زادروز بانو دلکش، صدای ماندگار موسیقی ایران

با ممنوع شدن خوانندگی زنان پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران، دلکش خوانندگی را به‌طور کامل کنار گذاشت. او در سال‌های پایانی زندگی خود، به همراه تنها فرزندش «سهیل فزون‌مایه» در تهران زندگی می‌کرد.

دلکش در زمستان ۱۳۷۹ برای اولین بار پس از ۲۰ سال سکوت برای چند کنسرت به آمریکا رفت و بعد از مدتی دوباره به ایران بازگشت. در گفتگویی دلکش می‌گوید: «یک روز سوار تاکسی شدم. راننده تاکسی که ۲۴–۲۵ ساله بود نوار چندتا از ترانه‌های منو گذاشته بود. خون تو سرم جمع شده بود. می‌خواستم بزنم زیر گریه. راننده تاکسی که فکر کرده بود تحت تأثیر ترانه قرارگرفته‌ام گفت: مادر می‌بینی چی می‌خونه! گفتم: می‌دونی کیه؟ گفت: اسمش دلکشه مادر. هرجا هست خدا عمرش بده، ما که با صداش حال می‌کنیم. تاش پیدا نشده!. نتونستم زبانم را نگه دارم. گفتم: این صدای منه! من دلکشم! تا آخر مسیر دیگه هیچ‌کس را سوار نکرد. هر ده متر به ده متر برمی‌گشت و به من خیره می‌شد. بالاخره تاب نیآورد و ضبط صوت ماشین را بست. قبل از اینکه بخواهد و بگوید، خودم برایش همان ترانه ای را که نیمه کار قطع کرده بود، آرام آرام خواندم. وقتی به مقصد رسیدم هر چه اصرار کردم پول نگرفت. شما نمی‌دونین در این روز و روزگار که ما در ایران داریم این نوع گذشت‌های پولی یعنی چه!»
.
صدای زیبای دلکش با بخشی از خاطرات این مرز و بوم درهم تنیده شده است. او که نام اصلی‌اش عصمت باقرپور پنبه‌فروش است، زاده سوم اسفنده‌ماه ۱۳۰۳ در بابل است. او را با لقب‌هایی مانند «زن حنجره‌طلایی»، «بانوی آواز ایران» و «آتش کاروان هنر» نام می‌برند.
.
در اواخر عمر، دلکش مدتی در بیمارستان بستری بود و سرانجام در غروب روز چهارشنبه ۱۱ شهریورماه ۱۳۸۳ در بیمارستان ایران‌مهر تهران درگذشت. جسد خانم دلکش بدون اطلاع بازماندگان و علاقه‌مندان و بدون مراسم ختم و تشییع جنازه در گورستان عمومی و در یک قبر دو طبقه به خاک سپرده شد. فروغ بهمن‌پور روزنامه‌نگار مستقل در زمینه‌ی موسیقی و نویسنده‌ کتاب سه جلدی چهره‌های ماندگار در گفت‌وگو با رادیو فردا می‌گوید که بانو دلکش در نهایت غربت در وطن خود به خاک سپرده شد.

درباره دلکش بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/GiCsgb
.
#دلکش #خواننده #موسیقی #موسیقی_ایرانی #صدای_زن #آواز_زنان

@Tavaana_TavaanaTech

فال حافظ نسخه معتدل!

طرحی از مانا نیستانی

#دولت_اعتدال #مانا_نیستانی #جمهوری_اسلامی

@Tavaana_TavaanaTech

✅ نامه کانون مدافعان حقوق بشر به کمیساریای عالی حقوق بشر: اعتراض به تبعیض و کشتار مردم

✋ در پی شلیک نیروهای امنیتی و کشتار جمعی از #سوختبران و شهروندان سراوان، «کانون مدافعان حقوق بشر» طی نامه‌ای به کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل، خواهان رسیدگی فوری «نسبت به سیاست‌های خشونت‌آمیز و کشتار مردم توسط نیروهای امنیتی حکومت جمهوری اسلامی» شد.

✋ در نامه کانون مدافعان حقوق بشر با اشاره به فقر و بی‌کاری در سیستان و بلوچستان و نیز #اعدام ۲۱ بلوچ زندانی در یک ماه اخیر، شلیک مستقیم به مردم سراوان یادآور سرکوب آبان ۹۸ ذکر شده.

✋ کانون مدافعان حقوق بشر به ریاست «شیرین عبادی» حقوقدان و برنده جایزه صلح نوبل، این نامه را در دو نسخه انگلیسی و فارسی برای کمیساریای عالی حقوق بشر و رونوشت به «جاوید رحمان» گزارشگر ویژه حقوق بشر ایران ارسال کرده است.

@DhrcIran

✳️ متن کامل نامه را در صفحه پیوست بخوانید
https://tinyurl.com/3mnhudur

دیدگاه از ایران

جان و معیشت مردم؛ گروگان اصلاح‌طلبان و سپاه
 
تقلیل‌دادن آنچه در سراوان و تمام سیستان و بلوچستان اتفاق می‌افتد به جنایت سپاه، راه را برای بخش دیگری از عوامل این جنایت باز می‌کند تا طبق معمول، با گرفتن ژست دلسوزی برای مردم، بر این سفره خونینی که خود نیز یک سویش نشسته‌اند، کاسبی سیاسی کنند.
رقابت انتخاباتی بین تیم امنیتی اصلاح‌طلبان و سپاه که گروگان‌گرفتن معیشت مردم یکی از روش‌های معمول آن‌هاست، در ماجرای سراوان، پشت پرده‌های تلخی دارد.
به طور کلی، جمهوری اسلامی به اقشار فرودست جامعه همواره به عنوان گروگان‌هایی که می‌تواند با گروگرفتن معیشتشان، از آن‌ها حمایت خریداری کند می‌نگرد.
مانورهای خدمت به مناطق محروم توسط نهادهایی مانند ستاد اجرایی، آستان قدس، کمیته امداد و سپاه، بیش‌تر با هدف جلب حمایت سیاسی انجام می‌شود و تیم امنیتی اصلاح‌طلبان نیز همواره کوشیده تا با سوارشدن بر فعالیت‌های گروه‌های مشابه این نهادها، از این بدنه به سود خود یارگیری کند. گریبان‌دریدن‌های سیاسیون اصلاح‌طلب برای ظلم روا رفته بر جمعیت امام علی نیز در راستای همین سوءاستفاده اصلاح‌طلبان از نهادی خصوصی بود که انحصار دستگاه‌های حاکمیتی در موضوع رسیدگی به محرومان را شکسته بود و اصلاح‌طلبان هم بدشان نمی‌آمد تا از این نمد، کلاهی برای کاسبی رأی خود بدوزند.

ادامه‌ی مطلب را اینجا بخوانید.

@Tavaana_TavaanaTech

ویدیویی از تیراندازی نیروهای نظامی به سمت مردم معترض در شهر سرجنگل/ چهارشنبه ۶ اسفند ماه

در ادامه اعتراضات مردم سیستان و بلوچستان، منابع محلی ویدیویی از تیراندازی نیروهای نظامی مستقر در پاسگاه بخش کورین به سوی معترضین در شهر سرجنگل را منتشر کردند. در پی این رفتارها، روز گذشته مردم معترض به پایگاه مذکور وارد شدند و خودرویی متعلق به این پایگاه را به آتش کشیدند.

روز دوشنبه ۴ اسفند، نیروهای مرزبانی در مناطق مرزی شهرستان سراوان مسیر تردد گروهی از سوختبران را مسدود کرده و آنها به نشانه اعتراض در مقابل پایگاه سپاه تجمع کردند. گفته می شود در پی این تجمع و تیراندازی نیروهای نظامی، دستکم ۱۰ سوختبر کشته و ۵ تن دیگر زخمی شدند.

بعلاوه سرعت اینترنت در این منطقه بسیار کند و یا با قطعی کامل مواجه شده است.

کاربران شبکه های اجتماعی با استفاده از هشتگ‌های #سراوان_تنها_نیست، #سوخت‌بر_نکشید، #DontKillBalochi و #سراوان، به کشتار سوخت‌بران و تبعیض حکومتی نسبت به شهروندان این مناطق اعتراض کردند.

منبع: هرانا

#سراوان_خونین #سراوان #سوختبران_بلوچ #سوختبر_نکشید #سیستان_بلوچستان

@Tavaana_TavaanaTech

یادی از علی اکبر دهخدا
«یاد آر ز شمع مرده یاد آر!»


علی‌اکبر دهخدا در ۷ اسفندماه ۱۳۳۴ در سن ۷۷ سالگی در خانه‌ی مسکونی خود در خیابان ایران‌شهر تهران دار فانی را وداع گفت. پیکر او در ابن بابویه و در مقبره‌ی خانوادگی به خاک سپرده شد. پس از درگذشت دهخدا، خانه‌اش تبدیل به دبستانی به نام خودش شد که پس از انقلاب اسلامی نام او را از این دبستان حذف کردند.

علامه علی‌اکبر دهخدا را شاید کمتر ایرانی‌ای باشد که نشناسد و یا لااقل نامش را نشنیده باشد. نام «لغت» گره خورده است با اثر سترگ «لغت‌نامه‌ی دهخدا».

«چرند و پرند» در قالب داستان کوتاه، اعلامیه و گزارش خبری و مانند این منتشر می‌شد.امضای دهخدا در این نوشته‌ها «دخو» بود که مخفف دهخدا محسوب می‌شد. «قطعه‌های چرند و پرند دهخدا نه تنها نوع (genre) جدیدی به ادبیات فارسی افزودند، بل‌که سبک نگارش تازه‌ای نیز آفریدند که نویسندگان بعدی با اشتیاق اقتباس کردند و هنوز هم دارای نفوذ شایان است. البته نمونه‌هایی از شیوه‌ی طنزآمیز در کارهای نویسندگان قدیم ایرانی یافت می‌شود، ولی این‌‌ها معمولا هدف شخصی دارند و آمیخته با بدگویی‌های رکیک، در واقع گونه‌ای دشنام شاعرانه به شمار می‌روند. طنز دهخدا به راستی تازگی داشت چون نه تنها نهادهای پابرجا را به باد تمسخر می‌گرفت، بل‌که معیاری هم برای واقع‌گرایی اجتماعی - در نثر نه شعر- به دست می‌داد. دهخدا با رشادت و بدون انگیزه‌ی شخصی این سلاح جدید را به کار بست و تمامی عناصری را که در نظر آزادی‌خواهان عصر سد راه پیش‌رفت جامعه بودند مسخره و رسوا کرد: از حمله محمدعلی شاه که سرگرم توطئه بود تا مشروطیتی را که پدرش همین اواخر توشیح کرده بود براندازد؛ درباریان و وزیران فاسد که به ظاهر مجلس ملی را می‌ستودند ولی در باطن می‌کوشیدند مصوبات آن‌را خنثا سازند؛ و آخوندهای متعصب که زبان قلمبه‌سلمبه و آکنده از ترکیبات عربی آن‌ها به ویژه تبحر هزل و هجو دهخدا را برمی‌انگیخت. دهخدا خوب می‌دانست که در حمله به این عناصر می‌تواند به شوخ‌طبعی و تیزذهنی مردمانش تکیه کند.»

پس از پایان جنگ جهانی اول، دهخدا از فعالیت سیاسی کناره‌گیری کرد و طی سلطنت رضاشاه به طور کامل خود را وقف کارهای علمی و ادبی و تحقیقی کرد. او مدتی ریاست دفتر وزارت معارف و پس از آن ریاست تفتیش وزارت عدلیه (وزرات دادگستری بعد) را عهده‌دار شد.
.
در سال ۱۳۰۶ دهخدا ریاست مدرسه‌ی سیاسی که به مدرسه‌ی عالی حقوق و علوم سیاسی تغییر نام یافته بود را بر عهده گرفت و تا ۱۳۳۰ در این پست باقی ماند. در همین سال از خدمات دولتی بازنشسته شد و یکسره به کار «لغت‌نامه» پرداخت. در همین دوره بود که در جواب برخی دوستان که از او خواسته بودند که سبک آن‌چه در صور اسرافیل منتشر می‌کرد شعر و نثر بسراید و بنویسد گفت: «در این زمانه بسیارند کسانی که حاضرند وقت و نیروی خود را صرف شعر گفتن و مقاله نوشتن و طبع و نشر آنها در روزنامه‌ها و مجلات کنند، ولی شاید کمتر کسی باشد که بخواهد و بتواند با تألیف آثاری مانند «امثال و حکم» و«لغت‌نامه» وظیفه‌ای دشوار و خسته‌کننده و طاقت‌سوز ولی واجب را تحمل نماید.»

بیش‌تر بخوانید:
http://bit.ly/17zRyzm

@Tavaana_TavaanaTech

@Tavaana_TavaanaTech

پنل "حقوق زنان در ایران"

امروز۲۵ فوریه ساعت ۱بعد ازظهر به وقت شرق آمریکا در WebEx برگزارمیشود:

رویا برومند، مدیر بنیاد عبدالرحمن برومند
رویا حکاکیان، عضو هیئت مدیره آموزشکده توانا
صنم اندرلینی، از موسسان شبکه بین المللی جامعه مدنی
هادی قائمی، مدیر کمپین بین‌المللی حقوق بشر در ایران

@Tavaana_TavaanaTech

در رد نفرت، اثر ویتوتس لندزبرگیس
(کتاب صوتی)

https://goo.gl/dbeBef
لینک یوتیوب
https://goo.gl/7so25d
نسخه نوشتاری:
https://t.me/Tavaana/1646
#کتاب_صوتی

@tavaana

@Tavaana_TavaanaTech

در جمهوری اسلامی، هر ماشینی از کار بیفتد، اما ماشین مرگ و اعدام به طور مرتب به کارش ادامه می‌دهد. اگر برای انجام یک پروژه عمرانی عجله‌ای ندارند، در ستاندن جان انسان‌ها تعجیل دارند.
روایت سهیل عربی را بشنوید. او در زندان شاهد زنده‌ای است بر ظلم و بی‌عدالتی.
سهیل داستان اعدام دستفروشی را می‌گوید که به طور ناخواسته و غیر عمد مرتکب قتل شد.
او مثل خیلی قاتلان ثروتمند و حکومتی نبود که بتواند هزینه کند، وکیل بگیرد و با رضایت شاکی را جلب کند.... او اعدام شد و زن و بچه‌اش هم عزادار و گرفتار...

ویدیو از تلگرام مسیح علی‌نژاد

@Tavaana_TavaanaTech

‌ قطعی اینترنت و قتل عام مردم

طرح از ساناز باقری

#سراوان_خونین
#قطع_اینترنت
#قطعی_اینترنت

@Tavaana_TavaanaTech