زادروز عبدالحسین زرینکوب، مردی از کوچهی رندان
بسیاری از اهل مطالعهی تاریخ و کتابهای تاریخی نام کتاب «دو قرن سکوت» را شنیدهاند. این کتاب سرگذشت ایران در دو سدهی اول پس از سیطرهی اعراب بر ایران است. نویسندهی این کتاب دکتر عبدالحسین زرینکوب #ادیب و #تاریخنگار و #منتقد_ادبی ایران معاصر است.عبدالحسین زرینکوب در ۲۷ اسفندماه ۱۳۰۱ در شهر بروجرد به دنیا آمد.
او در سال ۱۳۲۷ به عنوان دانشجوی رتبهی اول دانشگاه فارغالتحصیل شد و سال بعد وارد دورهی دکترای رشتهی #ادبیات دانشگاه تهران شد و در سال ۱۳۳۴ از رسالهی دکترای خود با عنوان «نقدالشعر، تاریخ و اصول آن» که زیر نظر بدیعالزمان فروزانفر تالیف شده بود با موفقیت دفاع کرد. پس از کسب مدرک دکترا، زرینکوب به دعوت #فروزانفر برای تدریس در دانشکدهی علوم معقول و منقول دعوت به کار شد که در سال ۱۳۳۵ با رتبهی دانشیاری کار خود را در دانشگاه تهران آغاز کرد.
علی دهباشی در مورد حضور زرینکوب در دانشگاه تهران و اساتید آن دورهی دانشگاه میگوید: «دکتر زرینکوب در دورهاى براى تحصیل در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران قدم نهاد که هنوز استادان بزرگ زبان و ادبیات فارسى همچون بدیعالزمان فروزانفر، ملکالشعراى بهار، عباس اقبال آشتیانى، و… در قید حیات بودند. در واقع ویژگى خاص این گروه آن بود که جملگى بلاواسطه دانشآموخته مدارس سنّتى و لاجرم بر مباحث و مبانى سنّتى ادب ایران که علاوه بر لغت و معانى و بیان و بدیع با علوم دیگر از قبیل حکمت، تصوّف، و قرآن و حدیث سخت آمیخته است، مسلّط بودند. با اینهمه آنچه بیش از همه با #ادبیات کهن ایرانى و بویژه نثر فارسى پیوند خورده، تاریخ است. همین رابطه تنگاتنگ است که موجب خلق شاهکارى عظیم چون شاهنامه گردیده که هم تاریخ است و هم ادب، یا #تاریخ بیهقى که آکنده از ظرائف و توصیفات متعالى #ادبى و همچنان از بهترین نمونه هاى نثر نویسى فارسى است. و در پرتو همین سنّت بود که استادان نامدارى چون قزوینى، تقىزاده، فروغى، نفیسى، عباس اقبال و… جملگى در هر دو زمینه ادب و تاریخ برجسته شدند و همچنان پیوستگى این دو معنا را در بستر هویت فرهنگى ایران زمین حفظ کردند.» #زرینکوب از سال ۱۳۴۷ تا ۱۳۴۹ در آمریکا به عنوان استاد مهمان به تدریس علوم انسانی در دانشگاههای کالیفرنیا و پرینستون پرداخت.
دکتر #عبدالحسین_زرینکوب در ۲۴ شهریور ۱۳۷۸ در تهران درگذشت.
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/SBNFZC
@Tavaana_TavaanaTech
بسیاری از اهل مطالعهی تاریخ و کتابهای تاریخی نام کتاب «دو قرن سکوت» را شنیدهاند. این کتاب سرگذشت ایران در دو سدهی اول پس از سیطرهی اعراب بر ایران است. نویسندهی این کتاب دکتر عبدالحسین زرینکوب #ادیب و #تاریخنگار و #منتقد_ادبی ایران معاصر است.عبدالحسین زرینکوب در ۲۷ اسفندماه ۱۳۰۱ در شهر بروجرد به دنیا آمد.
او در سال ۱۳۲۷ به عنوان دانشجوی رتبهی اول دانشگاه فارغالتحصیل شد و سال بعد وارد دورهی دکترای رشتهی #ادبیات دانشگاه تهران شد و در سال ۱۳۳۴ از رسالهی دکترای خود با عنوان «نقدالشعر، تاریخ و اصول آن» که زیر نظر بدیعالزمان فروزانفر تالیف شده بود با موفقیت دفاع کرد. پس از کسب مدرک دکترا، زرینکوب به دعوت #فروزانفر برای تدریس در دانشکدهی علوم معقول و منقول دعوت به کار شد که در سال ۱۳۳۵ با رتبهی دانشیاری کار خود را در دانشگاه تهران آغاز کرد.
علی دهباشی در مورد حضور زرینکوب در دانشگاه تهران و اساتید آن دورهی دانشگاه میگوید: «دکتر زرینکوب در دورهاى براى تحصیل در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران قدم نهاد که هنوز استادان بزرگ زبان و ادبیات فارسى همچون بدیعالزمان فروزانفر، ملکالشعراى بهار، عباس اقبال آشتیانى، و… در قید حیات بودند. در واقع ویژگى خاص این گروه آن بود که جملگى بلاواسطه دانشآموخته مدارس سنّتى و لاجرم بر مباحث و مبانى سنّتى ادب ایران که علاوه بر لغت و معانى و بیان و بدیع با علوم دیگر از قبیل حکمت، تصوّف، و قرآن و حدیث سخت آمیخته است، مسلّط بودند. با اینهمه آنچه بیش از همه با #ادبیات کهن ایرانى و بویژه نثر فارسى پیوند خورده، تاریخ است. همین رابطه تنگاتنگ است که موجب خلق شاهکارى عظیم چون شاهنامه گردیده که هم تاریخ است و هم ادب، یا #تاریخ بیهقى که آکنده از ظرائف و توصیفات متعالى #ادبى و همچنان از بهترین نمونه هاى نثر نویسى فارسى است. و در پرتو همین سنّت بود که استادان نامدارى چون قزوینى، تقىزاده، فروغى، نفیسى، عباس اقبال و… جملگى در هر دو زمینه ادب و تاریخ برجسته شدند و همچنان پیوستگى این دو معنا را در بستر هویت فرهنگى ایران زمین حفظ کردند.» #زرینکوب از سال ۱۳۴۷ تا ۱۳۴۹ در آمریکا به عنوان استاد مهمان به تدریس علوم انسانی در دانشگاههای کالیفرنیا و پرینستون پرداخت.
دکتر #عبدالحسین_زرینکوب در ۲۴ شهریور ۱۳۷۸ در تهران درگذشت.
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/SBNFZC
@Tavaana_TavaanaTech
توانا
عبدالحسین زرینکوب، مردی از کوچهی رندان
توانا- بسیاری از اهل مطالعهی تاریخ و کتابهای تاریخی نام کتاب «دو قرن سکوت» را شنیدهاند. این کتاب سرگذشت ایران در دو سدهی اول پس از سیطرهی اعراب بر ایران است. نویسندهی این کتاب دکتر عبدالحسین