رضا سلمان‌زاده و مصطفی رمضانی در روز دوازدهم فروردین، همزمان با روزی که حکومت آن را روز جمهوری اسلامی نام نهاده، اعلام کردند که جمهوری اسلامی انتخابشان نیست
متن بیانیه آن‌ها به شرح زیر است:
«بنام آزادی
۴۶ سال قبل، در ۱۲ فروردین، کلاهبرداری شرمگینی توسط انقلابیان ۵۷ رقم خورد. مردم به دلیل کم‌سوادی یا بی‌سوادی، هنوز در شوک بهمن ۵۷ بودند که، بدون اینکه بدانند چرا و به چه دلیل، با این سرعت باید نوع حکومت را به اجبار تعیین کنند و به قانون اساسی نانوشته‌ای رأی بدهند که ناقض گفتمان قبل از کودتای ۵۷ بود.
ولی مردمی که با تسویه‌حساب‌های شخصی در دو ماهه قبل روبه‌رو بودند و هر روز از گوشه‌وکناری خبر از قتل‌عام‌های دسته‌جمعی می‌آمد، از ترس جان خویش از رأی ندادن، نزدیک به ۶۰ درصد ملت فقط در مراکز استان‌ها به جمهوری اسلامی "آری" گفتند.
بله، "آری" از سر ترس، استیصال، و امیدهای واهی بود که رهبر نادان به ملت داده بود و آن را به صندوق‌هایی انداختند که تباهی آینده کشور را رقم زد.
و آغازی شد بر پایان روزهای شاد زیستن. آغازی بود تا در زمان سفر کنند و قرنی به عقب‌تر بازگردند. دیگر آغازی بر پس‌رفت صنعتی، فرهنگی، و زیر پا گذاشتن چند هزار سال پادشاهی شکوهمند در اغلب ادوار تاریخ و سپردن یک ملت به دست حوادثی خون‌بار.
چهل سال طول کشید تا اغلب ملت بدانند چه اشتباهی کرده‌اند، و امروز بیش از ۹۸ درصد آن اشتباه‌کننده‌ها در قید حیات نیستند.
و نسل امروز، با تمام توان، می‌جنگند تا به گذشته پرافتخار خویش بازگردند و برای ایران، آینده‌ای درخور رقم بزنند.
زیرا جمهوری اسلامی، انتخاب آنان نبوده و نیست.
ما از پشت میله‌ها و دیوارهای بلند قزل‌حصار فریاد سر می‌دهیم:
«جمهوری اسلامی انتخاب ما نیست»
فروردین ۲۵۸۴، زندان قزل‌حصار
رضا سلمان‌زاده
مصطفی رمضانی»
#رضا_سلمان_زاده #مصطقی_رمضانی #بیانیه #نه_به_جمهورى_اسلامى #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
متن بیانیه آن‌ها به شرح زیر است:
«بنام آزادی
۴۶ سال قبل، در ۱۲ فروردین، کلاهبرداری شرمگینی توسط انقلابیان ۵۷ رقم خورد. مردم به دلیل کم‌سوادی یا بی‌سوادی، هنوز در شوک بهمن ۵۷ بودند که، بدون اینکه بدانند چرا و به چه دلیل، با این سرعت باید نوع حکومت را به اجبار تعیین کنند و به قانون اساسی نانوشته‌ای رأی بدهند که ناقض گفتمان قبل از کودتای ۵۷ بود.
ولی مردمی که با تسویه‌حساب‌های شخصی در دو ماهه قبل روبه‌رو بودند و هر روز از گوشه‌وکناری خبر از قتل‌عام‌های دسته‌جمعی می‌آمد، از ترس جان خویش از رأی ندادن، نزدیک به ۶۰ درصد ملت فقط در مراکز استان‌ها به جمهوری اسلامی "آری" گفتند.
بله، "آری" از سر ترس، استیصال، و امیدهای واهی بود که رهبر نادان به ملت داده بود و آن را به صندوق‌هایی انداختند که تباهی آینده کشور را رقم زد.
و آغازی شد بر پایان روزهای شاد زیستن. آغازی بود تا در زمان سفر کنند و قرنی به عقب‌تر بازگردند. دیگر آغازی بر پس‌رفت صنعتی، فرهنگی، و زیر پا گذاشتن چند هزار سال پادشاهی شکوهمند در اغلب ادوار تاریخ و سپردن یک ملت به دست حوادثی خون‌بار.
چهل سال طول کشید تا اغلب ملت بدانند چه اشتباهی کرده‌اند، و امروز بیش از ۹۸ درصد آن اشتباه‌کننده‌ها در قید حیات نیستند.
و نسل امروز، با تمام توان، می‌جنگند تا به گذشته پرافتخار خویش بازگردند و برای ایران، آینده‌ای درخور رقم بزنند.
زیرا جمهوری اسلامی، انتخاب آنان نبوده و نیست.
ما از پشت میله‌ها و دیوارهای بلند قزل‌حصار فریاد سر می‌دهیم:
«جمهوری اسلامی انتخاب ما نیست»
فروردین ۲۵۸۴، زندان قزل‌حصار
رضا سلمان‌زاده
مصطفی رمضانی»
#رضا_سلمان_زاده #مصطقی_رمضانی #بیانیه #نه_به_جمهورى_اسلامى #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
ما انیمه نبودیم، ما واقعی واقعی بودیم!
هرش نقشبندی، از مصدومان چشم در خیزش انقلابی، تصاویری از خود به صورت انیمه منتشر کرد و نوشت که آنچه بر ما گذشت انیمه یا داستان مصور نبود، بلکه واقعی بود.
متن یادداشت این آسیب‌دیده چشم را بخوانید:
«✏️داستان مصور خیالی یا واقعی ...!! ✍️
انیمه با چاشنی ساچمه ✍️
چقدر دوست داشتم اتفاق‌هایی که برام افتاد مثل یک انیمه در حد یک داستان کوتاه بچه گانه بود و یه داستانی با ژانر علمی تخیلی و انیمیشنی بود، ولی نبود، نبود، داستانی بود در ژانر وحشت و ترسناک و واقع‌گرایانه که انسانهایی از جنس آزادی به تقابل با تاریکی و اهریمن #جمهوری_اسلامی برخاستند که یک پیکاری خونین بود نه فقط برای من، برای چند صد نفری که چشمشان نابینا شد، برای هزاران نفری که خونشان زمین را سرخ کرد، برای هزاران نفری که پای چوبه‌های دار رفتند، برای هزاران نفری در سیاهچاله‌های تاریکی محبوس هستند، برای بازماندگانی هر کدام زخمی در سینه دارند. کاشکی فقط در حد یه انیمه بود یک داستان مصور، ما انیمه نبودیم، ما واقعی واقعی بودیم . ولی همیشه داستان انیمه‌ها با یک پایان قشنگ تمام می‌شود، پایانش خوش است ✌️ #من_تنها_فریاد_زدم_نه »
.
.
- هرش نقشبندی، بازیگر و کارگردان تئاتر بود. او در روز سی شهریور ۱۴۰۱ بینایی یک چشمش را با شلیک عامدانه نیروهای حکومتی از دست داد. در همان سال چند روزی هم بازداشت و با وثیقه آزاد شد.
#زن_زندگی_آزادی #ژن_ژیان_ئازادی #مهسا_امینی #علیه_فراموشی #انیمه_ژاپنی #داستان #چشم_برای_آزادی #داستان_واقعی #نه_به_جمهورى_اسلامى #ایران #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
هرش نقشبندی، از مصدومان چشم در خیزش انقلابی، تصاویری از خود به صورت انیمه منتشر کرد و نوشت که آنچه بر ما گذشت انیمه یا داستان مصور نبود، بلکه واقعی بود.
متن یادداشت این آسیب‌دیده چشم را بخوانید:
«✏️داستان مصور خیالی یا واقعی ...!! ✍️
انیمه با چاشنی ساچمه ✍️
چقدر دوست داشتم اتفاق‌هایی که برام افتاد مثل یک انیمه در حد یک داستان کوتاه بچه گانه بود و یه داستانی با ژانر علمی تخیلی و انیمیشنی بود، ولی نبود، نبود، داستانی بود در ژانر وحشت و ترسناک و واقع‌گرایانه که انسانهایی از جنس آزادی به تقابل با تاریکی و اهریمن #جمهوری_اسلامی برخاستند که یک پیکاری خونین بود نه فقط برای من، برای چند صد نفری که چشمشان نابینا شد، برای هزاران نفری که خونشان زمین را سرخ کرد، برای هزاران نفری که پای چوبه‌های دار رفتند، برای هزاران نفری در سیاهچاله‌های تاریکی محبوس هستند، برای بازماندگانی هر کدام زخمی در سینه دارند. کاشکی فقط در حد یه انیمه بود یک داستان مصور، ما انیمه نبودیم، ما واقعی واقعی بودیم . ولی همیشه داستان انیمه‌ها با یک پایان قشنگ تمام می‌شود، پایانش خوش است ✌️ #من_تنها_فریاد_زدم_نه »
.
.
- هرش نقشبندی، بازیگر و کارگردان تئاتر بود. او در روز سی شهریور ۱۴۰۱ بینایی یک چشمش را با شلیک عامدانه نیروهای حکومتی از دست داد. در همان سال چند روزی هم بازداشت و با وثیقه آزاد شد.
#زن_زندگی_آزادی #ژن_ژیان_ئازادی #مهسا_امینی #علیه_فراموشی #انیمه_ژاپنی #داستان #چشم_برای_آزادی #داستان_واقعی #نه_به_جمهورى_اسلامى #ایران #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
این زن از افرادی است که از همان ابتدا به جمهوری اسلامی رای «نه» داد. استدلال او را گوش کنید.
او جمهوری دموکراتیک می‌خواست، خواستار آزادی بود، آزادی بیان، آزادی فردی... و. از اینکه تبیین نشده بود که اصولا جمهوری اسلامی چه هست و چه نیست، گلایه داشت.
اینک اما همه می‌دانند که جمهوری اسلامی چه نوع حکومتی است و نتایج آن را کاملا چشیده‌اند.
#رفراندوم
#رفراندوم_جمهوری_اسلامی
#نه_به_جمهورى_اسلامى #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
این زن از افرادی است که از همان ابتدا به جمهوری اسلامی رای «نه» داد. استدلال او را گوش کنید.
او جمهوری دموکراتیک می‌خواست، خواستار آزادی بود، آزادی بیان، آزادی فردی... و. از اینکه تبیین نشده بود که اصولا جمهوری اسلامی چه هست و چه نیست، گلایه داشت.
اینک اما همه می‌دانند که جمهوری اسلامی چه نوع حکومتی است و نتایج آن را کاملا چشیده‌اند.
#رفراندوم
#رفراندوم_جمهوری_اسلامی
#نه_به_جمهورى_اسلامى #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
تصاویری از آخرین سیزده بدر جاویدنام حنانه کیا،
او که نو عروس بود و حضورش گرمابخش محفل صمیمی خانواده. اینجا در نوروز ۱۴۰۱:خنده‌ها و شادی و دست‌زدن و آوازخوانی‌اش به خاطره‌ها پیوست.
اگر او را جانیان حاکم نکشته بودند، امسال جمع خانوادگی‌شان باز شاهد حضور پر شور او بود که نور چشم پدر و مادر و یار و غمخوار خواهر و همسرش بود.
یاد حنانه کیا و همه جان‌باختگان راه آزادی را فردا گرامی بداریم و به خاطر بیاوریم که با بقای جمهوری اسلامی، جان ایرانیان همچنان در معرض خطر خواهد بود و باز ممکن است عزیزان دیگری را از ما بگیرد.
#حنانه_کیا #سیزده_بدر #نه_به_جمهورى_اسلامى #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
او که نو عروس بود و حضورش گرمابخش محفل صمیمی خانواده. اینجا در نوروز ۱۴۰۱:خنده‌ها و شادی و دست‌زدن و آوازخوانی‌اش به خاطره‌ها پیوست.
اگر او را جانیان حاکم نکشته بودند، امسال جمع خانوادگی‌شان باز شاهد حضور پر شور او بود که نور چشم پدر و مادر و یار و غمخوار خواهر و همسرش بود.
یاد حنانه کیا و همه جان‌باختگان راه آزادی را فردا گرامی بداریم و به خاطر بیاوریم که با بقای جمهوری اسلامی، جان ایرانیان همچنان در معرض خطر خواهد بود و باز ممکن است عزیزان دیگری را از ما بگیرد.
#حنانه_کیا #سیزده_بدر #نه_به_جمهورى_اسلامى #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
«سلام توانا،
دیروز از زیر پل عابر پیاده‌ی سلطان‌آباد، جاده‌ی ساوه رد می‌شدم که چشمم افتاد به یه بنر حکومتی که به پل نصب کرده بودن.
اما جالب اینجا بود که یکی، زیرش یه بنر پارچه‌ای دست‌ساز با دستخط خودش نصب کرده بود که روش نوشته بود:
«شما اقتصاد ایران رو نابود کردید»
با خودم گفتم دمش گرم، چه جرأتی داشته! واقعاً هم راست می‌گه، حرف حق رو زده.
الان ۴۶ سال از انقلاب اسلامی گذشته و بیشتر از ۳۰ ساله که خامنه‌ای خودش رهبره.
همه چی دست خودشونه؛ اقتصاد ایران رو خودشون به گند کشیدن و نابود کردن.
فقط بلدن شعار بدن و حرف بزنن.
اینا فقط به فکر خودشونن، نه مردم بدبخت و بیچاره.
حالا هی میان می‌گن «بیاید سرمایه‌گذاری کنید»!
با چه پولی آخه، بی‌پدر و مادرا؟
وقتی حتی خرج خورد و خوراک زن و بچه‌هامونو هم به زور درمیاریم؟»
ـ متن و ویدیو ارسالی مخاطبان
#نه_به_جمهورى_اسلامى #فقر_فساد_گرونی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
دیروز از زیر پل عابر پیاده‌ی سلطان‌آباد، جاده‌ی ساوه رد می‌شدم که چشمم افتاد به یه بنر حکومتی که به پل نصب کرده بودن.
اما جالب اینجا بود که یکی، زیرش یه بنر پارچه‌ای دست‌ساز با دستخط خودش نصب کرده بود که روش نوشته بود:
«شما اقتصاد ایران رو نابود کردید»
با خودم گفتم دمش گرم، چه جرأتی داشته! واقعاً هم راست می‌گه، حرف حق رو زده.
الان ۴۶ سال از انقلاب اسلامی گذشته و بیشتر از ۳۰ ساله که خامنه‌ای خودش رهبره.
همه چی دست خودشونه؛ اقتصاد ایران رو خودشون به گند کشیدن و نابود کردن.
فقط بلدن شعار بدن و حرف بزنن.
اینا فقط به فکر خودشونن، نه مردم بدبخت و بیچاره.
حالا هی میان می‌گن «بیاید سرمایه‌گذاری کنید»!
با چه پولی آخه، بی‌پدر و مادرا؟
وقتی حتی خرج خورد و خوراک زن و بچه‌هامونو هم به زور درمیاریم؟»
ـ متن و ویدیو ارسالی مخاطبان
#نه_به_جمهورى_اسلامى #فقر_فساد_گرونی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
همزمان با روز ۱۲ فروردین که رژیم آن را روز «جمهوری اسلامی» نام نهاده، تعدادی از جوانان انقلابی، در سطح شهرها شعارنویسی کردند، تراکت پخش کردند و بالونی که روی آن شعارنویسی شده بود را به هوا فرستادند.
#نه_به_جمهورى_اسلامى #سیزده_بدر #آخوند_بدر #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
#نه_به_جمهورى_اسلامى #سیزده_بدر #آخوند_بدر #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
به من نگو فتنه‌گر، فتنه تویی ستمگر
سخنان اخیر علی خامنه‌ای نشان داد که بزرگ‌ترین نگرانی او نه حمله نظامی به تاسیسات هسته‌ای، بلکه آغاز یک خیزش مردمی در داخل کشور است. او در نطقی که رنگ و بوی هشدار و تهدید داشت، پیشاپیش هرگونه اعتراض احتمالی را به نیروهای بیگانه نسبت داد و آن را "آشوب دشمن" خواند؛ عبارتی که به وضوح حامل پیام آماده‌باش به نیروهای سرکوبگر جمهوری اسلامی بود.
خامنه‌ای با این رویکرد تلاش می‌کند اعتراض را پیش از شکل‌گیری در نطفه خفه کند و آن را نه صدای مردم، بلکه پروژه‌ای امنیتی معرفی کند که باید با مشارکت نیروهای وفادار به نظام سرکوب شود. این در حالیست که تجربه‌های پیشین، به‌ویژه اعتراضات سراسری سال‌های اخیر، نشان داده‌اند که جمهوری اسلامی در مواجهه با موج واقعی خشم و نارضایتی مردم، به شدت ناتوان و فرسوده عمل می‌کند.
در ذهن رهبر جمهوری اسلامی، حمله احتمالی به زیرساخت‌های هسته‌ای شاید قابل مدیریت باشد و بتوان با ابزارهای دیپلماتیک و رسانه‌ای از آن عبور کرد؛ اما تکرار یک خیزش مردمی، آن هم در شرایط فعلی جامعه، می‌تواند ضربه‌ای باشد که دیگر راه بازگشتی برای آن متصور نیست.
خامنه‌ای مردم معترض را فتنه‌گر می‌نامد و دستور سرکوب مردم را پیشاپیش صادر می‌کند.
ولی مردم در خیزش شکوهمند «زن، زندگی، آزادی» در سال ۱۴۰۱ به او پاسخ داده‌اند:
«به من نگو فتنه‌گر، فتنه تویی ستمگر»
خامنه‌ای دارد دست به قمار بزرگی می‌زند و ایران و مردم را گروگان گرفته است. آیا این بار خواهد توانست رژیم خود را حفظ کند؟
#نه_به_جمهورى_اسلامى #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
سخنان اخیر علی خامنه‌ای نشان داد که بزرگ‌ترین نگرانی او نه حمله نظامی به تاسیسات هسته‌ای، بلکه آغاز یک خیزش مردمی در داخل کشور است. او در نطقی که رنگ و بوی هشدار و تهدید داشت، پیشاپیش هرگونه اعتراض احتمالی را به نیروهای بیگانه نسبت داد و آن را "آشوب دشمن" خواند؛ عبارتی که به وضوح حامل پیام آماده‌باش به نیروهای سرکوبگر جمهوری اسلامی بود.
خامنه‌ای با این رویکرد تلاش می‌کند اعتراض را پیش از شکل‌گیری در نطفه خفه کند و آن را نه صدای مردم، بلکه پروژه‌ای امنیتی معرفی کند که باید با مشارکت نیروهای وفادار به نظام سرکوب شود. این در حالیست که تجربه‌های پیشین، به‌ویژه اعتراضات سراسری سال‌های اخیر، نشان داده‌اند که جمهوری اسلامی در مواجهه با موج واقعی خشم و نارضایتی مردم، به شدت ناتوان و فرسوده عمل می‌کند.
در ذهن رهبر جمهوری اسلامی، حمله احتمالی به زیرساخت‌های هسته‌ای شاید قابل مدیریت باشد و بتوان با ابزارهای دیپلماتیک و رسانه‌ای از آن عبور کرد؛ اما تکرار یک خیزش مردمی، آن هم در شرایط فعلی جامعه، می‌تواند ضربه‌ای باشد که دیگر راه بازگشتی برای آن متصور نیست.
خامنه‌ای مردم معترض را فتنه‌گر می‌نامد و دستور سرکوب مردم را پیشاپیش صادر می‌کند.
ولی مردم در خیزش شکوهمند «زن، زندگی، آزادی» در سال ۱۴۰۱ به او پاسخ داده‌اند:
«به من نگو فتنه‌گر، فتنه تویی ستمگر»
خامنه‌ای دارد دست به قمار بزرگی می‌زند و ایران و مردم را گروگان گرفته است. آیا این بار خواهد توانست رژیم خود را حفظ کند؟
#نه_به_جمهورى_اسلامى #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
مادر جاویدنام مهدی دائمی، از جان‌باختگان آبان ۹۸، این ویدیو از مزار فرزندش با سرود ای ایران را در روز سیزده بدر منتشر کرده است.
امروز ایران بیش از هر زمان دیگری نیاز به همبستگی ایرانیان علیه رژیم استبدادی ولایی دارد.
اراده مردم ایران در گذار از استبداد می‌تواند ایران را نجات دهد.
#مهدی_دائمی #آبان_ادامه_دارد #آبان۹۸ #نه_به_جمهورى_اسلامى #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
امروز ایران بیش از هر زمان دیگری نیاز به همبستگی ایرانیان علیه رژیم استبدادی ولایی دارد.
اراده مردم ایران در گذار از استبداد می‌تواند ایران را نجات دهد.
#مهدی_دائمی #آبان_ادامه_دارد #آبان۹۸ #نه_به_جمهورى_اسلامى #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
مساله "حاشیه امن" و فعالیت سیاسی در برابر جمهوری اسلامی
✍️مطهره گونه‌ای
مطهره گونه‌ای، فعال سیاسی، در یادداشتی تحلیلی به بررسی مفهوم "حاشیه امن" در کنش سیاسی علیه جمهوری اسلامی پرداخته و نقش نیروهای درون‌حاکمیتی موسوم به "کبوترها" را در گذار دموکراتیک خشونت‌پرهیز تحلیل می‌کند. او ابتدا میان "کنشگر مدنی" و "جامعه مدنی" تمایز قائل می‌شود و تأکید می‌کند که در نظام اقتدارگرایی چون جمهوری اسلامی، جامعه مدنی مستقل اساساً امکان بروز ندارد.
گونه‌ای با اشاره به ابتذال مفاهیم مدنی در جمهوری اسلامی می‌نویسد: «خامنه‌ای مردمی جز امت توده‌وار خویش متصور نیست و امکان دیالوگ میان ملت و حکومت را به بن‌بست کشانده است.» او معتقد است در شرایط فقدان جامعه مدنی کارآمد، کبوترها – که حاشیه امن دارند – می‌توانند نقشی واسطه‌ای میان مردم و حاکمیت ایفا کنند.
او با اشاره به کسانی چون موسوی و تاج‌زاده که هزینه ایستادگی پرداخته‌اند، می‌نویسد: «در این میان هستند کسانی که حد یقفی برای صراحت لهجه خود در برابر ولایت مطلقه فقیه قائل نبودند و همچنان در حبس و حصر به سر می‌برند.» و در تقابل، از چهره‌هایی می‌گوید که علیرغم امنیت سیاسی و امکان اعتراض، در برابر ظلم سکوت کرده‌اند: «آن جمهوری اسلامی‌زاده‌ای که... هنوز جرئت به زبان آوردن کلامی از ستم حکومت را ندارد، شرمسار تاریخ خواهد بود.»
او از تجربه زیسته‌اش در خانواده‌ای ولایی و فعالیت دانشجویی‌اش در انجمن اسلامی می‌نویسد و هشدار می‌دهد که در غیاب جامعه مدنی، باید "کبوترها" شناسایی و به ایفای نقش تشویق شوند، اما «پیوند میان دموکراسی‌خواهان و کبوترها باید غیرمحسوس و در هدف نیل به دموکراسی و عبور از سلطه و اقتدارگرایی باشد.»
او به‌شدت به امکان اصلاح در چارچوب جمهوری اسلامی بدبین است و می‌نویسد: «دولت وفاق ملی پزشکیان... نمی‌تواند این نقش را ایفا کند حتی اگر به کذب وانمود کند که می‌خواهد شرایط "گذار" را فراهم کند.»
در پایان، با تأکید بر لزوم حذف اقتدارگرایی دینی و گذار به دموکراسی، می‌نویسد: «این پیوندها هم می‌توانند اعتماد مردم را جلب کنند، مشروط به آنکه هدف اصلی، گذار به دموکراسی و حذف حاکمیت اقتدارگرای دینی باشد و هم بتواند گامی ابتدایی اما بسیار مهم برای "نجات ایران" تلقی گردد.»
متن کامل را در لینک زیر بخوانید:
https://tinyurl.com/yc3z8vtc
#مطهره_گونه_ای #نه_به_جمهورى_اسلامى #استبداد #جامعه_مدنی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
✍️مطهره گونه‌ای
مطهره گونه‌ای، فعال سیاسی، در یادداشتی تحلیلی به بررسی مفهوم "حاشیه امن" در کنش سیاسی علیه جمهوری اسلامی پرداخته و نقش نیروهای درون‌حاکمیتی موسوم به "کبوترها" را در گذار دموکراتیک خشونت‌پرهیز تحلیل می‌کند. او ابتدا میان "کنشگر مدنی" و "جامعه مدنی" تمایز قائل می‌شود و تأکید می‌کند که در نظام اقتدارگرایی چون جمهوری اسلامی، جامعه مدنی مستقل اساساً امکان بروز ندارد.
گونه‌ای با اشاره به ابتذال مفاهیم مدنی در جمهوری اسلامی می‌نویسد: «خامنه‌ای مردمی جز امت توده‌وار خویش متصور نیست و امکان دیالوگ میان ملت و حکومت را به بن‌بست کشانده است.» او معتقد است در شرایط فقدان جامعه مدنی کارآمد، کبوترها – که حاشیه امن دارند – می‌توانند نقشی واسطه‌ای میان مردم و حاکمیت ایفا کنند.
او با اشاره به کسانی چون موسوی و تاج‌زاده که هزینه ایستادگی پرداخته‌اند، می‌نویسد: «در این میان هستند کسانی که حد یقفی برای صراحت لهجه خود در برابر ولایت مطلقه فقیه قائل نبودند و همچنان در حبس و حصر به سر می‌برند.» و در تقابل، از چهره‌هایی می‌گوید که علیرغم امنیت سیاسی و امکان اعتراض، در برابر ظلم سکوت کرده‌اند: «آن جمهوری اسلامی‌زاده‌ای که... هنوز جرئت به زبان آوردن کلامی از ستم حکومت را ندارد، شرمسار تاریخ خواهد بود.»
او از تجربه زیسته‌اش در خانواده‌ای ولایی و فعالیت دانشجویی‌اش در انجمن اسلامی می‌نویسد و هشدار می‌دهد که در غیاب جامعه مدنی، باید "کبوترها" شناسایی و به ایفای نقش تشویق شوند، اما «پیوند میان دموکراسی‌خواهان و کبوترها باید غیرمحسوس و در هدف نیل به دموکراسی و عبور از سلطه و اقتدارگرایی باشد.»
او به‌شدت به امکان اصلاح در چارچوب جمهوری اسلامی بدبین است و می‌نویسد: «دولت وفاق ملی پزشکیان... نمی‌تواند این نقش را ایفا کند حتی اگر به کذب وانمود کند که می‌خواهد شرایط "گذار" را فراهم کند.»
در پایان، با تأکید بر لزوم حذف اقتدارگرایی دینی و گذار به دموکراسی، می‌نویسد: «این پیوندها هم می‌توانند اعتماد مردم را جلب کنند، مشروط به آنکه هدف اصلی، گذار به دموکراسی و حذف حاکمیت اقتدارگرای دینی باشد و هم بتواند گامی ابتدایی اما بسیار مهم برای "نجات ایران" تلقی گردد.»
متن کامل را در لینک زیر بخوانید:
https://tinyurl.com/yc3z8vtc
#مطهره_گونه_ای #نه_به_جمهورى_اسلامى #استبداد #جامعه_مدنی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
تنها دارایی ما، ایران!
✍🏻مهدی نوذر
ایران تنها کشور دنیاست که تاریخ تاسیس ندارد و قدمتش تنه به قدمت تاریخ و تمدن می‌زند؛ از همان ابتدا بوده و هست و......... اما آیا تا انتها هم خواهد بود؟! این سوالی‌ست که هرکس ادعای وطن‌پرستی و ایران‌دوستی دارد باید ضمن افتخار به پیشینه‌ی درخشانش، از خود بپرسد. پاسخ من اینست: اگر که ما کاری نکنیم؛ نه، نخواهد بود...
در تمام قرون و هزاره‌های گذشته ایران دشمنی بدسگال‌تر و ویران‌گرتر از ابلیس پلیدی که خود را جمهوری‌اسلامی نامید، نداشته است؛ در حالیکه هرگز نه جمهوری بود و نه حتی اسلامی! این سیاهچاله عدم در کمتر از نیم قرن از پیدایش خود چندین و چند برابرِ تمام تاریخ ایران، ویرانی به‌بار‌آورده و به معنای واقعی کلمه ایران جان ما را مصرف و به زمین سوخته نزدیک کرده است. حتی مغول که نام و اعمالش تاریخ را شرمسار می‌سازد نیز بعد از مدتی مقهور فرهنگ والای ایران و ناخودآگاه وادار به سازندگیِ این مرز و بوم شد اما ماهیت این سیاهی چه بود که در آن بهمن شوم بر ما آوار شد؛ هرگز نمی‌دانم!!!
تنها دارایی ما ایران است؛ ایرانی که به یک سرطان مزمن و بدخیم ۴۶ساله مبتلاست و اولویت و فوریتِ لازم برای حفظ یک پیکر سرطان‌زده هم تنها و تنها خروج و محو توده کشنده از بدن بیمار است؛ نه پرداختن به روند درمان بعد از نجات و بهبودیِ احتمالی! پر واضح‌است که چنین جراحیِ حیاتی، بدون هدایت و رهبری یک تیم کاملا آگاه به شرایطِ بیمار و مصمم برای ریشه‌کنیِ بیماری، ممکن نخواهد بود.
هشدار مهم این‌جاست که در این میان علاج‌گرانی! هم هستند که تنها سراب بهبودیِ نسبی نشان می‌دهند و تجویزشان برای بیمار، حفظ توده موجود و کنترل بیماری با دارو به جهت کاهش موقتی درد و به تعویق انداختن مرگ است. تنها چیزی که در مورد این دست علاج‌گران به ذهن می‌رسد همان مَثَل قدیمیِ استخوان لای زخم گذاشتن به جهت منافع خوشان است و بس؛ نه حفظ بیمار و نه سلامتی او و نجاتش از نابودی. این‌ها برای رسیدن به خواست خود از هیچ رذالتی فروگذار نمی‌کنند و از طریق ترسیم هرچه هولناک‌تر فردای جراحی برای وابستگان بیمار و قراردادن آن‌ها در تعلیقی دو یا چندگانه سعی در ایجاد اختلاف و انحراف و در نهایت منصرف کردن آن‌ها از جراحی بیمار دارند و این در حالیست که تنها راه ادامه حیات بیمار همان جراحیست.
بیمار: ایران ماست؛ غده سرطانی: تفکر حاکم بر جمهوری اسلامی است؛ علاج‌گران طماع و بی‌اخلاق: در درجه اول اصلاح‌طلبانند و بعد تمام بازوهای نیابتی و صادراتی‌شان و به‌طور کلی هر آن‌کس که تفکری جز براندازی و ریشه‌کنی این غده کشنده دارد و سپس آنانی که به آتش اختلافات حزبی در فردای نیامده براندازی! هیزم می‌ریزند.
تداوم جمهوری اسلامی یعنی پایان ایران و ایرانی که دیگر نباشد را نه میتوان جمهوری ایران نامید و نه پادشاهی ایران! این اختلاف از زیر عبای ملاهای دست‌پروده آن روباه پیری آمده که با ترفند نخ‌نمای تفرقه بیانداز و حکومت کن سالیان سال ملت‌های بیشماری را به استعمار خود درآورده بود.
تنها راه حفظ ایران اجماع حداکثری تمام مخالفان واقعی جمهوری‌اسلامی برای براندازی و دوران گذار است. همبستگی زیر سایه پرچم ایران در دستان نیروهای معتقد و وفادار به ایران و مرزهایش، ایران و منافعش، ایران و ملتش و ایران و فرهنگش. کسانی که کمترین همراهی یا اشتراک فکر و منافع با جریان شوم انقلاب ۵۷ نداشته باشند، اسیر ایدئولوژی‌های آسمانی و زمینی نباشند و از همه مهمتر اصول دموکراسی و مردم‌داری را به خوبی بشناسند و به کار ببندند.
اپوزیسیون باید به ارائه یک برنامه مدون و شفاف جهت دوران گذار پرداخته و بدون لکنت زبان و به صراحت از عبور مطلق از جمهوری‌اسلامی سخن بگوید. لزوم حفظ تمامیت ارضی در دوران گذار برای نجات ایران، موضوع مهمی است که باید مورد اهتمام گروه‌‌های سیاسی قرار گیرد و تر نهایت شکل حکومت آینده ایران منوط به صندوق‌های رای و انتخابات آزاد ملی است.
وظیفه ملی ماست که در "گام آخر" با اندکی انعطاف، از خود گذشتگی و درایت حول محور سرنگونی جمهوری‌اسلامی گرد هم بیاییم و از اختلاف سلیقه تفرقه‌آمیز جمهوری‌خواهی- پادشاهی‌خواهی که تنها برنده آن جمهوری‌اسلامی است بشدت پرهیز کنیم.
ـ مهدی نوذر، متولد ۲۸ دی ۱۳۵۵ در تهران، کارشناس حقوقی سابق سازمان میراث فرهنگی است که به دلیل فعالیت‌های سیاسی‌اش در جریان انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۱۳۸۸، در اردیبهشت ۱۳۸۹ از محل کار خود اخراج شد. او در ۱۸ مرداد همان سال پس از احضار به زندان اوین بازداشت شد و یک سال را در بندهای ۲۴۰، ۲۰۹ و ۳۵۰ این زندان گذراند. نوذر در ۱۵ مرداد ۱۳۹۰ آزاد شد، اما با وجود فشارها، فعالیت‌های سیاسی‌اش را ادامه داد و پس از احضار مجدد توسط وزارت اطلاعات در آبان ۱۳۹۰، ناچار به ترک ایران شد.
#نه_به_جمهورى_اسلامى #همبستگی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
✍🏻مهدی نوذر
ایران تنها کشور دنیاست که تاریخ تاسیس ندارد و قدمتش تنه به قدمت تاریخ و تمدن می‌زند؛ از همان ابتدا بوده و هست و......... اما آیا تا انتها هم خواهد بود؟! این سوالی‌ست که هرکس ادعای وطن‌پرستی و ایران‌دوستی دارد باید ضمن افتخار به پیشینه‌ی درخشانش، از خود بپرسد. پاسخ من اینست: اگر که ما کاری نکنیم؛ نه، نخواهد بود...
در تمام قرون و هزاره‌های گذشته ایران دشمنی بدسگال‌تر و ویران‌گرتر از ابلیس پلیدی که خود را جمهوری‌اسلامی نامید، نداشته است؛ در حالیکه هرگز نه جمهوری بود و نه حتی اسلامی! این سیاهچاله عدم در کمتر از نیم قرن از پیدایش خود چندین و چند برابرِ تمام تاریخ ایران، ویرانی به‌بار‌آورده و به معنای واقعی کلمه ایران جان ما را مصرف و به زمین سوخته نزدیک کرده است. حتی مغول که نام و اعمالش تاریخ را شرمسار می‌سازد نیز بعد از مدتی مقهور فرهنگ والای ایران و ناخودآگاه وادار به سازندگیِ این مرز و بوم شد اما ماهیت این سیاهی چه بود که در آن بهمن شوم بر ما آوار شد؛ هرگز نمی‌دانم!!!
تنها دارایی ما ایران است؛ ایرانی که به یک سرطان مزمن و بدخیم ۴۶ساله مبتلاست و اولویت و فوریتِ لازم برای حفظ یک پیکر سرطان‌زده هم تنها و تنها خروج و محو توده کشنده از بدن بیمار است؛ نه پرداختن به روند درمان بعد از نجات و بهبودیِ احتمالی! پر واضح‌است که چنین جراحیِ حیاتی، بدون هدایت و رهبری یک تیم کاملا آگاه به شرایطِ بیمار و مصمم برای ریشه‌کنیِ بیماری، ممکن نخواهد بود.
هشدار مهم این‌جاست که در این میان علاج‌گرانی! هم هستند که تنها سراب بهبودیِ نسبی نشان می‌دهند و تجویزشان برای بیمار، حفظ توده موجود و کنترل بیماری با دارو به جهت کاهش موقتی درد و به تعویق انداختن مرگ است. تنها چیزی که در مورد این دست علاج‌گران به ذهن می‌رسد همان مَثَل قدیمیِ استخوان لای زخم گذاشتن به جهت منافع خوشان است و بس؛ نه حفظ بیمار و نه سلامتی او و نجاتش از نابودی. این‌ها برای رسیدن به خواست خود از هیچ رذالتی فروگذار نمی‌کنند و از طریق ترسیم هرچه هولناک‌تر فردای جراحی برای وابستگان بیمار و قراردادن آن‌ها در تعلیقی دو یا چندگانه سعی در ایجاد اختلاف و انحراف و در نهایت منصرف کردن آن‌ها از جراحی بیمار دارند و این در حالیست که تنها راه ادامه حیات بیمار همان جراحیست.
بیمار: ایران ماست؛ غده سرطانی: تفکر حاکم بر جمهوری اسلامی است؛ علاج‌گران طماع و بی‌اخلاق: در درجه اول اصلاح‌طلبانند و بعد تمام بازوهای نیابتی و صادراتی‌شان و به‌طور کلی هر آن‌کس که تفکری جز براندازی و ریشه‌کنی این غده کشنده دارد و سپس آنانی که به آتش اختلافات حزبی در فردای نیامده براندازی! هیزم می‌ریزند.
تداوم جمهوری اسلامی یعنی پایان ایران و ایرانی که دیگر نباشد را نه میتوان جمهوری ایران نامید و نه پادشاهی ایران! این اختلاف از زیر عبای ملاهای دست‌پروده آن روباه پیری آمده که با ترفند نخ‌نمای تفرقه بیانداز و حکومت کن سالیان سال ملت‌های بیشماری را به استعمار خود درآورده بود.
تنها راه حفظ ایران اجماع حداکثری تمام مخالفان واقعی جمهوری‌اسلامی برای براندازی و دوران گذار است. همبستگی زیر سایه پرچم ایران در دستان نیروهای معتقد و وفادار به ایران و مرزهایش، ایران و منافعش، ایران و ملتش و ایران و فرهنگش. کسانی که کمترین همراهی یا اشتراک فکر و منافع با جریان شوم انقلاب ۵۷ نداشته باشند، اسیر ایدئولوژی‌های آسمانی و زمینی نباشند و از همه مهمتر اصول دموکراسی و مردم‌داری را به خوبی بشناسند و به کار ببندند.
اپوزیسیون باید به ارائه یک برنامه مدون و شفاف جهت دوران گذار پرداخته و بدون لکنت زبان و به صراحت از عبور مطلق از جمهوری‌اسلامی سخن بگوید. لزوم حفظ تمامیت ارضی در دوران گذار برای نجات ایران، موضوع مهمی است که باید مورد اهتمام گروه‌‌های سیاسی قرار گیرد و تر نهایت شکل حکومت آینده ایران منوط به صندوق‌های رای و انتخابات آزاد ملی است.
وظیفه ملی ماست که در "گام آخر" با اندکی انعطاف، از خود گذشتگی و درایت حول محور سرنگونی جمهوری‌اسلامی گرد هم بیاییم و از اختلاف سلیقه تفرقه‌آمیز جمهوری‌خواهی- پادشاهی‌خواهی که تنها برنده آن جمهوری‌اسلامی است بشدت پرهیز کنیم.
ـ مهدی نوذر، متولد ۲۸ دی ۱۳۵۵ در تهران، کارشناس حقوقی سابق سازمان میراث فرهنگی است که به دلیل فعالیت‌های سیاسی‌اش در جریان انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۱۳۸۸، در اردیبهشت ۱۳۸۹ از محل کار خود اخراج شد. او در ۱۸ مرداد همان سال پس از احضار به زندان اوین بازداشت شد و یک سال را در بندهای ۲۴۰، ۲۰۹ و ۳۵۰ این زندان گذراند. نوذر در ۱۵ مرداد ۱۳۹۰ آزاد شد، اما با وجود فشارها، فعالیت‌های سیاسی‌اش را ادامه داد و پس از احضار مجدد توسط وزارت اطلاعات در آبان ۱۳۹۰، ناچار به ترک ایران شد.
#نه_به_جمهورى_اسلامى #همبستگی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech