Forwarded from گفت‌وشنود
وقتی "ناموس اسلام" هم ابزار می‌شود؛
حجاب، قربانی مصلحت نظام در نمایش ضداسرائیلی
تجمع اخیر در حمایت از فلسطین مقابل سردر دانشگاه تهران، صحنه پر حاشیه‌ای را رقم زد؛ جایی که، حضور دختران بدون حجاب اجباری یا به تعبیر کاربران "چپ‌های محور مقاومت" نه‌تنها تحمل شدند، بلکه بنابر آنچه در شبکه‌های اجتماعی نوشتند با دعوت نهادهای امنیتی و دانشجویی به صحنه آمدند. کاربران شبکه‌های اجتماعی با بهت و حیرت، این چرخش را نشانه‌ای از ریاکاری و استفاده ابزاری از زنان دانستند؛ امری که پیش از این بارها از سوی نظام جرم تلقی شده و با خشونت سرکوب شده بود. و برخی هم با اشاره به رویدادهای حاکمیتی مثل ۲۲بهمن یا زمان انتخابات این الگوی تکراری را این‌بار برخلاف کارکرد داخلی این رفتار در جهت پروپاگاندای بین‌المللی نظام ارزیابی کردند.
بسیاری از کاربران با لحنی تند نوشتند: «اگر همین دختران برای اعتراض به گرانی یا دفاع از حقوق معلمان و کارگران تجمع کرده بودند، یا مثلا در محکوم کردن حمله تروریستی ۷اکتبر به خیابان آمده بودند آیا باز هم در امنیت کامل می‌توانستند مقابل سردر دانشگاه بایستند؟ یا در کمتر از چند دقیقه با ون و گاز اشک‌آور روبه‌رو می‌شدند؟» این پرسش‌ها بازتاب گسترده‌ای یافت و شکاف عمیق در معیارهای دوگانه نظام جمهوری اسلامی را به رخ کشید.
در بخش بزرگی از واکنش‌ها، تأکید شده که نظام برای پیشبرد پروژه‌های ایدئولوژیک خود، حتی حاضر است بر خطوط قرمز خود پا بگذارد. کاربران نوشتند: «حجابی که آیت‌الله خامنه‌ای آن را هم "جرم شرعی" و هم "جرم سیاسی" می‌داند، حالا در مواجهه با مسئله اسرائیل و یهودی‌ستیزی، به‌راحتی از درجه اعتبار ساقط می‌شود.»
کاربران این اقدام را نشانه‌ای از اباحه‌گری ساختاری خواندند؛ جایی که ارزش‌ها نه بر مبنای اخلاق یا قانون، بلکه بر اساس مصلحت‌سنجی‌های روز قدرت، تعیین و جابه‌جا می‌شوند. یکی از نظرات مورد توجه کاربران این بود: «تا دیروز زن بی‌حجاب دشمن دین بود، امروز شده ابزار نمایش مقاومت!»
تعدد این واکنش‌ها نشان داد جامعه فراموش نکرده است که همین سیستم، در ماه‌های گذشته با شدت و خشونت بی‌سابقه‌ای علیه زنان بی‌حجاب برخورد کرده و بسیاری از آن‌ها را به زندان، جریمه، و طرد اجتماعی محکوم کرده است. حالا همین زنان، اگر در چارچوب اهداف ایدئولوژیک نظام ظاهر شوند، نه‌تنها تهدید نیستند، بلکه حتی پذیرفته و دعوت می‌شوند.
در نهایت، آنچه از دل این واکنش‌های اجتماعی بیرون آمد، یک نتیجه روشن بود: در جمهوری اسلامی، وقتی هدف مبارزه با اسرائیل و یهودی‌ستیزی باشد، «وسیله» هرچه باشد، توجیه می‌شود. حتی «ناموس اسلام» و خطوط قرمز شرعی مانند حجاب، می‌توانند بنا بر مصلحت حکومت، جابه‌جا شوند. و این، نهایت ابزاری‌سازی دین و زن در خدمت قدرت است.
شما در این‌باره چطور فکر می‌کنید و نظر شما چیست؟
#حکومت_ایدئولوژیک #یهودی_ستیزی #حجاب #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
حجاب، قربانی مصلحت نظام در نمایش ضداسرائیلی
تجمع اخیر در حمایت از فلسطین مقابل سردر دانشگاه تهران، صحنه پر حاشیه‌ای را رقم زد؛ جایی که، حضور دختران بدون حجاب اجباری یا به تعبیر کاربران "چپ‌های محور مقاومت" نه‌تنها تحمل شدند، بلکه بنابر آنچه در شبکه‌های اجتماعی نوشتند با دعوت نهادهای امنیتی و دانشجویی به صحنه آمدند. کاربران شبکه‌های اجتماعی با بهت و حیرت، این چرخش را نشانه‌ای از ریاکاری و استفاده ابزاری از زنان دانستند؛ امری که پیش از این بارها از سوی نظام جرم تلقی شده و با خشونت سرکوب شده بود. و برخی هم با اشاره به رویدادهای حاکمیتی مثل ۲۲بهمن یا زمان انتخابات این الگوی تکراری را این‌بار برخلاف کارکرد داخلی این رفتار در جهت پروپاگاندای بین‌المللی نظام ارزیابی کردند.
بسیاری از کاربران با لحنی تند نوشتند: «اگر همین دختران برای اعتراض به گرانی یا دفاع از حقوق معلمان و کارگران تجمع کرده بودند، یا مثلا در محکوم کردن حمله تروریستی ۷اکتبر به خیابان آمده بودند آیا باز هم در امنیت کامل می‌توانستند مقابل سردر دانشگاه بایستند؟ یا در کمتر از چند دقیقه با ون و گاز اشک‌آور روبه‌رو می‌شدند؟» این پرسش‌ها بازتاب گسترده‌ای یافت و شکاف عمیق در معیارهای دوگانه نظام جمهوری اسلامی را به رخ کشید.
در بخش بزرگی از واکنش‌ها، تأکید شده که نظام برای پیشبرد پروژه‌های ایدئولوژیک خود، حتی حاضر است بر خطوط قرمز خود پا بگذارد. کاربران نوشتند: «حجابی که آیت‌الله خامنه‌ای آن را هم "جرم شرعی" و هم "جرم سیاسی" می‌داند، حالا در مواجهه با مسئله اسرائیل و یهودی‌ستیزی، به‌راحتی از درجه اعتبار ساقط می‌شود.»
کاربران این اقدام را نشانه‌ای از اباحه‌گری ساختاری خواندند؛ جایی که ارزش‌ها نه بر مبنای اخلاق یا قانون، بلکه بر اساس مصلحت‌سنجی‌های روز قدرت، تعیین و جابه‌جا می‌شوند. یکی از نظرات مورد توجه کاربران این بود: «تا دیروز زن بی‌حجاب دشمن دین بود، امروز شده ابزار نمایش مقاومت!»
تعدد این واکنش‌ها نشان داد جامعه فراموش نکرده است که همین سیستم، در ماه‌های گذشته با شدت و خشونت بی‌سابقه‌ای علیه زنان بی‌حجاب برخورد کرده و بسیاری از آن‌ها را به زندان، جریمه، و طرد اجتماعی محکوم کرده است. حالا همین زنان، اگر در چارچوب اهداف ایدئولوژیک نظام ظاهر شوند، نه‌تنها تهدید نیستند، بلکه حتی پذیرفته و دعوت می‌شوند.
در نهایت، آنچه از دل این واکنش‌های اجتماعی بیرون آمد، یک نتیجه روشن بود: در جمهوری اسلامی، وقتی هدف مبارزه با اسرائیل و یهودی‌ستیزی باشد، «وسیله» هرچه باشد، توجیه می‌شود. حتی «ناموس اسلام» و خطوط قرمز شرعی مانند حجاب، می‌توانند بنا بر مصلحت حکومت، جابه‌جا شوند. و این، نهایت ابزاری‌سازی دین و زن در خدمت قدرت است.
شما در این‌باره چطور فکر می‌کنید و نظر شما چیست؟
#حکومت_ایدئولوژیک #یهودی_ستیزی #حجاب #گفتگو_توانا
@Dialogue1402