جمشید عزیزی، زندانی سیاسی که در مرخصی به سر می‌برد، به مقابل زندان لاکان رشت رفت و آهنگ بلاچاو را با سازدهنی به یاد منوچهر فلاحی، زندانی سیاسی محکوم به اعدام، نواخت.

او نوشت:

«منوچهر فلاح را از خودم بهتر می‌شناسم. کارگری با دستانی مهربان و چهره‌ای خندان، که در بند میثاق، مادرانه هوای زندانیان را دارد. قبلاً در یک فایل صوتی از او گفتم و درخواست عفوش را داشتم، اما گویا ماشین اعدام، برای سرپوش گذاشتن بر ناتوانی خود در اداره‌ی کشور، می‌خواهد با صدور احکام سنگین علیه زندانیان سیاسی، وحشت بیافریند.
منوچهر بی‌گناه است. او صدای اعتراض ماست.
ما به نابرابری و فقر، به اعدام و نداشتن آزادی عادت کرده‌ایم. اما منوچهر می‌خواهد ما بیدار شویم. اویی که روی مچش تتو کرده: ایرانِ بیدارم آرزوست...

منوچهر عزیز، من نوازنده نیستم، اما برای تو نواختم، برای تو که معنای مقاومت هستی...»

#جمشید_عزیزی #منوچهر_فلاحی
#نه_به_اعدام
#یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech