پیام زندانی سیاسی مسیب رئیسی یگانه زندان یزد


باز مثل هر سال عیدمون عزاست
باز سفره‌هامون خالی بدون غذاست

این ظلم در حق این همه زندانی کار قوه قضاست
به قدری غرق در فساد است
نمازشان به وقت قضاست

کشورهای دیگر به دنبال حیات تو فضاست
مردم ما در پی گرفتن نذری غذاست

باز امسال عید نداریم

ـ مسیب رئیسی یگانه در تاریخ اسفند ماه ۱۴۰۱، توسط نیروهای امنیتی در منزل شخصی خود واقع در تهران بازداشت و به زندان اوین منتقل شد. اما در کارتکس زندان تاریخ ۲۸ فروردین ۱۴۰۲ را نوشته‌اند.

اواسط مهرماه سال گذشته، این زندانی به صورت تنبیهی به سلول انفرادی منتقل شد و تا اوایل آبان ماه را در آنجا بسر برد.

او در آذرماه سال گذشته، توسط شعبه بیست و ششم دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری مجموعا به بیست و سه سال و هشت ماه حبس محکوم شد که مدت ۷ سال از این میزان حبس تایید شده است. او همچنین به ده سال تبعید به استان یزد محکوم شده است. او در آذر ماه ۱۴۰۳ بدون اطلاع قبلی و بدون فرصت ملاقات و اطلاع به خانواده و حتی جمع‌آوری وسایل شخصی، به شهرستان یزد انتقال داده شد.

مسیب رئیسی یگانه، متولد ۱۳۶۲ پیش از این نیز از بابت فعالیت های خود سابقه بازداشت و تحمل حبس را داشته است.

#نوروز #نوروز۱۴۰۴ #بیانیه #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

انیسا فنائیان، شهروند بهائی ساکن سمنان، پیش از شروع محکومیت زندان، در نامه‌ای خطاب به دو فرزندش، شکیب و ستاره، نوشت:

«ممکن است بپرسید چرا ما و بسیاری دیگر این‌طور مجازات شده‌ایم؟ این به خاطر آن است که ما بهایی هستیم و معتقدیم که خداوند همه انسان‌ها را، صرف‌نظر از نژاد یا جنسیت یا پیشینه‌شان، برابر آفریده است. به همین دلیل، دولت ایران می‌خواهد حق موجودیت ما را انکار کند.»

او در این نامه، که پیش از آغاز حکم هفت‌ساله‌اش نوشته است، به شرح دلایل بازداشت خود پرداخته و از فعالیت‌هایی که منجر به دستگیری‌اش شد، سخن گفته است:

«برای چند ماه، من و یک دوستم از کودکان افغان پناهنده در روستایی نه‌چندان دور از خانه‌مان دیدار می‌کردیم. آن‌ها در شرایط بسیار بدی زندگی و کار می‌کنند، تقریباً برده‌داری مدرن. ما آن‌ها را از خانه‌هایشان با ماشینمان برمی‌داشتیم و به مدرسه می‌بردیم. ما همچنین برایشان کتاب می‌آوردیم و به آن‌ها در مطالعه‌شان کمک می‌کردیم. بعد، ناگهان مأموران اطلاعاتی دولت به خانه‌های ما آمدند و من و دوستم را دستگیر کردند.»

او در ادامه، اتهاماتی که به او نسبت داده شده را شرح می‌دهد:

«به خاطر اینکه من از این کودکان نیازمند مراقبت می‌کردم و آشکارا به خاطر اینکه بهایی هستم، من توسط دادگاه انقلاب سمنان به تشکیل گروه‌هایی برای اقدام علیه امنیت ملی، فعالیت‌های آموزشی و تبلیغ علیه شریعت اسلام و تبلیغات علیه نظام محکوم شدم.»

او با اشاره به بازجویی‌هایش می‌نویسد:

«بازجوها همچنین می‌پرسیدند: چرا دوستان مسلمان دارید؟ چرا آن‌ها به خانه شما می‌آیند؟ چرا شما به خانه آن‌ها می‌روید؟ من گفتم: من در یک کشور مسلمان زندگی می‌کنم، پس دوستان مسلمان دارم. چه اشکالی دارد؟»

فنائیان در این نامه بر پایبندی خود به باورهایش تأکید کرده و می‌نویسد:

«زندانبانان فکر می‌کنند که زندان باعث می‌شود من دینم را تغییر دهم. البته که نه. این ایمان مرا قوی‌تر می‌کند. من چیز بسیار ارزشمندی در قلبم دارم، پس چرا باید آن را از دست بدهم؟»

او در پایان، با اشاره به آینده فرزندانش، چنین می‌نویسد:

«ایران کشور بسیار زیبایی است. ایرانیان توانایی‌های زیادی دارند، طبیعت شگفت‌انگیز است و ما تاریخ بزرگی را به اشتراک می‌گذاریم. مطمئنم اگر بتوانیم به یکدیگر احترام بگذاریم، آینده روشنی خواهیم داشت.»

برای خواندن متن کامل، اسلایدها را بخوانید یا به لینک زیر بروید:
https://tinyurl.com/38hn2rd6

انیسا فنائیان، روز ۲۱ اسفند ماه ۱۴۰۳ برای اجرای حکم بازداشت شد.
انیسا فنائیان، خواهرزاده عطاالله رضوانی است که در سال ۱۳۹۲ در بندرعباس به قتل رسید و پرونده او با وجود شواهد ارائه‌شده توسط مرجع انتظامی و نظریه پزشکی قانونی پرونده با صدور قرار منع تعقیب مختومه شد.

این احکام و اتهامات در حالی صادر شده‌اند که جامعه بهائیان ایران همواره با محدودیت‌ها و فشارهای متعددی مواجه بوده و فعالیت‌های آن‌ها به‌طور سیستماتیک تحت نظارت و سرکوب قرار گرفته است.

#انیسا_فنائیان #بیانیه #زندانی_عقیدتی #بهائی #داستان_ما_یکیست #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

پیام نوروزی عباس واحدیان شاهرودی به مردم ایران

هم‌میهنان گرامی،

نوروز، این کهن‌ترین جشن ایرانی، از راه رسیده است؛ یادآور تولد دوباره طبیعت، امید، و نو شدن. در این بهار تازه، از پس روزهای سخت و شب‌های تاریک، آرزو می‌کنم که ایران عزیزمان نیز شکوفا شود، از بند استبداد رها گردد و آزادی، چون هوایی پاک، در سراسر این سرزمین جاری شود.

آرزو می‌کنم که تندرستی، شادی و آرامش، میهمان خانه‌هایتان باشد و دیگر کسی در سرزمینمان به خاطر فقر، تبعیض و ستم، رنج نکشد. امید دارم که کشورمان به دست میهن‌پرستان واقعی، آنان که دل در گرو ایران دارند، سپرده شود، نه آنان که آن را غارت و ویران کردند.

باشد که جوانان این مرز و بوم، که سرمایه‌های بی‌بدیل این سرزمین‌اند، زمام امور را به دست گیرند و با دانش، عشق و همبستگی، ایران را به سوی آبادانی و پیشرفت سوق دهند. آرزو می‌کنم که اقتصاد کشورمان شکوفا شود، هیچ پدری شرمنده فرزندش نباشد، و هیچ مادری دل‌نگران سفره خالی نماند.

نوروزتان پیروز، دلتان سرشار از امید، و فردای ایران، آزاد و سربلند باد.

عباس واحدیان شاهرودی
۲۹ اسفند ۱۴۰۳
زندان وکیل‌آباد مشهد
.

#عباس_واحدیان_شاهرودی #بیانیه #زندان_وکیل_آباد_مشهد #پیام_نوروزی #نوروز۱۴۰۴ #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech