همزمان با روز جهانی حقوق بشر، کارزار "سه‌شنبه‌های نه به اعدام" در چهل و ششمین هفته ادامه دارد
۱۰ دسامبر ۱۹۴۸، بعد از سال‌ها نقض حقوق بشر در جهان به دست حکومت‌های خودکامه و دیکتاتور، سازمان ملل این روز را روز جهانی حقوق بشر نام‌گذاری کرد و چارچوبی در جهت جلوگیری از نقض حقوق بشر طرح و به ثبت رساند؛ تا شاید بتوان جلوی نقض حقوق انسان‌ها را گرفت.
اکنون، بعد از ۷۶ سال از این واقعه، همچنان شاهد نقض حقوق بشر در جهان، به‌ویژه در ایران، به‌طور آشکار هستیم. علاوه بر تمام سرکوب اعتراضات شهروندان و کشتار مردم به جان‌آمده و ده‌ها و صدها انسان که دچار ناپدیدسازی قهری شدند، بیش از ۱۰۰ هزار تن در دوران چهل‌وپنج‌ساله‌ی این حکومت اعدام شده‌اند. تنها در یک مورد، در ۲۰ روز گذشته تاکنون ۷۵ تن اعدام شده‌اند و در کمتر از ۹ ماه سال ۱۴۰۳، ۷۷۰ تن حلق‌آویز شده‌اند. به جرأت می‌توان گفت حکومت ولایت فقیه، رکورددار نقض فاحش حقوق بشر در جهان است.
همزمانی روز جهانی حقوق بشر با آنچه که امروز در فضای رسانه‌ای از زندان‌های مخوف سوریه، از جمله زندان "صیدنایا" در حومه دمشق، جهانیان را در بهت فرو برده، شاید تقارنی تصادفی باشد، ولی برای همه‌ی وجدان‌های بیدار و نهادهای حقوق بشری هشداری است برای پیگیری‌های جدی‌تر و پاسخگو کردن عاملان این‌گونه جنایات. جنایاتی که بر روی زمین با حلق‌آویز کردن و در زیرزمین با دفن و زنده‌بگور کردن و یا در میان "دستگاه‌های پرس" و ده‌ها شیوه شکنجه و اعدام دیگر، به بهانه "اعدام‌های قانونی" ادامه یافته و هیچ‌گونه پاسخگویی از سوی عاملان آن وجود ندارد.
کارزار "سه‌شنبه‌های نه به اعدام"، که اکنون وارد چهلوششمین هفته خود شده است، ضمن تبریک به مردم آزاده سوریه و زندانیان مقاومی که بعد از سال‌ها شکنجه اکنون آزاد شده‌اند، با امید به رهایی زندانیان و مردم ایران از احکام اعدام، در روز جهانی حقوق بشر، این وقایع (آنچه در سوریه دیده شده) را نقطه عطفی برای توجه بیشتر کنشگران حقوق بشر و آزادی‌خواهان می‌داند. این کارزار، مخالف احکام اعدام است و تلاش می‌کند این مبارزه به حرکتی سراسری، جمعی‌تر و متحدتر تبدیل شود تا حاکمان را از این سلاح جنایتکارانه خلع سلاح کند.
سه‌شنبه، ۲۰ آذر ۱۴۰۳، در چهلوششمین هفته این کارزار، زندانیان در ۲۵ زندان زیر در اعتصاب غذا به سر می‌برند:
زندان اوین (بند زنان، بند ۴ و ۸)، زندان قزلحصار (واحد ۳ و ۴)، زندان مرکزی کرج، زندان تهران بزرگ، زندان اراک، زندان خرم‌آباد، زندان اسدآباد اصفهان، زندان دستگرد اصفهان، زندان شیبان اهواز، زندان نظام شیراز، زندان بم، زندان کهنوج، زندان مشهد، زندان قائم‌شهر، زندان رشت (بند مردان و زنان)، زندان اردبیل، زندان تبریز، زندان ارومیه، زندان سلماس، زندان خوی، زندان نقده، زندان سقز، زندان بانه، زندان مریوان و زندان کامیاران.
سه‌شنبه، ۲۰ آذر ۱۴۰۳
#کارزار_سه‌شنبه‌های_نه_به_اعدام
#نه_به_اعدام #سوریه #بشار_الاسد #نه_به_جمهوری_اسلامی #شکنجه #صيدنايا #حقوق_بشر #روز_جهانی_حقوق_بشر #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
۱۰ دسامبر ۱۹۴۸، بعد از سال‌ها نقض حقوق بشر در جهان به دست حکومت‌های خودکامه و دیکتاتور، سازمان ملل این روز را روز جهانی حقوق بشر نام‌گذاری کرد و چارچوبی در جهت جلوگیری از نقض حقوق بشر طرح و به ثبت رساند؛ تا شاید بتوان جلوی نقض حقوق انسان‌ها را گرفت.
اکنون، بعد از ۷۶ سال از این واقعه، همچنان شاهد نقض حقوق بشر در جهان، به‌ویژه در ایران، به‌طور آشکار هستیم. علاوه بر تمام سرکوب اعتراضات شهروندان و کشتار مردم به جان‌آمده و ده‌ها و صدها انسان که دچار ناپدیدسازی قهری شدند، بیش از ۱۰۰ هزار تن در دوران چهل‌وپنج‌ساله‌ی این حکومت اعدام شده‌اند. تنها در یک مورد، در ۲۰ روز گذشته تاکنون ۷۵ تن اعدام شده‌اند و در کمتر از ۹ ماه سال ۱۴۰۳، ۷۷۰ تن حلق‌آویز شده‌اند. به جرأت می‌توان گفت حکومت ولایت فقیه، رکورددار نقض فاحش حقوق بشر در جهان است.
همزمانی روز جهانی حقوق بشر با آنچه که امروز در فضای رسانه‌ای از زندان‌های مخوف سوریه، از جمله زندان "صیدنایا" در حومه دمشق، جهانیان را در بهت فرو برده، شاید تقارنی تصادفی باشد، ولی برای همه‌ی وجدان‌های بیدار و نهادهای حقوق بشری هشداری است برای پیگیری‌های جدی‌تر و پاسخگو کردن عاملان این‌گونه جنایات. جنایاتی که بر روی زمین با حلق‌آویز کردن و در زیرزمین با دفن و زنده‌بگور کردن و یا در میان "دستگاه‌های پرس" و ده‌ها شیوه شکنجه و اعدام دیگر، به بهانه "اعدام‌های قانونی" ادامه یافته و هیچ‌گونه پاسخگویی از سوی عاملان آن وجود ندارد.
کارزار "سه‌شنبه‌های نه به اعدام"، که اکنون وارد چهلوششمین هفته خود شده است، ضمن تبریک به مردم آزاده سوریه و زندانیان مقاومی که بعد از سال‌ها شکنجه اکنون آزاد شده‌اند، با امید به رهایی زندانیان و مردم ایران از احکام اعدام، در روز جهانی حقوق بشر، این وقایع (آنچه در سوریه دیده شده) را نقطه عطفی برای توجه بیشتر کنشگران حقوق بشر و آزادی‌خواهان می‌داند. این کارزار، مخالف احکام اعدام است و تلاش می‌کند این مبارزه به حرکتی سراسری، جمعی‌تر و متحدتر تبدیل شود تا حاکمان را از این سلاح جنایتکارانه خلع سلاح کند.
سه‌شنبه، ۲۰ آذر ۱۴۰۳، در چهلوششمین هفته این کارزار، زندانیان در ۲۵ زندان زیر در اعتصاب غذا به سر می‌برند:
زندان اوین (بند زنان، بند ۴ و ۸)، زندان قزلحصار (واحد ۳ و ۴)، زندان مرکزی کرج، زندان تهران بزرگ، زندان اراک، زندان خرم‌آباد، زندان اسدآباد اصفهان، زندان دستگرد اصفهان، زندان شیبان اهواز، زندان نظام شیراز، زندان بم، زندان کهنوج، زندان مشهد، زندان قائم‌شهر، زندان رشت (بند مردان و زنان)، زندان اردبیل، زندان تبریز، زندان ارومیه، زندان سلماس، زندان خوی، زندان نقده، زندان سقز، زندان بانه، زندان مریوان و زندان کامیاران.
سه‌شنبه، ۲۰ آذر ۱۴۰۳
#کارزار_سه‌شنبه‌های_نه_به_اعدام
#نه_به_اعدام #سوریه #بشار_الاسد #نه_به_جمهوری_اسلامی #شکنجه #صيدنايا #حقوق_بشر #روز_جهانی_حقوق_بشر #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
آتنا دائمی، فعال حقوق بشر و زندانی سیاسی سابق، یادداشتی به مناسبت روز جهانی حقوق بشر و به شرح زیر در شبکه اجتماعی ایکس منتشر کرد:
«روز جهانی حقوق بشر، فرصتی است تا صدای کسانی که در سایه سکوت و بی‌تفاوتی جهانی به بند استبداد، جنگ و سرکوب گرفتار شده‌اند، به گوش همگان برسد.
زخم‌های عمیقی که در زندان‌های سوریه ایجاد شده است، پرده از جنایاتی برمی‌دارد که نمی‌توان آن‌ها را به یک کشور یا حکومت خاص محدود کرد. سکوت، بی‌عملی، مدارا، مماشات و حتی همکاری با دیکتاتورها - چه در سوریه، چه در ایران و چه در دیگر نقاط جهان - بخشی از چرخه بی‌عدالتی است که انسانیت را هدف گرفته است.
شکنجه‌های وحشیانه، اعدام‌های بی‌رحمانه، تجاوزهای سیستماتیک و حبس‌های طولانی‌مدت در تاریک‌ترین زوایای این زندان‌ها همچنان ادامه دارد.
از زندان‌های مخوف تا میدان‌های جنگ، این زنجیره بی‌عدالتی وجدان جمعی بشریت را به چالش می‌کشد.
آیا در قرن بیست‌ویکم، بشریت نمی‌تواند در برابر این تاریکی متحد شود و پاسخی درخور ارائه دهد؟
روز جهانی حقوق بشر باید فرصتی باشد برای بازخواست از قدرت‌ها و نهادهایی که با سکوت یا منفعت‌طلبی، اجازه تداوم این جنایات را داده‌اند.
آزادی، حق مسلم تمام انسان‌هاست؛ فارغ از جنسیت، باور، عقیده، نژاد یا رنگ پوست.
صلح و عدالت شایسته تمام جوامع است. اگر جهان امروز اقدامی قاطع انجام ندهد، این چرخه جنایت علیه بشریت ادامه خواهد یافت.»
#روز_جهانی_حقوق_بشر #حقوق_بشر #آتنا_دائمی #سوریه #ایران #صيدنايا #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
«روز جهانی حقوق بشر، فرصتی است تا صدای کسانی که در سایه سکوت و بی‌تفاوتی جهانی به بند استبداد، جنگ و سرکوب گرفتار شده‌اند، به گوش همگان برسد.
زخم‌های عمیقی که در زندان‌های سوریه ایجاد شده است، پرده از جنایاتی برمی‌دارد که نمی‌توان آن‌ها را به یک کشور یا حکومت خاص محدود کرد. سکوت، بی‌عملی، مدارا، مماشات و حتی همکاری با دیکتاتورها - چه در سوریه، چه در ایران و چه در دیگر نقاط جهان - بخشی از چرخه بی‌عدالتی است که انسانیت را هدف گرفته است.
شکنجه‌های وحشیانه، اعدام‌های بی‌رحمانه، تجاوزهای سیستماتیک و حبس‌های طولانی‌مدت در تاریک‌ترین زوایای این زندان‌ها همچنان ادامه دارد.
از زندان‌های مخوف تا میدان‌های جنگ، این زنجیره بی‌عدالتی وجدان جمعی بشریت را به چالش می‌کشد.
آیا در قرن بیست‌ویکم، بشریت نمی‌تواند در برابر این تاریکی متحد شود و پاسخی درخور ارائه دهد؟
روز جهانی حقوق بشر باید فرصتی باشد برای بازخواست از قدرت‌ها و نهادهایی که با سکوت یا منفعت‌طلبی، اجازه تداوم این جنایات را داده‌اند.
آزادی، حق مسلم تمام انسان‌هاست؛ فارغ از جنسیت، باور، عقیده، نژاد یا رنگ پوست.
صلح و عدالت شایسته تمام جوامع است. اگر جهان امروز اقدامی قاطع انجام ندهد، این چرخه جنایت علیه بشریت ادامه خواهد یافت.»
#روز_جهانی_حقوق_بشر #حقوق_بشر #آتنا_دائمی #سوریه #ایران #صيدنايا #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
پرونده‌سازی دوباره برای #احمدرضا_حائری در پی اعلام مواضع پیرامون سقوط اسد؛ واکنش آقای حائری:
«اقلیتی که بر اجرای قانون قرون وسطائی موسوم به عفاف و حجاب اصرار دارند، توی دل مردم را خالی کرده و مجرمند، نه ما که بازپس‌گیری حق تعیین سرنوشت را برای مردم حتمی می‌دانیم»
بنا بر اطلاعات رسیده؛ احمدرضا حائری فعال حقوق‌بشر زندانی در #زندان_قزلحصار، روز سه‌شنبه ۲۰ آذر ۱۴۰۳ در شرایطی که این زندانی سیاسی به همراه دیگر همبندی‌های خود در این زندان برای چهلوششمین هفته پیاپی در کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در اعتصاب غذا به‌سر می‌برده، با احضار به محل نگهبانی ورودی واحد چهار این زندان(جائی که در اصطلاح زندانیان «زیر هشت» خوانده می‌شود)؛ توسط مأموران حفاظت اطلاعات زندان درخصوص بیانیه اخیر ایشان درباره تحولات سوریه و سقوط دیکتاتوری بشار است مورد بازخواست قرار گرفته و از ایشان خواسته شده به صورت مکتوب به سؤالاتی دراین‌باره پاسخ دهند.
آقای حائری بنا بر رویه سابقه‌شان از هرگونه پاسخگوئی مکتوبی امتناع کرده‌اند. در گفتگو با برخی از افراد مطلع مکالمات بین آقای حائری و ماموران حفاظت اطلاعات زندان قزلحصار بدین شرح بوده است:
حفاظت اطلاعات: آقای حائری شما درباره تحولات سوریه اظهارنظری کردید در رسانه‌ها؟
احمدرضا حائری: اظهار نظری کردم!؟
حفاظت اطلاعات: کردید!؟
احمدرضا حائری: من که زندانیم از بیرون خبر ندارم!
حفاظت اطلاعات: ما به همکاران گفتیم طبق تجربه قبلی آقای حائری معتقد است حق شهروندی ایشان است که به هیچ پرسشی پاسخ ندهند. و سکوت کنند! اما می‌دانید که ما هم ناچاریم به انجام وظیفه!
احمدرضا حائری: دقیقا؛ من بر اساس حقوقم، هیچ اظهارات مکتوبی را به شما یا هر نهاد امنیتی ارائه نخواهم کرد. هرچند می‌دانم این سکوت نیز مانع از تداوم روند پرونده‌سازی علیه‌ام نخواهد شد. اما یک پرسش از شما و از همه مدیران و تصمیم‌سازان نهادهای امنیتی و قضایی دارم:« من به عنوان یک شهروند این کشور که بیش از ده سال علم سیاست و تاریخ را آموزش دیده و در این خصوص مطالعه و پژوهش انجام داده‌ام؛ بیش از دو دهه در حوزه سیاست، حقوق‌بشر و دفاع از حقوق شهروندان فعالیت داشته‌ام؛ آیا حق اظهارنظر درباره تحولات سوریه و سقوط دیکتاتوری اسد را ندارم!؟ هرچند نظر من خوشایند صاحبان قدرت نباشد!؟
پاسخ دادند:« چرا حق دارید.» و البته روی‌شان نشد که بگویند:«اما استفاده از این حق مساوی با پرونده‌سازی خواهد بود!! چون ما مأموریم و معذور!»
روز گذشته برخی دوستان و همفکران آقای حائری در گفتگوهای تلفنی با ایشان با اشاره به سخنان رهبر جمهوری اسلامی که اخیرا گفته است:«در داخل اگر کسی در تحلیل و بیانش(درخصوص تحولات سوریه و سقوط دیکتاتوری اسد) جوری حرف بزند که دل مردم را خالی کند! این جرم است و باید دنبال شود!» نسبت به تبعات پرونده‌سازی اخیر برای ایشان به خاطر اعلام مواضع درباره تحولات سوریه و اعلام «حتمی بودن سرنگونی استبداد اقلیت!» ابراز نگرانی کردند، که آقای حائری در پاسخ مواضع خود در قبال تحولات سوریه و سقوط دیکتاتوری اسد را برای اکثریت ملت ایران نویدبخش دانسته و امید به بازپس‌گیری «حق تعیین سرنوشت توسط مردم ایران» را مصداق «امیدبخشی و نوید دادن روزهای روشن به مردم ایران» دانستند.
یکی از فعالان مدنی که در این رابطه و تبعات پرونده‌سازی جدید با آقای حائری تلفنی گفتگو کرده‌اند، با اشاره به روحیه مقاوم ایشان در زندان، از قول این فعال حقوق‌بشر دربند گفتند:«اقلیتی که بر اجرای قانون قرون وسطائی موسوم به عفاف و حجاب اصرار دارند، توی دل مردم را خالی کرده و مجرمند» یا «آن اقلیتی که به رکوردشکنی در زمینه قطع دست و انگشت و اعدام فتخار می‌کنند، اینها عامدانه مردم را ناامید و توی دل‌شان را خالی می‌کنند.» نه صاحبان قلمی که دلسوزانه می‌گویند:« با حذف مردم از صحنه سیاست و حاکم شدن اقلیت سرکوبگر با ابزار زندان، اعدام و تبعید، و دلبستن به سخنان سفیهانه عده‌ای چاپلوس که با دست درازشان بیت‌المال را به یغما می‌برند، جمهوری اسلامی نیاز به دشمنی ندارد که «توی دل مردم را خالی کند!»، همین‌ها زمینه‌های فروپاشی آن را فراهم آورده‌اند.»
منبع صفحه اینستاگرام آقای حائری
#احمدرضا_حائری
#بشار_اسد #محور_مقاومت #دیکتاتور #آزادی_بیان #زندانی_سیاسی #صيدنايا #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
«اقلیتی که بر اجرای قانون قرون وسطائی موسوم به عفاف و حجاب اصرار دارند، توی دل مردم را خالی کرده و مجرمند، نه ما که بازپس‌گیری حق تعیین سرنوشت را برای مردم حتمی می‌دانیم»
بنا بر اطلاعات رسیده؛ احمدرضا حائری فعال حقوق‌بشر زندانی در #زندان_قزلحصار، روز سه‌شنبه ۲۰ آذر ۱۴۰۳ در شرایطی که این زندانی سیاسی به همراه دیگر همبندی‌های خود در این زندان برای چهلوششمین هفته پیاپی در کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در اعتصاب غذا به‌سر می‌برده، با احضار به محل نگهبانی ورودی واحد چهار این زندان(جائی که در اصطلاح زندانیان «زیر هشت» خوانده می‌شود)؛ توسط مأموران حفاظت اطلاعات زندان درخصوص بیانیه اخیر ایشان درباره تحولات سوریه و سقوط دیکتاتوری بشار است مورد بازخواست قرار گرفته و از ایشان خواسته شده به صورت مکتوب به سؤالاتی دراین‌باره پاسخ دهند.
آقای حائری بنا بر رویه سابقه‌شان از هرگونه پاسخگوئی مکتوبی امتناع کرده‌اند. در گفتگو با برخی از افراد مطلع مکالمات بین آقای حائری و ماموران حفاظت اطلاعات زندان قزلحصار بدین شرح بوده است:
حفاظت اطلاعات: آقای حائری شما درباره تحولات سوریه اظهارنظری کردید در رسانه‌ها؟
احمدرضا حائری: اظهار نظری کردم!؟
حفاظت اطلاعات: کردید!؟
احمدرضا حائری: من که زندانیم از بیرون خبر ندارم!
حفاظت اطلاعات: ما به همکاران گفتیم طبق تجربه قبلی آقای حائری معتقد است حق شهروندی ایشان است که به هیچ پرسشی پاسخ ندهند. و سکوت کنند! اما می‌دانید که ما هم ناچاریم به انجام وظیفه!
احمدرضا حائری: دقیقا؛ من بر اساس حقوقم، هیچ اظهارات مکتوبی را به شما یا هر نهاد امنیتی ارائه نخواهم کرد. هرچند می‌دانم این سکوت نیز مانع از تداوم روند پرونده‌سازی علیه‌ام نخواهد شد. اما یک پرسش از شما و از همه مدیران و تصمیم‌سازان نهادهای امنیتی و قضایی دارم:« من به عنوان یک شهروند این کشور که بیش از ده سال علم سیاست و تاریخ را آموزش دیده و در این خصوص مطالعه و پژوهش انجام داده‌ام؛ بیش از دو دهه در حوزه سیاست، حقوق‌بشر و دفاع از حقوق شهروندان فعالیت داشته‌ام؛ آیا حق اظهارنظر درباره تحولات سوریه و سقوط دیکتاتوری اسد را ندارم!؟ هرچند نظر من خوشایند صاحبان قدرت نباشد!؟
پاسخ دادند:« چرا حق دارید.» و البته روی‌شان نشد که بگویند:«اما استفاده از این حق مساوی با پرونده‌سازی خواهد بود!! چون ما مأموریم و معذور!»
روز گذشته برخی دوستان و همفکران آقای حائری در گفتگوهای تلفنی با ایشان با اشاره به سخنان رهبر جمهوری اسلامی که اخیرا گفته است:«در داخل اگر کسی در تحلیل و بیانش(درخصوص تحولات سوریه و سقوط دیکتاتوری اسد) جوری حرف بزند که دل مردم را خالی کند! این جرم است و باید دنبال شود!» نسبت به تبعات پرونده‌سازی اخیر برای ایشان به خاطر اعلام مواضع درباره تحولات سوریه و اعلام «حتمی بودن سرنگونی استبداد اقلیت!» ابراز نگرانی کردند، که آقای حائری در پاسخ مواضع خود در قبال تحولات سوریه و سقوط دیکتاتوری اسد را برای اکثریت ملت ایران نویدبخش دانسته و امید به بازپس‌گیری «حق تعیین سرنوشت توسط مردم ایران» را مصداق «امیدبخشی و نوید دادن روزهای روشن به مردم ایران» دانستند.
یکی از فعالان مدنی که در این رابطه و تبعات پرونده‌سازی جدید با آقای حائری تلفنی گفتگو کرده‌اند، با اشاره به روحیه مقاوم ایشان در زندان، از قول این فعال حقوق‌بشر دربند گفتند:«اقلیتی که بر اجرای قانون قرون وسطائی موسوم به عفاف و حجاب اصرار دارند، توی دل مردم را خالی کرده و مجرمند» یا «آن اقلیتی که به رکوردشکنی در زمینه قطع دست و انگشت و اعدام فتخار می‌کنند، اینها عامدانه مردم را ناامید و توی دل‌شان را خالی می‌کنند.» نه صاحبان قلمی که دلسوزانه می‌گویند:« با حذف مردم از صحنه سیاست و حاکم شدن اقلیت سرکوبگر با ابزار زندان، اعدام و تبعید، و دلبستن به سخنان سفیهانه عده‌ای چاپلوس که با دست درازشان بیت‌المال را به یغما می‌برند، جمهوری اسلامی نیاز به دشمنی ندارد که «توی دل مردم را خالی کند!»، همین‌ها زمینه‌های فروپاشی آن را فراهم آورده‌اند.»
منبع صفحه اینستاگرام آقای حائری
#احمدرضا_حائری
#بشار_اسد #محور_مقاومت #دیکتاتور #آزادی_بیان #زندانی_سیاسی #صيدنايا #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech