دفن آثار تاریخی پشت آب سدها
معاون میراث فرهنگی سازمان میراث فرهنگی،صنایع دستی و #گردشگری کشور در ارتباط با نجات بخشی #آثار_تاریخی که در آب پشت سدها مدفون شده است، در گفتوگویی با خبرگزاری ایلنا گفت: این کار هزینههای خاص خودش را دارد.
محمدحسن طالبیان در ارتباط با آثار تاریخی کشور همچون #شیرهای_سنگی که پس از احداث برخی سدها و #آبگیری آنها در زیر آب ماندهاند، اظهار کرد: برای نجات برخی از این آثار که زیر آب هستند، میتوان با استفاده از فنون باستان شناسیهای زیر آب، اقدام کرد اما این کار هزینههای خاص خودش را دارد.
وی در پاسخ به این سوال که چرا آثار تاریخی ارزشمند کشور باید در زیر آب پشت #سدها مدفون شوند، گفت: این مسئله برای ما نیز یک سوال است.
طالبیان در گفتوگو با ایلنا در ارتباط با تمهیداتی که سازمان #میراث_فرهنگی در زمینه انتقال بناهای تاریخی به بخش خصوصی واجد شرایط و دارای سابقه فرهنگی میتواند انجام دهد؛ گفت: این واگذاریها حوزه جدیدی در کشور ماست و سابقه آن به چند سال اخیر باز میگردد، بنابراین چارهای نیست جز آنکه مراحل قانونی این کار را انجام دهیم، هرچند که سوابق بسیار مهم است اما ما به اندازه انگشتان دست شاید بخش خصوصی دارای سابقه در این زمینه نداریم.
@Tavaana_TavaanaTech
معاون میراث فرهنگی سازمان میراث فرهنگی،صنایع دستی و #گردشگری کشور در ارتباط با نجات بخشی #آثار_تاریخی که در آب پشت سدها مدفون شده است، در گفتوگویی با خبرگزاری ایلنا گفت: این کار هزینههای خاص خودش را دارد.
محمدحسن طالبیان در ارتباط با آثار تاریخی کشور همچون #شیرهای_سنگی که پس از احداث برخی سدها و #آبگیری آنها در زیر آب ماندهاند، اظهار کرد: برای نجات برخی از این آثار که زیر آب هستند، میتوان با استفاده از فنون باستان شناسیهای زیر آب، اقدام کرد اما این کار هزینههای خاص خودش را دارد.
وی در پاسخ به این سوال که چرا آثار تاریخی ارزشمند کشور باید در زیر آب پشت #سدها مدفون شوند، گفت: این مسئله برای ما نیز یک سوال است.
طالبیان در گفتوگو با ایلنا در ارتباط با تمهیداتی که سازمان #میراث_فرهنگی در زمینه انتقال بناهای تاریخی به بخش خصوصی واجد شرایط و دارای سابقه فرهنگی میتواند انجام دهد؛ گفت: این واگذاریها حوزه جدیدی در کشور ماست و سابقه آن به چند سال اخیر باز میگردد، بنابراین چارهای نیست جز آنکه مراحل قانونی این کار را انجام دهیم، هرچند که سوابق بسیار مهم است اما ما به اندازه انگشتان دست شاید بخش خصوصی دارای سابقه در این زمینه نداریم.
@Tavaana_TavaanaTech
خاک، #ارزش غیرقابل معامله زندگی
به بهانه روز جهانی خاك در سال جهانی خاك
«خاک» ریشه گاه است. اگر که در زمین، حیات جریان دارد، به سبب آن است که این سیاره، متفاوت از سایر سیارات شناخته شده در کهکشان، برخوردار از پوشش مغذی است و نقش بسیار کلیدی در تداوم حیات دارد. چراکه اگر خاک نباشد، حیات امکان پذیر نیست.
اگر با کمبود آب، روبهرو شویم، میتوان دست کم از طریق دستگاههای آب شیرین کن، آب #آشامیدنی استحصال کرد اما جبران خاک، به آسانی صورت نمیگیرد و هیچ کشوری حاضر به فروش خاک خود نیست؛ بویژه در شرایط #اقلیمی ایران که برای ایجاد یک سانتیمتر خاک، بین ۲۰۰ تا ۸۰۰ سال زمان، نیاز است. باید که مردم را با اهمیت خاک آشنا کرد. به فرزندان مان، در مدارس بیاموزیم که قدر خاک را بدانند تا آن را در زندگی شان بهکار گیرند. رهبران همه کشورهای جهان را باید نسبت به ارزش این نعمت خدادادی آگاه کرد.
برپایه گزارش انجمن ملی علوم خاک ایران، نرخ فرسایش خاک در ایران، بیشترین عدد را در میان همه کشورهای جهان و ۳ برابر متوسط فرسایش در قاره آسیا دارد. همچنین سرعت خاکزایی درایران، حدود یک هشتم از بین رفتن آن است. اگر کار با همین سرعت پیش رود، نسلهای آینده دیگر خاکی برای #کشت و #زراعت و تولید ندارند و ادامه #حیات، با خطر جدی مواجه میشود. مردم ایران، سالانه ۲ میلیارد تن خاک از دست میدهند که طبق گزارش سازمان خاک شناسی امریکا که ارزش هر تن خاک، ۲۸ دلار است، این عدد معادل ۵۶ میلیارد دلار میشود. یعنی ایرانیان، هر سال، حدود ۲ برابر درآمدشان از فروش نفت و گاز را از دست میدهند. ما هنوز متوجه نیستیم که چه چیزی را از دست میدهیم و اینکه نمیدانیم ارزش «خاک» چقدر است که آن را براحتی از دست میدهیم، بسیار بد است.
مردمی که خاک را از بین میبرند، خود را نابود میسازند. وقتی به مانند #جنگل ها، #مراتع، تنوع زیستی و #آب، خاک متولی خاصی ندارد، طبیعی است که برای مهار بحران خاک در کشور، تمهیداتی در نظر گرفته نمیشود. با آنکه روند صنعتی شدن بسیاری از کشورها، بسیار شتابناک تر از کشور ماست و #ایران حتی در زمره ۲۰ اقتصاد برتر دنیا هم قرار ندارد، اما توجه به خاک، در اولویت است و شاهد نرخ بالای #فرسایش نیستیم، زیرا در چیدمان توسعه، ملاحظات زیست محیطی وجود ندارد.
راهکارها آن هستند که عملیات #آبخیزداری کنترل شود، میان دام و مرتع تعادل برقرار شود، هیچ گونه عملیاتی در دامنههایی با شیب بیش از ۲۰ درصد صورت نگیرد، حریم خاک حفظ شود و قطع #درخت در هر عرصه که #خاک حساس دارد انجام نشود. افزایش معنیدار جاری شدن #سیلها و افزایش معنیدار #تخریب مخازن #سدها، از جمله نتایج این اتفاق است. باید نسل آینده را بهگونهای پرورش داد که بداند، خاک از ارزشهای غیرقابل معامله زندگی اوست و باید مواجهه خردمندانهای با آن داشته باشد. بیسبب هم نیست که ۲۰۱۵، سال جهانی خاک نامگذاری و عبارت «خاک سالم برای زندگی سالم»، شعار آن درنظر گرفته شد.
محمد درویش- مدیر دفتر مشارکتهای مردمی سازمان حفاظت #محیطزیست
منبع: روزنامه ایران
@Tavaana_Tavaanatech
به بهانه روز جهانی خاك در سال جهانی خاك
«خاک» ریشه گاه است. اگر که در زمین، حیات جریان دارد، به سبب آن است که این سیاره، متفاوت از سایر سیارات شناخته شده در کهکشان، برخوردار از پوشش مغذی است و نقش بسیار کلیدی در تداوم حیات دارد. چراکه اگر خاک نباشد، حیات امکان پذیر نیست.
اگر با کمبود آب، روبهرو شویم، میتوان دست کم از طریق دستگاههای آب شیرین کن، آب #آشامیدنی استحصال کرد اما جبران خاک، به آسانی صورت نمیگیرد و هیچ کشوری حاضر به فروش خاک خود نیست؛ بویژه در شرایط #اقلیمی ایران که برای ایجاد یک سانتیمتر خاک، بین ۲۰۰ تا ۸۰۰ سال زمان، نیاز است. باید که مردم را با اهمیت خاک آشنا کرد. به فرزندان مان، در مدارس بیاموزیم که قدر خاک را بدانند تا آن را در زندگی شان بهکار گیرند. رهبران همه کشورهای جهان را باید نسبت به ارزش این نعمت خدادادی آگاه کرد.
برپایه گزارش انجمن ملی علوم خاک ایران، نرخ فرسایش خاک در ایران، بیشترین عدد را در میان همه کشورهای جهان و ۳ برابر متوسط فرسایش در قاره آسیا دارد. همچنین سرعت خاکزایی درایران، حدود یک هشتم از بین رفتن آن است. اگر کار با همین سرعت پیش رود، نسلهای آینده دیگر خاکی برای #کشت و #زراعت و تولید ندارند و ادامه #حیات، با خطر جدی مواجه میشود. مردم ایران، سالانه ۲ میلیارد تن خاک از دست میدهند که طبق گزارش سازمان خاک شناسی امریکا که ارزش هر تن خاک، ۲۸ دلار است، این عدد معادل ۵۶ میلیارد دلار میشود. یعنی ایرانیان، هر سال، حدود ۲ برابر درآمدشان از فروش نفت و گاز را از دست میدهند. ما هنوز متوجه نیستیم که چه چیزی را از دست میدهیم و اینکه نمیدانیم ارزش «خاک» چقدر است که آن را براحتی از دست میدهیم، بسیار بد است.
مردمی که خاک را از بین میبرند، خود را نابود میسازند. وقتی به مانند #جنگل ها، #مراتع، تنوع زیستی و #آب، خاک متولی خاصی ندارد، طبیعی است که برای مهار بحران خاک در کشور، تمهیداتی در نظر گرفته نمیشود. با آنکه روند صنعتی شدن بسیاری از کشورها، بسیار شتابناک تر از کشور ماست و #ایران حتی در زمره ۲۰ اقتصاد برتر دنیا هم قرار ندارد، اما توجه به خاک، در اولویت است و شاهد نرخ بالای #فرسایش نیستیم، زیرا در چیدمان توسعه، ملاحظات زیست محیطی وجود ندارد.
راهکارها آن هستند که عملیات #آبخیزداری کنترل شود، میان دام و مرتع تعادل برقرار شود، هیچ گونه عملیاتی در دامنههایی با شیب بیش از ۲۰ درصد صورت نگیرد، حریم خاک حفظ شود و قطع #درخت در هر عرصه که #خاک حساس دارد انجام نشود. افزایش معنیدار جاری شدن #سیلها و افزایش معنیدار #تخریب مخازن #سدها، از جمله نتایج این اتفاق است. باید نسل آینده را بهگونهای پرورش داد که بداند، خاک از ارزشهای غیرقابل معامله زندگی اوست و باید مواجهه خردمندانهای با آن داشته باشد. بیسبب هم نیست که ۲۰۱۵، سال جهانی خاک نامگذاری و عبارت «خاک سالم برای زندگی سالم»، شعار آن درنظر گرفته شد.
محمد درویش- مدیر دفتر مشارکتهای مردمی سازمان حفاظت #محیطزیست
منبع: روزنامه ایران
@Tavaana_Tavaanatech