آموزشکده توانا
55.7K subscribers
31.9K photos
37.4K videos
2.55K files
19.2K links
کانال رسمی «توانا؛ آموزشکده جامعه مدنی»
عكس،خبر و فيلم‌هاى خود را براى ما بفرستيد:
تلگرام:
t.me/Tavaana_Admin

📧 : info@tavaana.org
📧 : to@tavaana.org

tavaana.org

instagram.com/tavaana
twitter.com/Tavaana
facebook.com/tavaana
youtube.com/Tavaana2010
Download Telegram
بازپس‌گیری سیسیل از مافیا: داستان مقاومت و شجاعت

سال‌ها مافیا در سیسیل حاکم بود؛ از کسب‌وکارها پول زور می‌گرفت و مردم را در سکوت و ترس نگاه می‌داشت. اما زمانی رسید که برخی تصمیم گرفتند در برابر این سلطه بایستند. ریتا بورسلینو، پس از قتل برادرش، قاضی پائولو بورسلینو، علیه مافیا قیام کرد. او جنبشی به نام «لیبریا» راه انداخت که هدفش ساختن سیسیلی آزاد از نفوذ مافیا بود.

در همین مسیر، جنبش مردمی «آدیوپیزو» شکل گرفت، که به صاحبان کسب‌وکارها قدرت گفتن «نه» به پول‌های حمایتی مافیا را داد. شعار آنها ساده بود: «کرامت را بازپس بگیرید.» سوپرمارکت‌های بدون مافیا، گردشگری اخلاقی و محصولات آزاد از پول زور، نماد مقاومت شدند.

این جنبش با کمک داستان‌های واقعی و الهام‌بخش قوت گرفت. فابیو مسینو، سوپرمارکتی تأسیس کرد که نماد آزادی اقتصادی بود و خریداران با هر خرید، علیه مافیا موضع می‌گرفتند. این تغییر کوچک اما قدرتمند نشان داد که مردم عادی نیز می‌توانند در برابر بزرگ‌ترین چالش‌ها بایستند.

جنبش آدیوپیزو و لیبریا، نه تنها به حذف مافیا از کسب‌وکارها پرداختند، بلکه با استفاده از طنز و فرهنگ، پیام مقاومت را گسترش دادند. تغییر معنای نمادهایی مثل کلاه مافیا و بازآفرینی آنها به عنوان سمبل امید، نشان‌دهنده این بود که خلاقیت، می‌تواند ابزار نیرومندی در مبارزه با ظلم باشد.

آموزش نیز بخشی جدایی‌ناپذیر از این مسیر بود. مدارس، نسل جدیدی را آموزش دادند تا بدانند که شجاعت و اتحاد می‌توانند ساختاری که روزی شکست‌ناپذیر به نظر می‌رسید را فرو بریزد. این آموزش‌ها نه تنها کودکان، بلکه خانواده‌هایشان را نیز تحت تأثیر قرار داد و تغییر را به عمق جامعه برد.

سیسیل با همبستگی و شجاعت، قدمی بزرگ برای آزادی برداشت. داستان کامل این مبارزه را در سایت بخوانید! 🌟

https://tavaana.org/addiopizzo_movement/

#مبارزه_با_مافیا #ریت_بورسلینو #آدیوپیزو #سیسیل #مافیا #مبارزه_مدنی #مطالعه_موردی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech
انقلاب گل سرخ؛ وقتی گرجستان گفت «دیگر بس است!»

انقلاب گل سرخ در گرجستان در نوامبر ۲۰۰۳، تغییری مسالمت‌آمیز در قدرت بود که به دنبال اعتراضات گسترده به نتایج بحث‌برانگیز انتخابات پارلمانی رخ داد. این رویداد با استعفای رئیس‌جمهور وقت، ادوارد شواردنادزه، پایان یافت و به دوران رهبری میخائیل ساآکاشویلی آغاز شد.

زمینه‌های انقلاب:

فساد گسترده: دولت شواردنادزه با فساد سیستماتیک و ناکارآمدی مواجه بود که نارضایتی عمومی را افزایش داد.

انتخابات متقلبانه: انتخابات پارلمانی ۲۰۰۳ با تقلب‌های گسترده همراه بود که اعتراضات مردمی را برانگیخت.

نقش سازمان‌های غیردولتی: سازمان‌های غیردولتی و رسانه‌های مستقل، به‌ویژه شبکه تلویزیونی روستاو-۲، در بسیج افکار عمومی و سازماندهی اعتراضات نقش مهمی ایفا کردند.


روند انقلاب:

اعتراضات مسالمت‌آمیز: از ۳ تا ۲۳ نوامبر ۲۰۰۳، تظاهرات گسترده‌ای در تفلیس برگزار شد که با حمل گل‌های سرخ توسط معترضان به نشانه صلح همراه بود.

اشغال پارلمان: در ۲۲ نوامبر، معترضان به رهبری ساآکاشویلی با گل‌های سرخ وارد پارلمان شدند و جلسه را متوقف کردند.

استعفای شواردنادزه: در پی این تحولات، شواردنادزه در ۲۳ نوامبر استعفا داد و انتخابات جدید برگزار شد که به پیروزی ساآکاشویلی انجامید.


پیامدها:

اصلاحات گسترده: دولت جدید اصلاحات ساختاری در حوزه‌های اقتصادی، سیاسی و مبارزه با فساد انجام داد که به بهبود شاخص‌های بین‌المللی گرجستان منجر شد.

نزدیکی به غرب: گرجستان پس از انقلاب، سیاست خارجی خود را به سمت همگرایی با اتحادیه اروپا و ناتو سوق داد.

چالش‌های داخلی: با وجود دستاوردها، دولت ساآکاشویلی با انتقاداتی درباره تمرکز قدرت و محدودیت آزادی‌های مدنی مواجه شد.


انقلاب گل سرخ به عنوان نمونه‌ای از تغییر مسالمت‌آمیز قدرت در فضای پساشوروی شناخته می‌شود و تأثیراتی بر تحولات مشابه در منطقه داشته است. با این حال، ارزیابی‌های متفاوتی درباره دستاوردها و کاستی‌های آن وجود دارد که همچنان در مباحث سیاسی گرجستان مطرح است.

برای اطلاعات کامل‌تر، این مطالعه موردی توانا را بخوانید:

https://tavaana.org/rose_revolution_georgia/


#مطالعه_موردی  #انقلاب_گرجستان #گرجستان #مهسا_امینی #انقلاب_ملی #مقاومت_مدنی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
انقلاب آوازی استونی: مقاومت موسیقایی در برابر اشغال

انقلاب آوازی استونی، جنبشی بدون خشونت در دهه‌های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ بود که با استفاده از موسیقی، منجر به استقلال این کشور از اتحاد جماهیر شوروی شد. استونی که از سال ۱۹۴۴ تحت اشغال شوروی بود، شاهد سرکوب‌های گسترده و ممنوعیت هویت فرهنگی خود بود. با این وجود، مردم این کشور توانستند از موسیقی به عنوان ابزار مقاومت استفاده کنند.

پیشینه تاریخی

استونی از سال ۱۹۴۴ تا ۱۹۹۱ تحت سلطه شوروی قرار داشت. در این دوران، موسیقی یکی از عناصر هویتی اصلی مردم بود و جشنواره‌های موسیقی، از جمله جشنواره آواز استونی، به بستری برای حفظ فرهنگ ملی تبدیل شد. این جشنواره‌ها با وجود نظارت شدید شوروی، برای مردم فرصتی بود تا با خواندن سرودهای میهنی، هویت و آرمان‌های خود را ابراز کنند.

جنبش موسیقیایی

در دهه ۱۹۸۰، جنبش ناسیونالیستی با اجرای سرودهای ممنوعه و آهنگ‌های میهنی، علیه سلطه شوروی شکل گرفت. این سرودها روحیه مقاومت را در مردم زنده نگه داشت و به نمادی از اتحاد ملی تبدیل شد. در تجمعات بزرگ، صدها هزار نفر با هم این سرودها را می‌خواندند و پیام مقاومت خود را به جهان مخابره می‌کردند.

استقلال

در سال ۱۹۹۱ و با فروپاشی شوروی، استونی به استقلال دست یافت. موسیقی به عنوان یک ابزار مقاومت بی‌خشونت در این موفقیت نقشی کلیدی ایفا کرد. انقلاب آوازی استونی نشان داد که موسیقی می‌تواند به ابزاری قدرتمند برای تغییرات اجتماعی و سیاسی تبدیل شود. این انقلاب، الهام‌بخش بسیاری از جنبش‌های مشابه در سراسر جهان شد.


https://youtu.be/pmFk6znVI20?feature=shared

نسخه نوشتاری:
https://tavaana.org/singing_revolution/

#اسلایدشو #انقلاب_آواز #مطالعه_موردی #استونی #کمونیسم #شوروی #دیکتاتوری #مقاومت_مدنی #مهسا_امینی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech
مادران میدان مایو در آرژانتین: نمونه‌ای الهام‌بخش از دادخواهی

در دوران حکومت نظامی دیکتاتوری خورخه ویدلا در آرژانتین (۱۹۷۶–۱۹۸۳)، بیش از ۳۰ هزار نفر به بهانه مقابله با مخالفان حکومت ربوده و ناپدید شدند. این قربانیان که اغلب دانشجویان، روزنامه‌نگاران، کارگران و فعالان سیاسی بودند، به مکان‌های نامعلومی منتقل و پس از شکنجه، کشته شدند.

در این شرایط خفقان‌آور، مادران میدان مایو در ۳۰ آوریل ۱۹۷۷، با شجاعت تمام در میدان مرکزی شهر بوئنوس‌آیرس جمع شدند. این زنان، که فرزندان خود را در جریان «جنگ کثیف» از دست داده بودند، با به تن کردن روسری‌های سفید که نماد پاکی و معصومیت قربانیان بود، سکوت جامعه بین‌المللی و مردم آرژانتین را شکستند. روسری‌های سفید، نمادی از کهنه‌های قنداق نوزادان بود که مادران آن را به نشانه فرزندان ربوده‌شده بر سر داشتند.

آن‌ها هر هفته در همین میدان تجمع کرده و با حمل عکس‌های فرزندانشان، از حکومت خواستار پاسخگویی در مورد سرنوشت عزیزانشان شدند. این تجمعات با وجود تهدیدها و سرکوب شدید پلیس ادامه یافت و به مرور، نه تنها در آرژانتین، بلکه در سطح بین‌المللی به نمادی از مبارزه مسالمت‌آمیز برای عدالت تبدیل شد.

مبارزات مادران میدان مایو تأثیر عمیقی بر جامعه گذاشت. آن‌ها به دادخواهی محدود نشدند، بلکه خواهان افشای سازوکارهای سرکوب و نقض حقوق بشر توسط حکومت شدند. فشارهای بین‌المللی ناشی از فعالیت این مادران، باعث شد پس از سقوط حکومت نظامی، بسیاری از مقامات دیکتاتوری محاکمه و مجازات شوند.

این مادران همچنان به فعالیت خود ادامه می‌دهند و در سال‌های اخیر، علاوه بر دادخواهی برای فرزندان خود، به دفاع از حقوق بشر در آرژانتین و سایر نقاط جهان پرداخته‌اند.

اهمیت این تجربه برای مادران دادخواه ایران
تجربه مادران میدان مایو، الگویی الهام‌بخش برای مبارزات مشابه در جهان، از جمله ایران، است. اتحاد، پایداری، و تأکید بر عدالت‌خواهی، ابزارهایی قدرتمند برای مقابله با سرکوب است. مادران دادخواه در ایران، با الهام از این جنبش، می‌توانند صدای مظلومان را جهانی کنند و با ادامه مبارزات خود، امید به تحقق عدالت را زنده نگه دارند.


این مطالعه موردی را در سایت آموزشکده توانا بخوانید:
https://tavaana.org/mothers_of_the_plaza/

#مادران_دادخواه #مطالعه_موردی #مادران_میدان_مایو #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech
مطالعه موردی: نقش فعالیت‌های مدنی در مبارزه با آلودگی هوا در چین

گزارش «مبارزه با آلودگی هوا در چین» یک مطالعه جامع از چالش‌ها و واکنش‌ها به بحران آلودگی هوا در این کشور است. این بحران که در دهه ۲۰۱۰ به اوج خود رسید، به‌طور مستقیم زندگی میلیون‌ها نفر را تهدید کرد. شهرهایی مانند پکن و شانگهای با لایه‌های ضخیم دود و ذرات معلق مواجه بودند که سلامت عمومی و کیفیت زندگی را به‌شدت کاهش می‌داد. در این میان، شهروندان چینی با وجود سرکوب‌های سیاسی، تلاش کردند با روش‌های خلاقانه اعتراض خود را به گوش مسئولان برسانند.

یکی از برجسته‌ترین نمونه‌های این فعالیت‌های مدنی، اعتراض نمادین سال ۲۰۱۶ در چنگ‌دو بود. در این اقدام، مردم با نصب ماسک‌های پزشکی روی مجسمه‌های عمومی، به‌طور سمبلیک پیام خود را منتقل کردند و خواستار توجه به وضعیت بحرانی آلودگی هوا شدند. این حرکت، اگرچه با واکنش سرکوبگرانه حکومت مواجه شد، اما توانست آگاهی عمومی را درباره این معضل افزایش دهد. به موازات این اعتراضات، شهروندان در شبکه‌های اجتماعی و دیگر پلتفرم‌ها خواستار شفافیت بیشتر در داده‌های مربوط به آلودگی و اقدامات جدی‌تر از سوی دولت شدند.

این فشارهای مدنی و افزایش آگاهی عمومی، دولت چین را به اجرای برنامه‌های گسترده‌ای برای مقابله با آلودگی واداشت. از جمله اقدامات انجام‌شده می‌توان به تعطیلی صنایع آلاینده، محدود کردن استفاده از سوخت‌های فسیلی، سرمایه‌گذاری کلان در انرژی‌های تجدیدپذیر و ارتقای استانداردهای زیست‌محیطی اشاره کرد. این سیاست‌ها نه‌تنها آلودگی هوا را کاهش داد، بلکه امید به زندگی و کیفیت زندگی مردم را نیز بهبود بخشید.

اهمیت این تجربه برای ایرانیان:
فعالیت‌های مدنی در چین نشان داد که حتی در جوامعی با محدودیت‌های سیاسی شدید، خلاقیت و مقاومت مردمی می‌تواند تحولات مثبتی را ایجاد کند. این تجربه الگویی برای فعالان محیط‌زیست در ایران است که با روش‌های خلاقانه و آگاهی‌بخشی به عموم، می‌توان حساسیت نسبت به بحران‌هایی چون آلودگی هوا را افزایش داد و سیاست‌گذاران را به اقدامات جدی‌تر واداشت.

مطالعه کامل گزارش در سایت توانا:
https://tavaana.org/air_pollution_in_china/

#آلودگی_هوا #کنشگری #مطالبه_گری #محیط_زیست #مطالعه_موردی #چین #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
الکسی ناوالنی و مقاومت در برابر رژیم پوتین

آنچه اتفاق می‌افتاد از پیش روشن بود: الکسی ناوالنی (Alexei Navalny) می‌دانست که به محض بازگشت به روسیه، دستگیر خواهد شد. او همچنین می‌دانست که در زندان‌های روسیه با شرایطی خشن روبرو خواهد شد– بماند که در سال ۲۰۲۰ او از یک تلاش رسوا توسط دولت روسیه برای ترورش جان به در برده بود. ماه‌ها طول کشیده بود تا او توانایی صحبت‌کردن و نوشتن و هماهنگی بدنی‌اش را دوباره به دست آورد. در ذهن او اما هیچ تردیدی وجود نداشت: «البته که برمی‌گردم. برنگشتن من برای آن‌ها دستاوردی ایده‌آل خواهد بود. آن‌ها دقیقا دوست دارند من هم یک مهاجر سیاسی دیگر باشم.»

با وجود تلاش‌های بی‌وقفه رژیم‌های استبدادی برای خاموش‌کردن صدای مخالفان، برخی افراد با شجاعت به اصول خود پایبند می‌مانند و حتی حاضرند امنیت شخصی خود را فدا کنند. الکسی ناوالنی یکی از این افراد بود.

سایت:
https://tavaana.org/navalny-russia/
یوتیوب:
https://www.youtube.com/watch?v=PaLjGpllJ3I
کست‌باکس:
https://castbox.fm/vb/769604446
ساندکلاود:
https://soundcloud.com/tavaana/d01bdc80-9421-4b49-99cd-9bd4481b5234

#یاری_مدنی_توانا
#مطالعه_موردی
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#پادکست
#روسیه

@tavaana
@Tavaana_TavaanaTech
زن، زندگی، آزادی؛ نگاهی به مبارزه زن ایرانی علیه سرکوب سیستماتیک

اندکی پس از رسیدن به تهران از شهر زادگاهش، سقز، در بیست‌ودوم شهریور ۱۳۹۱ مهسا/ژینا امینی ۲۲ساله توسط نیروی ویژه پلیس جمهوری اسلامی برای کنترل حجاب اسلامی با نام رسمی «پلیس امنیت اخلاقی» موسوم به «گشت ارشاد» به بهانه عدم رعایت صحیح پوشش موهایش دستگیر شد. پلیس به برادر او، که آن زمان همراهش بود، اطلاع داد که مهسا به مقر معروف و بدنام گشت ارشاد تهران در خیابان وزرا برده شده و پس از یک «کلاس آموزشی» یک‌ساعته آزاد خواهد شد. ساعاتی بعد، مهسا بیهوش به بیمارستان کسری منتقل شد.
حمله پلیس به مهسا، نمونه‌ای دیگر از تاریخ طولانی سرکوب خشونت‌آمیز زنان توسط رژیم اسلامی بود. اندکی پس از انقلاب اسلامی ۱۳۵۷، رژیم محدودیت‌ها علیه زنان را آغاز کرد و پوشش اسلامی را اجباری ساخت. در بهار ۱۳۵۹، آیت‌الله روح‌الله خمینی، بنیان‌گذار جمهوری اسلامی، اعلام کرد که زنان باید حجاب بر سر کنند. این اعلامیه موجب اعتراض گسترده‌ در روز جهانی زن، هشتم مارس، در تهران شد. حدود ۱۵هزار زن از پیشینه‌های مختلف در اعتراض به حجاب اجباری دست به تظاهرات زدند. اعتراضات به شهرهای دیگر گسترش یافت و پنج روز ادامه داشت. این اعتراضات نخستین حرکت بزرگ علیه رژیم اسلامی به شمار می‌رفت و رژیم را مجبور به عقب‌نشینی موقت در اجرای قانون حجاب کرد. سه روز بعد از آن اعتراضات آیت‌الله محمود طالقانی، از روحانیون برجسته انقلابی، در مصاحبه‌ای با روزنامه اطلاعات اعلام کرد: «در مسئله حجاب اجباری نیست».

بیشتر بخوانید:
https://tavaana.org/mahsa-amini-woman-life-freedom/

#یاری_مدنی_توانا
#مهسا_امینی
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#مطالعه_موردی
@tavaana
@Tavaana_TavaanaTech
زن_زندگی_آزادی_نگاهی_به_مبارزه_زن_ایرانی.pdf
2.2 MB
زن، زندگی، آزادی؛ نگاهی به مبارزه زن ایرانی علیه سرکوب سیستماتیک

اندکی پس از رسیدن به تهران از شهر زادگاهش، سقز، در بیست‌ودوم شهریور ۱۳۹۱ مهسا/ژینا امینی ۲۲ساله توسط نیروی ویژه پلیس جمهوری اسلامی برای کنترل حجاب اسلامی با نام رسمی «پلیس امنیت اخلاقی» موسوم به «گشت ارشاد» به بهانه عدم رعایت صحیح پوشش موهایش دستگیر شد. پلیس به برادر او، که آن زمان همراهش بود، اطلاع داد که مهسا به مقر معروف و بدنام گشت ارشاد تهران در خیابان وزرا برده شده و پس از یک «کلاس آموزشی» یک‌ساعته آزاد خواهد شد. ساعاتی بعد، مهسا بیهوش به بیمارستان کسری منتقل شد.
حمله پلیس به مهسا، نمونه‌ای دیگر از تاریخ طولانی سرکوب خشونت‌آمیز زنان توسط رژیم اسلامی بود. اندکی پس از انقلاب اسلامی ۱۳۵۷، رژیم محدودیت‌ها علیه زنان را آغاز کرد و پوشش اسلامی را اجباری ساخت. در بهار ۱۳۵۹، آیت‌الله روح‌الله خمینی، بنیان‌گذار جمهوری اسلامی، اعلام کرد که زنان باید حجاب بر سر کنند. این اعلامیه موجب اعتراض گسترده‌ در روز جهانی زن، هشتم مارس، در تهران شد. حدود ۱۵هزار زن از پیشینه‌های مختلف در اعتراض به حجاب اجباری دست به تظاهرات زدند. اعتراضات به شهرهای دیگر گسترش یافت و پنج روز ادامه داشت. این اعتراضات نخستین حرکت بزرگ علیه رژیم اسلامی به شمار می‌رفت و رژیم را مجبور به عقب‌نشینی موقت در اجرای قانون حجاب کرد. سه روز بعد از آن اعتراضات آیت‌الله محمود طالقانی، از روحانیون برجسته انقلابی، در مصاحبه‌ای با روزنامه اطلاعات اعلام کرد: «در مسئله حجاب اجباری نیست».

بیشتر بخوانید:
https://tavaana.org/mahsa-amini-woman-life-freedom/

#یاری_مدنی_توانا
#مهسا_امینی
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#مطالعه_موردی
@tavaana
@Tavaana_TavaanaTech
تازه از توانا

وکلای پابرهنه و جنبش وِیکوان در چین

در چین – کشوری که رابطه تاریخی پیچیده‌ای با حاکمیت قانون در دوران مدرن دارد – چن گوانگ‌چنگ، وکیل پابرهنه، گرچه دستاوردهای قابل‌توجهی داشت اما سرانجام ناچار شد به شکلی دراماتیک از حصر خانگی خود فرار کند و از سفارت آمریکا در پکن کمک بخواهد تا به آزارهای غیرقانونی‌ای که خود و خانواده‌اش با آن روبرو بودند پایان دهد.
در میان فعالیت‌های او دفاع شجاعانه از افراد حاشیه‌نشین در شاندونگ، که با بدرفتاری مسئولان مواجه بودند و تحت فشار ناشی از سیاست تک‌فرزندی قرار داشتند، شاخص است. با این حال، این فعالیت‌ها موجب آزار و اذیت نه تنها خود او، بلکه خانواده، دوستان، حامیان و وکلای او شد. با وجود نابینایی از کودکی، گوانگ‌چنگ – وکیل خودآموخته از منطقه شمال شرقی چین – خود را وقف کمک به کسانی کرد که به خدمات حقوقی دسترسی نداشتند. در حکومت تک‌حزبی آن کشور، گوانگ‌چنگ و دیگر وکلای پابرهنه مرتبط با جنبش ویکوان در محیطی فعالیت می‌کردند که از اصول عدالت و حاکمیت قانون فاصله دارد. در ادامه به بررسی مسیر این افراد می‌پردازیم و درس‌های ارزشمندی از اقدامات مصممانه را با هم مرور می‌کنیم.

متن کامل را بخوانید:

https://tavaana.org/barefoot-lawyers-weiquan-china-chen-guangcheng/

#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#مطالعه_موردی

@tavaana
@Tavaana_TavaanaTech
وکلای_پابرهنه_و_جنبش_ویکوان_در_چین.pdf
3.1 MB
تازه از توانا

وکلای پابرهنه و جنبش وِیکوان در چین

در چین – کشوری که رابطه تاریخی پیچیده‌ای با حاکمیت قانون در دوران مدرن دارد – چن گوانگ‌چنگ، وکیل پابرهنه، گرچه دستاوردهای قابل‌توجهی داشت اما سرانجام ناچار شد به شکلی دراماتیک از حصر خانگی خود فرار کند و از سفارت آمریکا در پکن کمک بخواهد تا به آزارهای غیرقانونی‌ای که خود و خانواده‌اش با آن روبرو بودند پایان دهد.
در میان فعالیت‌های او دفاع شجاعانه از افراد حاشیه‌نشین در شاندونگ، که با بدرفتاری مسئولان مواجه بودند و تحت فشار ناشی از سیاست تک‌فرزندی قرار داشتند، شاخص است. با این حال، این فعالیت‌ها موجب آزار و اذیت نه تنها خود او، بلکه خانواده، دوستان، حامیان و وکلای او شد. با وجود نابینایی از کودکی، گوانگ‌چنگ – وکیل خودآموخته از منطقه شمال شرقی چین – خود را وقف کمک به کسانی کرد که به خدمات حقوقی دسترسی نداشتند. در حکومت تک‌حزبی آن کشور، گوانگ‌چنگ و دیگر وکلای پابرهنه مرتبط با جنبش ویکوان در محیطی فعالیت می‌کردند که از اصول عدالت و حاکمیت قانون فاصله دارد. در ادامه به بررسی مسیر این افراد می‌پردازیم و درس‌های ارزشمندی از اقدامات مصممانه را با هم مرور می‌کنیم.

متن کامل را بخوانید:

https://tavaana.org/barefoot-lawyers-weiquan-china-chen-guangcheng/

#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#مطالعه_موردی
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
گزارش زندگی از ویرانه‌های حلب


در میان داستان‌های دلخراشی که از شهر جنگ‌زده حلب به جهان خارج مخابره می‌شد، توییت‌های یک دختر خردسال بیانگر استقامت و امیدی بود که حتی در تاریک‌ترین لحظات نیز نابود نشده بود.
بنا العبد، هفت‌ساله، با استفاده از حساب توییتر مادرش، لحظاتی از زندگی در میان آشوب جنگ را به اشتراک ‌می‌گذاشت.
توییت‌های او نه تنها مملو از معصومیت‌های یک کودک بودند که به دنبال پناهگاهی برای فرار از واقعیت‌های وحشتناک جنگ بود، بلکه حسی از اشتیاق به صلح را نیز دارا بود. در میان امواج ویرانی، بنا راهی موقتی برای گریز یافته بود؛ فرصتی برای تجربه داشتن یک زندگی عادی و همسفرانی برای به‌اشتراک‌گذاشتن قصه‌اش. توییت‌های او با سادگی و صداقتشان، به قلب هزاران نفر در سراسر جهان راه یافتند و یادآور این بودند که در میان انبوه خبرها و گرفتاری‌های ژئوپلیتیک، این روحیه قوی انسانی است که پابرجا می‌ماند و در کوچک‌ترین شادی‌های موجود به جستجوی آرامش می‌رود. در حوزه کنشگری، اغلب همین اعمال کوچک، صادقانه و معصومانه دارای قدرت تحول‌آفرین برای ایجاد تاثیری ماندگار هستند.

همدلی و برقرارکردن ارتباطات واقعی، به‌ویژه زمانی که از صداقت و نیت خالص سرچشمه می‌گیرند، می‌توانند در جوامع تاثیری عمیق داشته باشند و تغییرات مثبت را برانگیزند. این اعمال به ما یادآوری می‌کنند که حتی کوچک‌ترین قدم‌ها در مسیر چیزهایی مانند کنشگری برای امری انسانی، ترویج شفقت یا ایجاد همدلی می‌توانند در نهایت راه را برای تغییرات معنادار و مهم هموار کنند.

سایت:
https://tavaana.org/bana-al-abed-syria-aleppo/
یوتیوب:
https://www.youtube.com/watch?v=MwanSCcdkCY
ساندکلاود:
https://soundcloud.com/tavaana/794fdd4d-ab51-4b07-b00c-bb4f2aa570fa
کست‌باکس:
https://castbox.fm/vi/773659650
نوشتاری:
https://tavaana.org/bana-al-abed-aleppo/

#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#سوریه
#حلب
#مطالعه_موردی
@tavaana

@Tavaana_TavaanaTech
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
الکسی ناوالنی و مقاومت در برابر رژیم پوتین

امروز سالگرد قتل حکومتی الکسی ناوالنی است.
آنچه اتفاق می‌افتاد از پیش روشن بود: الکسی ناوالنی (Alexei Navalny) می‌دانست که به محض بازگشت به روسیه، دستگیر خواهد شد. او همچنین می‌دانست که در زندان‌های روسیه با شرایطی خشن روبرو خواهد شد– بماند که در سال ۲۰۲۰ او از یک تلاش رسوا توسط دولت روسیه برای ترورش جان به در برده بود. ماه‌ها طول کشیده بود تا او توانایی صحبت‌کردن و نوشتن و هماهنگی بدنی‌اش را دوباره به دست آورد. در ذهن او اما هیچ تردیدی وجود نداشت: «البته که برمی‌گردم. برنگشتن من برای آن‌ها دستاوردی ایده‌آل خواهد بود. آن‌ها دقیقا دوست دارند من هم یک مهاجر سیاسی دیگر باشم.»

با وجود تلاش‌های بی‌وقفه رژیم‌های استبدادی برای خاموش‌کردن صدای مخالفان، برخی افراد با شجاعت به اصول خود پایبند می‌مانند و حتی حاضرند امنیت شخصی خود را فدا کنند. الکسی ناوالنی یکی از این افراد بود. کرملین هر کار می‌توانست کرده بود تا او را متوقف کند؛ از زندانی‌کردن تا تلاش برای ترور او. اما تعهد او به عدالت و مخالفت با رژیم غیر دموکراتیک روسیه هرگز متزلزل نشد. حتی زمانی که پس از یک مسمومیت شدید در سال ۲۰۲۰ این امکان را داشت که در خارج از کشور بماند، به روسیه بازگشت؛ در حالی که به‌خوبی می‌دانست بازداشت و رفتارهای خشونت‌آمیز در انتظارش خواهد بود.

او آشکارا اعلام کرد: «البته که برمی‌گردم. اگر برنگردم، این بهترین دستاورد برای آن‌ها خواهد بود.» بازگشت ناوالنی فریاد بلند و قدرتمند مقاومت بود و نشان داد که او از خاموش‌شدن یا تبدیل‌شدن به یک فرد تبعیدی سیاسی دیگر، امتناع می‌ورزد. زندگی و مرگ غم‌انگیز او یادآور شجاعتی است که برای ایستادن در برابر سرکوب لازم است و تاثیر ماندگار چنین مقاومتی را نشان می‌دهد.

این اپیزود، روایتی است کوتاه از فعالیت‌های آزادی‌خواهانه الکسی ناوالنی در روسیه علیه حکومت سرکوبگر ولادیمیر پوتین.

سایت:
https://tavaana.org/navalny-russia/
یوتیوب:
https://www.youtube.com/watch?v=PaLjGpllJ3I
کست‌باکس:
https://castbox.fm/vb/769604446
ساندکلاود:
https://soundcloud.com/tavaana/d01bdc80-9421-4b49-99cd-9bd4481b5234

#یاری_مدنی_توانا
#مطالعه_موردی
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#پادکست
#روسیه

@Tavaana_TavaanaTech
جنبش الغای بردگی در ایالات متحده آمریکا

جنبش الغای بردگی در آمریکا از قرن شانزدهم با ورود بردگان آفریقایی آغاز شد. بردگی به عنوان مالکیت و بهره‌برداری از انسان‌ها، ریشه در تجارت سیاه‌پوستان داشت و تا قبل از تصویب اصلاحیه سیزدهم در سال ۱۸۶۵ به صورت قانونی ادامه داشت. در دوران اولیه، بردگان به عنوان نیروی کار در مزارع و خانه‌ها مورد بهره‌برداری قرار می‌گرفتند و برخوردهای بی‌رحمانه‌ای از جمله شلاق و جدایی از خانواده تجربه می‌کردند. روایت‌های شخصی مانند خاطره‌های اولاودا اکویانو و ویلیام گرین تصویر واضحی از شکنجه و سختی‌های این نظام ارائه می‌دهد.
در عین حال، جنبش‌های اولیه علیه بردگی، مانند فعالیت‌های کوایکرها و احیای مذهبی بیداری بزرگ دوم (حدود سال‌های ۱۷۹۰ تا ۱۸۳۰) مبنای اخلاقی برای نقد این نظام را فراهم آورد. این جنبش در طول زمان از محدودسازی گسترش برده‌داری به فراخوان برای لغو کامل آن تغییر کرد. اختلاف نظر میان هواداران "خاک آزاد" که می‌خواستند بردگی محدود شود و فعالان الغای بردگی که خواستار آزادی کامل بودند، باعث شکل‌گیری یک مناظره سیاسی ملی شد.
در این میان، قوانینی همچون قانون بردگان متواری در سال ۱۸۵۰ و رویارویی‌های خشونت‌آمیز مانند "کانزاس خونین" به تشدید تنش‌ها انجامید. اختلافات سیاسی منجر به بروز جنگ داخلی در سال ۱۸۶۱ شد که پس از تلفات سنگین، ایالات شمالی پیروز شدند و اصلاحیه‌های ۱۳ تا ۱۵ متمم قانون اساسی تصویب گردید تا بردگی لغو و حقوق اولیه شهروندی برای سیاه‌پوستان اعطا شود. هرچند این اصلاحیه‌ها بلافاصله برابرسازی اجتماعی را به همراه نداشتند و تبعیض نژادی به صورت تفکیک نژادی و موانع ساختاری ادامه یافت.
علاوه بر محور اصلی سیاسی، جنبش الغای بردگی با بهره‌گیری از بیداری مذهبی، فعالیت‌های فرهنگی و رسانه‌ای نیز پیوست؛ از سخنرانی‌های برده‌های آزادشده مانند فردریک داگلاس گرفته تا آثار ادبی مانند "کلبه عمو تام" و روزنامه‌های تبلیغاتی. این فعالیت‌ها موجب آگاهی‌رسانی گسترده و بسیج طرفداران آزادی در ایالات شمالی شد. پس از پایان جنگ داخلی، با وجود لغو بردگی، نابرابری‌های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی مبتنی بر نژاد به مدت بیش از یک قرن ادامه یافت. تنها پس از جنبش حقوق مدنی در دهه ۱۹۷۰ و تصویب قوانین حمایتی مانند "قانون حق رأی" در سال ۱۹۶۵ شاهد تغییرات واقعی در وضعیت حقوق سیاه‌پوستان بودیم.
در مجموع، جنبش الغای بردگی نه تنها نقش تعیین‌کننده‌ای در تغییر نظام سیاسی آمریکا ایفا کرد، بلکه به عنوان بستر آغازگر مبارزه‌های حقوق مدنی در قرن بیستم شناخته می‌شود.

بیشتر بخوانید:
https://tavaana.org/abolitionist_movement_in_the_us/

#مطالعه_موردی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech