#مرگ پیش از پروانگی
۲۷ سال گذشته اما هنوز خاکش بوی خون می‌دهد، بوی باروت، بوی جنازه‌هایی که بر زمین افتاده‌اند... می‌افتند. جنگ همین است، پای جنگ که به میان باز شود، به هر جای زندگی سرک می‌کشد، سر می‌خورد، از بام خانه‌ها تا پای بازی بچه‌ها. ۲۷ سال گذشته اما هنوز ترکش‌هایش «جان» می‌گیرد، روی تنها می‌نشیند، تن‌های کوچک زخمی که پیش از پروانه شدن، مرگ سراغشان آمده، ساقه نازک روح‌شان را شکسته. چشم‌های «آلا» برای همیشه خاموش شده‌اند، حسرت دوباره دویدن در دل «گشین» شعله می‌کشد و سینه «سینا» یادگار بازی باخته را با خود می‌برد. بی‌آنکه تنها باشند، تنها شده‌اند.
نشکاش و بسطام و انجیران و لنگریز (در کردستان) مثل صدها روستای دیگری که در آتش جنگ سوختند، سوختند و همچنان می‌سوزند، از «#مین»های مانده از جنگ، #جنگ تحمیل شده. مین‌هایی که به بهانه باد و باران و برف و سیلاب سر خورده‌اند، تا در خانه آمده‌اند، تا در مدرسه. مهمان‌های ناخوانده شاید در یک قدمی‌ات باشند یا کمی آن‌سوتر، پای درختی چشم به راه بازی بچه‌ها. پس از این‌همه سال، هنوز ۱۶ میلیون «مین» زیر خاک‌ها کمین کرده‌اند، زیر خاک‌های کردستان یا نه خاک‌های خوزستان، ایلام، آذربایجان غربی، کرمانشاه.
عکس : آرش خاموشی - ایسنا http://bit.ly/1XZFWOB
درباره‌ی «مبارزه بین المللی برای ممنوعیت مین» بیشتر بخوانید:
http://bit.ly/1jXatHK
@Tavaana_Tavaanatech
۲۷ سال گذشته اما هنوز خاکش بوی خون می‌دهد، بوی باروت، بوی جنازه‌هایی که بر زمین افتاده‌اند... می‌افتند. جنگ همین است، پای جنگ که به میان باز شود، به هر جای زندگی سرک می‌کشد، سر می‌خورد، از بام خانه‌ها تا پای بازی بچه‌ها. ۲۷ سال گذشته اما هنوز ترکش‌هایش «جان» می‌گیرد، روی تنها می‌نشیند، تن‌های کوچک زخمی که پیش از پروانه شدن، مرگ سراغشان آمده، ساقه نازک روح‌شان را شکسته. چشم‌های «آلا» برای همیشه خاموش شده‌اند، حسرت دوباره دویدن در دل «گشین» شعله می‌کشد و سینه «سینا» یادگار بازی باخته را با خود می‌برد. بی‌آنکه تنها باشند، تنها شده‌اند.
نشکاش و بسطام و انجیران و لنگریز (در کردستان) مثل صدها روستای دیگری که در آتش جنگ سوختند، سوختند و همچنان می‌سوزند، از «#مین»های مانده از جنگ، #جنگ تحمیل شده. مین‌هایی که به بهانه باد و باران و برف و سیلاب سر خورده‌اند، تا در خانه آمده‌اند، تا در مدرسه. مهمان‌های ناخوانده شاید در یک قدمی‌ات باشند یا کمی آن‌سوتر، پای درختی چشم به راه بازی بچه‌ها. پس از این‌همه سال، هنوز ۱۶ میلیون «مین» زیر خاک‌ها کمین کرده‌اند، زیر خاک‌های کردستان یا نه خاک‌های خوزستان، ایلام، آذربایجان غربی، کرمانشاه.
عکس : آرش خاموشی - ایسنا http://bit.ly/1XZFWOB
درباره‌ی «مبارزه بین المللی برای ممنوعیت مین» بیشتر بخوانید:
http://bit.ly/1jXatHK
@Tavaana_Tavaanatech
www.isna.ir
مرگ پیش از پروانگی
۲۷ سال گذشته اما هنوز خاکش بوی خون می‌دهد، بوی باروت، بوی جنازه‌هایی که بر زمین افتاده‌اند......
روز بین‌المللی آگاهی درباره مین و کمک برای اقدام علیه آن
با آنکه سالها از جنگ ایران و عراق گذشته است، هنوز شانزده میلیون مین خنثی نشده در مناطق مرزی موجود است و هر از چندی خبرهایی در مورد آسیب دیدن و یا کشته شدن افراد به خصوص کودکان و نیز دام های مردم این مناطق منتشر می شود.
چهارم آوریل روز جهانی آگاهی درباره مین و کمک برای اقدام علیه آن است.
مین‌های زمینی مرگبارترین میراث جنگ هستند. پس از پایان جنگ، مین‌های زمینی تا حدود ۵۰ سال در زمین فعال بوده و تهدیدی دائمی برای غیرنظامیان هستند. احتمال کشته یا مجروح شدن غیرنظامیان توسط مین‌ها، حداقل ده برابر کشته شدن جنگجویان توسط آنها در طی جنگ است.1 در هر بیست دقیقه یک نفر با #مین کشته می‌شود یا عضوی از بدنش را از دست می‌دهد. #کودکان که به احتمال بیشتر اشیای غریب را برمی‌دارند و به احتمال کمتر به علایم هشدار دهنده توجه می‌کنند، بیش از همه از مین‌ها آسیب می‌بینند. سازمان مبارزه بین‌المللی برای ممنوعیت مین‌ها و پایان دادن به این مشکل مبارزه می‌کند.
سازمان مبارزه بین‌المللی برای ممنوعیت مین‌های زمینی در سال ۱۹۹۲، جهت توقف تولید، فروش و ذخیره‌سازی مین‌های زمینی ضد نفر و از میان بردن بی‌خطر مین‌های زمینی جنگ‌های گذشته تاسیس شد. اعضای این سازمان بر این باور بودند که این هدف با منع بین‌المللی مین‌های ضد نفر قابل تحقق است. سازمان مبارزه بین‌المللی برای #ممنوعیت مین‌های زمینی و رسیدن به این هدف، حمایت سازمان‌های غیردولتی را به دست آورده و بر دولت‌ها فشار آورد تا از این امر حمایت کنند. یکی از اولین تلاش‌های آنان، سازمان دادن به مجموعه‌ای از ملاقات‌ها با سازمان‌های غیردولتی اروپایی جهت افزایش #آگاهی و هماهنگ کردن مبارزه علیه استفاده از مین‌های زمینی بود. پیش از پایان سال ۱۹۹۲، پارلمان اروپا قطعنامه‌ای در جهت تعلیق پنج ساله تجارت مین‌های زمینی ضد نفر به تصویب رساند.4 به واسطه کار سازمان مبارزه بین‌المللی برای ممنوعیت مین‌های زمینی جهت کسب حمایت از سازمان‌های غیردولتی و دولت‌ها، پیمان منع مین در سال ۱۹۹۷، توسط ۱۲۲ کشور امضا شد، یعنی درست شش سال پس از آغاز این مبارزه.
بیشتر بخوانید:
https://tavaana.org/fa/node/1797
@Tavaana_TavaanaTech
با آنکه سالها از جنگ ایران و عراق گذشته است، هنوز شانزده میلیون مین خنثی نشده در مناطق مرزی موجود است و هر از چندی خبرهایی در مورد آسیب دیدن و یا کشته شدن افراد به خصوص کودکان و نیز دام های مردم این مناطق منتشر می شود.
چهارم آوریل روز جهانی آگاهی درباره مین و کمک برای اقدام علیه آن است.
مین‌های زمینی مرگبارترین میراث جنگ هستند. پس از پایان جنگ، مین‌های زمینی تا حدود ۵۰ سال در زمین فعال بوده و تهدیدی دائمی برای غیرنظامیان هستند. احتمال کشته یا مجروح شدن غیرنظامیان توسط مین‌ها، حداقل ده برابر کشته شدن جنگجویان توسط آنها در طی جنگ است.1 در هر بیست دقیقه یک نفر با #مین کشته می‌شود یا عضوی از بدنش را از دست می‌دهد. #کودکان که به احتمال بیشتر اشیای غریب را برمی‌دارند و به احتمال کمتر به علایم هشدار دهنده توجه می‌کنند، بیش از همه از مین‌ها آسیب می‌بینند. سازمان مبارزه بین‌المللی برای ممنوعیت مین‌ها و پایان دادن به این مشکل مبارزه می‌کند.
سازمان مبارزه بین‌المللی برای ممنوعیت مین‌های زمینی در سال ۱۹۹۲، جهت توقف تولید، فروش و ذخیره‌سازی مین‌های زمینی ضد نفر و از میان بردن بی‌خطر مین‌های زمینی جنگ‌های گذشته تاسیس شد. اعضای این سازمان بر این باور بودند که این هدف با منع بین‌المللی مین‌های ضد نفر قابل تحقق است. سازمان مبارزه بین‌المللی برای #ممنوعیت مین‌های زمینی و رسیدن به این هدف، حمایت سازمان‌های غیردولتی را به دست آورده و بر دولت‌ها فشار آورد تا از این امر حمایت کنند. یکی از اولین تلاش‌های آنان، سازمان دادن به مجموعه‌ای از ملاقات‌ها با سازمان‌های غیردولتی اروپایی جهت افزایش #آگاهی و هماهنگ کردن مبارزه علیه استفاده از مین‌های زمینی بود. پیش از پایان سال ۱۹۹۲، پارلمان اروپا قطعنامه‌ای در جهت تعلیق پنج ساله تجارت مین‌های زمینی ضد نفر به تصویب رساند.4 به واسطه کار سازمان مبارزه بین‌المللی برای ممنوعیت مین‌های زمینی جهت کسب حمایت از سازمان‌های غیردولتی و دولت‌ها، پیمان منع مین در سال ۱۹۹۷، توسط ۱۲۲ کشور امضا شد، یعنی درست شش سال پس از آغاز این مبارزه.
بیشتر بخوانید:
https://tavaana.org/fa/node/1797
@Tavaana_TavaanaTech
توانا
پیمان ضد مین: مبارزه بین‌المللی برای ممنوعیت مین‌های زمینی
بینش و انگیزه
رامان ظاهری #هنرمند و #فعال_مدنی سردشتی با پیام جهانی عاری از #مین مسیر450 کیومتری سردشت - سنندج - مریوان را رکاب زد
@Tavaana_TavaanaTech
@Tavaana_TavaanaTech