مادران میدان مایو در آرژانتین: نمونهای الهامبخش از دادخواهی
در دوران حکومت نظامی دیکتاتوری خورخه ویدلا در آرژانتین (۱۹۷۶–۱۹۸۳)، بیش از ۳۰ هزار نفر به بهانه مقابله با مخالفان حکومت ربوده و ناپدید شدند. این قربانیان که اغلب دانشجویان، روزنامهنگاران، کارگران و فعالان سیاسی بودند، به مکانهای نامعلومی منتقل و پس از شکنجه، کشته شدند.
در این شرایط خفقانآور، مادران میدان مایو در ۳۰ آوریل ۱۹۷۷، با شجاعت تمام در میدان مرکزی شهر بوئنوسآیرس جمع شدند. این زنان، که فرزندان خود را در جریان «جنگ کثیف» از دست داده بودند، با به تن کردن روسریهای سفید که نماد پاکی و معصومیت قربانیان بود، سکوت جامعه بینالمللی و مردم آرژانتین را شکستند. روسریهای سفید، نمادی از کهنههای قنداق نوزادان بود که مادران آن را به نشانه فرزندان ربودهشده بر سر داشتند.
آنها هر هفته در همین میدان تجمع کرده و با حمل عکسهای فرزندانشان، از حکومت خواستار پاسخگویی در مورد سرنوشت عزیزانشان شدند. این تجمعات با وجود تهدیدها و سرکوب شدید پلیس ادامه یافت و به مرور، نه تنها در آرژانتین، بلکه در سطح بینالمللی به نمادی از مبارزه مسالمتآمیز برای عدالت تبدیل شد.
مبارزات مادران میدان مایو تأثیر عمیقی بر جامعه گذاشت. آنها به دادخواهی محدود نشدند، بلکه خواهان افشای سازوکارهای سرکوب و نقض حقوق بشر توسط حکومت شدند. فشارهای بینالمللی ناشی از فعالیت این مادران، باعث شد پس از سقوط حکومت نظامی، بسیاری از مقامات دیکتاتوری محاکمه و مجازات شوند.
این مادران همچنان به فعالیت خود ادامه میدهند و در سالهای اخیر، علاوه بر دادخواهی برای فرزندان خود، به دفاع از حقوق بشر در آرژانتین و سایر نقاط جهان پرداختهاند.
اهمیت این تجربه برای مادران دادخواه ایران
تجربه مادران میدان مایو، الگویی الهامبخش برای مبارزات مشابه در جهان، از جمله ایران، است. اتحاد، پایداری، و تأکید بر عدالتخواهی، ابزارهایی قدرتمند برای مقابله با سرکوب است. مادران دادخواه در ایران، با الهام از این جنبش، میتوانند صدای مظلومان را جهانی کنند و با ادامه مبارزات خود، امید به تحقق عدالت را زنده نگه دارند.
این مطالعه موردی را در سایت آموزشکده توانا بخوانید:
https://tavaana.org/mothers_of_the_plaza/
#مادران_دادخواه #مطالعه_موردی #مادران_میدان_مایو #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
در دوران حکومت نظامی دیکتاتوری خورخه ویدلا در آرژانتین (۱۹۷۶–۱۹۸۳)، بیش از ۳۰ هزار نفر به بهانه مقابله با مخالفان حکومت ربوده و ناپدید شدند. این قربانیان که اغلب دانشجویان، روزنامهنگاران، کارگران و فعالان سیاسی بودند، به مکانهای نامعلومی منتقل و پس از شکنجه، کشته شدند.
در این شرایط خفقانآور، مادران میدان مایو در ۳۰ آوریل ۱۹۷۷، با شجاعت تمام در میدان مرکزی شهر بوئنوسآیرس جمع شدند. این زنان، که فرزندان خود را در جریان «جنگ کثیف» از دست داده بودند، با به تن کردن روسریهای سفید که نماد پاکی و معصومیت قربانیان بود، سکوت جامعه بینالمللی و مردم آرژانتین را شکستند. روسریهای سفید، نمادی از کهنههای قنداق نوزادان بود که مادران آن را به نشانه فرزندان ربودهشده بر سر داشتند.
آنها هر هفته در همین میدان تجمع کرده و با حمل عکسهای فرزندانشان، از حکومت خواستار پاسخگویی در مورد سرنوشت عزیزانشان شدند. این تجمعات با وجود تهدیدها و سرکوب شدید پلیس ادامه یافت و به مرور، نه تنها در آرژانتین، بلکه در سطح بینالمللی به نمادی از مبارزه مسالمتآمیز برای عدالت تبدیل شد.
مبارزات مادران میدان مایو تأثیر عمیقی بر جامعه گذاشت. آنها به دادخواهی محدود نشدند، بلکه خواهان افشای سازوکارهای سرکوب و نقض حقوق بشر توسط حکومت شدند. فشارهای بینالمللی ناشی از فعالیت این مادران، باعث شد پس از سقوط حکومت نظامی، بسیاری از مقامات دیکتاتوری محاکمه و مجازات شوند.
این مادران همچنان به فعالیت خود ادامه میدهند و در سالهای اخیر، علاوه بر دادخواهی برای فرزندان خود، به دفاع از حقوق بشر در آرژانتین و سایر نقاط جهان پرداختهاند.
اهمیت این تجربه برای مادران دادخواه ایران
تجربه مادران میدان مایو، الگویی الهامبخش برای مبارزات مشابه در جهان، از جمله ایران، است. اتحاد، پایداری، و تأکید بر عدالتخواهی، ابزارهایی قدرتمند برای مقابله با سرکوب است. مادران دادخواه در ایران، با الهام از این جنبش، میتوانند صدای مظلومان را جهانی کنند و با ادامه مبارزات خود، امید به تحقق عدالت را زنده نگه دارند.
این مطالعه موردی را در سایت آموزشکده توانا بخوانید:
https://tavaana.org/mothers_of_the_plaza/
#مادران_دادخواه #مطالعه_موردی #مادران_میدان_مایو #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech