آلبوم #موسیقی_تلفیقی ایرانی در فهرست ده آلبوم برتر ۲۰۱۵ "سانگ لاینز"

برای نخستین بار یک آلبوم #موسیقی #تلفیقی #ایرانی در فهرست ده آلبوم برتر سال ۲۰۱۵ به انتخاب "سانگ لاینز" مجله معتبر #موسیقی پاپ جهان قرار گرفته است.

این آلبوم که با صدای #مهساوحدت در اوایل ژانویه در #نروژ منتشر شد، "Traces of an Old Vineyard" یا "بقایای یک تاکستان ویرانه" نام دارد در فارسی به "به طربناکی خاک" نامیده شده است.

مهسا و مرجان وحدت دوخواهر هنرمند و فارغ التحصیل رشته موسیقی از دانشگاه هنر هستند که با تلفیق موسیقی سنتی ایرانی و بلوز آمریکایی سبک جدیدی را در آواز ایرانی معرفی کرده اند.

این دو پیشتر ویدیوی یکی از ترانه خوانی های خود را بر بام خانه ای در تهران در فضای مجازی منتشر کردند. (منبع: صدای آمریکا)

آهنگ «دارم امیدی» با اجرای #مهسا و #مرجان_وحدت تقدیم می‌شود به شما هم‌راهان توانا

#توانا


@Tavaana_TavaanaTech
👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇

مامک خادم، خواننده‌ای نوگرا

بی‌حاشیه است و عشق‌اش به موسیقی نهایتی ندارد. او از اولین کسانی‌ست که در دهه نود میلادی در گروه اکسیم آو چویس (Axiom of Choice) دست به ترکیب و تلفیق موسیقی ایرانی با دیگر سبک‌ها زد.

در تهران به دنیا آمده و در دوران کودکی به کلاس‌های رقص باله مادام لازاریان رفته است. شاید بتوان گفت که این اولین جرقه‌های آشنایی وی با هنر بود.

در ایام نوجوانی وارد کارگاه موسیقی کودکان و نوجوانان رادیو ملی ایران شد که رهبری آن با خانم سیمین قدیری بود. در همان ایام این موقعیت را پیدا کرد که با آموزش‌های دوره‌ای خانم پری زنگنه نواهای محلی را یاد بگیرد. در واقع این دوره پایه‌های موسیقی را در وی بنا کرد.

قبل از انقلاب و در نوجوانی برای تحصیل به آمریکا #مهاجرت کرد. انقلاب و در پی آن جنگ هشت‌ساله ایران و عراق مانع بازگشت او شد. بعد از دریافت مدرک فوق‌لیسانس در رشته ریاضیات و ورود به بازار کار، حرفه تدریس را برگزید. این شغل به او مجال می‌داد تا از تعطیلی تابستان بهره جوید و استعداد هنر موسیقی خود را صیقل دهد.

سال‌های متمادی، تابستان‌ها به ایران بازمی‌گشت، تا #موسیقی_سنتی ایرانی را نزد استادان مشهور ایران بیاموزد. هر سال با #آهنگ و آلبوم‌های تازه ضبط شده به آمریکا باز می‌گشت و تا تابستان سال بعد درس‌های خود را تمرین و مرور می‌کرد.

موسیقی سنتی، پایه موسیقی وی شد. زندگی در یک کشور غربی سبب به چالش کشیده شدن آموخته‌های وی در زمینهٔ موسیقی سنتی شد و همین امر او را به موسیقی تلفیقی سوق داد. همین امر باعث شد که وارد گروه "اکسیوم آو چویس" (اصل انتخاب) شود که با جرأت می‌توان گفت، نخستین و بهترین نمونه موسیقی تلفیقی در عرصه موسیقی فارسی است. این گروه در ایالت کالیفرنیا در آغاز دهه ۱۹۹۰میلادی تأسیس شد.

در آثار "اکسیوم آو چویس" صدای سازهای موسیقی سنتی ایران همچون تار، سه‌تار و دف با چاشنی آلات موسیقی غربی چون گیتار و بیس همراه است. در واقع، شروع کار این گروه باعث شد که یک سبک جدیدی از موسیقی در حوزه موسیقی فارسی ایجاد شود.

دیگر آلبوم‌های این گروه "نیایش" و "گشایش" نام دارند که هر کدام به نوبه خود نمونه عالی #موسیقی تلفیقی است. البته، فعالیت #مامک_خادم تنها محدود به این گروه نشد. او در تهیه چند فیلم سینمایی، تلویزیونی و نمایشنامه تئاتر همکاری داشته‌است.

@Tavaana_TavaanaTech
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇

عباس مهرپویا، قوی تنها
goo.gl/c0jHeS

۲۵ سال از مرگ عباس مهرپویا، خواننده، آهنگ ساز، تنظیم‌کننده، مبتکر موسیقی تلفیقی و همین‌طور جهانگرد و دکوراتور ایرانی گذشت.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی او نیز مانند بسیاری دیگر از هنرمندان ایرانی دیگر اجازه‌ی فعالیت هنری پیدا نکرد.

آخرین کار هنری این خواننده،موسیقی‌دان و اهنگ‌ساز ایرانی هم‌کاری با مجید انتظامی در موسیقی متن فیلم «بایسیکل‌ران» ساخته‌ی محسن مخملباف است که صدای زیبای «سیتار» او به گوش می‌رسید.

عباس مهرپویا کسی که برای اولین بار ساز «سیتار» را به ایران آورد و خودش تنها نوازنده‌ی چیره‌دست سیتار در آن سال ها بود که صدای این سار را با سازهای دیگر تلفیق می‌کرد و ملودی‌های متفاوتی خلق می‌کرد.

عباس مهرپویا، خواننده، آهنگ ساز، تنظیم‌کننده، مبتکر موسیقی تلفیقی و همین‌طور جهانگرد و دکوراتور ایرانی، ششم تیرماه سال ۱۳۰۶ در محله‌ی عین‌الدوله تهران دیده به جهان گشود. مهرپویا را یکی از آغازگران موسیقی تلفیقی در ایران می‌دانند.

مهرپویا از همان دوران کودکی و نوجوانی علاقه‌ی وافری به موسیقی داشت. او کار هنری خود در زمینه‌ی موسیقی را با نواختن ساز عود آغاز کرد و پس از آن به فراگیری گیتار پرداخت.

در همین زمان بود که به طور اتفاقی مهرپویا با «اروین موره» گیتاریست معروف اسپانیایی که در ایران حضور داشت آشنا شد و ریزه‌کاری‌های نواختن گیتار را از او اموخت. در همین زمان از صدایش برای خواندن کمک گرفت و پس از خواندن دو ترانه، عباس مهرپویا در میان خوانندگان موسیقی پاپ شهرت به هم رساند. مهرپویا با خواندن ترانه‌ی «مرگ قو» که از سروده‌های «مهدی حمیدی شیرازی» بود به شهرت فراوان رسید. مهرپویا با خواندم «مرگ قو» موجب شد که حمیدی شیرازی نیز از گم‌نامی بیرون بیاید.

مهرپویا در سال ۱۳۴۶ به کشور هندوستان سفر کرد و در هندوستان به آموتن موسیقی پرداخت و از محضر اساتید بنامی مانند «راوی شانکار» به آموختن سیتار پرداخت.

مهرپویا در هندوستان با رقص سنتی و مذهبی هندوستان نیز آشنا شد.

از آلبوم‌های موسیقی عباس مهرپویا می‌توان به «مرگ قو»-۱۳۵۵، «قایقران»- ۱۳۵۵ و «قبیله لیلی»- ۱۳۵۵، اشاره کرد.

عباس مهرپویا در چهارم خرداد ۱۳۷۱ پس از دو سال نبرد با بیماری سرطان ریه درگذشت و در امام‌زاده عبدالله شهر ری به خاک سپرده شد.

بیش‌تر بخوانید:
http://bit.ly/2qV1xvS

@Tavaana_TavaanaTech