در چند درصد از روزنامه نگاران دنیا، #شهامت همکاران افغانمان را سراغ داریم؟

خبر کشته شدن ۷ همکار شریف ما در شبکه تلویزیونی طلوع افغانستان در حمله انتحاری طالبان، حکایت به کلی متفاوتِ روزنامه نگاری در سرزمین همسایه است: گروه طالبان چند ماه پیش دو شبکه تلویزیونی "یک" و "طلوع" را به خاطر #افشاگری علیه این گروه "هدف نظامی" اعلام کرد و اخیرا تهدیدش را – در روز روشن و در وسط پایتخت - عملی کرد. این جنایت، قرار بوده هشداری باشد به تمام روزنامه نگاران افغان که در مورد طالبان افشاگری می کنند، که ادامه افشاگری، جانشان را به خطر می اندازد. پاسخ تهدید طالبان اما، بیانیه شجاعانه فدراسیون #روزنامه‌نگاری #افغانستان بوده که معنای ساده اش می شود: بگرد تا بگردیم!
من همیشه به همکاران روزنامه نگارمان در افغانستان، اعتقاد زیادی داشته ام که دلیل اصلیش هم آشنایی با بسیاری از آنها در سال های گذشته بوده است. تاکنون، انبوهی از پاکیزه ترین، عمیق ترین و جذاب ترین نوشته های فارسی را، به قلم همکاران و اساتید افغان خوانده ام، همواره تولیدات رسانه ای در داخل افغانستان را دنبال کرده ام، و مکررا از بینش و شجاعت این همکاران انرژی گرفته ام. شجاعت روزنامه نگارانی حتی بعد از آنکه"هدف جنگی" گروهی چون طالبان اعلام می شوند، در افشای تهدیدکنندگان خود، کم نمی گذارند.

++ عکس فوق، تصویر خانم #مریم‌ابراهیمی ۲۲ ساله، یکی از کشته شدگان حمله اخیر #طالبان به کارکنان "طلوع" است: فرزند شایسته پدر و مادری زحمتکش که اولی در ایران کارگری می کند، و دومی در بیمارستانی در پاکستان بستری است...

حسین باستانی، روزنامه‌نگار on.fb.me/1lFfKHf

#طلوع
@Tavaana_Tavaanatech