This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
نوای مهربانی؛ کنسرتی برای قلبهای پرشور کودکانی متفاوت
در شبی که موسیقی مرزها را درهم شکست و مهربانی بر صحنهای از عشق و تفاهم طنینانداز شد، سهراب پاکزاد کنسرتی بینظیر را برای کودکانی با ذهنهای متفاوت و خانوادههایشان اجرا کرد. این رویداد که شامگاه اول اسفند در برج میلاد برگزار شد، به یکی از زیباترین و پرشورترین لحظات موسیقی ایران بدل گشت.
۱۶۰۰ دل مشتاق، نه برای دیدن یک خواننده، که برای لمس لحظاتی از شادی و رهایی گرد هم آمدند. کودکانی که شاید در بسیاری از مناسبتها نادیده گرفته شدهاند، اینبار در مرکز توجه بودند، با لبخندهایی که جهان را زیباتر میکرد. صحنه، نه فقط جایگاه یک اجرا، که محل جشنی بود برای تفاوتهایی که باید دیده شوند، پذیرفته شوند و در آغوش گرفته شوند.
بهنام محمدی، تهیهکننده این رویداد، آن را پرافتخارترین اجرای دوران حرفهای خود خواند. اما افتخار واقعی، نه در صحنه و نورها، که در چشمان درخشان کودکانی بود که موسیقی را با تمام وجود حس میکردند، دستهایشان را به نشانهی شادی تکان میدادند و در جهانی فارغ از قضاوت، به جشن آمده بودند.
در میان این همه شور و شوق، داریوش فرضیایی (عمو پورنگ) نیز با حضورش بر لبهای کودکان لبخند نشاند. این شب، یادآور آرزویی شد که کانون توانگران امروز و فرهنگسرای ابنسینا با برگزاری این برنامه دنبال میکردند: جهانی که در آن همه افراد، با هر ذهن و هر قلبی، جایی برای شادی و دیدهشدن داشته باشند.
این کنسرت، فراتر از یک اجرای موسیقی بود؛ فریادی برای پذیرش، آغوشی برای تفاوتها، و امیدی برای روزهایی که هیچکس پشت درهای تفریح و شادی باقی نماند. شاید بتوان گفت این اجرا، تنها موسیقی نبود، سمفونی انسانیت بود.
ویدیوی این کنسرت در شبکههای اجتماعی با استقبال زیادی مواجه شده است.
مرتبط:
آداب معاشرت با معلولان، اثر براندی ال. دارنزبرگ
https://tavaana.org/disability-etiquette/
#سهراب_پاکزاد #سندروم_داون #معلولیت #اوتیسم #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
در شبی که موسیقی مرزها را درهم شکست و مهربانی بر صحنهای از عشق و تفاهم طنینانداز شد، سهراب پاکزاد کنسرتی بینظیر را برای کودکانی با ذهنهای متفاوت و خانوادههایشان اجرا کرد. این رویداد که شامگاه اول اسفند در برج میلاد برگزار شد، به یکی از زیباترین و پرشورترین لحظات موسیقی ایران بدل گشت.
۱۶۰۰ دل مشتاق، نه برای دیدن یک خواننده، که برای لمس لحظاتی از شادی و رهایی گرد هم آمدند. کودکانی که شاید در بسیاری از مناسبتها نادیده گرفته شدهاند، اینبار در مرکز توجه بودند، با لبخندهایی که جهان را زیباتر میکرد. صحنه، نه فقط جایگاه یک اجرا، که محل جشنی بود برای تفاوتهایی که باید دیده شوند، پذیرفته شوند و در آغوش گرفته شوند.
بهنام محمدی، تهیهکننده این رویداد، آن را پرافتخارترین اجرای دوران حرفهای خود خواند. اما افتخار واقعی، نه در صحنه و نورها، که در چشمان درخشان کودکانی بود که موسیقی را با تمام وجود حس میکردند، دستهایشان را به نشانهی شادی تکان میدادند و در جهانی فارغ از قضاوت، به جشن آمده بودند.
در میان این همه شور و شوق، داریوش فرضیایی (عمو پورنگ) نیز با حضورش بر لبهای کودکان لبخند نشاند. این شب، یادآور آرزویی شد که کانون توانگران امروز و فرهنگسرای ابنسینا با برگزاری این برنامه دنبال میکردند: جهانی که در آن همه افراد، با هر ذهن و هر قلبی، جایی برای شادی و دیدهشدن داشته باشند.
این کنسرت، فراتر از یک اجرای موسیقی بود؛ فریادی برای پذیرش، آغوشی برای تفاوتها، و امیدی برای روزهایی که هیچکس پشت درهای تفریح و شادی باقی نماند. شاید بتوان گفت این اجرا، تنها موسیقی نبود، سمفونی انسانیت بود.
ویدیوی این کنسرت در شبکههای اجتماعی با استقبال زیادی مواجه شده است.
مرتبط:
آداب معاشرت با معلولان، اثر براندی ال. دارنزبرگ
https://tavaana.org/disability-etiquette/
#سهراب_پاکزاد #سندروم_داون #معلولیت #اوتیسم #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech