سلول انفرادی

تا پیش از تصویب آئین‌نامه اجرایی سازمان زندان‌ها و اقدامات تأمینی و تربیتی در سال ۱۴۰۰و نسخه‌های آئین‌نامه‌های قبلی، نگهداری زندانی متخلف در «سلول انفرادی» حداکثر به مدت ۳۰روز، سنگین‌ترین تنبیه انضباطی در آئین‌نامه اجرایی مصوب سال ۱۳۸۰بود وطبق بند ۴ماده ۱۶۹این آئین‌نامه، مصوب سال ۱۳۸۰، این مورد لازم‌الاجرا بود. اما در سال ۱۳۸۲تنبیه «نگهداری زندانی در سلول انفرادی به مدت ۳۰ روز» با رأی وحدتِ رویه‌ ۴۳۵ دیوان عدالت اداری در ۲۸ دی‌ماهِ سال ۱۳۸۲،ا بطال شد و از زمره‌ی تنبیه‌های انضباطی زندانیان متخلف، خارج شد. ولی از آنجا که در جمهوری اسلامی معمولا اِعمال مجازات‌ها و تنبیهات نه بر اساس اصول حقوقی و معیارهای انسانی، بلکه طبق سلایق مجریان قانون صورت می‌گیرد؛ در سال ۸۴ نگهداری زندانی در سلول انفرادی با انجام اصلاحاتی، مجدداً به عنوان یکی از تنبیهات انضباطی در آئین‌نامه درج شد. با این تفاوت که مدت آن از ۳۰ روز، به حداکثر ۲۰ روز کاهش پیدا کرد. خوشبختانه در آئین‌نامه اجرایی مصوب ۱۴۰۰، اساساً این نوع تنبیه در نظر گرفته نشده و نگهداری زندانی در سلول انفرادی نیز نفی شده است. هرچند که در عمل، خلاف آن را شاهد هستیم، اما آشنایی با قوانین و مقررات به ما کمک می‌کند تا کورکورانه و چشم‌بسته در برابر رفتارهای غیرقانونی – حتی نقض قوانین مصوب خود جمهوری اسلامی- تسلیم نشویم و حق خود را در هر لحظه و هر شرایطی فریاد بزنیم.

https://tavaana.org/prisoners-rights-51

در یوتیوب:
https://youtu.be/VtJmniiy6TQ?feature=shared

در کست‌باکس:
https://tinyurl.com/yc2xwuxt

در ساندکلاد:
https://on.soundcloud.com/vtH37

منبع: کتاب حقوق زندانی به زبان ساده، منتشر شده توسط کانون مدافعان حقوق بشر

#پادکست #حقوق_زندانی_به_زبان_ساده #یاری_حقوقی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech

نامه‌هایی از زندان: تفتیش عقاید

حکومت تمامیت‌خواه و ایدئولوژیک جمهوری اسلامی‌ همواره از رنگارنگی دینی و یا جریان‌ها و باور‌های فکری متفاوت، وحشت داشته‌ است و آن را با فلسفه وجودی خود در تقابل می‌بیند. به همین دلیل است که در تمام این سال‌ها به طور مداوم شاهد سرکوب جریان‌های فکری، نگرش‌ها و اقلیت‌های مذهبی و دینی در ایران هستیم که این به معنی نقض آشکار حقوق بشر در ایران است.

در این بخش از مجموعه «نامه‌هایی از زندان»، با تمرکز بر این موضوع، نامه‌هایی از مریم نقاش زرگران، فرح باغی، فتحی محمد نقش‌بندی، مسعود کردپور، امید کوکبی، اعضای پیشین یاران، شیرین عبادی و نسرین ستوده را می‌شنویم.

این بخش تقدیم می‌شود به تمام آن‌ها که صرفا و صرفا به دلیل باورها و عقایدشان تحت ستم، تبعیض و شکنجه قرار گرفتند یا جان شیرین‌شان را از دست دادند.

https://tavaana.org/letters_prison6/
در یوتیوب:
https://youtu.be/BHdgk5o6p9U
در کست‌باکس:
https://castbox.fm/episode/id4733738-id586411459
در ساندکلاد:
https://soundcloud.com/tavaana/neytq6e6b41e

#پادکست #کتاب_صوتی #شکنجه #یاری_مدنی_توانا #نامه_های_زندان
@Tavaana_TavaanaTech

نامه‌هایی از زندان: عاشقانه‌های زندان

«عشق می‌جوشد و مفری برای بروز می‌یابد.» این جمله کوتاه بخشی از نامه یک زندانی است که از زندان برای فرزندش نوشته شده است.

در این بخش از مجموعه «نامه‌هایی از زندان»، نامه‌های فریبا کمال‌آبادی،‌ صدیقه مرادی و مریم اکبری‌منفرد را می‌خوانیم؛ مادرانی که در وصف عشق خود از پشت میله‌های زندان برای جگرگوشه‌هایشان نامه نوشتند.
این بخش تقدیم می‌شود به تمام مادران، پدران، فرزندان و همسرانی که دور از عزیزانشان در زندان‌های جمهوری اسلامی محبوسند.

https://tavaana.org/letters_prison2/

در یوتیوب:
https://youtu.be/iIh4G8Vq8fk

در کست‌باکس:
https://castbox.fm/episode/id4733738-id586382501
در ساندکلاد:
https://soundcloud.com/tavaana/namehai-az-zendan-2-vid

#پادکست #کتاب_صوتی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech

حقوق زندانیان بیماری که دارو مصرف می‌کند

هرگاه محکوم تازه‌واردی نسخه یا دارویی همراه داشته باشد که مورد استفاده او است، بهداری زندان می بایست آن را در اختیار بگیرد تا براساس آن‌ و با تجویز پزشک، داروهای مورد نیاز به او داده شود. • هرگاه داروی مصرفی زندانی برای او جنبه حیاتی داشته باشد – مثلا قرص نیترو گلیسیرین – باید این دارو فوراً پس از معاینه و تجویز پزشک، در اختیار زندانیِ بیمار قرار بگیرد. در صورتی که در تحویل داروهای حیاتی به زندانی کوتاهی صورت بگیرد و این امر باعث شود که زندانی به خاطر نرسیدن دارو به بدنش آسیب جدی ببیند، مسئولان مربوطه قابل پیگرد کیفری و انتظامی خواهند بود؛ طبق ماده ۱۴۱ آئین‌نامه اجرایی سازمان زندان‌ها، زندانیِ بیمار می‌تواند به خاطر عدم تحویل به‌موقع دارو که موجب آسیب جدی بر او شده است، از مسئولان مربوطه هم به مرجع قضائیِ کیفری و هم به مرجع انتظامی شکایت کند. • محکوم باید به محض احساس کسالت، موضوع را به مسئول امور نگهبانی زندان اطلاع دهد تا با اخذ معرفی‌نامه به بهداریِ مؤسسه یا زندان اعزام شود و دارو و دستورهای پزشکی لازم را دریافت کند. محکوم باید در حضور پزشک یا پزشک‌یار یا سایر مسئولان، داروی تجویزشده را مصرف کند.

بر اساس ماده ۱۴۰ آئین‌نامه اجرایی سازمان زندان‌ها، نگهداری دارو در آسایشگاه به جز در هنگام ضرورت، ممنوع است. تشخیص این ضرورت به عهده پزشک زندان یا مؤسسه محل گذران محکومیت است که با معاینه کامل بیمار به عمل می‌آید.
https://tavaana.org/medicine-in-prison

در یوتیوب:
https://youtu.be/nWFIRRqaUMs
در کست‌باکس:
https://tinyurl.com/ystrk3vc
در ساندکلاد:
https://soundcloud.com/tavaana/w2bplozyqtl2

منبع: کتاب حقوق زندانی به زبان ساده، منتشر شده توسط کانون مدافعان حقوق بشر

#پادکست #حقوق_زندانی_به_زبان_ساده #یاری_حقوقی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech

بازرسی و تفتیش وسایل زندانیان

آیا مأموران زندان حق بازرسی از آسایشگاه و تفتیش وسایل زندانیان را دارند؟

بله. این امر در آئین‌نامه اجرایی سازمان زندان‌ها پیش‌بینی شده است. طبق ماده 75 آئین‌نامه اجرایی سازمان زندان‌ها و اقدامات تأمینی و تربیتی کشور، مسئولان زندان می‌توانند حداقل ماهی یک بار آسایشگاه را بازرسی کنند تا از عدم ورود وسایل ممنوعه به آسایشگاه مطمئن شوند.
در مورد نحوه بازرسی وسایل زندانیان و اینکه آیا زندانیان در زمان بازرسی، باید محل آسایشگاه را ترک کنند یا نه، در آئین‌نامه اجرایی سازمان زندان‌ها، ترتیبی معین نشده است. اما با توجه به مقررات حاکم بر حقوق متهمان و محکومان، لازم است که بازرسی از وسایل زندانیان در حضور و با نظارت شخصی آن‌ها و به نحوی صورت بگیرد که موجب به‌هم‌ریختگی وضعیت آسایشگاه و آسیب به وسایل زندانیان نشود.

همچنین عملیات بازرسی نباید جنبه اذیت و آزار محکومان را داشته باشد و وجهی از «شکنجه» محسوب شود. در غیر این صورت، از یک طرف، قانونمند‌بودن عملیات بازرسی و صحت مفاد صورت‌جلسات تنظیمی درباره بازرسی، می‌تواند توسط زندانیانِ مظنون به نگهداری موارد ممنوعه، مورد تردید یا انکار قرار گیرد. از طرف دیگر هم به‌هم‌ریختن وضعیت آسایشگاه و آسیب به وسایل زندانیان و اذیت و آزار آن‌ها به نوعی شکنجه و آزار زندانی تلقی می‌شود که قانونا جرم است و قابل پیگرد قانونی.

همینطور، بازرسی بندهای زندان در فصل زمستان نباید طوری باشد که زندانیان ساعت‌ها در سرمای زمستان زیر برف و باد و سرما در هواخوری مستقر شوند، یا در گرمای تابستان زیر نور شدید آفتاب بمانند و از رفتن به دستشویی داخل بند محروم شوند.
https://tavaana.org/prisoners_rights25
در یوتیوب:
https://youtu.be/cqeLD161FoM
در کست‌باکس:
https://castbox.fm/episode/id4733738-id595852686
در ساندکلاد:
https://soundcloud.com/tavaana/dp8fcdw8exp6

منبع: کتاب حقوق زندانی به زبان ساده، منتشر شده توسط کانون مدافعان حقوق بشر

#پادکست #حقوق_زندانی_به_زبان_ساده #یاری_حقوقی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

امروز ۱۸ ماه می، ۲۸ اردی‌بهشت‌ماه، انتخابات سرنوشت‌ساز ریاست‌جمهوری در لهستان آغاز شد.
این انتخابات می‌تواند مسیر آینده سیاسی لهستان را به‌طور جدی تحت‌تاثیر قرار دهد.
اما درباره لهستان و مبارزات جنبش همبستگی برای رسیدن به لهستان آزاد و دموکراتیک و نقش پاپ ژان پل دوم در مسیر این مبارزه، شنیدن پادکست
«لهستان؛ وقتی مردم علیه ترس متحد شدند»
را از دست ندهید.

پس از جنگ جهانی دوم، اتحاد جماهیر شوروی، حکومت‌های دست‌نشانده‌ای را در بعضی کشورهای اروپای مرکزی و شرقی، که زمان جنگ اشغال کرده بود، بر سر کار آورد. با گماردن سیاست‌مداران طرفدار مسکو به عنوان رهبران این رژیم‌های اقماریِ سرکوب‌گر، شوروی، هِژِمونی منطقه‌ای را بنیان گذاشت که آن را اصطلاحاً «پرده‌ی آهنین» می‌نامیدند.
لهستان یکی از این کشورها بود. کشوری که، رهبری حزب کمونیست آن، ناراضیان و مخالفان اتحاد شوروی را بازداشت، اعدام یا تبعید می‌کرد. پس از تدوین قانون اساسی جدید لهستان در ۱۹۵۲، که الهام‌گرفته از قانون اساسی شوروی بود، لهستانی‌ها شاهد لغو سنا، تقلب گسترده در انتخابات و اصلاحات ارضی به سبک کمونیست‌ها بودند؛ طوری شده بود که مسائل سیاسی و اجتماعی کشورشان به کلی در حوزه نفوذ اتحاد شوروی قرار گرفت.
به رغم تلاش‌های دولت برای نوسازی و اقدام به اصلاحات اقتصادی در دهه ۸۰، سرکوب شهروندان و رعایت‌نکردن حقوق اولیه انسانی، بستری را فراهم کرد که در نهایت موجب فروپاشی رژیم مورد حمایت اتحاد شوروی در سال ۱۹۸۹ شد.
مخالفان، در راستای مبارزه با حکومت، به همبستگی رسیدند و با هدف رسیدن به «لهستانی آزاد و دموکراتیک»، مبارزه را آغاز کردند. در همین مسیر پاپ ژان‌پل دوم، و کلیسای کاتولیک، نیز جان تازه‌ای به این جنبش داد.
در این پادکست با ما همراه باشید تا مروری کنیم بر روند مبارزات جنبش همبستگی برای لهستانی آزاد و دموکراتیک، و نقش پاپ، ژان‌پل دوم، در مسیر مبارزه.

https://youtu.be/uAkISACU7v4

در ساندکلاد:
https://soundcloud.com/tavaana/bdbneuzliltc

#لهستان #پادکست #خیزش_ها_و_جنبش_ها #کمونیسم #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech

عدم تحمل زندان به چه معنی است؟

اگر در معاینات پزشکی مشخص شود که زندانی دچار بیماری حاد و ضعف جسمی شدید است – در صورت تشخیص پزشک معتمد – برای او «عدم تحمل زندان» اجرا می‌شود. به این معنی که با آن وضعیت و لزوم انجام معالجات و درمان در خارج از زندان، به دستور قاضی دادگاه صادرکننده حکم، تا رفع این وضعیت عدم تحمل زندان، اجرای حکم او به تأخیر می‌افتد. بر اساس ماده ۵۰۳ آئین دادرسی کیفری هم، در صورتی که محکوم در زندان دچار بیماری جسمیِ لاعلاج یا بیماری روانی شود و بنا به نظر پزشک یا روانشناس، ادامه اجرای حکم، وضعیت او را وخیم‌تر ‌کند، قاضیِ اجرا، باید دستور توقف حکم را صادر کند و زندانی را تا زمان بهبودی آزاد کند. همچنین اگر پزشک یا روانشناس زندان تشخیص دهد که بیماری جسمی یا روانی زندانی، در حدی است که نگهداری او در بازداشتگاه یا زندان برای او یا دیگر زندانیان خطرناک است، یا امکان دارد حبس موجب تشدید یا تأخیر در بهبودی او شود، یا ممکن است پزشک یا روانشناس زندان به این نتیجه برسد که مداوای زندانی در خارج از زندان ضروری است، باید مراتب را به قاضی اجرای احکام و مرجع قضائی گزارش ‌دهد. همچنین اگر پزشک تشخیص دهد که زندانی به علت سالمندی، یا به سبب ناتوانی جسمی و روانی، یا به دلیل داشتن اختلال هویت جنسیتی باید در شرایط و با امکانات خاص نگهداری شود، شورای طبقه‌بندی موظف است برنامه‌هایی را متناسب با مشکلات و نیازهای او تنظیم و ابلاغ کند و در حد امکان او را جدا از سایر زندانیان، در یک اتاق مستقلِ مجهز به امکانات لازم، نگهداری کند. طبق ماده ۳۶ آئین‌نامه اجرایی سازمان زندان‌ها و اقدامات تأمینی و تربیتی کشور، نباید هیچ گونه تبعیضی نسبت به این زندانیان با زندانیان سالم اعمال شود. این قبیل زندانیان هم مانند سایر زندانیان، حق استفاده از هواخوری، سالن ورزشی و سایر امکانات زندان را دارند و این امکانات باید برایشان فراهم شود.

https://tavaana.org/prisonersrights22/


https://youtu.be/Dvm6_s6o5yM

در کست‌باکس:
https://castbox.fm/episode/id4733738-id593745112

در ساندکلاد:
https://soundcloud.com/tavaana/ttqch4ljebfc

منبع: کتاب حقوق زندانی به زبان ساده، منتشر شده توسط کانون مدافعان حقوق بشر
#پادکست #حقوق_زندانی_به_زبان_ساده #یاری_حقوقی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

انتقال، اعزام و بدرقه محکوم

زندانی یا بازداشتی در همان محلی دوران حبس یا بازداشت خود را می‌گذراند که حکم یا قرار بازداشت او در آنجا صادر شده است. بنابراین در صورتی که مثلا قرار بازداشت متهمی در تهران صادر شده باشد، اعزام او به بازداشتگاه یا زندانی خارج از تهران قانوناً مجاز نیست؛ مگر در مورد زندانیانی که مقام قضائی مربوطه بر اساس قانون محل دیگری را برای تحمل کیفر آن‌ها تعیین کند.
سایت:
https://tavaana.org/prisoners_rights67/
یوتیوب:
https://www.youtube.com/watch?v=8uUYvXelEe0
ساندکلاود:
https://soundcloud.com/tavaana/afyhx2ggcxtm

منبع: کتاب حقوق زندانی به زبان ساده، منتشر شده توسط کانون مدافعان حقوق بشر

#پادکست #حقوق_زندانی_به_زبان_ساده #یاری_حقوقی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech

شرایط نظارت بر وضعیت زندان

زندانیان باید ادب و نزاکت را در روابط بین خود و مسئولان زندان رعایت کنند و از فریادزدن و آواز‌خواندن با صدای بلند، جروبحث و گفت‌وگوهای تند و مشاجره‌ی فردی یا دسته‌جمعی خودداری کنند. همچنین نباید در فضای بسته و مسقف سیگار بکشند.
برای نظارت بر روابط زندانیان و حُسن اجرای برنامه‌ها و مقررات زندان، می‌بایست در همه اتاق‌ها، سالن‌ها، اندرزگاه‌ها و اماکن عمومی موسسه، دوربین مداربسته نصب شود که بتواند به صورت شبانه‌روزی صدا و تصویر زندانیان را ضبط ‌کند.
رئیس موسسه، فرمانده یگان حفاظت، و مسئول حفاظت و اطلاعات زندان به همه تصاویر دوربین‌های مداربسته دسترسی دارند و می‌توانند آن‌ها را بازبینی کنند. همزمان رئیس اندرزگاه و مسئولِ مراقب هم، در حیطه وظایف محوله‌اش امکان دسترسی به تصاویر بخش‌های مختلف اندرزگاه را دارد.
بنابراین طبق ماده ۶۷ آئین‌نامه اجرایی سازمان زندان‌ها و اقدامات تأمینی و تربیتی کشور، نظارت بر رفتار زندانیان می‌بایست با دوربین‌های مداربسته نصب‌شده‌ در همه جای موسسه، انجام شود.

https://tavaana.org/prisoners_rights24/
در یوتیوب:
https://youtu.be/vVtTak2jSJ8

در کست‌باکس:
https://castbox.fm/episode/id4733738-id595851927
در ساندکلاد:
https://soundcloud.com/tavaana/dp8fcdw8exp6

منبع: کتاب حقوق زندانی به زبان ساده، منتشر شده توسط کانون مدافعان حقوق بشر

#پادکست #حقوق_زندانی_به_زبان_ساده #یاری_حقوقی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

انتخاب وکیل برای زندانی که وکیل ندارد

اگر زندانی وکیل نداشته باشد، چطور می‌تواند وکیل انتخاب کند؟ زندانی در صورتی که کسی قبل از ورود به زندان یا بازداشتگاه موفق به انتخاب وکیل و امضای وکالتنامه نشده باشد، می‌تواند از وکیل مورد نظرش درخواست کند که با حضور در زندان و ملاقات با او، وکالتنامه را امضا کند.

در صورتی که زندانی یا بازداشتی بنا به نظر مقام قضائی ممنوع‌ملاقات باشد، مسئولین زندان وظیفه دارند که وکالتنامه را از وکیل گرفته و آن را به دست زندانی یا بازداشتی برسانند و امضایش را بگیرند. بنابراین حتی کسی که تا قبل از بازداشت یا زندانی‌شدن، وکیل نداشته باشد، در بازداشتگاه یا زندان هم حق دارد که وکالتنامه‌ای را با وکیل منتخب خود تنظیم و برای خودش وکیل انتخاب کند

سایت:
https://tavaana.org/prisoners_rights63/
یوتیوب:
https://www.youtube.com/watch?v=U0dJMygLl2c
ساندکلاود:
https://soundcloud.com/tavaana/o9ygsxfyfm88

منبع: کتاب حقوق زندانی به زبان ساده، منتشر شده توسط کانون مدافعان حقوق بشر

#پادکست #حقوق_زندانی_به_زبان_ساده #یاری_حقوقی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech