«یکم. در یک اتوبوس رخ داد، در جنوب آمریکا و در دوران تباه چیرگی تبعیض نژادی. روزا پارکس از قانونی ظالمانه تبعیت نکرد که فرمان می‌داد اگر مسافر سفیدپوستی سوار اتوبوس شود سیاه‌پوستان باید جای خود را به او تقدیم کنند. رزا پارکس مقاومت کرد، رزا پارکس برنخاست و با نشستنش، با مقاومتش از انسان بودن خود دفاع کرد.
دوم. در یک اتوبوس رخ داد. سپیده رشنو که تصویرش را در عکس سمت چپ می‌بینید بر سر یک عمله حکومت که به دلیل تذکر حجاب اجباری مزاحمش شده بود فریاد زد گمشو بیرون. او جای همه ما فریاد زد. این "ما" ارجاعی است به تمام حذف‌شدگان بی‌پناه این چهل و چهار سال. ما که برابر هر موقعیت شغلی به ناچار بلند شدیم تا یکی از خودی‌های حکومت بر صندلی بنشیند؛ ما که به خاطر وجود ده‌ها سهمیه ظالمانه در فرایند انتخاب دانشجو بارها برخاستیم تا یک نورچشمی حکومتی جای ما را بگیرد؛ ما که در تمام این سالها بارها تحقیر شدیم.
سوم. این جدال مردم با مردم نیست؛ این مقاومت تحقیرشدگان است برابر استیلای تحقیرکنندگان. امروز هیچ‌کس نام آن راننده اتوبوس مدافع تبعیض‌نژادی را به یاد ندارد که رزا پارکس را تحویل پلیس داد اما نام و یاد آن زن سیاه‌پوست در همه جا هست. سپیده رشنو را به جرم دفاع از حق انسانی‌اش بازداشت کرده‌اند، من در همین تاریک‌ترین لحظات نامش را مکرر بر زبان میاورم و فردایی را تصور می‌کنم که برای بچه‌هامان تعریف می‌کنیم: زن شجاعی بود که در دوران خفقان فریاد کشید گمشو بیرون، اسمش سپیده بود و رسمش پایان دادن به شب.»
- برگرفته شده از اینستاگرام امیرحسین کامیار
رزا پارکس این بار تسلیم نمی‌شود
https://tavaana.org/rosa-parks/
#سپیده_رشنو #حجاب_بی_حجاب #رزا_پارکس #آزادی_سپیده_رشنو #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
«یکم. در یک اتوبوس رخ داد، در جنوب آمریکا و در دوران تباه چیرگی تبعیض نژادی. روزا پارکس از قانونی ظالمانه تبعیت نکرد که فرمان می‌داد اگر مسافر سفیدپوستی سوار اتوبوس شود سیاه‌پوستان باید جای خود را به او تقدیم کنند. رزا پارکس مقاومت کرد، رزا پارکس برنخاست و با نشستنش، با مقاومتش از انسان بودن خود دفاع کرد.
دوم. در یک اتوبوس رخ داد. سپیده رشنو که تصویرش را در عکس سمت چپ می‌بینید بر سر یک عمله حکومت که به دلیل تذکر حجاب اجباری مزاحمش شده بود فریاد زد گمشو بیرون. او جای همه ما فریاد زد. این "ما" ارجاعی است به تمام حذف‌شدگان بی‌پناه این چهل و چهار سال. ما که برابر هر موقعیت شغلی به ناچار بلند شدیم تا یکی از خودی‌های حکومت بر صندلی بنشیند؛ ما که به خاطر وجود ده‌ها سهمیه ظالمانه در فرایند انتخاب دانشجو بارها برخاستیم تا یک نورچشمی حکومتی جای ما را بگیرد؛ ما که در تمام این سالها بارها تحقیر شدیم.
سوم. این جدال مردم با مردم نیست؛ این مقاومت تحقیرشدگان است برابر استیلای تحقیرکنندگان. امروز هیچ‌کس نام آن راننده اتوبوس مدافع تبعیض‌نژادی را به یاد ندارد که رزا پارکس را تحویل پلیس داد اما نام و یاد آن زن سیاه‌پوست در همه جا هست. سپیده رشنو را به جرم دفاع از حق انسانی‌اش بازداشت کرده‌اند، من در همین تاریک‌ترین لحظات نامش را مکرر بر زبان میاورم و فردایی را تصور می‌کنم که برای بچه‌هامان تعریف می‌کنیم: زن شجاعی بود که در دوران خفقان فریاد کشید گمشو بیرون، اسمش سپیده بود و رسمش پایان دادن به شب.»
- برگرفته شده از اینستاگرام امیرحسین کامیار
رزا پارکس این بار تسلیم نمی‌شود
https://tavaana.org/rosa-parks/
#سپیده_رشنو #حجاب_بی_حجاب #رزا_پارکس #آزادی_سپیده_رشنو #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech