تولد گوگوش، #شاهماهی موسیقی ایران
«فائقه آتشین» با نام هنری گوگوش در ۱۵ اردیبهشت ۱۳۲۹ در خیابان سرچشمه تهران به دنیا آمد.
انقلاب که پیروز شد، صدای #زن قدغن شد. دیگر زنان حق نداشتند در محافل عمومی و حتا خصوصی آوازخوانی کنند. بیشتر هنرمندان ایرانی به همین دلیل و همچنین فشارهای روزافزون انقلابیان از ایران مهاجرت کردند. گوگوش در هنگام انقلاب در آمریکا به سر میبرد اما به ایران بازگشت و با سکوت، زندگی در انزوا را آغاز کرد. مدت کوتاهی بازداشت و زندانی شد اما همچنان در ایران ماند و دیگر آواز نخواند. در همهی این سالهای انزوا اما ترانههای گوگوش همچنان شنیده شد و او همچنان خوانندهای محبوب ماند. نوجوانانی که هیچ گاه او را بر روی صحنه ندیده بودند و بسیاریشان سنی به اندازهی سالهای انزوای گوگوش داشتند از طرفداران صدای او بودند. شاید بتوان گفت گوگوش از معدود هنرمندان ایرانی است که توانست مخاطبهای بسیاری از چند نسل جوان ایرانی داشته باشد.
خانوادهی او اصالتا از آذربایجانیهایی بودند که از شوروی سابق به ایران مهاجرت کرده بودند. پدر گوگوش، صابر آتشین یک شومن بود و گوگوش از کودکی به همراه پدر خوانندگی و بازی در فیلم را شروع کرد. صابر آتشین فعالیتهای هنری خود را در سال ۱۳۲۶ با عملیات آکروباسی در پیشپردههای تئاتر تهران آغاز کرد. او پایش به سینما هم رسید که آغاز آن با بازی در فیلم «افسانه شمال» در سال ۱۳۳۸ بود. صابر آتشین پس از انقلاب اسلامی به ترکیه مهاجرت کرد و در سال ۱۳۶۶ در شهر استانبول درگذشت.
گوگوش هشت ساله بود که کار خوانندگی را در برنامهی صبح جمعه رادیو ایران شروع کرد و در سن نوجوانی شروع به اجرای برنامه در کابارههای بزرگ تهران کرد. اولین کاری که گوگوش به طور مستقل اجرا کرد ترانهی «قصه وفا»، ساختهی پرویز مقصدی بود. گوگوش در سال ۱۹۷۱ با آهنگهایی مانند "Retour de la ville" و "J'entends crier je t'aime" جایزهی نخست فستیوال کان فرانسه را از آن خود کرد. گوگوش در سال ۱۹۷۳ در سن رمو ایتالیا با اجرای ۱۲ ترانه به زبانهای ایتالیایی و اسپانیایی موفقیت بینظیری به دست آورد. او در همان سال بود که با آهنگ "Desde hace tiempo" در موسیقی آمریکای لاتین نیز به جایگاه مناسبی دست پیدا کند. تا پیش از پیروزی انقلاب اسلامی گوگوش ۱۸ آلبوم موسیقی ارائه داد. آهنگسازان ِ بنامی همچون واروژان، حسن شماعیزاده و فرید زلاند ساخته شد و معروفترین ترانهسرایان تاریخ موسیقی ایران از جمله ایرج جنتی عطایی، شهیار قنبری برای آهنگهایش ترانه سرودند. گوگوش در موسیقی ایران لقب «شاهماهی» گرفت.
در دههی شصت و هفتاد میلادی گوگوش با هر اجرای #موسیقی که خود در عالم موزیک پدیدهای محسوب میشد، مد لباس و مو و رقصی جدید عرضه میکرد. جذابیت گوگوش تنها در حصار مرزهای ایران محصور نماند. او توانست به عنوان هنرمندی موفق خود را در میان مردمان افغانستان، تاجیکستان، ترکیه، آذربایجان و ازبکستان نیز تثبیت کند.
برخی بر این نظر هستند که میتوان گوگوش را در تاریخ معاصر جزء #زنان_تاثیرگذار دانست. در زمانهای که بسیاری زنان را پردهنشین و در خانه میپسندیدند گوگوش به روی صحنه آمد و از نوع آرایش مو تا زیورآلات و آرایش صورت و نوع پوشش او مورد پسند #زنان جوان ایرانی قرار گرفت.
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/gvED8m
Googoosh / گوگوش#
@Tavaana_TavaanaTech
«فائقه آتشین» با نام هنری گوگوش در ۱۵ اردیبهشت ۱۳۲۹ در خیابان سرچشمه تهران به دنیا آمد.
انقلاب که پیروز شد، صدای #زن قدغن شد. دیگر زنان حق نداشتند در محافل عمومی و حتا خصوصی آوازخوانی کنند. بیشتر هنرمندان ایرانی به همین دلیل و همچنین فشارهای روزافزون انقلابیان از ایران مهاجرت کردند. گوگوش در هنگام انقلاب در آمریکا به سر میبرد اما به ایران بازگشت و با سکوت، زندگی در انزوا را آغاز کرد. مدت کوتاهی بازداشت و زندانی شد اما همچنان در ایران ماند و دیگر آواز نخواند. در همهی این سالهای انزوا اما ترانههای گوگوش همچنان شنیده شد و او همچنان خوانندهای محبوب ماند. نوجوانانی که هیچ گاه او را بر روی صحنه ندیده بودند و بسیاریشان سنی به اندازهی سالهای انزوای گوگوش داشتند از طرفداران صدای او بودند. شاید بتوان گفت گوگوش از معدود هنرمندان ایرانی است که توانست مخاطبهای بسیاری از چند نسل جوان ایرانی داشته باشد.
خانوادهی او اصالتا از آذربایجانیهایی بودند که از شوروی سابق به ایران مهاجرت کرده بودند. پدر گوگوش، صابر آتشین یک شومن بود و گوگوش از کودکی به همراه پدر خوانندگی و بازی در فیلم را شروع کرد. صابر آتشین فعالیتهای هنری خود را در سال ۱۳۲۶ با عملیات آکروباسی در پیشپردههای تئاتر تهران آغاز کرد. او پایش به سینما هم رسید که آغاز آن با بازی در فیلم «افسانه شمال» در سال ۱۳۳۸ بود. صابر آتشین پس از انقلاب اسلامی به ترکیه مهاجرت کرد و در سال ۱۳۶۶ در شهر استانبول درگذشت.
گوگوش هشت ساله بود که کار خوانندگی را در برنامهی صبح جمعه رادیو ایران شروع کرد و در سن نوجوانی شروع به اجرای برنامه در کابارههای بزرگ تهران کرد. اولین کاری که گوگوش به طور مستقل اجرا کرد ترانهی «قصه وفا»، ساختهی پرویز مقصدی بود. گوگوش در سال ۱۹۷۱ با آهنگهایی مانند "Retour de la ville" و "J'entends crier je t'aime" جایزهی نخست فستیوال کان فرانسه را از آن خود کرد. گوگوش در سال ۱۹۷۳ در سن رمو ایتالیا با اجرای ۱۲ ترانه به زبانهای ایتالیایی و اسپانیایی موفقیت بینظیری به دست آورد. او در همان سال بود که با آهنگ "Desde hace tiempo" در موسیقی آمریکای لاتین نیز به جایگاه مناسبی دست پیدا کند. تا پیش از پیروزی انقلاب اسلامی گوگوش ۱۸ آلبوم موسیقی ارائه داد. آهنگسازان ِ بنامی همچون واروژان، حسن شماعیزاده و فرید زلاند ساخته شد و معروفترین ترانهسرایان تاریخ موسیقی ایران از جمله ایرج جنتی عطایی، شهیار قنبری برای آهنگهایش ترانه سرودند. گوگوش در موسیقی ایران لقب «شاهماهی» گرفت.
در دههی شصت و هفتاد میلادی گوگوش با هر اجرای #موسیقی که خود در عالم موزیک پدیدهای محسوب میشد، مد لباس و مو و رقصی جدید عرضه میکرد. جذابیت گوگوش تنها در حصار مرزهای ایران محصور نماند. او توانست به عنوان هنرمندی موفق خود را در میان مردمان افغانستان، تاجیکستان، ترکیه، آذربایجان و ازبکستان نیز تثبیت کند.
برخی بر این نظر هستند که میتوان گوگوش را در تاریخ معاصر جزء #زنان_تاثیرگذار دانست. در زمانهای که بسیاری زنان را پردهنشین و در خانه میپسندیدند گوگوش به روی صحنه آمد و از نوع آرایش مو تا زیورآلات و آرایش صورت و نوع پوشش او مورد پسند #زنان جوان ایرانی قرار گرفت.
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/gvED8m
Googoosh / گوگوش#
@Tavaana_TavaanaTech
توانا
گوگوش؛ شاهماهی موسیقی ایران
برخی بر این نظرند که میتوان گوگوش را در تاریخ معاصر جزو زنان تاثیرگذار دانست. در زمانهای که بسیاری زنان را پردهنشین و در خانه میپسندیدند، گوگوش روی صحنه آمد و از نوع آرایش مو تا زیورآلات و آرایش