دکتر محمدعلی اسلامی ندوشن محقق، مولف و ادیب بزرگ ایرانی و صاحب صدها تالیف، ترجمه و مقاله بود که اخیرا درگذشت.

او در وصیت‌نامه‌اش تاکیدکرده تا درآمد حاصل از آثارش را صرف نگهداری از آرامگاه فردوسی در توس کنند و پیکرش را در دامنه‌ی کوه بینالود به خاک بسپرند:

«خواست من است که چون روز محتوم فرار رسد جنازه را از دانشگاه تهران گذرانده به نیشابور انتقال دهند و از آنجا ببرند و در دامنه کوه بینالود به خاک بسپارند. خراسان پرتاریخ‌ترین ایالت ایران است و نیشابور فراکشیده‌ترین شهر ایران. اگر فوت من در خارج از ایران صورت گرفت جنازه به ایران انتقال داده شود.

آنچه از من برجای مانده کتاب‌هاست؛ امتیاز چاپ و تجدید چاپ آن را به نهاد آرامگاه فردوسی واگذار می‌کنم. عواید حاصل از آن‌ها به عنوان حق‌التالیف، صرف گل‌کاری و زیباسازی محوطه آرامگاه و جاده مشهد به توس خواهد شد. امیدوارم که این خواست‌ها به خوبی اجرا شود.
از خانواده، همسر، دوستان و خوانندگانم خداحافظی می‌کنم. بر روی گور من علاوه بر اسم، تاریخ تولد، و مرگ، این بیت حافظ نوشته خواهد شد:
اگر از پرده برون شد دل من عیب مکن
شکر ایزد که نه در پرده پندار بماند

#محمدعلی_اسلامی_ندوشن #یاری_مدنی_توانا #فردوسی

@Tavaana_TavaanaTech