شاید خیلی‌ها یادتان نیاید یا هنوز متولد نشده بودید، روز هشتم آذر ۱۳۷۶، جشن خیابانی مردم پس از بازی ایران استرالیا ... در سراسر کشور ایران، در خیابان‌ها چنین جوی حاکم بود. مردم روی اتوبوس‌ها و همه جا می‌رقصیدند. در حالی که پیش از آن رقصیدن در خیابان، آن هم به این وسعت، امکان نداشت. خیابان‌ها تسخیر شده بود با مردمی که می‌رقصیدند.

رضا صائمی در این باره نوشته:

.🔸️
«✍بیست و هفت سال گذشت....چه روز با شکوهی بود هشت آذر هفتاد و شش ( روز راهیابی ایران به جام جهانی بعد از بازی با استرالیا )...سرشار از شوق و مسرت...حالا اما یک حسرت تاریخی است بر حافظه زخمی ملت....حسرت حال خوش ملی که دیگر تکرار نشد....کاراناوال شادی و جشن‌های جمعی، آن روز متولد شد...هم جَو خیابانش خوب بود هم جواد خیابانی‌اش....همدلی بود و اتحاد...که با تماشایش چه حال خوشی دست می‌داد...نه شر که شوری عجیب در رگ‌های خیابان جاری بود.......حتی نیروی انتظامی‌اش به جای باتوم، بشکن می‌زد....بعد از آن دیگر شادی مردم را اینچنین از عمق جان ندیدیم...تجمیع خوشی به تجمع‌های خونین بدل شد و اشک آورها جای اشک شوق‌ها نشست...حماسه ملبورن حالا یک نوستالژی حسرت برانگیز است...حتی خدادادش هم دیگر نه عزیز که نفرت‌انگیز است....بعد از آن، شادی‌های ما همه در آفساید بود...ما خیلی وقت است که از ته دل شادی نکرده‌ایم...حتی فوتبال هم دیگر حال ما را خوش نکرد که شادی از ترنم آزادی می‌آید نه استودیوم آزادی....از سبزی وطن می‌آید نه زمین چمن....از سرخوشی حال می‌آید نه دلخوشی فوتبال....ما میراث‌های خاطرات خوش جمعی را یکی یکی از دست داه‌ایم.....شوری که در حماسه ملبورن بود در هراس و ملال ما گم شد.....ما حالا سالهاست که در حصار غم‌ها، تماشاگر نوستالژی‌هایی هستیم که به تراژدی‌ها می‌بازند!»


saemi_1355

ـ به نظر شما چه زمان دیگری، بار دیگر مردم در خیابان‌ها جشن خواهند گرفت؟ آن روز را تصور کنید!

#جشن_خیابانی #خبر_مرگش #ایران_استرالیا #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech