری داشته باشند.
در زمانی که مرکز فرهنگی زنان می‌کوشید که زنان ایران را با سلاح آگاهی مسلح سازد، نوشین احمدی خراسانی نقش برجسته‌ای پیدا کرد و به خاطر کار بر روی کمپین یک میلیون امضا برای تغییر قوانین تبعیض‌آمیز، به پیشاهنگ فعالان تبدیل شد. او در مجموعه مقالاتی به نام «کمپین برای برابری: روایتی از درون» به وضعیت جنبش اشاره کرده و به شرح مبسوطی درباره اهداف، استراتژی‌ها، موانع و موقعیت جنبش زنان در جامعه پرداخته است.
بیشتر بخوانید:
goo.gl/gkTq05
https://telegram.me/joinchat/B5XELjvByQFyPHYQMdMTiQ
Instagram
توانا: آموزشكده جامعه مدنى
. نوشین احمدی خراسانی؛ بیست سال فعالیت برای زنان #نوشین_احمدی_خراسانی، فعال، #نویسنده، #ناشر و یکی از پیشگامان #جنبش_زنان ایران است. احمدی خراسانی از چهره‌های برجسته کمپین «یک میلیون امضا برای تغییر قوانین تبعیض‌آمیز» بود که برای به چالش کشیدن نابرابری میان…
از مقالاتی که در مسابقه مقاله‌نویسی آموزشکده توانا برنده شدند:
جنبش زنان ایران در میانه رخداد انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۹۶
علی بهرنگ
goo.gl/QCePrQ
جنبش‌های اجتماعی، در فرهنگ لغات علوم اجتماعی، به مجموعه تلاش‌ها و مساعی اطلاق می‌گردد که به منظور تغییر و تکامل وضعیت کنونی در جهت اهداف و آرمان‌های مشترک انجام می‌پذیرد. وجه افتراق جنبش‌های اجتماعی و مدنی از جنبش‌های سیاسی (هر چند که در موارد متعددی میتوانند با جنبش‌های سیاسی مقاصد مشترکی را دنبال کنند) در وجوه فرهنگی، اجتماعی و مدنی آنهاست و از همین حیث، این جنبش‌ها خود را از جنبش‌های سیاسی که اهداف قدرت‌طلبانه‌ای در افق‌های خود ترسیم می‌کنند متمایز هستند. از آن جایی که ساختار ذهنی ایرانیان به دلایل گوناگون به شدت سیاست‌زده است، فلذا از نظر بسیاری از صاحب‌نظران اعم از دانشگاهی و غیردانشگاهی، تنها جنبش‌های سیاسی که در جهت بسیج امکانات و منابع در راستای نیل به قدرت فعالیت می‌کنند، جنبش نامیده میشود و سایر جنبش‌ها اعم از مدنی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی در این میان از گردونه تعریفی آنان خارج می‌گردند.
یکی از مهم‌ترین جنبش‌های اجتماعی، مدنی و فرهنگی در ایران که قدمتی بس دراز دارد جنبش زنان است. جنبش زنان تقریبا همزمان با انقلاب مشروطیت در ایران متولد شد. اما بسط و توسعه آن به چند سال پس از انقلاب مشروطیت بازمی‌گردد. در پروسه شکل‌گیری جنبش زنان، سازمان‌ها، انجمن‌ها، مجامع و محافل زیادی در شهرهایی همانند تهران، رشت و اصفهان افتتاح گردیدند که حالتی مدنی و غیر دولتی داشتند، اما با روی کار آمدن رضاخان تقریبا از سال ۱۳۰۰ تا ۱۳۱۱ منحل گردیدند و جای خود را به انجمن‌هایی تحت نظارت دولت دادند. در زمان محمدرضاشاه پهلوی و همچنین پس از انقلاب ضد سلطنتی ۱۳۵۷ نیز موقعیت جنبش زنان در سیر تناوبی افولی قرارداشته است.
براین اساس، پی می‌بریم که جنبش زنان با خط مشی سیاست اجتماعی (policy) خود، که در جهت برابری و رفع تبعیض حرکت کرده است همواره در تنازع با حوزه سیاست‌گذاری سیاسی-دولتی (polity) و قدرت قرار داشته است و در این راستا امکان عملی به کاربستن تدابیر و راهکار (politics) برای وصول به اهداف و آرمان‌های خود را به شکلی امتیازگیرانه نداشته است. اما جنبش زنان توانسته است پس از گذشت نزدیک به ۴۰ سال، در فضای پدرسالارانه و تمامیت‌خواهانه این کشور، گفتار منحصر به فرد عدالت‌محورانه و آزادیخواهانه خود را، در میان اقشار گوناگون منتشر کند و موجب بالارفتن سطح انتظارات و خواست‌های عمومی در جهت تغییر و اصلاح امور مربوط به زنان شود. درنتیجه این جنبش خود را تبدیل به یکی از بزرگترین گفتارهای جاری در ایران ساخته است.
راقم این سطور، بر این رویکرد پای می‌فشارد که گفتارسازی اجتماعی دارای حیث التفاتی- فرهنگی بالایی است، و با آنکه برد آن بلندمدت است، به صورت بسیار کارا و گشاینده می‌تواند بافت و ساختار فرهنگی، ذهنیتی و آگاهی‌مدارانه جامعه را متحول کند و در درازمدت تاثیرات شگرفی بر روند تحول اجتماعی بگذارد. در این مقاله تاکید اول بر روند پخش و نشر آگاهی، گفتار سازی و فرهنگ‌گرایی از سوی جنبش زنان است، که در رخدادهای انتخاباتی سهل‌تر و میسرتر است و تاکید دوم بر چانه‌زنی با کاندیداهای میانه‌رو برای گرفتن فضای پراکسیس اجتماعی، مدنی و فرهنگی، در دوره پس از انتخابات، احقاق حقوق حقه زنان و امتیازگیری در این راستاست.
بنا به آنچه که گذشت، پرسش اصلی این است که در حال حاضر و در میانه رخدادهای انتخاباتی در ایران که فضاهای سیاسی، مدنی و اجتماعی اندکی مساعدتر و مدارامدارانه‌تر می‌گردد، جنبش زنان چگونه می‌تواند با اتکا به سیاست علمی و عملی مشخص، راهکار بهینه و خردورزانه‌ای، برای رسیدن به اهداف بالا داشته باشد؟
مطلب کامل را از اینجا بخوانید:
https://tavaana.org/fa/gonbeshezananvaentekhabat
@Tavaana_TavaanaTech
جنبش زنان ایران در میانه رخداد انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۹۶
علی بهرنگ
goo.gl/QCePrQ
جنبش‌های اجتماعی، در فرهنگ لغات علوم اجتماعی، به مجموعه تلاش‌ها و مساعی اطلاق می‌گردد که به منظور تغییر و تکامل وضعیت کنونی در جهت اهداف و آرمان‌های مشترک انجام می‌پذیرد. وجه افتراق جنبش‌های اجتماعی و مدنی از جنبش‌های سیاسی (هر چند که در موارد متعددی میتوانند با جنبش‌های سیاسی مقاصد مشترکی را دنبال کنند) در وجوه فرهنگی، اجتماعی و مدنی آنهاست و از همین حیث، این جنبش‌ها خود را از جنبش‌های سیاسی که اهداف قدرت‌طلبانه‌ای در افق‌های خود ترسیم می‌کنند متمایز هستند. از آن جایی که ساختار ذهنی ایرانیان به دلایل گوناگون به شدت سیاست‌زده است، فلذا از نظر بسیاری از صاحب‌نظران اعم از دانشگاهی و غیردانشگاهی، تنها جنبش‌های سیاسی که در جهت بسیج امکانات و منابع در راستای نیل به قدرت فعالیت می‌کنند، جنبش نامیده میشود و سایر جنبش‌ها اعم از مدنی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی در این میان از گردونه تعریفی آنان خارج می‌گردند.
یکی از مهم‌ترین جنبش‌های اجتماعی، مدنی و فرهنگی در ایران که قدمتی بس دراز دارد جنبش زنان است. جنبش زنان تقریبا همزمان با انقلاب مشروطیت در ایران متولد شد. اما بسط و توسعه آن به چند سال پس از انقلاب مشروطیت بازمی‌گردد. در پروسه شکل‌گیری جنبش زنان، سازمان‌ها، انجمن‌ها، مجامع و محافل زیادی در شهرهایی همانند تهران، رشت و اصفهان افتتاح گردیدند که حالتی مدنی و غیر دولتی داشتند، اما با روی کار آمدن رضاخان تقریبا از سال ۱۳۰۰ تا ۱۳۱۱ منحل گردیدند و جای خود را به انجمن‌هایی تحت نظارت دولت دادند. در زمان محمدرضاشاه پهلوی و همچنین پس از انقلاب ضد سلطنتی ۱۳۵۷ نیز موقعیت جنبش زنان در سیر تناوبی افولی قرارداشته است.
براین اساس، پی می‌بریم که جنبش زنان با خط مشی سیاست اجتماعی (policy) خود، که در جهت برابری و رفع تبعیض حرکت کرده است همواره در تنازع با حوزه سیاست‌گذاری سیاسی-دولتی (polity) و قدرت قرار داشته است و در این راستا امکان عملی به کاربستن تدابیر و راهکار (politics) برای وصول به اهداف و آرمان‌های خود را به شکلی امتیازگیرانه نداشته است. اما جنبش زنان توانسته است پس از گذشت نزدیک به ۴۰ سال، در فضای پدرسالارانه و تمامیت‌خواهانه این کشور، گفتار منحصر به فرد عدالت‌محورانه و آزادیخواهانه خود را، در میان اقشار گوناگون منتشر کند و موجب بالارفتن سطح انتظارات و خواست‌های عمومی در جهت تغییر و اصلاح امور مربوط به زنان شود. درنتیجه این جنبش خود را تبدیل به یکی از بزرگترین گفتارهای جاری در ایران ساخته است.
راقم این سطور، بر این رویکرد پای می‌فشارد که گفتارسازی اجتماعی دارای حیث التفاتی- فرهنگی بالایی است، و با آنکه برد آن بلندمدت است، به صورت بسیار کارا و گشاینده می‌تواند بافت و ساختار فرهنگی، ذهنیتی و آگاهی‌مدارانه جامعه را متحول کند و در درازمدت تاثیرات شگرفی بر روند تحول اجتماعی بگذارد. در این مقاله تاکید اول بر روند پخش و نشر آگاهی، گفتار سازی و فرهنگ‌گرایی از سوی جنبش زنان است، که در رخدادهای انتخاباتی سهل‌تر و میسرتر است و تاکید دوم بر چانه‌زنی با کاندیداهای میانه‌رو برای گرفتن فضای پراکسیس اجتماعی، مدنی و فرهنگی، در دوره پس از انتخابات، احقاق حقوق حقه زنان و امتیازگیری در این راستاست.
بنا به آنچه که گذشت، پرسش اصلی این است که در حال حاضر و در میانه رخدادهای انتخاباتی در ایران که فضاهای سیاسی، مدنی و اجتماعی اندکی مساعدتر و مدارامدارانه‌تر می‌گردد، جنبش زنان چگونه می‌تواند با اتکا به سیاست علمی و عملی مشخص، راهکار بهینه و خردورزانه‌ای، برای رسیدن به اهداف بالا داشته باشد؟
مطلب کامل را از اینجا بخوانید:
https://tavaana.org/fa/gonbeshezananvaentekhabat
@Tavaana_TavaanaTech
Instagram
7 Likes, 2 Comments - توانا: آموزشكده جامعه مدنى (@tavaana) on Instagram: “. از مقالاتی که در مسابقه مقاله‌نویسی آموزشکده توانا برنده شدند: #جنبش_زنان ایران در میانه رخداد…
کمپین یک میلیون امضا، ابتدا با حضور ۵۴ نفر بنیان نهاده شد. حقوق‌دانانی چون شیرین عبادی به همراه فعالان برجسته حقوق زنان و روزنامه‌نگارانی چون نوشین احمدی خراسانی، نرگس محمدي، پروین اردلان، ژیلا بنی‌یعقوب، فریبا داودی مهاجر و بهاره هدایت در میان این افراد بودند.همچنین هنرمندان مشهوری همچون تهمینه میلانی، پوران درخشنده، رخشان بنی‌اعتماد و سیمین بهبهانی نیز حمایت خود را از کمپین اعلام کردند.
علی‌رغم حضور چهره‌های شاخص، کمپین به صورت کاملا مردمی اداره میشود، بدین صورت که سعی میشود از مدل رهبری سنتی سلسله مراتبی اجتناب شود چرا که به عقیده فعالان کمپین، چنین سیستمی نمی‌‌تواند اجازه مشارکت عمومی را برای افراد عادی جامعه به خصوص جوانان و زنان کم‌درآمد فراهم آورد.
با توجه به حمایت گسترده از کمپین و پیوستن گروه وسیعی از مردم، کمپین تصمیم گرفت تا به اعضا درجه‌‌ای از خودمختاری اعطا کند، چرا که به عقیده نوشین احمدی خراسانی، راه‌های زیادی برای رسیدن به هدف مشترک وجود دارد. کمپین از اعضا می‌‌خواهد تنها بر اصول اساسی کمپن پایبند باشند تا از پراکندگی اعضا جلوگیری شود. به عقیده کمپین، یک فرمول مشخص برای برقراری ارتباط با گروه‌های مختلف وجود ندارد و تنها اصول اولیه کمپین باید مورد احترام قرار گیرد. تنوع در مخاطبین، مستلزم تنوع در راه‌های برقراری ارتباط با مخاطبین می‌‌باشد. بیانیه کمپین، جزوه حقوقی تاثیر قوانین بر زندگی زنان و کلیات طرح یک میلیون امضا برای تغییر قوانین تبعیض‌آمیز، سه سند اصلی هستند که تمامی فعالیت‌ها می‌‌بایست بر مبنای آنها باشد و اعضا میتوانند از این اصول به طریق خویش پیروی کنند، به طور مثال از طریق روزنامه‌نگاری یا فعالیت‌های هنری.
هدف اولیه کمپین، لغو قوانین تبعیض‌آمیز علیه زنان در ایران می‌‌باشد و در نهایت تغییر هنجار‌های فرهنگی و اجتماعی تبعیض‌آمیز در جامعه. از آنجا که رهبران کمپین می‌‌دانستند جنبش زنان نیاز به حمایت عموم مردم در مقابله با دولت دارد، آنها تصمیم به جمع‌آوری یک میلیون امضا نمودند. جمع‌آوری امضا وسیله‌ای بود برای ایجاد همکاری میان بخش‌های مختلف جامعه. کمپین در صدد ایجاد تغییر از پایین به بالا بود که برای رسیدن به این مقصود، دو راه را مد نظر داشت، یکی آموزش عمومی و دیگری ارتقا گفتگو میان گروه‌های مختلف جامعه. جمع‌آوری امضا راهی بود برای ایجاد ارتباط قوی میان مردم عادی و روشنفکران جامعه. از میان چنین همکاری، جنبش، نیاز‌های زنان را شناسایی کرده و صدای آنها را به گوش جهانیان می‌رساند.
تا پایان سال ۲۰۰۹، اگرچه امضا‌ها به طور رسمی شمارش نشده، اما تخمین زده میشود که صد‌ها هزار امضا جمع‌آوری گردیده. یکی از بنیان‌گذاران کمپین می‌‌گوید: ما به موفقیت بزرگی دست یافتیم اگرچه با سرکوب‌های حکومتی مواجه بودیم، دیگر هیچ‌کس از صحبت کردن درباره حقوق زنان ترسی ندارد و این موفقیت بسیار بزرگی است.
بیشتر بخوانید:
http://bit.ly/2KHuaXP
#مطالعه_موردی #جنبش_زنان #توانا #کمپین_یک_میلیون_امضا
@Tavaana_TavaanaTech
علی‌رغم حضور چهره‌های شاخص، کمپین به صورت کاملا مردمی اداره میشود، بدین صورت که سعی میشود از مدل رهبری سنتی سلسله مراتبی اجتناب شود چرا که به عقیده فعالان کمپین، چنین سیستمی نمی‌‌تواند اجازه مشارکت عمومی را برای افراد عادی جامعه به خصوص جوانان و زنان کم‌درآمد فراهم آورد.
با توجه به حمایت گسترده از کمپین و پیوستن گروه وسیعی از مردم، کمپین تصمیم گرفت تا به اعضا درجه‌‌ای از خودمختاری اعطا کند، چرا که به عقیده نوشین احمدی خراسانی، راه‌های زیادی برای رسیدن به هدف مشترک وجود دارد. کمپین از اعضا می‌‌خواهد تنها بر اصول اساسی کمپن پایبند باشند تا از پراکندگی اعضا جلوگیری شود. به عقیده کمپین، یک فرمول مشخص برای برقراری ارتباط با گروه‌های مختلف وجود ندارد و تنها اصول اولیه کمپین باید مورد احترام قرار گیرد. تنوع در مخاطبین، مستلزم تنوع در راه‌های برقراری ارتباط با مخاطبین می‌‌باشد. بیانیه کمپین، جزوه حقوقی تاثیر قوانین بر زندگی زنان و کلیات طرح یک میلیون امضا برای تغییر قوانین تبعیض‌آمیز، سه سند اصلی هستند که تمامی فعالیت‌ها می‌‌بایست بر مبنای آنها باشد و اعضا میتوانند از این اصول به طریق خویش پیروی کنند، به طور مثال از طریق روزنامه‌نگاری یا فعالیت‌های هنری.
هدف اولیه کمپین، لغو قوانین تبعیض‌آمیز علیه زنان در ایران می‌‌باشد و در نهایت تغییر هنجار‌های فرهنگی و اجتماعی تبعیض‌آمیز در جامعه. از آنجا که رهبران کمپین می‌‌دانستند جنبش زنان نیاز به حمایت عموم مردم در مقابله با دولت دارد، آنها تصمیم به جمع‌آوری یک میلیون امضا نمودند. جمع‌آوری امضا وسیله‌ای بود برای ایجاد همکاری میان بخش‌های مختلف جامعه. کمپین در صدد ایجاد تغییر از پایین به بالا بود که برای رسیدن به این مقصود، دو راه را مد نظر داشت، یکی آموزش عمومی و دیگری ارتقا گفتگو میان گروه‌های مختلف جامعه. جمع‌آوری امضا راهی بود برای ایجاد ارتباط قوی میان مردم عادی و روشنفکران جامعه. از میان چنین همکاری، جنبش، نیاز‌های زنان را شناسایی کرده و صدای آنها را به گوش جهانیان می‌رساند.
تا پایان سال ۲۰۰۹، اگرچه امضا‌ها به طور رسمی شمارش نشده، اما تخمین زده میشود که صد‌ها هزار امضا جمع‌آوری گردیده. یکی از بنیان‌گذاران کمپین می‌‌گوید: ما به موفقیت بزرگی دست یافتیم اگرچه با سرکوب‌های حکومتی مواجه بودیم، دیگر هیچ‌کس از صحبت کردن درباره حقوق زنان ترسی ندارد و این موفقیت بسیار بزرگی است.
بیشتر بخوانید:
http://bit.ly/2KHuaXP
#مطالعه_موردی #جنبش_زنان #توانا #کمپین_یک_میلیون_امضا
@Tavaana_TavaanaTech
توانا
کمپین یک میلیون امضا: تغییر برای برابری در ایران
بینش و انگیزه
سال‌های اول پس از انقلاب، زنان آزادی‌خواه، تظاهرات‌هایی را علیه حجاب اجباری و تفکیک جنسیتی برگزار کردند و همیشه قوانین تبعیض‌آمیز را مورد نقد قرار می‌‌دادند. اما در این دوران به دلیل سرکوب شدید حکومتی، جنبش زنان فاقد نظم سازمان‌دهی‌شده بود. بسیاری از زنان، علی‌رغم میل باطنی خود مجبور به سکوت گشته و گروه‌های چپ نیز زنان را به عقب‌نشینی از خواسته‌های خود برای رسیدن به اهداف بزرگ‌تر فرا می‌‌خواندند. در نتیجه بسیاری از زنان تحصیل‌کرده به انزوا کشیده شده بودند تا اینکه در سال ۱۳۸۵، با آغاز کمپین یک میلیون امضا، حرکت زنان برای اولین بار به صورت منسجم درآمد. ۳ سال قبل از شروع کمپین، تلاش زنان در سطح بین‌المللی مطرح شد. پس از آنکه در سال ۱۳۸۲، جایزه صلح نوبل به شیرین عبادی تعلق گرفت، فمینیست‌های ایرانی، جلساتی را در خصوص حقوق زنان برگزار کردند که در نهایت منجر به برگزاری تظاهراتی مقابل دانشگاه تهران، در تاریخ ۲۲ خرداد ۱۳۸۴ گردید. این تظاهرات توانست بیش از ۶۰۰ فعال از زن و مرد را دور یکدیگر جمع کند.
یک سال بعد در چنین تاریخی، تظاهرات دیگری در میدان هفتم تیر تهران برگزار گردید که توانست حمایت بسیاری از فعالان حقوق بشر داخل و خارج، از جمله عفو بین‌الملل را به خود جلب کند. تظاهرکنندگان «خواستاراصلاح قوانین، به خصوص قوانین تبعیض‌آمیز خانواده بودند.» در این حرکت، فعالان جنبش زنان دست به ابتکار زده و جزوه «تاثیر قوانین بر زندگی زنان» را در تهران پخش کردند. علی‌رغم مسالمت‌آمیز بودن تظاهرات، نیروهای امنیتی با باتوم و گاز اشک‌آور به شرکت‌کنندگان حمله کرده و ۷۰ نفر را دستگیر کردند. در خصوص این تظاهرات، یکی از مؤسسان کمپین چنین می‌‌گوید: «ما اصلا تصورش را نمی‌‌کردیم که با چنین مقاومتی روبه‌رو شویم... خواسته‌های ما کاملا ابتدایی‌بود.»
.
دو ماه بعد یعنی در تاریخ ۵ شهریور ۱۳۸۵، ۵۴ نفر از فعالان جنبش زنان، پشت درهای بسته مؤسسه خیریه رعد، کمپین یک میلیون امضا را آغاز نمودند. در واقع کمپین، آغاز حرکتی منسجم بود در اعتراض به قوانین تبعیض‌آمیز علیه زنان، از طریق آموزش و بالا بردن آگاهی‌عمومی نسبت به وضعیت حقوقی زنان، جمع‌آوری امضا و فشار بر قانون‌گذاران برای تغییر این قوانین.
بیشتر بخوانید:
https://bit.ly/2KHuaXP
#جنبش_زنان #کمپین_یک_میلیون_امضا #تغییر_برای_برابری #حقوق_زنان
@Tavaana_Tavaanatech
یک سال بعد در چنین تاریخی، تظاهرات دیگری در میدان هفتم تیر تهران برگزار گردید که توانست حمایت بسیاری از فعالان حقوق بشر داخل و خارج، از جمله عفو بین‌الملل را به خود جلب کند. تظاهرکنندگان «خواستاراصلاح قوانین، به خصوص قوانین تبعیض‌آمیز خانواده بودند.» در این حرکت، فعالان جنبش زنان دست به ابتکار زده و جزوه «تاثیر قوانین بر زندگی زنان» را در تهران پخش کردند. علی‌رغم مسالمت‌آمیز بودن تظاهرات، نیروهای امنیتی با باتوم و گاز اشک‌آور به شرکت‌کنندگان حمله کرده و ۷۰ نفر را دستگیر کردند. در خصوص این تظاهرات، یکی از مؤسسان کمپین چنین می‌‌گوید: «ما اصلا تصورش را نمی‌‌کردیم که با چنین مقاومتی روبه‌رو شویم... خواسته‌های ما کاملا ابتدایی‌بود.»
.
دو ماه بعد یعنی در تاریخ ۵ شهریور ۱۳۸۵، ۵۴ نفر از فعالان جنبش زنان، پشت درهای بسته مؤسسه خیریه رعد، کمپین یک میلیون امضا را آغاز نمودند. در واقع کمپین، آغاز حرکتی منسجم بود در اعتراض به قوانین تبعیض‌آمیز علیه زنان، از طریق آموزش و بالا بردن آگاهی‌عمومی نسبت به وضعیت حقوقی زنان، جمع‌آوری امضا و فشار بر قانون‌گذاران برای تغییر این قوانین.
بیشتر بخوانید:
https://bit.ly/2KHuaXP
#جنبش_زنان #کمپین_یک_میلیون_امضا #تغییر_برای_برابری #حقوق_زنان
@Tavaana_Tavaanatech
توانا
کمپین یک میلیون امضا: تغییر برای برابری در ایران
بینش و انگیزه
تلاش برای امید
طرحی از مانا نیستانی
#زنان_ایرانی #جنبش_زنان #کارتون #آموزشکده_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
طرحی از مانا نیستانی
#زنان_ایرانی #جنبش_زنان #کارتون #آموزشکده_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
این روزها جنبش زنان در افغانستان با وجود همه موانع موجود، به نتیجه‌های خوبی رسیده است.
همچنین دیروز در خبرها خواندیم که برای اولین بار هشت زن در کویت به عنوان قاضی سوگند یاد کردند و سال‌ها تلاش زنان برای ورود به دستگاه قضایی این کشور به موفقیت‌هایی دست یافته است.
به امید آزادی زنان ایران و دست‌یابی به حقوق برابر
#زنان #جنبش_زنان #ایران #افغانستان #حقوق_زنان
@Tavaana_Tavaanatech
همچنین دیروز در خبرها خواندیم که برای اولین بار هشت زن در کویت به عنوان قاضی سوگند یاد کردند و سال‌ها تلاش زنان برای ورود به دستگاه قضایی این کشور به موفقیت‌هایی دست یافته است.
به امید آزادی زنان ایران و دست‌یابی به حقوق برابر
#زنان #جنبش_زنان #ایران #افغانستان #حقوق_زنان
@Tavaana_Tavaanatech
روز جهانی زنان و جنبش زنان در ایران
طرح از عابد زارعی
منتشر شده در سایت iroon.com
هشتم مارس، روز جهانی زنان نزدیک است. جنبش زنان ایران، با وجود تمام محدودیت‌هایی که توسط جمهوری اسلامی اعمال میشود، همچنان زنده است.
#کارتون #جنبش_زنان #روز_جهانی_زن #روز_جهانی_زنان #زنان_ایران #نه_به_حجاب_اجبارى #آزادی_زنان
@Tavaana_TavaanaTech
طرح از عابد زارعی
منتشر شده در سایت iroon.com
هشتم مارس، روز جهانی زنان نزدیک است. جنبش زنان ایران، با وجود تمام محدودیت‌هایی که توسط جمهوری اسلامی اعمال میشود، همچنان زنده است.
#کارتون #جنبش_زنان #روز_جهانی_زن #روز_جهانی_زنان #زنان_ایران #نه_به_حجاب_اجبارى #آزادی_زنان
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
زنان افغانستانی، دیروز در هرات و امروز در کابل، برای دفاع از حقوق خود، علیه طالبان به میدان آمدند.
زنان معترض ایرانی هم در اسفند ۵۷، پس از دیدن دروغ‌های خمینی برای دفاع از حقوق زنان تظاهرات کردند. آن زمان زنان بی‌پشتیبان ماندند و سرکوب شدند و در تمام این ۴۳ سال تبعیض و سرکوب علیه زنان به نماد سیطره ایدئولوژیک حکومت تبدیل شد و البته مقاومت زنان ادامه یافت و در مقاطعی دستاوردهایی هم داشت.
آیا زنان افغانستان در شهریور ۱۴۰۰ می توانند مسیر تکرار تلخ تاریخ را تغییر دهند و به عنوان پیشتاز جنبش مدنی جامعه را در برابر طالبان راهبری کنند و طالبان را در همان ابتدای سیطره‌اش شکست دهند؟
#طالبان #طالبان_ایران #طالبانیسم #خمینیسم #مرگ_بر_طالبان_چه_كابل_چه_تهران #افغانستان #زنان_افغانستان #جنبش_زنان
@Tavaana_TavaanaTech
زنان معترض ایرانی هم در اسفند ۵۷، پس از دیدن دروغ‌های خمینی برای دفاع از حقوق زنان تظاهرات کردند. آن زمان زنان بی‌پشتیبان ماندند و سرکوب شدند و در تمام این ۴۳ سال تبعیض و سرکوب علیه زنان به نماد سیطره ایدئولوژیک حکومت تبدیل شد و البته مقاومت زنان ادامه یافت و در مقاطعی دستاوردهایی هم داشت.
آیا زنان افغانستان در شهریور ۱۴۰۰ می توانند مسیر تکرار تلخ تاریخ را تغییر دهند و به عنوان پیشتاز جنبش مدنی جامعه را در برابر طالبان راهبری کنند و طالبان را در همان ابتدای سیطره‌اش شکست دهند؟
#طالبان #طالبان_ایران #طالبانیسم #خمینیسم #مرگ_بر_طالبان_چه_كابل_چه_تهران #افغانستان #زنان_افغانستان #جنبش_زنان
@Tavaana_TavaanaTech
تلاش برای امید
اگر یک مرد هستید از نگاه شما چگونه می‌توان به عنوان یک مرد به زنانی که خواهان احقاق حق خود هستند، یاری رساند؟
به نظر شما از شهروندان مرد جامعه ایران چه کمکی به زنان بر می‌آید؟
طرحی از مانا نیستانی
#زنان_ایرانی #جنبش_زنان #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
اگر یک مرد هستید از نگاه شما چگونه می‌توان به عنوان یک مرد به زنانی که خواهان احقاق حق خود هستند، یاری رساند؟
به نظر شما از شهروندان مرد جامعه ایران چه کمکی به زنان بر می‌آید؟
طرحی از مانا نیستانی
#زنان_ایرانی #جنبش_زنان #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
احمد وحیدی، وزیر کشور جمهوری اسلامی، امروز در نشست سراسری مدیران کل امور زنان و خانواده استانداری‌های سراسر کشور گفت:
«اگر انقلاب بخواهد ضربه ببیند از ناحیه زنان است و اگر موفق هم بشود باز هم از ناحیه بانوان خواهد بود.»
در همین راستا هم خواستار تشکیل یک شبکه از زنان هم‌فکر با جمهوری اسلامی شد.
او همچنین تفکر غرب را ناقص، ضعیف و مادی دانست و اظهار کرد که نیازی به این تفکر نداریم.
وحیدی همچنین اظهار کرد که «افکار فمینیستی به جز تحقیر و تضعیف موقعیت زن آثار دیگری ندارد.»
به نظر شما ترس جمهوری اسلامی از زنان چه دلایلی دارد؟ زنان چگونه میتوانند پایه‌های ایدئولوژیک نظام اسلامی را به لرزه بیندازند؟
#زنان #جنبش_زنان #نه_به_حجاب_اجباری #تغییر_برای_برابری #مردسالاری #جمهوری_اسلامی #مبارزه_مدنی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
«اگر انقلاب بخواهد ضربه ببیند از ناحیه زنان است و اگر موفق هم بشود باز هم از ناحیه بانوان خواهد بود.»
در همین راستا هم خواستار تشکیل یک شبکه از زنان هم‌فکر با جمهوری اسلامی شد.
او همچنین تفکر غرب را ناقص، ضعیف و مادی دانست و اظهار کرد که نیازی به این تفکر نداریم.
وحیدی همچنین اظهار کرد که «افکار فمینیستی به جز تحقیر و تضعیف موقعیت زن آثار دیگری ندارد.»
به نظر شما ترس جمهوری اسلامی از زنان چه دلایلی دارد؟ زنان چگونه میتوانند پایه‌های ایدئولوژیک نظام اسلامی را به لرزه بیندازند؟
#زنان #جنبش_زنان #نه_به_حجاب_اجباری #تغییر_برای_برابری #مردسالاری #جمهوری_اسلامی #مبارزه_مدنی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
مبارزات مدنی، تجربه‌ها و راهکارها - ۱۳
موضوع این قسمت برنامه: نسبت جنبش زنان و مبارزات مدنی سال‌های اخیر در ایران
با حضور
مولود حاجی‌زاده، روزنامه‌نگار و فعال حوزه زنان
یکشنبه ۲۱ آذر ۱۴۰۰، ۱۲ دسامبر
ساعت ۲۱ به وقت ایران
https://www.clubhouse.com/join/event/QkHlFGzC/xBl72Nj4
#مبارزه_مدنی #جنبش_زنان #لایو_ایونت #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
موضوع این قسمت برنامه: نسبت جنبش زنان و مبارزات مدنی سال‌های اخیر در ایران
با حضور
مولود حاجی‌زاده، روزنامه‌نگار و فعال حوزه زنان
یکشنبه ۲۱ آذر ۱۴۰۰، ۱۲ دسامبر
ساعت ۲۱ به وقت ایران
https://www.clubhouse.com/join/event/QkHlFGzC/xBl72Nj4
#مبارزه_مدنی #جنبش_زنان #لایو_ایونت #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
مبارزات مدنی، تجربه‌ها و راهکارها - ۱۲
این قسمت از برنامه به نسبت میان جنبش زنان و مبارزات مدنی سال‌های اخیر اختصاص دارد. مولود حاجی‌زاده، روزنامه‌نگار و فعال حوزه زنان و فهیمه خضرحیدری، روزنامه‌نگار و فعال حوزه زنان، به این موضوع می‌پردازند.
این دوازدهمین قسمت از این برنامه است که ۲۱ آذر ۱۴۰۰ در کلاب‌هاوس آموزشکده توانا برگزار شد. این برنامه هر هفته یکشنبه‌ها در کلاب‌هاوس برگزار میشود.
فایل کامل این برنامه را در یوتیوب و ساندکلاد بشنوید:
https://youtu.be/ys26XHz04VU
در ساندکلاد:
https://soundcloud.com/tavaana/club-t-mobarezat-zanan
#لایو_ایونت #مبارزه_مدنی #جنبش_زنان #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
این قسمت از برنامه به نسبت میان جنبش زنان و مبارزات مدنی سال‌های اخیر اختصاص دارد. مولود حاجی‌زاده، روزنامه‌نگار و فعال حوزه زنان و فهیمه خضرحیدری، روزنامه‌نگار و فعال حوزه زنان، به این موضوع می‌پردازند.
این دوازدهمین قسمت از این برنامه است که ۲۱ آذر ۱۴۰۰ در کلاب‌هاوس آموزشکده توانا برگزار شد. این برنامه هر هفته یکشنبه‌ها در کلاب‌هاوس برگزار میشود.
فایل کامل این برنامه را در یوتیوب و ساندکلاد بشنوید:
https://youtu.be/ys26XHz04VU
در ساندکلاد:
https://soundcloud.com/tavaana/club-t-mobarezat-zanan
#لایو_ایونت #مبارزه_مدنی #جنبش_زنان #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
YouTube
مبارزات مدنی، تجربه‌ها و راهکارها - ۱۲
این قسمت از برنامه به نسبت میان جنبش زنان و مبارزات مدنی سال‌های اخیر اختصاص دارد. مولود حاجی‌زاده، روزنامه‌نگار و فعال حوزه زنان و فهیمه خضرحیدری، روزنامه‌نگار و فعال حوزه زنان، به این موضوع می‌پردازند.
این دوازدهمین قسمت از این برنامه است که ۲۱ آذر ۱۴۰۰…
این دوازدهمین قسمت از این برنامه است که ۲۱ آذر ۱۴۰۰…
مبارزات مدنی، تجربه‌ها و راهکارها - ۱۴
موضوع این قسمت برنامه: نسبت جنبش زنان و مبارزات مدنی سال‌های اخیر در ایران
مهمانان:
بنفشه جمالی، مترجم و فعال حوزه زنان
مولود حاجی‌زاده، روزنامه‌نگار و فعال حوزه زنان
یکشنبه ۲۸ آذر ۱۴۰۰، ۱۹ دسامبر
ساعت ۲۱ به وقت ایران
https://www.clubhouse.com/join/event/3VqGyHXX/xn5AKbBg
#لایو_ایونت #جنبش_زنان #مبارزات_مدنی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
موضوع این قسمت برنامه: نسبت جنبش زنان و مبارزات مدنی سال‌های اخیر در ایران
مهمانان:
بنفشه جمالی، مترجم و فعال حوزه زنان
مولود حاجی‌زاده، روزنامه‌نگار و فعال حوزه زنان
یکشنبه ۲۸ آذر ۱۴۰۰، ۱۹ دسامبر
ساعت ۲۱ به وقت ایران
https://www.clubhouse.com/join/event/3VqGyHXX/xn5AKbBg
#لایو_ایونت #جنبش_زنان #مبارزات_مدنی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
مبارزات مدنی، تجربه‌ها و راهکارها - ۱۳
این دومین قسمت از این برنامه است که به نسبت میان جنبش زنان و مبارزات مدنی سال‌های اخیر اختصاص دارد. مولود حاجی‌زاده، روزنامه‌نگار و فعال حوزه زنان، و بنفشه جمالی، مترجم و فعال حوزه زنان، به این موضوع می‌پردازند.
این سیزدهمین قسمت از این برنامه است که ۲۱ آذر ۱۴۰۰ در کلاب‌هاوس آموزشکده توانا برگزار شد. این برنامه هر هفته یکشنبه‌ها در کلاب‌هاوس برگزار میشود.
فایل کامل را در یوتیوب و ساندکلاد بشنوید:
https://youtu.be/Ya9-Xckc0-c
در ساندکلاد:
https://soundcloud.com/tavaana/club-t-mobarezat-5
#مبارزه_مدنی #لایو_ایونت #جنبش_زنان #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
این دومین قسمت از این برنامه است که به نسبت میان جنبش زنان و مبارزات مدنی سال‌های اخیر اختصاص دارد. مولود حاجی‌زاده، روزنامه‌نگار و فعال حوزه زنان، و بنفشه جمالی، مترجم و فعال حوزه زنان، به این موضوع می‌پردازند.
این سیزدهمین قسمت از این برنامه است که ۲۱ آذر ۱۴۰۰ در کلاب‌هاوس آموزشکده توانا برگزار شد. این برنامه هر هفته یکشنبه‌ها در کلاب‌هاوس برگزار میشود.
فایل کامل را در یوتیوب و ساندکلاد بشنوید:
https://youtu.be/Ya9-Xckc0-c
در ساندکلاد:
https://soundcloud.com/tavaana/club-t-mobarezat-5
#مبارزه_مدنی #لایو_ایونت #جنبش_زنان #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
YouTube
مبارزات مدنی، تجربه‌ها و راهکارها - ۱۳
این دومین قسمت از این برنامه است که به نسبت میان جنبش زنان و مبارزات مدنی سال‌های اخیر اختصاص دارد. مولود حاجی‌زاده، روزنامه‌نگار و فعال حوزه زنان، و بنفشه جمالی، مترجم و فعال حوزه زنان، به این موضوع می‌پردازند.
این سیزدهمین قسمت از این برنامه است که ۲۸…
این سیزدهمین قسمت از این برنامه است که ۲۸…
چهارم فوریه زادروز رزا پارکس است، زنی که به «مادر جنبش آزادی» ملقب شد و حرکتش در مبارزه با تبعیض نژادی الهام‌بخش شد.
او از تسلیم‌شدن خسته شده بود، بنابراین با نافرمانی مدنی، بر حق خود ایستادگی کرد، هزینه‌اش را هم داد...
رزا پارکس، از فعالان جنبش حقوق مدنی آمریکا، ۶۰ سال پیش در چنین روزی از واگذاری صندلی اتوبوس‌اش به مردی سفیدپوست خودداری کرد. حرکتی که تحریم اتوبوس‌های مونتگمری ایالت آلاباما را در پی داشت و یک سال بعد دادگاه جداسازی اتوبوس‌ها را کاملا ناموجه و غیرقانونی اعلام کرد. در آن روز رزا پارکس زنی ۴۲ ساله بود که از محل کار بازمی‌گشت و پیش از آن با راننده اتوبوس درگیری لفظی پیدا کرده بود. رد درخواست راننده برای واگذاری صندلی به بازداشت و جریمه وی منجر شد. اما این حرکت اعتراضات گسترده‌ای را دامن زد، به طوری که تحریم گسترده شبکه ترابری همگانی توسط سیاه‌پوستان برای مبارزه با جداسازی نژادی به رهبری مارتین لوترکینگ جوان رقم خورد و یک سال به طول انجامید.
بیشتر بخوانید:
https://tavaana.org/fa/Rosa%20Parks
#رزا_پارکس #جنبش_زنان #تبعیض_نژادی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
او از تسلیم‌شدن خسته شده بود، بنابراین با نافرمانی مدنی، بر حق خود ایستادگی کرد، هزینه‌اش را هم داد...
رزا پارکس، از فعالان جنبش حقوق مدنی آمریکا، ۶۰ سال پیش در چنین روزی از واگذاری صندلی اتوبوس‌اش به مردی سفیدپوست خودداری کرد. حرکتی که تحریم اتوبوس‌های مونتگمری ایالت آلاباما را در پی داشت و یک سال بعد دادگاه جداسازی اتوبوس‌ها را کاملا ناموجه و غیرقانونی اعلام کرد. در آن روز رزا پارکس زنی ۴۲ ساله بود که از محل کار بازمی‌گشت و پیش از آن با راننده اتوبوس درگیری لفظی پیدا کرده بود. رد درخواست راننده برای واگذاری صندلی به بازداشت و جریمه وی منجر شد. اما این حرکت اعتراضات گسترده‌ای را دامن زد، به طوری که تحریم گسترده شبکه ترابری همگانی توسط سیاه‌پوستان برای مبارزه با جداسازی نژادی به رهبری مارتین لوترکینگ جوان رقم خورد و یک سال به طول انجامید.
بیشتر بخوانید:
https://tavaana.org/fa/Rosa%20Parks
#رزا_پارکس #جنبش_زنان #تبعیض_نژادی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech