اشرف پهلوی درگذشت
اشرف پهلوی، روز پنجشنبه ۷ ژانویه (۱۷ دی) در سن ۹۶ سالگی در آمریکا درگذشت. اشرف پهلوی ۳۷ سال پایانی عمر خود را به دور از ایران زندگی کرد و در چند سال پایان عمر مبتلا به بیماری آلزایمر بود.
صفحه فیس‌بوک شخصی رضا پهلوی، فرزند محمدرضا پهلوی آخرین شاه ایران، این خبر را تأیید کرد. رضا پهلوی در مورد عمه‌اش نوشت: «از درگذشت عمه عزیزم، شاهدخت اشرف پهلوی، بسیار متأثر و متألم شدم. خاطرات بسیاری از دوران کودکی تا به امروز از ایشان برایم به یادگار مانده است. به ویژه دل‌نگرانی‌هایش برای از دست رفتن جایگاه ایران پس از انقلاب اسلامی و نور امیدی که همیشه در قلبش برای آزادی و سربلندی ایران داشت.»
فعالیت‌های سیاسی – اجتماعی اشرف بیشتر در رابطه با سازمان‌هایی بود که از جانب برادرش به ریاست آنها منصوب می‌شد. در سال ۱۳۲۲، اشرف «بنیاد خدمات اجتماعی» را راه‌اندازی کرد که در اواخر ۱۳۲۶ به «سازمان شاهنشاهی خدمات اجتماعی» تغییر نام داد. او در سال ۱۳۴۲ نایب‌رئیس «کمسیون مبارزه با بی‌سوادی شد»؛ او در همین سال از سوی برادرش به سازمان ملل فرستاده شد تا رئیس کمیته حقوق بشر ایران باشد. اشرف پهلوی از سال ۱۳۴۵ رئیس هیئت نمایندگی سیاسی ایران در مجمع عمومی سازمان ملل متحد بود.
فعالیت‌ها در سازمان زنان ایران
اشرف پهلوی در سال ۱۳۴۵ به ریاست عالیه «سازمان زنان ایران» از سوی برادرش منصوب شد؛ سازمانی که بر اساس بررسی‌های تاریخی الیز ساناساریان نتیجه گردهمایی چندین سازمان‌های زنان در ایران و هشت سال فعالیت و رابطه گرفتن آنها با قدرت مرکزی برای بهتر کردن شرایط زنان ایران بوده است.
قبل از سازمان زنان ایران، «شورای عالی جمعیت زنان ایران» در اسفندماه ۱۳۳۷ به ریاست اشرف پهلوی تأسیس شد. این شورا با اتحاد ۱۷ جمعیت از سازمان‌های زنان کوچک‌تر و شرکت ۵۰ عضو مؤسس آغاز به فعالیت کرد. این شورا پس از هشت سال منحل شد؛ بعد از آن سازمان زنان به رهبری اشرف پهلوی در سال ۱۳۴۵ در راستای اصلاحات #انقلاب_سفید محمدرضا پهلوی مجدد آغاز به کار کرد.
مهرانگیز دولتشاهی، دیپلمات ایرانی، نماینده مجلس شورای ملی و فعال حقوق زنان که در سال‌های ریاست اشرف پهلوی بر سازمان زنان ایران با او کار می‌کرد بر این باور بود که با اینکه پهلوی به شکلی #استبدادی قدرت اصلی تصمیم‌گیری در سازمان زنان ایران بود، اما سال‌ها تجربه فعالان زنان که در این سازمان کار اجرایی می‌کردند، مدام بر رأی نهایی اشرف پهلوی در تصمیم‌گیری‌های اجرایی تأثیر می‌گذاشت.
#اشرف #پهلوی در سال‌های فعالیتش در سازمان زنان ایران، معمولاً نماینده اصلی این سازمان در سفرها و کنفرانس‌های خارجی و از این رو در مجامع بین‌المللی در ارتباط با گروه‌های زنان از اقصی نقاط جهان بود. او در طی فعالیت‌های سیاسی‌اش، ریاست «جمعیت زنان #صلح‌جو»، و «کمیسیون مقام زن» وابسته به سازمان ملل متحد را نیز به عهده داشت.
سازمان زنان در طول فعالیتش با این انتقاد روبه‌رو بود که فعالیت‌هایش در سایه سیاست‌های حکومتی، محافظه‌کارانه و نمایشی است. این انتقادها مطرح می‌شد که به جای تلاش برای وارد شدن #زنان به مناسبات اقتصادی کار و سرمایه، #سازمان_زنان بیشتر در فکر یافتن #حقوق_زنان در نص قانون و به شکلی نمایشی است.
از #اشرف_پهلوی کتاب خاطراتش با عنوان «چهره‌هایی در یک آینه: خاطراتی از تبعید» به‌جای مانده که در ماه مه ۱۹۸۰ در نیویورک توسط انتشارات Prentice Hall منتشر شد.
Radio Zamaneh
@Tavaana_Tavaanatech
اشرف پهلوی، روز پنجشنبه ۷ ژانویه (۱۷ دی) در سن ۹۶ سالگی در آمریکا درگذشت. اشرف پهلوی ۳۷ سال پایانی عمر خود را به دور از ایران زندگی کرد و در چند سال پایان عمر مبتلا به بیماری آلزایمر بود.
صفحه فیس‌بوک شخصی رضا پهلوی، فرزند محمدرضا پهلوی آخرین شاه ایران، این خبر را تأیید کرد. رضا پهلوی در مورد عمه‌اش نوشت: «از درگذشت عمه عزیزم، شاهدخت اشرف پهلوی، بسیار متأثر و متألم شدم. خاطرات بسیاری از دوران کودکی تا به امروز از ایشان برایم به یادگار مانده است. به ویژه دل‌نگرانی‌هایش برای از دست رفتن جایگاه ایران پس از انقلاب اسلامی و نور امیدی که همیشه در قلبش برای آزادی و سربلندی ایران داشت.»
فعالیت‌های سیاسی – اجتماعی اشرف بیشتر در رابطه با سازمان‌هایی بود که از جانب برادرش به ریاست آنها منصوب می‌شد. در سال ۱۳۲۲، اشرف «بنیاد خدمات اجتماعی» را راه‌اندازی کرد که در اواخر ۱۳۲۶ به «سازمان شاهنشاهی خدمات اجتماعی» تغییر نام داد. او در سال ۱۳۴۲ نایب‌رئیس «کمسیون مبارزه با بی‌سوادی شد»؛ او در همین سال از سوی برادرش به سازمان ملل فرستاده شد تا رئیس کمیته حقوق بشر ایران باشد. اشرف پهلوی از سال ۱۳۴۵ رئیس هیئت نمایندگی سیاسی ایران در مجمع عمومی سازمان ملل متحد بود.
فعالیت‌ها در سازمان زنان ایران
اشرف پهلوی در سال ۱۳۴۵ به ریاست عالیه «سازمان زنان ایران» از سوی برادرش منصوب شد؛ سازمانی که بر اساس بررسی‌های تاریخی الیز ساناساریان نتیجه گردهمایی چندین سازمان‌های زنان در ایران و هشت سال فعالیت و رابطه گرفتن آنها با قدرت مرکزی برای بهتر کردن شرایط زنان ایران بوده است.
قبل از سازمان زنان ایران، «شورای عالی جمعیت زنان ایران» در اسفندماه ۱۳۳۷ به ریاست اشرف پهلوی تأسیس شد. این شورا با اتحاد ۱۷ جمعیت از سازمان‌های زنان کوچک‌تر و شرکت ۵۰ عضو مؤسس آغاز به فعالیت کرد. این شورا پس از هشت سال منحل شد؛ بعد از آن سازمان زنان به رهبری اشرف پهلوی در سال ۱۳۴۵ در راستای اصلاحات #انقلاب_سفید محمدرضا پهلوی مجدد آغاز به کار کرد.
مهرانگیز دولتشاهی، دیپلمات ایرانی، نماینده مجلس شورای ملی و فعال حقوق زنان که در سال‌های ریاست اشرف پهلوی بر سازمان زنان ایران با او کار می‌کرد بر این باور بود که با اینکه پهلوی به شکلی #استبدادی قدرت اصلی تصمیم‌گیری در سازمان زنان ایران بود، اما سال‌ها تجربه فعالان زنان که در این سازمان کار اجرایی می‌کردند، مدام بر رأی نهایی اشرف پهلوی در تصمیم‌گیری‌های اجرایی تأثیر می‌گذاشت.
#اشرف #پهلوی در سال‌های فعالیتش در سازمان زنان ایران، معمولاً نماینده اصلی این سازمان در سفرها و کنفرانس‌های خارجی و از این رو در مجامع بین‌المللی در ارتباط با گروه‌های زنان از اقصی نقاط جهان بود. او در طی فعالیت‌های سیاسی‌اش، ریاست «جمعیت زنان #صلح‌جو»، و «کمیسیون مقام زن» وابسته به سازمان ملل متحد را نیز به عهده داشت.
سازمان زنان در طول فعالیتش با این انتقاد روبه‌رو بود که فعالیت‌هایش در سایه سیاست‌های حکومتی، محافظه‌کارانه و نمایشی است. این انتقادها مطرح می‌شد که به جای تلاش برای وارد شدن #زنان به مناسبات اقتصادی کار و سرمایه، #سازمان_زنان بیشتر در فکر یافتن #حقوق_زنان در نص قانون و به شکلی نمایشی است.
از #اشرف_پهلوی کتاب خاطراتش با عنوان «چهره‌هایی در یک آینه: خاطراتی از تبعید» به‌جای مانده که در ماه مه ۱۹۸۰ در نیویورک توسط انتشارات Prentice Hall منتشر شد.
Radio Zamaneh
@Tavaana_Tavaanatech
سال‌روز حق رای زنان در ایران
«بسم اللّه الرحمن الرحیم
حضور مبارک اعلیحضرت همایونی
پس از اهدای تحیت و دعا، به طوری که در روزنامه‌ها منتشر است، دولت در انجمنهای ایالتی و ولایتی، «اسلام» را در رأی دهندگان و منتخبین شرط نکرده؛ و به زنها حق رأی داده است. و این امر موجب نگرانی علمای اعلام و سایر طبقات مسلمین است. بر خاطر همایونی مکشوف است که صلاح مملکت در حفظ احکام دین مبین اسلام و آرامش قلوب است. مستدعی است امر فرمایید مطالبی را که مخالف دیانت مقدسه و مذهب رسمی مملکت است از برنامه‌های دولتی و حزبی حذف نمایند تا موجب دعاگویی ملت مسلمان شود.
الداعی: روح‌اللّه الموسوی»
قانون مشروطه، زنان را در کنار دیوانگان و صغیران، زنان را نیز از حق رای محروم کرد. در مجلس اول، با تصویب قانون انتخابات، زنان اولین گروهی بودند که از انتخاب‌کردم و انتخاب‌شدن منع شدند. در مجلس دوم فقط یک نماینده بود که این قانون را به پرسش گرفت و آن نماینده، محمدتقی وکیل‌الرعایا، نماینده‌ی همدان بود که گفت:«بنده خیلی جرات می‌کنم و عرض می‌کنم که در آن اول، محروم‌کردن نسوان است که یک قسمت از مخلوق خداوند است که آن ها را محروم می‌کنیم. با کدام دلیل منطقی آن را محروم می‌کنیم.»این وضعیت ادامه یافت. دولت اسدالله اعلم، نخست‌وزیر وقت ایران در شانزدهم مهرماه ۱۳۴۱ خورشیدی در روزنامه‌های کیهان و اطلاعات منتشر شد. در این مصوبه، شرط مسلمان‌بودن انتخاب‌کنندگان و انتخاب‌شوندگان حذف شد.
انتخاب‌شوندگان می‌توانستند در مراسم تحلیف به کتاب آسمانی‌ای جز قران نیز قسم بخورند و همچنین در انتخاب‌کنندگان و انتخاب‌شوندگان مانعی از حیث زن‌بودن وجود نداشت. این لایحه البته با واکنش منفی شدید روحانیان و بخش مذهبی‌تر جامعه مواجه شد. شماری از مراجع تقلید از جمله آیت‌الله شریعت‌مداری و آیت‌الله گلپایگانی و در راس آنها آیت‌الله روح‌الله خمینی با این لایحه و به ویژه با بخش حق رای زنان آن به شدت مخالفت کردند. روح‌الله #خمینی در روز هفدهم مهرماه یعنی فردای روزی که خبر از نشریات مخابره شد به محمدرضاشاه پهلوی تلگرامی فرستاد و در آن اعتراض خود را اعلام کرد.
بررسی این اعتراض‌ها به اعلم واگذار شد اما اعلم این مخالفت‌ها را اقدامی ارتجاعی دانست. آیت‌الله خمینی اما از پا ننشست. او به اسدالله اعلم تلگرامی فرستاد و اعتراض خود را ادامه داد:
«ورود زنها به مجلسین و انجمنهای ایالتی و ولایتی و شهرداری مخالف [است با] قوانین محکم اسلام که تشخیص آن، به نص قانون اساسی، محول به علمای اعلام و مراجع فتواست، و برای دیگران حق دخالت نیست. و فقهای اسلام و مراجع مسلمین به حرمت آن فتوا داده و می‌دهند. در این صورت، حق رأی دادن به زنها و انتخاب آنها در همه‌ی مراحل، مخالف نص اصل دوم از متمم قانون اساسی است. و نیز قانون مجلس شورا، مصوب و موشّح ربیع‌الثانی ۱۳۲۵ قمری، حق انتخاب‌شدن و انتخاب‌کردن را در انجمنهای ایالتی و ولایتی و شهرداری از زنها سلب کرده است.» این اعتراض‌ها چنان ادامه پیدا کرد که اعلم مجبور شد اعلام کند که لایحه‌ی انجمنهای ایالتی و ولایتی اجرا نخواهد شد. پس از این لغو، محمدرضاشاه خودش در تاریخ ۱۹ دی‌ماه ۱۳۴۱ با اعلام #انقلاب_سفید که در شش اصل خلاصه می‌شد اعطای حق رای را به زنان را نیز اعلام کرد. پس از این دولت در ۱۲ اسفندماه سال ۱۳۴۱، با صدور فرمانی #حق_رای #زنان را به رسمیت شناخت.
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/5RpnQl
@Tavaana_TavaanaTech
«بسم اللّه الرحمن الرحیم
حضور مبارک اعلیحضرت همایونی
پس از اهدای تحیت و دعا، به طوری که در روزنامه‌ها منتشر است، دولت در انجمنهای ایالتی و ولایتی، «اسلام» را در رأی دهندگان و منتخبین شرط نکرده؛ و به زنها حق رأی داده است. و این امر موجب نگرانی علمای اعلام و سایر طبقات مسلمین است. بر خاطر همایونی مکشوف است که صلاح مملکت در حفظ احکام دین مبین اسلام و آرامش قلوب است. مستدعی است امر فرمایید مطالبی را که مخالف دیانت مقدسه و مذهب رسمی مملکت است از برنامه‌های دولتی و حزبی حذف نمایند تا موجب دعاگویی ملت مسلمان شود.
الداعی: روح‌اللّه الموسوی»
قانون مشروطه، زنان را در کنار دیوانگان و صغیران، زنان را نیز از حق رای محروم کرد. در مجلس اول، با تصویب قانون انتخابات، زنان اولین گروهی بودند که از انتخاب‌کردم و انتخاب‌شدن منع شدند. در مجلس دوم فقط یک نماینده بود که این قانون را به پرسش گرفت و آن نماینده، محمدتقی وکیل‌الرعایا، نماینده‌ی همدان بود که گفت:«بنده خیلی جرات می‌کنم و عرض می‌کنم که در آن اول، محروم‌کردن نسوان است که یک قسمت از مخلوق خداوند است که آن ها را محروم می‌کنیم. با کدام دلیل منطقی آن را محروم می‌کنیم.»این وضعیت ادامه یافت. دولت اسدالله اعلم، نخست‌وزیر وقت ایران در شانزدهم مهرماه ۱۳۴۱ خورشیدی در روزنامه‌های کیهان و اطلاعات منتشر شد. در این مصوبه، شرط مسلمان‌بودن انتخاب‌کنندگان و انتخاب‌شوندگان حذف شد.
انتخاب‌شوندگان می‌توانستند در مراسم تحلیف به کتاب آسمانی‌ای جز قران نیز قسم بخورند و همچنین در انتخاب‌کنندگان و انتخاب‌شوندگان مانعی از حیث زن‌بودن وجود نداشت. این لایحه البته با واکنش منفی شدید روحانیان و بخش مذهبی‌تر جامعه مواجه شد. شماری از مراجع تقلید از جمله آیت‌الله شریعت‌مداری و آیت‌الله گلپایگانی و در راس آنها آیت‌الله روح‌الله خمینی با این لایحه و به ویژه با بخش حق رای زنان آن به شدت مخالفت کردند. روح‌الله #خمینی در روز هفدهم مهرماه یعنی فردای روزی که خبر از نشریات مخابره شد به محمدرضاشاه پهلوی تلگرامی فرستاد و در آن اعتراض خود را اعلام کرد.
بررسی این اعتراض‌ها به اعلم واگذار شد اما اعلم این مخالفت‌ها را اقدامی ارتجاعی دانست. آیت‌الله خمینی اما از پا ننشست. او به اسدالله اعلم تلگرامی فرستاد و اعتراض خود را ادامه داد:
«ورود زنها به مجلسین و انجمنهای ایالتی و ولایتی و شهرداری مخالف [است با] قوانین محکم اسلام که تشخیص آن، به نص قانون اساسی، محول به علمای اعلام و مراجع فتواست، و برای دیگران حق دخالت نیست. و فقهای اسلام و مراجع مسلمین به حرمت آن فتوا داده و می‌دهند. در این صورت، حق رأی دادن به زنها و انتخاب آنها در همه‌ی مراحل، مخالف نص اصل دوم از متمم قانون اساسی است. و نیز قانون مجلس شورا، مصوب و موشّح ربیع‌الثانی ۱۳۲۵ قمری، حق انتخاب‌شدن و انتخاب‌کردن را در انجمنهای ایالتی و ولایتی و شهرداری از زنها سلب کرده است.» این اعتراض‌ها چنان ادامه پیدا کرد که اعلم مجبور شد اعلام کند که لایحه‌ی انجمنهای ایالتی و ولایتی اجرا نخواهد شد. پس از این لغو، محمدرضاشاه خودش در تاریخ ۱۹ دی‌ماه ۱۳۴۱ با اعلام #انقلاب_سفید که در شش اصل خلاصه می‌شد اعطای حق رای را به زنان را نیز اعلام کرد. پس از این دولت در ۱۲ اسفندماه سال ۱۳۴۱، با صدور فرمانی #حق_رای #زنان را به رسمیت شناخت.
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/5RpnQl
@Tavaana_TavaanaTech
سال‌روز حق رای زنان در ایران
«بسم اللّه الرحمن الرحیم
حضور مبارک اعلیحضرت همایونی
پس از اهدای تحیت و دعا، به طوری که در روزنامه‌ها منتشر است، دولت در انجمنهای ایالتی و ولایتی، «اسلام» را در رأی دهندگان و منتخبین شرط نکرده؛ و به زنها حق رأی داده است. و این امر موجب نگرانی علمای اعلام و سایر طبقات مسلمین است. بر خاطر همایونی مکشوف است که صلاح مملکت در حفظ احکام دین مبین اسلام و آرامش قلوب است. مستدعی است امر فرمایید مطالبی را که مخالف دیانت مقدسه و مذهب رسمی مملکت است از برنامه‌های دولتی و حزبی حذف نمایند تا موجب دعاگویی ملت مسلمان شود.
الداعی: روح‌اللّه الموسوی»
قانون مشروطه، زنان را در کنار دیوانگان و صغیران، زنان را نیز از حق رای محروم کرد. در مجلس اول، با تصویب قانون انتخابات، زنان اولین گروهی بودند که از انتخاب‌کردم و انتخاب‌شدن منع شدند. در مجلس دوم فقط یک نماینده بود که این قانون را به پرسش گرفت و آن نماینده، محمدتقی وکیل‌الرعایا، نماینده‌ی همدان بود که گفت:«بنده خیلی جرات می‌کنم و عرض می‌کنم که در آن اول، محروم‌کردن نسوان است که یک قسمت از مخلوق خداوند است که آن ها را محروم می‌کنیم. با کدام دلیل منطقی آن را محروم می‌کنیم.»این وضعیت ادامه یافت. دولت اسدالله اعلم، نخست‌وزیر وقت ایران در شانزدهم مهرماه ۱۳۴۱ خورشیدی در روزنامه‌های کیهان و اطلاعات منتشر شد. در این مصوبه، شرط مسلمان‌بودن انتخاب‌کنندگان و انتخاب‌شوندگان حذف شد.
انتخاب‌شوندگان می‌توانستند در مراسم تحلیف به کتاب آسمانی‌ای جز قران نیز قسم بخورند و همچنین در انتخاب‌کنندگان و انتخاب‌شوندگان مانعی از حیث زن‌بودن وجود نداشت. این لایحه البته با واکنش منفی شدید روحانیان و بخش مذهبی‌تر جامعه مواجه شد. شماری از مراجع تقلید از جمله آیت‌الله شریعت‌مداری و آیت‌الله گلپایگانی و در راس آنها آیت‌الله روح‌الله خمینی با این لایحه و به ویژه با بخش حق رای زنان آن به شدت مخالفت کردند. روح‌الله #خمینی در روز هفدهم مهرماه یعنی فردای روزی که خبر از نشریات مخابره شد به محمدرضاشاه پهلوی تلگرامی فرستاد و در آن اعتراض خود را اعلام کرد.
بررسی این اعتراض‌ها به اعلم واگذار شد اما اعلم این مخالفت‌ها را اقدامی ارتجاعی دانست.
آیت‌الله خمینی اما از پا ننشست. او به اسدالله اعلم تلگرامی فرستاد و اعتراض خود را ادامه داد:
«ورود زنها به مجلسین و انجمنهای ایالتی و ولایتی و شهرداری مخالف [است با] قوانین محکم اسلام که تشخیص آن، به نص قانون اساسی، محول به علمای اعلام و مراجع فتواست، و برای دیگران حق دخالت نیست. و فقهای اسلام و مراجع مسلمین به حرمت آن فتوا داده و می‌دهند. در این صورت، حق رأی دادن به زنها و انتخاب آنها در همه‌ی مراحل، مخالف نص اصل دوم از متمم قانون اساسی است. و نیز قانون مجلس شورا، مصوب و موشّح ربیع‌الثانی ۱۳۲۵ قمری، حق انتخاب‌شدن و انتخاب‌کردن را در انجمنهای ایالتی و ولایتی و شهرداری از زنها سلب کرده است.» این اعتراض‌ها چنان ادامه پیدا کرد که اعلم مجبور شد اعلام کند که لایحه‌ی انجمنهای ایالتی و ولایتی اجرا نخواهد شد. پس از این لغو، محمدرضاشاه خودش در تاریخ ۱۹ دی‌ماه ۱۳۴۱ با اعلام #انقلاب_سفید که در شش اصل خلاصه می‌شد اعطای حق رای را به زنان را نیز اعلام کرد. پس از این دولت در ۱۲ اسفندماه سال ۱۳۴۱، با صدور فرمانی #حق_رای #زنان را به رسمیت شناخت.
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/kaZE3Z
@Tavaana_TavaanaTech
«بسم اللّه الرحمن الرحیم
حضور مبارک اعلیحضرت همایونی
پس از اهدای تحیت و دعا، به طوری که در روزنامه‌ها منتشر است، دولت در انجمنهای ایالتی و ولایتی، «اسلام» را در رأی دهندگان و منتخبین شرط نکرده؛ و به زنها حق رأی داده است. و این امر موجب نگرانی علمای اعلام و سایر طبقات مسلمین است. بر خاطر همایونی مکشوف است که صلاح مملکت در حفظ احکام دین مبین اسلام و آرامش قلوب است. مستدعی است امر فرمایید مطالبی را که مخالف دیانت مقدسه و مذهب رسمی مملکت است از برنامه‌های دولتی و حزبی حذف نمایند تا موجب دعاگویی ملت مسلمان شود.
الداعی: روح‌اللّه الموسوی»
قانون مشروطه، زنان را در کنار دیوانگان و صغیران، زنان را نیز از حق رای محروم کرد. در مجلس اول، با تصویب قانون انتخابات، زنان اولین گروهی بودند که از انتخاب‌کردم و انتخاب‌شدن منع شدند. در مجلس دوم فقط یک نماینده بود که این قانون را به پرسش گرفت و آن نماینده، محمدتقی وکیل‌الرعایا، نماینده‌ی همدان بود که گفت:«بنده خیلی جرات می‌کنم و عرض می‌کنم که در آن اول، محروم‌کردن نسوان است که یک قسمت از مخلوق خداوند است که آن ها را محروم می‌کنیم. با کدام دلیل منطقی آن را محروم می‌کنیم.»این وضعیت ادامه یافت. دولت اسدالله اعلم، نخست‌وزیر وقت ایران در شانزدهم مهرماه ۱۳۴۱ خورشیدی در روزنامه‌های کیهان و اطلاعات منتشر شد. در این مصوبه، شرط مسلمان‌بودن انتخاب‌کنندگان و انتخاب‌شوندگان حذف شد.
انتخاب‌شوندگان می‌توانستند در مراسم تحلیف به کتاب آسمانی‌ای جز قران نیز قسم بخورند و همچنین در انتخاب‌کنندگان و انتخاب‌شوندگان مانعی از حیث زن‌بودن وجود نداشت. این لایحه البته با واکنش منفی شدید روحانیان و بخش مذهبی‌تر جامعه مواجه شد. شماری از مراجع تقلید از جمله آیت‌الله شریعت‌مداری و آیت‌الله گلپایگانی و در راس آنها آیت‌الله روح‌الله خمینی با این لایحه و به ویژه با بخش حق رای زنان آن به شدت مخالفت کردند. روح‌الله #خمینی در روز هفدهم مهرماه یعنی فردای روزی که خبر از نشریات مخابره شد به محمدرضاشاه پهلوی تلگرامی فرستاد و در آن اعتراض خود را اعلام کرد.
بررسی این اعتراض‌ها به اعلم واگذار شد اما اعلم این مخالفت‌ها را اقدامی ارتجاعی دانست.
آیت‌الله خمینی اما از پا ننشست. او به اسدالله اعلم تلگرامی فرستاد و اعتراض خود را ادامه داد:
«ورود زنها به مجلسین و انجمنهای ایالتی و ولایتی و شهرداری مخالف [است با] قوانین محکم اسلام که تشخیص آن، به نص قانون اساسی، محول به علمای اعلام و مراجع فتواست، و برای دیگران حق دخالت نیست. و فقهای اسلام و مراجع مسلمین به حرمت آن فتوا داده و می‌دهند. در این صورت، حق رأی دادن به زنها و انتخاب آنها در همه‌ی مراحل، مخالف نص اصل دوم از متمم قانون اساسی است. و نیز قانون مجلس شورا، مصوب و موشّح ربیع‌الثانی ۱۳۲۵ قمری، حق انتخاب‌شدن و انتخاب‌کردن را در انجمنهای ایالتی و ولایتی و شهرداری از زنها سلب کرده است.» این اعتراض‌ها چنان ادامه پیدا کرد که اعلم مجبور شد اعلام کند که لایحه‌ی انجمنهای ایالتی و ولایتی اجرا نخواهد شد. پس از این لغو، محمدرضاشاه خودش در تاریخ ۱۹ دی‌ماه ۱۳۴۱ با اعلام #انقلاب_سفید که در شش اصل خلاصه می‌شد اعطای حق رای را به زنان را نیز اعلام کرد. پس از این دولت در ۱۲ اسفندماه سال ۱۳۴۱، با صدور فرمانی #حق_رای #زنان را به رسمیت شناخت.
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/kaZE3Z
@Tavaana_TavaanaTech
Instagram
توانا: آموزشكده جامعه مدنى
. سال‌روز حق رای زنان در ایران . «بسم اللّه الرحمن الرحیم حضور مبارک اعلیحضرت همایونی پس از اهدای تحیت و دعا، به طوری که در روزنامه‌ها منتشر است، دولت در انجمنهای ایالتی و ولایتی، «اسلام» را در رأی دهندگان و منتخبین شرط نکرده؛ و به زنها حق رأی داده است.…
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
زنان از چه زمانی حق رای داشتند؟ نظر روحانیون درباره رای دادن در زمان شاه چه بود؟چرا آنها درگذرزمان درباره مشارکت زنان تغییرنظر دادند؟
لینک یوتیوب:
goo.gl/1F0alT
محمدرضاشاه پهلوی در تاریخ ۱۹دی ۱۳۴۱ با اعلام #انقلاب_سفید که در شش اصل خلاصه می‌شد اعطای حق رای به #زنان را نیز اعلام کرد. پس از این دولت در ۱۲ اسفند ۱۳۴۱، با وجود مخالفت‌های روحانیت، با صدور فرمانی #حق_رای_زنان را به رسمیت شناخت.
مرتبط:
حق رای زنان در ایران
goo.gl/kaZE3Z
مشروعیت حکومت در گرو حق رای زنان است
سوزان بی.آنتونی
کتاب صوتی:
https://youtu.be/cPE8g96KImA
فایل متنی
bit.ly/2pwn1hJ
@Tavaana_TavaanaTech
لینک یوتیوب:
goo.gl/1F0alT
محمدرضاشاه پهلوی در تاریخ ۱۹دی ۱۳۴۱ با اعلام #انقلاب_سفید که در شش اصل خلاصه می‌شد اعطای حق رای به #زنان را نیز اعلام کرد. پس از این دولت در ۱۲ اسفند ۱۳۴۱، با وجود مخالفت‌های روحانیت، با صدور فرمانی #حق_رای_زنان را به رسمیت شناخت.
مرتبط:
حق رای زنان در ایران
goo.gl/kaZE3Z
مشروعیت حکومت در گرو حق رای زنان است
سوزان بی.آنتونی
کتاب صوتی:
https://youtu.be/cPE8g96KImA
فایل متنی
bit.ly/2pwn1hJ
@Tavaana_TavaanaTech
روز هشتم ماه مارس، روز جهانی زنان است. زنان در ایران آمریکا آلمان و ... حق رای نداشتند و در ردیف دیوانگان از رای‌دادن محروم بودند اما جنبش‌های بزرگی شکل گرفت که با تلاش بسیار و علیرغم مخالفت‌های سیاستمداران مذهبیون روحانیون و ... به پیروزی رسید.
۱۲ اسفندماه سال‌روز حق رای زنان در ایران بود این مطلب را بخوانید:
روح‌الله خمینی در روز هفدهم مهرماه یعنی فردای روزی که خبر لایحه اعطای حق رای به زنان از نشریات مخابره شد به محمدرضاشاه پهلوی تلگرامی فرستاد و در آن اعتراض خود را اعلام کرد. روح‌الله خمینی در این تلگرام نوشت:
«بسم اللّه الرحمن الرحیم
حضور مبارک اعلیحضرت همایونی
پس از اهدای تحیت و دعا، به طوری که در روزنامه‌ها منتشر است، دولت در انجمنهای ایالتی و ولایتی، «اسلام» را در رأی دهندگان و منتخبین شرط نکرده؛ و به زنها حق رأی داده است. و این امر موجب نگرانی علمای اعلام و سایر طبقات مسلمین است. بر خاطر همایونی مکشوف است که صلاح مملکت در حفظ احکام دین مبین اسلام و آرامش قلوب است. مستدعی است امر فرمایید مطالبی را که مخالف دیانت مقدسه و مذهب رسمی مملکت است از برنامه‌های دولتی و حزبی حذف نمایند تا موجب دعاگویی ملت مسلمان شود.
الداعی: روح‌اللّه الموسوی»
قانون مشروطه، زنان را در کنار دیوانگان و صغیران، زنان را نیز از حق رای محروم کرد. در مجلس اول، با تصویب قانون انتخابات، زنان اولین گروهی بودند که از انتخاب‌کردن و انتخاب‌شدن منع شدند. در مجلس دوم فقط یک نماینده بود که این قانون را به پرسش گرفت و آن نماینده، محمدتقی وکیل‌الرعایا، نماینده‌ی همدان بود که گفت:«بنده خیلی جرات می‌کنم و عرض می‌کنم که در آن اول، محروم‌کردن نسوان است که یک قسمت از مخلوق خداوند است که آن ها را محروم می‌کنیم. با کدام دلیل منطقی آن را محروم می‌کنیم.»این وضعیت ادامه یافت. دولت اسدالله اعلم، نخست‌وزیر وقت ایران در شانزدهم مهرماه ۱۳۴۱ خورشیدی در روزنامه‌های کیهان و اطلاعات منتشر شد. در این مصوبه، شرط مسلمان‌بودن انتخاب‌کنندگان و انتخاب‌شوندگان حذف شد.
انتخاب‌شوندگان می‌توانستند در مراسم تحلیف به کتاب آسمانی‌ای جز قران نیز قسم بخورند و همچنین در انتخاب‌کنندگان و انتخاب‌شوندگان مانعی از حیث زن‌بودن وجود نداشت. این لایحه البته با واکنش منفی شدید روحانیان و بخش مذهبی‌تر جامعه مواجه شد. شماری از مراجع تقلید از جمله آیت‌الله شریعت‌مداری و آیت‌الله گلپایگانی و در راس آنها آیت‌الله روح‌الله خمینی با این لایحه و به ویژه با بخش حق رای زنان آن به شدت مخالفت کردند. روح‌الله #خمینی در روز هفدهم مهرماه یعنی فردای روزی که خبر از نشریات مخابره شد به محمدرضاشاه پهلوی تلگرامی فرستاد و در آن اعتراض خود را اعلام کرد.
بررسی این اعتراض‌ها به اعلم واگذار شد اما اعلم این مخالفت‌ها را اقدامی ارتجاعی دانست.
آیت‌الله خمینی اما از پا ننشست. او به اسدالله اعلم تلگرامی فرستاد و اعتراض خود را ادامه داد:
«ورود زنها به مجلسین و انجمنهای ایالتی و ولایتی و شهرداری مخالف [است با] قوانین محکم اسلام که تشخیص آن، به نص قانون اساسی، محول به علمای اعلام و مراجع فتواست، و برای دیگران حق دخالت نیست. و فقهای اسلام و مراجع مسلمین به حرمت آن فتوا داده و می‌دهند. در این صورت، حق رأی دادن به زنها و انتخاب آنها در همه‌ی مراحل، مخالف نص اصل دوم از متمم قانون اساسی است. و نیز قانون مجلس شورا، مصوب و موشّح ربیع‌الثانی ۱۳۲۵ قمری، حق انتخاب‌شدن و انتخاب‌کردن را در انجمنهای ایالتی و ولایتی و شهرداری از زنها سلب کرده است.» این اعتراض‌ها چنان ادامه پیدا کرد که اعلم مجبور شد اعلام کند که لایحه‌ی انجمنهای ایالتی و ولایتی اجرا نخواهد شد. پس از این لغو، محمدرضاشاه خودش در تاریخ ۱۹ دی‌ماه ۱۳۴۱ با اعلام #انقلاب_سفید که در شش اصل خلاصه می‌شد اعطای حق رای را به زنان را نیز اعلام کرد. پس از این دولت در ۱۲ اسفندماه سال ۱۳۴۱، با صدور فرمانی #حق_رای #زنان را به رسمیت شناخت.
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/kaZE3Z
@Tavaana_TavaanaTech
۱۲ اسفندماه سال‌روز حق رای زنان در ایران بود این مطلب را بخوانید:
روح‌الله خمینی در روز هفدهم مهرماه یعنی فردای روزی که خبر لایحه اعطای حق رای به زنان از نشریات مخابره شد به محمدرضاشاه پهلوی تلگرامی فرستاد و در آن اعتراض خود را اعلام کرد. روح‌الله خمینی در این تلگرام نوشت:
«بسم اللّه الرحمن الرحیم
حضور مبارک اعلیحضرت همایونی
پس از اهدای تحیت و دعا، به طوری که در روزنامه‌ها منتشر است، دولت در انجمنهای ایالتی و ولایتی، «اسلام» را در رأی دهندگان و منتخبین شرط نکرده؛ و به زنها حق رأی داده است. و این امر موجب نگرانی علمای اعلام و سایر طبقات مسلمین است. بر خاطر همایونی مکشوف است که صلاح مملکت در حفظ احکام دین مبین اسلام و آرامش قلوب است. مستدعی است امر فرمایید مطالبی را که مخالف دیانت مقدسه و مذهب رسمی مملکت است از برنامه‌های دولتی و حزبی حذف نمایند تا موجب دعاگویی ملت مسلمان شود.
الداعی: روح‌اللّه الموسوی»
قانون مشروطه، زنان را در کنار دیوانگان و صغیران، زنان را نیز از حق رای محروم کرد. در مجلس اول، با تصویب قانون انتخابات، زنان اولین گروهی بودند که از انتخاب‌کردن و انتخاب‌شدن منع شدند. در مجلس دوم فقط یک نماینده بود که این قانون را به پرسش گرفت و آن نماینده، محمدتقی وکیل‌الرعایا، نماینده‌ی همدان بود که گفت:«بنده خیلی جرات می‌کنم و عرض می‌کنم که در آن اول، محروم‌کردن نسوان است که یک قسمت از مخلوق خداوند است که آن ها را محروم می‌کنیم. با کدام دلیل منطقی آن را محروم می‌کنیم.»این وضعیت ادامه یافت. دولت اسدالله اعلم، نخست‌وزیر وقت ایران در شانزدهم مهرماه ۱۳۴۱ خورشیدی در روزنامه‌های کیهان و اطلاعات منتشر شد. در این مصوبه، شرط مسلمان‌بودن انتخاب‌کنندگان و انتخاب‌شوندگان حذف شد.
انتخاب‌شوندگان می‌توانستند در مراسم تحلیف به کتاب آسمانی‌ای جز قران نیز قسم بخورند و همچنین در انتخاب‌کنندگان و انتخاب‌شوندگان مانعی از حیث زن‌بودن وجود نداشت. این لایحه البته با واکنش منفی شدید روحانیان و بخش مذهبی‌تر جامعه مواجه شد. شماری از مراجع تقلید از جمله آیت‌الله شریعت‌مداری و آیت‌الله گلپایگانی و در راس آنها آیت‌الله روح‌الله خمینی با این لایحه و به ویژه با بخش حق رای زنان آن به شدت مخالفت کردند. روح‌الله #خمینی در روز هفدهم مهرماه یعنی فردای روزی که خبر از نشریات مخابره شد به محمدرضاشاه پهلوی تلگرامی فرستاد و در آن اعتراض خود را اعلام کرد.
بررسی این اعتراض‌ها به اعلم واگذار شد اما اعلم این مخالفت‌ها را اقدامی ارتجاعی دانست.
آیت‌الله خمینی اما از پا ننشست. او به اسدالله اعلم تلگرامی فرستاد و اعتراض خود را ادامه داد:
«ورود زنها به مجلسین و انجمنهای ایالتی و ولایتی و شهرداری مخالف [است با] قوانین محکم اسلام که تشخیص آن، به نص قانون اساسی، محول به علمای اعلام و مراجع فتواست، و برای دیگران حق دخالت نیست. و فقهای اسلام و مراجع مسلمین به حرمت آن فتوا داده و می‌دهند. در این صورت، حق رأی دادن به زنها و انتخاب آنها در همه‌ی مراحل، مخالف نص اصل دوم از متمم قانون اساسی است. و نیز قانون مجلس شورا، مصوب و موشّح ربیع‌الثانی ۱۳۲۵ قمری، حق انتخاب‌شدن و انتخاب‌کردن را در انجمنهای ایالتی و ولایتی و شهرداری از زنها سلب کرده است.» این اعتراض‌ها چنان ادامه پیدا کرد که اعلم مجبور شد اعلام کند که لایحه‌ی انجمنهای ایالتی و ولایتی اجرا نخواهد شد. پس از این لغو، محمدرضاشاه خودش در تاریخ ۱۹ دی‌ماه ۱۳۴۱ با اعلام #انقلاب_سفید که در شش اصل خلاصه می‌شد اعطای حق رای را به زنان را نیز اعلام کرد. پس از این دولت در ۱۲ اسفندماه سال ۱۳۴۱، با صدور فرمانی #حق_رای #زنان را به رسمیت شناخت.
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/kaZE3Z
@Tavaana_TavaanaTech
Forwarded from آموزشکده توانا
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
زنان از چه زمانی حق رای داشتند؟ نظر روحانیون درباره رای دادن در زمان شاه چه بود؟چرا آنها درگذرزمان درباره مشارکت زنان تغییرنظر دادند؟
لینک یوتیوب:
goo.gl/1F0alT
محمدرضاشاه پهلوی در تاریخ ۱۹دی ۱۳۴۱ با اعلام #انقلاب_سفید که در شش اصل خلاصه می‌شد اعطای حق رای به #زنان را نیز اعلام کرد. پس از این دولت در ۱۲ اسفند ۱۳۴۱، با وجود مخالفت‌های روحانیت، با صدور فرمانی #حق_رای_زنان را به رسمیت شناخت.
مرتبط:
حق رای زنان در ایران
goo.gl/kaZE3Z
مشروعیت حکومت در گرو حق رای زنان است
سوزان بی.آنتونی
کتاب صوتی:
https://youtu.be/cPE8g96KImA
فایل متنی
bit.ly/2pwn1hJ
@Tavaana_TavaanaTech
لینک یوتیوب:
goo.gl/1F0alT
محمدرضاشاه پهلوی در تاریخ ۱۹دی ۱۳۴۱ با اعلام #انقلاب_سفید که در شش اصل خلاصه می‌شد اعطای حق رای به #زنان را نیز اعلام کرد. پس از این دولت در ۱۲ اسفند ۱۳۴۱، با وجود مخالفت‌های روحانیت، با صدور فرمانی #حق_رای_زنان را به رسمیت شناخت.
مرتبط:
حق رای زنان در ایران
goo.gl/kaZE3Z
مشروعیت حکومت در گرو حق رای زنان است
سوزان بی.آنتونی
کتاب صوتی:
https://youtu.be/cPE8g96KImA
فایل متنی
bit.ly/2pwn1hJ
@Tavaana_TavaanaTech
دوازدهم اسفندماه سال‌روز حق رای زنان در ایران است.
روح‌الله خمینی در روز هفدهم مهرماه یعنی فردای روزی که خبر لایحه اعطای حق رای به زنان از نشریات مخابره شد به محمدرضاشاه پهلوی تلگرامی فرستاد و در آن اعتراض خود را اعلام کرد. روح‌الله خمینی در این تلگرام نوشت:
«بسم اللّه الرحمن الرحیم
حضور مبارک اعلیحضرت همایونی
پس از اهدای تحیت و دعا، به طوری که در روزنامه‌ها منتشر است، دولت در انجمنهای ایالتی و ولایتی، «اسلام» را در رأی دهندگان و منتخبین شرط نکرده؛ و به زنها حق رأی داده است. و این امر موجب نگرانی علمای اعلام و سایر طبقات مسلمین است. بر خاطر همایونی مکشوف است که صلاح مملکت در حفظ احکام دین مبین اسلام و آرامش قلوب است. مستدعی است امر فرمایید مطالبی را که مخالف دیانت مقدسه و مذهب رسمی مملکت است از برنامه‌های دولتی و حزبی حذف نمایند تا موجب دعاگویی ملت مسلمان شود.
الداعی: روح‌اللّه الموسوی»
قانون مشروطه، زنان را در کنار دیوانگان و صغیران، زنان را نیز از حق رای محروم کرد. در مجلس اول، با تصویب قانون انتخابات، زنان اولین گروهی بودند که از انتخاب‌کردن و انتخاب‌شدن منع شدند. در مجلس دوم فقط یک نماینده بود که این قانون را به پرسش گرفت و آن نماینده، محمدتقی وکیل‌الرعایا، نماینده‌ی همدان بود که گفت:«بنده خیلی جرات می‌کنم و عرض می‌کنم که در آن اول، محروم‌کردن نسوان است که یک قسمت از مخلوق خداوند است که آن ها را محروم می‌کنیم. با کدام دلیل منطقی آن را محروم می‌کنیم.»این وضعیت ادامه یافت. دولت اسدالله اعلم، نخست‌وزیر وقت ایران در شانزدهم مهرماه ۱۳۴۱ خورشیدی در روزنامه‌های کیهان و اطلاعات منتشر شد. در این مصوبه، شرط مسلمان‌بودن انتخاب‌کنندگان و انتخاب‌شوندگان حذف شد.
انتخاب‌شوندگان می‌توانستند در مراسم تحلیف به کتاب آسمانی‌ای جز قران نیز قسم بخورند و همچنین در انتخاب‌کنندگان و انتخاب‌شوندگان مانعی از حیث زن‌بودن وجود نداشت. این لایحه البته با واکنش منفی شدید روحانیان و بخش مذهبی‌تر جامعه مواجه شد.
....
این اعتراض‌ها چنان ادامه پیدا کرد که اعلم مجبور شد اعلام کند که لایحه‌ی انجمنهای ایالتی و ولایتی اجرا نخواهد شد. پس از این لغو، محمدرضاشاه خودش در تاریخ ۱۹ دی‌ماه ۱۳۴۱ با اعلام #انقلاب_سفید که در شش اصل خلاصه می‌شد اعطای حق رای را به زنان را نیز اعلام کرد. پس از این دولت در ۱۲ اسفندماه سال ۱۳۴۱، با صدور فرمانی #حق_رای #زنان را به رسمیت شناخت.
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/kaZE3Z
#حق_رای_زنان
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
روح‌الله خمینی در روز هفدهم مهرماه یعنی فردای روزی که خبر لایحه اعطای حق رای به زنان از نشریات مخابره شد به محمدرضاشاه پهلوی تلگرامی فرستاد و در آن اعتراض خود را اعلام کرد. روح‌الله خمینی در این تلگرام نوشت:
«بسم اللّه الرحمن الرحیم
حضور مبارک اعلیحضرت همایونی
پس از اهدای تحیت و دعا، به طوری که در روزنامه‌ها منتشر است، دولت در انجمنهای ایالتی و ولایتی، «اسلام» را در رأی دهندگان و منتخبین شرط نکرده؛ و به زنها حق رأی داده است. و این امر موجب نگرانی علمای اعلام و سایر طبقات مسلمین است. بر خاطر همایونی مکشوف است که صلاح مملکت در حفظ احکام دین مبین اسلام و آرامش قلوب است. مستدعی است امر فرمایید مطالبی را که مخالف دیانت مقدسه و مذهب رسمی مملکت است از برنامه‌های دولتی و حزبی حذف نمایند تا موجب دعاگویی ملت مسلمان شود.
الداعی: روح‌اللّه الموسوی»
قانون مشروطه، زنان را در کنار دیوانگان و صغیران، زنان را نیز از حق رای محروم کرد. در مجلس اول، با تصویب قانون انتخابات، زنان اولین گروهی بودند که از انتخاب‌کردن و انتخاب‌شدن منع شدند. در مجلس دوم فقط یک نماینده بود که این قانون را به پرسش گرفت و آن نماینده، محمدتقی وکیل‌الرعایا، نماینده‌ی همدان بود که گفت:«بنده خیلی جرات می‌کنم و عرض می‌کنم که در آن اول، محروم‌کردن نسوان است که یک قسمت از مخلوق خداوند است که آن ها را محروم می‌کنیم. با کدام دلیل منطقی آن را محروم می‌کنیم.»این وضعیت ادامه یافت. دولت اسدالله اعلم، نخست‌وزیر وقت ایران در شانزدهم مهرماه ۱۳۴۱ خورشیدی در روزنامه‌های کیهان و اطلاعات منتشر شد. در این مصوبه، شرط مسلمان‌بودن انتخاب‌کنندگان و انتخاب‌شوندگان حذف شد.
انتخاب‌شوندگان می‌توانستند در مراسم تحلیف به کتاب آسمانی‌ای جز قران نیز قسم بخورند و همچنین در انتخاب‌کنندگان و انتخاب‌شوندگان مانعی از حیث زن‌بودن وجود نداشت. این لایحه البته با واکنش منفی شدید روحانیان و بخش مذهبی‌تر جامعه مواجه شد.
....
این اعتراض‌ها چنان ادامه پیدا کرد که اعلم مجبور شد اعلام کند که لایحه‌ی انجمنهای ایالتی و ولایتی اجرا نخواهد شد. پس از این لغو، محمدرضاشاه خودش در تاریخ ۱۹ دی‌ماه ۱۳۴۱ با اعلام #انقلاب_سفید که در شش اصل خلاصه می‌شد اعطای حق رای را به زنان را نیز اعلام کرد. پس از این دولت در ۱۲ اسفندماه سال ۱۳۴۱، با صدور فرمانی #حق_رای #زنان را به رسمیت شناخت.
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/kaZE3Z
#حق_رای_زنان
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
دوازدهم اسفند سال‌روز حق رای زنان در ایران است.
خمینی در روز ۱۷مهر یعنی فردای روزی که خبر لایحه اعطای حق رای به زنان از نشریات مخابره شد به محمدرضاشاه پهلوی تلگرامی فرستاد و در آن اعتراض خود را اعلام کرد. خمینی توشت:
«بسم اللّه الرحمن الرحیم
حضور مبارک اعلیحضرت همایونی
پس از اهدای تحیت و دعا، به طوری که در روزنامه‌ها منتشر است، دولت در انجمنهای ایالتی و ولایتی، «اسلام» را در رأی دهندگان و منتخبین شرط نکرده؛ و به زنها حق رأی داده است. و این امر موجب نگرانی علمای اعلام و سایر طبقات مسلمین است. برخاطر همایونی مکشوف است که صلاح مملکت در حفظ احکام دین مبین اسلام و آرامش قلوب است. مستدعی است امر فرمایید مطالبی را که مخالف دیانت مقدسه ومذهب رسمی مملکت است از برنامه‌های دولتی و حزبی حذف نمایند تا موجب دعاگویی ملت مسلمان شود.
الداعی: روح‌اللّه الموسوی»
قانون مشروطه، زنان را درکنار دیوانگان وصغیران، زنان را نیز از حق رای محروم کرد. در مجلس اول،با تصویب قانون انتخابات، زنان اولین گروهی بودند که از انتخاب‌کردن و انتخاب‌شدن منع شدند. در مجلس دوم فقط یک نماینده بود که این قانون را به پرسش گرفت، محمدتقی وکیل‌الرعایا، نماینده همدان بودگفت:«بنده خیلی جرات می‌کنم و عرض می‌کنم که در آن اول، محروم‌کردن نسوان است که یک قسمت از مخلوق خداوند است که آن ها را محروم می‌کنیم. با کدام دلیل منطقی آن را محروم می‌کنیم.»این وضعیت ادامه یافت. دولت اسدالله اعلم، نخست‌وزیر وقت ایران در شانزدهم مهرماه ۱۳۴۱ خورشیدی در روزنامه‌های کیهان و اطلاعات منتشر شد. در این مصوبه، شرط مسلمان‌بودن انتخاب‌کنندگان و انتخاب‌شوندگان حذف شد.
انتخاب‌شوندگان می‌توانستند در مراسم تحلیف به کتاب آسمانی‌ای جز قران نیز قسم بخورند و همچنین در انتخاب‌کنندگان و انتخاب‌شوندگان مانعی از حیث زن‌بودن وجود نداشت. این لایحه البته با واکنش منفی شدید روحانیان و بخش مذهبی‌تر جامعه مواجه شد.
این اعتراض‌ها چنان ادامه پیدا کرد که اعلم مجبور شد اعلام کند که لایحه‌ی انجمنهای ایالتی و ولایتی اجرا نخواهد شد. پس از این لغو، محمدرضاشاه خودش در تاریخ ۱۹ دی‌ماه ۱۳۴۱ با اعلام #انقلاب_سفید که در شش اصل خلاصه می‌شد اعطای حق رای را به زنان را نیز اعلام کرد. پس از این دولت در ۱۲ اسفندماه سال ۱۳۴۱، با صدور فرمانی حق رای زنان را به رسمیت شناخت.
#حق_رای_زنان
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
خمینی در روز ۱۷مهر یعنی فردای روزی که خبر لایحه اعطای حق رای به زنان از نشریات مخابره شد به محمدرضاشاه پهلوی تلگرامی فرستاد و در آن اعتراض خود را اعلام کرد. خمینی توشت:
«بسم اللّه الرحمن الرحیم
حضور مبارک اعلیحضرت همایونی
پس از اهدای تحیت و دعا، به طوری که در روزنامه‌ها منتشر است، دولت در انجمنهای ایالتی و ولایتی، «اسلام» را در رأی دهندگان و منتخبین شرط نکرده؛ و به زنها حق رأی داده است. و این امر موجب نگرانی علمای اعلام و سایر طبقات مسلمین است. برخاطر همایونی مکشوف است که صلاح مملکت در حفظ احکام دین مبین اسلام و آرامش قلوب است. مستدعی است امر فرمایید مطالبی را که مخالف دیانت مقدسه ومذهب رسمی مملکت است از برنامه‌های دولتی و حزبی حذف نمایند تا موجب دعاگویی ملت مسلمان شود.
الداعی: روح‌اللّه الموسوی»
قانون مشروطه، زنان را درکنار دیوانگان وصغیران، زنان را نیز از حق رای محروم کرد. در مجلس اول،با تصویب قانون انتخابات، زنان اولین گروهی بودند که از انتخاب‌کردن و انتخاب‌شدن منع شدند. در مجلس دوم فقط یک نماینده بود که این قانون را به پرسش گرفت، محمدتقی وکیل‌الرعایا، نماینده همدان بودگفت:«بنده خیلی جرات می‌کنم و عرض می‌کنم که در آن اول، محروم‌کردن نسوان است که یک قسمت از مخلوق خداوند است که آن ها را محروم می‌کنیم. با کدام دلیل منطقی آن را محروم می‌کنیم.»این وضعیت ادامه یافت. دولت اسدالله اعلم، نخست‌وزیر وقت ایران در شانزدهم مهرماه ۱۳۴۱ خورشیدی در روزنامه‌های کیهان و اطلاعات منتشر شد. در این مصوبه، شرط مسلمان‌بودن انتخاب‌کنندگان و انتخاب‌شوندگان حذف شد.
انتخاب‌شوندگان می‌توانستند در مراسم تحلیف به کتاب آسمانی‌ای جز قران نیز قسم بخورند و همچنین در انتخاب‌کنندگان و انتخاب‌شوندگان مانعی از حیث زن‌بودن وجود نداشت. این لایحه البته با واکنش منفی شدید روحانیان و بخش مذهبی‌تر جامعه مواجه شد.
این اعتراض‌ها چنان ادامه پیدا کرد که اعلم مجبور شد اعلام کند که لایحه‌ی انجمنهای ایالتی و ولایتی اجرا نخواهد شد. پس از این لغو، محمدرضاشاه خودش در تاریخ ۱۹ دی‌ماه ۱۳۴۱ با اعلام #انقلاب_سفید که در شش اصل خلاصه می‌شد اعطای حق رای را به زنان را نیز اعلام کرد. پس از این دولت در ۱۲ اسفندماه سال ۱۳۴۱، با صدور فرمانی حق رای زنان را به رسمیت شناخت.
#حق_رای_زنان
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
ششم بهمن ۱۳۴۱، نقطه عطفی در تاریخ معاصر ایران است؛ روزی که انقلاب سفید شاه و مردم به همه‌پرسی گذاشته شد و اکثریت قاطع مردم ایران با آن موافقت کردند. این طرح شامل اصلاحات گسترده‌ای بود که هدف آن مدرن‌سازی کشور، کاهش شکاف طبقاتی، و تحول اقتصادی و اجتماعی بود.
مشارکت بالای مردم در همه‌پرسی نشان از امید مردم به تغییرات عمیق و پیشرفت کشور داشت.
اصول و دستاوردهای مهم انقلاب سفید
۱. اصلاحات ارضی:
مهم‌ترین اصل انقلاب سفید، اصلاحات ارضی بود که به هدف توزیع عادلانه زمین‌های کشاورزی و پایان دادن به نظام ارباب و رعیتی اجرا شد. این اقدام بسیاری از دهقانان را از وابستگی به اربابان آزاد کرد و مالک زمین خود نمود. هرچند مشکلات اجرایی و ضعف در زیرساخت‌های کشاورزی مانع بهره‌وری کامل شد، اما این برنامه گامی در جهت بهبود زندگی روستاییان محسوب می‌شد.
۲. حق رأی زنان:
اعطای حق رأی به زنان، یکی از مترقی‌ترین اصول این انقلاب بود که مشارکت اجتماعی و سیاسی زنان را گسترش داد. این اقدام، هرچند با مخالفت روحانیون مواجه شد، اما گامی بلند در مسیر برابری جنسیتی در ایران بود.
۳. ایجاد سپاه دانش و بهداشت:
این برنامه‌ها با اعزام جوانان تحصیل‌کرده به مناطق روستایی، به گسترش سواد، بهبود شرایط بهداشتی، و کاهش محرومیت در این مناطق کمک کردند. سپاه دانش به‌ویژه در آموزش کودکان نقش چشمگیری ایفا کرد و سپاه بهداشت، خدمات درمانی را به مناطق دورافتاده رساند.
۴. ملی کردن جنگل‌ها و مراتع:
این اصل با هدف حفظ منابع طبیعی و توسعه پایدار اجرا شد و گامی در جهت حفاظت از محیط زیست و جلوگیری از تخریب آن بود.
۵. سهیم کردن کارگران در سود کارخانه‌ها:
این اقدام، نشان‌دهنده تلاشی برای بهبود وضعیت کارگران و افزایش انگیزه آنان بود که به نوعی عدالت اقتصادی را هدف قرار می‌داد.
با وجود اهداف بلندپروازانه و برنامه‌ریزی‌های گسترده، انقلاب سفید در برخی زمینه‌ها با چالش‌هایی مواجه شد. یکی از دلایل اصلی این ناکامی، مقاومت ساختارهای سنتی جامعه بود. روحانیون، زمین‌داران بزرگ و برخی از گروه‌های محافظه‌کار، این اصلاحات را تهدیدی برای منافع خود می‌دانستند.
از سوی دیگر، اجرای ناقص برخی از اصول، مانند اصلاحات ارضی، به مهاجرت گسترده روستاییان به شهرها و کاهش بهره‌وری کشاورزی منجر شد. کمبود حمایت‌های فنی و مالی از دهقانان، و نبود زیرساخت‌های مناسب برای توسعه روستاها نیز مشکلاتی جدی ایجاد کرد.
همچنین، نبود مشارکت عمومی واقعی در تصمیم‌گیری‌ها و تمرکز قدرت در دست دولت، مانع از ایجاد اصلاحات پایدار و قابل‌قبول در جامعه شد.
انقلاب سفید شاه، تلاشی جسورانه برای تحول و مدرن‌سازی ایران بود. این برنامه‌ها، هرچند با مشکلات و ناکامی‌هایی همراه بودند، اما دستاوردهایی نظیر گسترش سواد، بهبود بهداشت، مشارکت زنان در سیاست، و تلاش برای کاهش نابرابری اجتماعی را به دنبال داشتند.
ششم بهمن نمادی از امید مردم ایران به تغییر و پیشرفت است، اما نشان داد که مدرنیزاسیون و اصلاحات واقعی، نیازمند توجه به بسترهای فرهنگی، مشارکت عمومی، و مدیریت صحیح است. اگرچه انقلاب سفید به همه اهداف خود نرسید، اما نقطه آغازی برای تغییرات اجتماعی و اقتصادی در ایران بود که اثرات آن تا سال‌ها باقی ماند.
#انقلاب_سفید #محمدرضا_شاه #حق_رای_زنان #سپاه_بهداشت #سپاه_دانش #مدرنیزاسیون #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
مشارکت بالای مردم در همه‌پرسی نشان از امید مردم به تغییرات عمیق و پیشرفت کشور داشت.
اصول و دستاوردهای مهم انقلاب سفید
۱. اصلاحات ارضی:
مهم‌ترین اصل انقلاب سفید، اصلاحات ارضی بود که به هدف توزیع عادلانه زمین‌های کشاورزی و پایان دادن به نظام ارباب و رعیتی اجرا شد. این اقدام بسیاری از دهقانان را از وابستگی به اربابان آزاد کرد و مالک زمین خود نمود. هرچند مشکلات اجرایی و ضعف در زیرساخت‌های کشاورزی مانع بهره‌وری کامل شد، اما این برنامه گامی در جهت بهبود زندگی روستاییان محسوب می‌شد.
۲. حق رأی زنان:
اعطای حق رأی به زنان، یکی از مترقی‌ترین اصول این انقلاب بود که مشارکت اجتماعی و سیاسی زنان را گسترش داد. این اقدام، هرچند با مخالفت روحانیون مواجه شد، اما گامی بلند در مسیر برابری جنسیتی در ایران بود.
۳. ایجاد سپاه دانش و بهداشت:
این برنامه‌ها با اعزام جوانان تحصیل‌کرده به مناطق روستایی، به گسترش سواد، بهبود شرایط بهداشتی، و کاهش محرومیت در این مناطق کمک کردند. سپاه دانش به‌ویژه در آموزش کودکان نقش چشمگیری ایفا کرد و سپاه بهداشت، خدمات درمانی را به مناطق دورافتاده رساند.
۴. ملی کردن جنگل‌ها و مراتع:
این اصل با هدف حفظ منابع طبیعی و توسعه پایدار اجرا شد و گامی در جهت حفاظت از محیط زیست و جلوگیری از تخریب آن بود.
۵. سهیم کردن کارگران در سود کارخانه‌ها:
این اقدام، نشان‌دهنده تلاشی برای بهبود وضعیت کارگران و افزایش انگیزه آنان بود که به نوعی عدالت اقتصادی را هدف قرار می‌داد.
با وجود اهداف بلندپروازانه و برنامه‌ریزی‌های گسترده، انقلاب سفید در برخی زمینه‌ها با چالش‌هایی مواجه شد. یکی از دلایل اصلی این ناکامی، مقاومت ساختارهای سنتی جامعه بود. روحانیون، زمین‌داران بزرگ و برخی از گروه‌های محافظه‌کار، این اصلاحات را تهدیدی برای منافع خود می‌دانستند.
از سوی دیگر، اجرای ناقص برخی از اصول، مانند اصلاحات ارضی، به مهاجرت گسترده روستاییان به شهرها و کاهش بهره‌وری کشاورزی منجر شد. کمبود حمایت‌های فنی و مالی از دهقانان، و نبود زیرساخت‌های مناسب برای توسعه روستاها نیز مشکلاتی جدی ایجاد کرد.
همچنین، نبود مشارکت عمومی واقعی در تصمیم‌گیری‌ها و تمرکز قدرت در دست دولت، مانع از ایجاد اصلاحات پایدار و قابل‌قبول در جامعه شد.
انقلاب سفید شاه، تلاشی جسورانه برای تحول و مدرن‌سازی ایران بود. این برنامه‌ها، هرچند با مشکلات و ناکامی‌هایی همراه بودند، اما دستاوردهایی نظیر گسترش سواد، بهبود بهداشت، مشارکت زنان در سیاست، و تلاش برای کاهش نابرابری اجتماعی را به دنبال داشتند.
ششم بهمن نمادی از امید مردم ایران به تغییر و پیشرفت است، اما نشان داد که مدرنیزاسیون و اصلاحات واقعی، نیازمند توجه به بسترهای فرهنگی، مشارکت عمومی، و مدیریت صحیح است. اگرچه انقلاب سفید به همه اهداف خود نرسید، اما نقطه آغازی برای تغییرات اجتماعی و اقتصادی در ایران بود که اثرات آن تا سال‌ها باقی ماند.
#انقلاب_سفید #محمدرضا_شاه #حق_رای_زنان #سپاه_بهداشت #سپاه_دانش #مدرنیزاسیون #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech