زادروز محمدامین ریاحی، ادیب و #فردوسیشناس فاضل
محمدامین ریاحی، #ادیب و #مورخ و #شاهنامهپژوه ایرانی در ۱۱ خردادماه ۱۳۰۲ در شهر خوی دیده به جهان گشود. خاندان او یکی از قدیمیهای شهر خوی بودند. محمدامین دورهی ابتدایی و دبیرستان را در شهر خوی گذراند اما پس از آغاز جنگ جهانی دوم و اشغال آذربایجان، در سال ۱۳۲۱ برای ادامهی تحصیل به تهران رفت و دورهی دانشسرای مقدماتی را در تهران گذراند. پس از این به تحصیل در دانشسرای عالی و دانشکدهی ادبیات دانشگاه تهران پرداخت. او در دوران تحصیل شاگرد بزرگانی چون بدیعالزمان فروزانفر، ملکالشعرای بهار، احمد بهمنیار، عبدالعظیم قریب و ابراهیم پورداود بوده است. ریاحی در سال ۱۳۲۷لیسانس زبان و ادبیات فارسی را به پایان برد. ریاحی با راهنمایی بدیعالزمان فروزانفز دکترای زبان و ادبیات فارسی را اخذ کرد و رسالهی دکترای او تحقیق و تصحیح «مرصادالعباد نجمالدین رازی» بود.
یکی از تحقیقاتی که امین ریاحی را بیشتر از سایر تحقیقاتش به دوستداران ادبیات فارسی شناسانده است تحقیقش دربارهی مزار شمس تبریزی در خوی بوده است که با اسناد و مدارک دقیق در کتاب تاریخ خوی آورده است که زادگاه شمس در خوی بوده است. با خواندن مقدمهی این کتاب که «تاریخ خوی» نام دارد میتوان به برشی از زندگی محمدامین ریاحی و همچنین علاقهی او به ادبیات و فرهنگ ایران پی بُرد.
از مشهورترین تحقیقات محمدامین ریاحی میتوان به «سرچشمههای فردوسیشناسی» اشاره کرد که با عنوان فرعی مجموعهی نوشتههای کهن دربارهی فردوسی و شاهنامه و نقد آنها منتشر شد. این کتاب مجموعهای است که در آن گفتهها و نوشتههای دربارهی فردوسی را از نوشتههای مورخان و تذکرهنویسان و مقدمههای کهن دستنویسهای شاهنامه،ا گردآورده است. این کتاب توسط پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی در سال ۱۳۸۸ منتشر شده است. «گلگشت در شعر و اندیشهی حافظ»، «تاریخ خوی»، «زبان و ادب فارسی در قلمرو عثمانی» از جمله نوشتههای محمدامین ریاحی هستند. از محمدامین ریاحی پژوهشهای ارزشمندی به چاپ رسیده است. #محمدامین_ریاحی در ۲۵ ازدیبهشت ۱۳۸۸ در سن ۸۶ سالگی در تهران درگذشت.
بیشتر بخوانید:
http://bit.ly/1KPz9fH
@Tavaana_TavaanaTech
محمدامین ریاحی، #ادیب و #مورخ و #شاهنامهپژوه ایرانی در ۱۱ خردادماه ۱۳۰۲ در شهر خوی دیده به جهان گشود. خاندان او یکی از قدیمیهای شهر خوی بودند. محمدامین دورهی ابتدایی و دبیرستان را در شهر خوی گذراند اما پس از آغاز جنگ جهانی دوم و اشغال آذربایجان، در سال ۱۳۲۱ برای ادامهی تحصیل به تهران رفت و دورهی دانشسرای مقدماتی را در تهران گذراند. پس از این به تحصیل در دانشسرای عالی و دانشکدهی ادبیات دانشگاه تهران پرداخت. او در دوران تحصیل شاگرد بزرگانی چون بدیعالزمان فروزانفر، ملکالشعرای بهار، احمد بهمنیار، عبدالعظیم قریب و ابراهیم پورداود بوده است. ریاحی در سال ۱۳۲۷لیسانس زبان و ادبیات فارسی را به پایان برد. ریاحی با راهنمایی بدیعالزمان فروزانفز دکترای زبان و ادبیات فارسی را اخذ کرد و رسالهی دکترای او تحقیق و تصحیح «مرصادالعباد نجمالدین رازی» بود.
یکی از تحقیقاتی که امین ریاحی را بیشتر از سایر تحقیقاتش به دوستداران ادبیات فارسی شناسانده است تحقیقش دربارهی مزار شمس تبریزی در خوی بوده است که با اسناد و مدارک دقیق در کتاب تاریخ خوی آورده است که زادگاه شمس در خوی بوده است. با خواندن مقدمهی این کتاب که «تاریخ خوی» نام دارد میتوان به برشی از زندگی محمدامین ریاحی و همچنین علاقهی او به ادبیات و فرهنگ ایران پی بُرد.
از مشهورترین تحقیقات محمدامین ریاحی میتوان به «سرچشمههای فردوسیشناسی» اشاره کرد که با عنوان فرعی مجموعهی نوشتههای کهن دربارهی فردوسی و شاهنامه و نقد آنها منتشر شد. این کتاب مجموعهای است که در آن گفتهها و نوشتههای دربارهی فردوسی را از نوشتههای مورخان و تذکرهنویسان و مقدمههای کهن دستنویسهای شاهنامه،ا گردآورده است. این کتاب توسط پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی در سال ۱۳۸۸ منتشر شده است. «گلگشت در شعر و اندیشهی حافظ»، «تاریخ خوی»، «زبان و ادب فارسی در قلمرو عثمانی» از جمله نوشتههای محمدامین ریاحی هستند. از محمدامین ریاحی پژوهشهای ارزشمندی به چاپ رسیده است. #محمدامین_ریاحی در ۲۵ ازدیبهشت ۱۳۸۸ در سن ۸۶ سالگی در تهران درگذشت.
بیشتر بخوانید:
http://bit.ly/1KPz9fH
@Tavaana_TavaanaTech