اولین واکنش‌های سینماگران به جریان جان‌باختن بهاره للهی
نجمن فیلم کوتاه ایران (ایسفا)، روز دوشنبه ٢٢ خردادماه، با ارسال نامه‌ای به مدیرعامل خانه سینما، خواستار "شفاف‌سازی" ابعاد این پرونده شد.
در متن این نامه چنین آمده است:
»خبر درگذشت بهاره للهی که اعضای انجمن فیلم کوتاه ایران (ایسفا) بود، دیروز در فضای مجازی منتشر شد. انجمن فیلم کوتاه ایران ضمن عرض تسلیت به خانواده، اعضای ایسفا و جامعه‌ی فیلم کوتاه ایران طی نامه‌ای از مدیرعامل خانه‌ی سینما درخواست کرد که اقدامات مقتضی برای پیگیری این ماجرا را به عمل آورد.
انجمن فیلم کوتاه ایران به طور جدی و مصرانه خواهان پیگیری و شفاف‌سازی در مورد از دست دادن یکی از اعضای صنف خود است و امیدوار است با پیگیری خانه سینما ابعاد مجهول این واقعه‌ی تلخ روشن شود.»
بهاره للهی یکی از داوران آکادمی جوایز ایسفا بود که سال گذشته در کنار داوران دیگر در هر دو مرحله‌ی داوری حضور داشت.
همچنین مهدی کوهیان، حقوقدانی که پرونده سینمایی‌ها را معمولا پیگیری می‌کند، در اپلیکیشن ایکس نوشت:
«این که برای مرگ (به هر علتی که باشد) هنرمندانی چون #داریوش_مهرجویی، #وحیده_محمدی‌فر یا #کیومرث_پوراحمد ده‌ها بیانیه و اظهارنظر می‌کنیم و از #بهاره_للهی گذر می‌کنیم، نشان از #استاندارد_دوگانه ماست!
از دست دادن بهاره للهی دارای ابعاد ناشناخته‌ایست که در حال رسیدگی است.»
او در واقع نام بهاره للهی را در کنار نام‌هایی قرار داد که به احتمال قریب به یقین حکومت در قتل آن‌ها دست داشته است.
هنگامه قاضیانی، بازیگر سینما، این نوشته آقای کوهیان را استوری کرد.
خواهر بهاره للهی روز گذشته در پستی اینستاگرامی برای خواهرش نوشته بود:
«امیدوارم (در دنیای پس از مرگ) بدون رنج، بدون ظلم، بدون سیاهی زندگی کنی»
- ۱۲ فروردین ۱۴۰۳ پیکر بهاره للهی، پس از آنکه مدتی مفقود بود، در خانه‌ای در کرج پیدا شد و مخفیانه و بدون اطلاع خانواده به خاک سپرده شد، خانواده‌اش حدود دو ماه بعد خبردار شدند و مراسمی در شهرشان برگزار کردند.
پیکر بهاره در خانه‌ای پیدا شد که در بیرونی آپارتمانش، با قفل بسته شده بود. بعد از دو ماه وقتی پلمب خانه برداشته شد و خانواده‌اش وارد خانه‌اش شدند، خانه به هم ریخته و تفتیش شده بود، اثری از موبایل و لپ‌تاپ بهاره نبود، ماموران گفتند این لوازم از ابتدا نبوده، اما کارت ملی او در پرونده آگاهی موجود بود، با این حال به جای آنکه پیکر را در سردخانه نگه‌دارند و به خانواده اطلاع دهند، دو روز بعد از پیدا شدن، به عنوان مجهول‌الهویه دفن کردند.
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
نجمن فیلم کوتاه ایران (ایسفا)، روز دوشنبه ٢٢ خردادماه، با ارسال نامه‌ای به مدیرعامل خانه سینما، خواستار "شفاف‌سازی" ابعاد این پرونده شد.
در متن این نامه چنین آمده است:
»خبر درگذشت بهاره للهی که اعضای انجمن فیلم کوتاه ایران (ایسفا) بود، دیروز در فضای مجازی منتشر شد. انجمن فیلم کوتاه ایران ضمن عرض تسلیت به خانواده، اعضای ایسفا و جامعه‌ی فیلم کوتاه ایران طی نامه‌ای از مدیرعامل خانه‌ی سینما درخواست کرد که اقدامات مقتضی برای پیگیری این ماجرا را به عمل آورد.
انجمن فیلم کوتاه ایران به طور جدی و مصرانه خواهان پیگیری و شفاف‌سازی در مورد از دست دادن یکی از اعضای صنف خود است و امیدوار است با پیگیری خانه سینما ابعاد مجهول این واقعه‌ی تلخ روشن شود.»
بهاره للهی یکی از داوران آکادمی جوایز ایسفا بود که سال گذشته در کنار داوران دیگر در هر دو مرحله‌ی داوری حضور داشت.
همچنین مهدی کوهیان، حقوقدانی که پرونده سینمایی‌ها را معمولا پیگیری می‌کند، در اپلیکیشن ایکس نوشت:
«این که برای مرگ (به هر علتی که باشد) هنرمندانی چون #داریوش_مهرجویی، #وحیده_محمدی‌فر یا #کیومرث_پوراحمد ده‌ها بیانیه و اظهارنظر می‌کنیم و از #بهاره_للهی گذر می‌کنیم، نشان از #استاندارد_دوگانه ماست!
از دست دادن بهاره للهی دارای ابعاد ناشناخته‌ایست که در حال رسیدگی است.»
او در واقع نام بهاره للهی را در کنار نام‌هایی قرار داد که به احتمال قریب به یقین حکومت در قتل آن‌ها دست داشته است.
هنگامه قاضیانی، بازیگر سینما، این نوشته آقای کوهیان را استوری کرد.
خواهر بهاره للهی روز گذشته در پستی اینستاگرامی برای خواهرش نوشته بود:
«امیدوارم (در دنیای پس از مرگ) بدون رنج، بدون ظلم، بدون سیاهی زندگی کنی»
- ۱۲ فروردین ۱۴۰۳ پیکر بهاره للهی، پس از آنکه مدتی مفقود بود، در خانه‌ای در کرج پیدا شد و مخفیانه و بدون اطلاع خانواده به خاک سپرده شد، خانواده‌اش حدود دو ماه بعد خبردار شدند و مراسمی در شهرشان برگزار کردند.
پیکر بهاره در خانه‌ای پیدا شد که در بیرونی آپارتمانش، با قفل بسته شده بود. بعد از دو ماه وقتی پلمب خانه برداشته شد و خانواده‌اش وارد خانه‌اش شدند، خانه به هم ریخته و تفتیش شده بود، اثری از موبایل و لپ‌تاپ بهاره نبود، ماموران گفتند این لوازم از ابتدا نبوده، اما کارت ملی او در پرونده آگاهی موجود بود، با این حال به جای آنکه پیکر را در سردخانه نگه‌دارند و به خانواده اطلاع دهند، دو روز بعد از پیدا شدن، به عنوان مجهول‌الهویه دفن کردند.
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
شانزدهم فروردین ۱۴۰۲ پیکر آقای پوراحمد در ویلایی در دهکده ساحلی بندر انزلی پیدا شد، پیکر حلق‌آویز شده او دارای جراحت‌هایی بود و تصاویر از همان ابتدا شک و شبهه زیادی در خصوص ادعای حکومت مبنی بر خودکشی او برانگیخته بود. ولی وکیل او و برخی نزدیکانش با اشاره به نامه ۸ صفحه‌ای به جا مانده و برخی صحبت‌های دیگر احتمال خودکشی را تایید کردند.
با این حال به باور بسیاری از افراد، با توجه به سوابق جمهوری اسلامی آن نامه و برخی شواهد دیگر می‌توانست صحنه‌سازی قلمداد شود.
به فاصلهٔ کوتاهی پس از مرگ مشکوک آقای پوراحمد، یک انتشاراتی ایرانی خارج کشور، با اعلام رسمی نام نویسنده یکی از کتاب‌های قبلی خود، ابعاد تازه‌ای از تفکرات و دیدگاه‌های سال‌های اخیر این فیلمساز سرشناس سینما را روشن کرد.
نشر مهری در لندن روز شنبه ۱۹ فروردین ۱۴۰۲ با درج نام کیومرث پوراحمد به‌عنوان نویسنده رمان *«همه ما شریک جرم هستیم»* مشخص کرد که او، نویسنده این اثر صریح و انتقادی علیه انقلاب سال ۵۷ و حاکمان کنونی ایران است.
این نام اشاره روشنی به نام اول دو شخصیت اصلی فیلم‌های «هامون» و «شب یلدا» دارد. فیلم «شب یلدا» از فیلم‌های شناخته‌شده کیومرث پوراحمد است و فیلم «هامون» نیز اثر معروف داریوش مهرجویی است که از آثار محبوب کیومرث پوراحمد محسوب می‌شد و پیشتر هم مطلبی در ستایش آن نوشته بود
نویسندهٔ کتاب به صریح‌ترین شکل ممکن حاکمان کنونی ایران را به انتقاد می‌گیرد
پوراحمد رمان «همهٔ ما شریک جرم هستیم» را با ذکر تاریخ آذرماه ۱۳۹۹ به پایان برده است.
از کیومرث پوراحمد فایل‌های تصویری و صوتی مصاحبه‌هایی باقی مانده است که او به صراحت از مسئولان انتقاد کرده است.
چندی بعد تصاویری از ملاقات چند سال پیش آقای پوراحمد با شهبانو فرح پهلوی منتشر شد و مدتی پس از گمانه‌زنی‌های مختلف، برخی نزدیکان دفتر شهبانو، این ملاقات و اصالت تصاویر را تایید کردند.
برخی افراد، اطلاع‌یافتن حکومت از این دیدار را موجب کشته‌شدن آقای پوراحمد اعلام کردند به ویژه آنکه خواهر و دختر آقای پوراحمد خودکشی ایشان را رد کرده‌اند.
یگانه پوراحمد گفته بود: «پدرم می‌دانست چه بلایی می‌خواهد سرش بیاید، ولی اینکه خودش را کشته باشد به هیچ‌وجه درست نیست».
خواهر کیومرث پوراحمد همزمان با اولین سالروز درگذشت این کارگردان سینما، در زیر یکی از پست‌های صفحه اینستاگرام خانه سینمای ایران، نوشتە بود: «برادرِ من پایش به جایی گیر نکرد ولی اول شکنجه‌اش کردند و بعد جسد بی‌جانش را به دار آویختند...».
#کیومرث_پوراحمد #نه_به_جمهورى_اسلامى
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
با این حال به باور بسیاری از افراد، با توجه به سوابق جمهوری اسلامی آن نامه و برخی شواهد دیگر می‌توانست صحنه‌سازی قلمداد شود.
به فاصلهٔ کوتاهی پس از مرگ مشکوک آقای پوراحمد، یک انتشاراتی ایرانی خارج کشور، با اعلام رسمی نام نویسنده یکی از کتاب‌های قبلی خود، ابعاد تازه‌ای از تفکرات و دیدگاه‌های سال‌های اخیر این فیلمساز سرشناس سینما را روشن کرد.
نشر مهری در لندن روز شنبه ۱۹ فروردین ۱۴۰۲ با درج نام کیومرث پوراحمد به‌عنوان نویسنده رمان *«همه ما شریک جرم هستیم»* مشخص کرد که او، نویسنده این اثر صریح و انتقادی علیه انقلاب سال ۵۷ و حاکمان کنونی ایران است.
این نام اشاره روشنی به نام اول دو شخصیت اصلی فیلم‌های «هامون» و «شب یلدا» دارد. فیلم «شب یلدا» از فیلم‌های شناخته‌شده کیومرث پوراحمد است و فیلم «هامون» نیز اثر معروف داریوش مهرجویی است که از آثار محبوب کیومرث پوراحمد محسوب می‌شد و پیشتر هم مطلبی در ستایش آن نوشته بود
نویسندهٔ کتاب به صریح‌ترین شکل ممکن حاکمان کنونی ایران را به انتقاد می‌گیرد
پوراحمد رمان «همهٔ ما شریک جرم هستیم» را با ذکر تاریخ آذرماه ۱۳۹۹ به پایان برده است.
از کیومرث پوراحمد فایل‌های تصویری و صوتی مصاحبه‌هایی باقی مانده است که او به صراحت از مسئولان انتقاد کرده است.
چندی بعد تصاویری از ملاقات چند سال پیش آقای پوراحمد با شهبانو فرح پهلوی منتشر شد و مدتی پس از گمانه‌زنی‌های مختلف، برخی نزدیکان دفتر شهبانو، این ملاقات و اصالت تصاویر را تایید کردند.
برخی افراد، اطلاع‌یافتن حکومت از این دیدار را موجب کشته‌شدن آقای پوراحمد اعلام کردند به ویژه آنکه خواهر و دختر آقای پوراحمد خودکشی ایشان را رد کرده‌اند.
یگانه پوراحمد گفته بود: «پدرم می‌دانست چه بلایی می‌خواهد سرش بیاید، ولی اینکه خودش را کشته باشد به هیچ‌وجه درست نیست».
خواهر کیومرث پوراحمد همزمان با اولین سالروز درگذشت این کارگردان سینما، در زیر یکی از پست‌های صفحه اینستاگرام خانه سینمای ایران، نوشتە بود: «برادرِ من پایش به جایی گیر نکرد ولی اول شکنجه‌اش کردند و بعد جسد بی‌جانش را به دار آویختند...».
#کیومرث_پوراحمد #نه_به_جمهورى_اسلامى
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech