یک نظرسنجی در ایران: نزدیک به ۵۰ درصد مردم به پوشش چادر علاقه ندارند

پوشش چادر از سوی مقامات ارشد جمهوری اسلامی ایران به عنوان «حجاب بر‌تر» تبلیغ می‌شود اما نتیجه یک نظرسنجی رسمی در ایران نشان می‌دهد که ۱. ۴۹ درصد ایرانیان به پوشش‌هایی غیر از چادر برای زنان علاقه دارند.

خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، امروز چهارشنبه ۲۳ دی گزارش داد که این نظرسنجی از سوی مرکز افکارسنجی دانشجویان ایران در سراسر کشور انجام شده است.

نظرسنجی‌ها در ایران به‌طور کلی نظرسنجی‌های رسمی است و نهادهای مستقل و مدنی چندان در این نظرسنجی‌ها نقشی ندارند.

در نظرسنجی مرکز افکارسنجی دانشجویان ۱. ۴۶ درصد از پاسخگویان به پوشش چادر تمایل نشان داده‌اند و ۱. ۴۹ درصد نیز گفته‌اند به پوشش‌های دیگر از جمله «مانتوی بلند، مانتو و دامن، مانتوی کوتاه و شلوار، کت و شلوار، مانتوی کوتاه و ساپورت و مانتوی بدون دکمه و ساپورت» علاقه دارند.

خبرگزاری ایسنا در مورد پنج درصد باقیمانده جزییاتی اعلام نکرده است. این احتمال وجود دارد که پنج درصد باقیمانده، کسانی بوده‌اند که اساسا به #حجاب اعتقادی نداشته‌اند.

نتایج این نظرسنجی همچنین نشان می‌دهد که ۵۹ درصد از شهروندان ساکن در مراکز استان‌ها، ۵۵ درصد شهروندان ساکن در «شهرهای درجه دو» و ۳۹ درصد از روستانشینان به پوشش‌هایی غیر از #چادر تمایل نشان داده‌اند.

جامعه آماری این نظرسنجی ۴۳۹۰ زن و مرد اعلام شده است. این نظرسنجی آذرماه سال جاری خورشیدی انجام شده است.

منبع: رادیو زمانه

#کاریکاتور از #مانانیستانی

مطالب #توانا را بدون فیلتر در تلگرام دنبال کنید:
@Tavaana_TavaanaTech

انتشار ویدئویی از جشن پایان سال تحصیلی یک مدرسه‌ی #دخترانه در یزد که در آن دانش‌آموزان چادرهای خود را به خواست مجری و همراه با پخش موزیکی شاد به هوا پرتاب می‌کنند، خشم شماری از رسانه‌های حامی حکومت را برانگیخته است.
مجری این جشن در یک ویدئوی عذرخواهی، مدعی شده که در یک اشتباه لفظی به جای این‌که بگوید «دست‌ها بالا» گفته «چادرها بالا».

پیش‌تر وب‌سایت محلی «یزدرسا» نزدیک به #سپاه پاسداران، در گزارشی نوشته بود: «متاسفانه هر روز به دلیل بی‌توجهی مسوولان، عده ای با اعمال ضد دین خود آن هم در دارالعباده یزد احساسات مردم متدین را جریحه‌دار می‌کنند. یک روز #زنان غیر مسلمان منبر و مسجد #شیعه را وسیله تفریح خود قرار می‌دهند و روز دیگر حجاب برتر مورد #تمسخر واقع می‌شود.»
این وب‌سایت، مجری این جشن را نیز فردی "وقیح" توصیف کرده بود که «با افتخار از عمل خود در تمسخر #حجاب برتر فیلم تهیه و در شبکه‌های اجتماعی منتشر کرده است».

منبع: صفحه فیسبوک تقاطع
Taghato
#چادر

@Tavaana_TavaanaTech
👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇

.
عکس:
goo.gl/QtIs3e
#اهواز،
حدود سال‌های ۱۳۴۰ «آن روزها هنوز #حجاب_اجباری نبود، هر کس می‌خواست #چادر سرش می‌کرد و هر کس نمی‌خواست #بدون_حجاب در انظار عمومی ظاهر می‌شد. انقلابی پیروز شد و پس از آن #زنان را مجبور کردند که #حجاب بر سر کنند. حالا چیزی نزدیک ۵۵ سال از تاریخ این عکس می‌گذرد و ما داریم بحث می‌کنیم که آیا مقابله با حجاب اجباری به نفع زنان است یا این‌که باید به این امر چون #قانون است احترام گذاشت. بعد دو دسته می‌شویم و با هم دعوا می‌کنیم.» نظر شما در مورد این نوشته‌ی یکی از همراهان توانا چیست؟

مطالب مرتبط:

#انقیاد_زنان
http://bit.ly/1v4u0MJ
#حق_زن بر بدن خود ، اثر مارگارت سانگر
http://bit.ly/1w00U2b
حق زن بر بدنش
مهرانگیز کار
http://bit.ly/1jCEnls
حجاب اجباری، مردان اختیاری
علیرضا رضایی
http://bit.ly/2dbJjND

بهزاد مهرانی در فیسبوک چنین نوشته است:
باور بفرمایید این‌همه مقاله و نوشته و مصاحبه نیاز نیست تا بخواهید نشان بدهید که حجاب اسلامی آن‌هم از نوع زورکی، بخشی از #فرهنگ ملت ایران است. فرض بفرمائید که حجاب اجباری از خود اشوزرتشت تا محمد خاتم و از محمد تا همین امروز ِ سیدعلی، بخشی از فرهنگ ایران بوده است. خب که چه؟ به قول منطقیون از این مغالطه‌ی «است» و «باید» می‌خواهید به چه برسید؟

فرض بفرمائید به قول برخی از بزرگان، علاقه‌مندی به استبداد به دلیل سیطره‌ی طولانی‌مدت حاکمان قلدر بر این مملکت، بخشی از فرهنگ ملت «است»، آیا می‌توان از این «است» نتیجه گرفت که پس «باید» به این فرهنگ استبدادپرور احترام گذاشت و هر کس گفت که به فرض تا به حال این استبداد ِ زورچپان، فرهنگ آریایی- اسلامی بوده است اما از حالا بیایید به این فرهنگ نه بگوئیم، نقره‌داغش کنیم تا غلط زیادی نکند؟

ممکن است برای مثال ختنه‌ی دختران در جایی به قدمت یک تاریخ فرهنگ عمومی بوده باشد، چه دلیلی وجود دارد که باید من ِ انسان ِ قرن بیست‌ویکمی به این فرهنگ ِ سراپا نکبت احترام بگذارم؟

اگر کسی هیچ‌کس را ندارد که از او بپرسد آیا راست است در کنار همین خزر خودمان، پیش از برآمدن آفتاب ِ آفت‌خیز انقلاب اسلامی، زنان بعد از شنا در دریا با بیکینی می‌رفتند با همان بیکینی از مغازه‌های ساحلی خرید می‌کردند، لااقل می‌تواند به فیلم‌ها و عکس‌های آن دوره رجوع کند تا ببیند نه حجاب و نه حجاب اجباری بخشی از فرهنگ همه‌ی این جامعه‌ی متلون نبوده است.

این‌که آدم بعد از ۵۵ سال از گذشت این عکس بخواهد سر بدیهیات نه با عوام که با نخبگان یک جامعه بحث کند نشان از آن دارد که در جامعه انحطاطی رخ داده است، رذیلانه‌تر از آن حجاب اجباری.

@Tavaana_TavaanaTech

کدام‌یک مهم‌تر است، حجاب اجباری آن ورزشکار یا پیشرفت شطرنج کشورمان ایران؟
goo.gl/RrrW2O
نسرین ستوده، وکیل دادگستری ، فعال مدافع حقوق بشر که در سال ۱۳۸۹ بازداشت شد و در دادگاه بدوی به ۱۱ سال حبس، ۲۰ سال محرومیت از وکالت و ۲۰ سال ممنوعیت خروج از کشور محکوم شد درباره مخالفت با حجاب اجباری نوشت:

«به یاد دارم ۵ سال پیش در چنین روزهایی به دلیل نپذیرفتن چادر اجباری از ملاقات با بچه‌هایم محروم شده بودم که این محرومیت بیش از دو ماه طول کشید. درد محرومیت از ملاقات عذابم می‌داد. بارها آرزو می‌کردم کاش بتوانم خود را راضی به استفاده از چادر کنم تا لحظاتی بچه‌هایم را در آغوش بکشم، اما نمی‌توانستم. زیرا احساس می‌کردم با این کار حق انتخاب، آزادی و عزتم را زیر پا گذاشته‌ام. یک دستور کلی داشت مرا به سمتی می‌برد که باید بین «خود» و «بچه‌هایم» یکی را انتخاب می‌کردم. اما هرچه می‌اندیشیدم مجبور به انتخاب بین خود و بچه‌ها نبودم. دستوری که صادر شده بود فراقانونی بود. پس باید از آن سد عبور می‌کردم تا مجبور به انتخاب بین خود و بچه‌ها نباشم. راستی کدام‌یک مهم‌تر بود؟ چادر اجباری من یا ملاقات بچه‌ها با مادری چادری؟

اکنون پس از ۵ سال بنا به سنت رایج در ورزش شطرنج، به عنوان میزبان از قهرمانان شطرنج دنیا دعوت به عمل آورده‌ایم تا برای مسابقات شطرنج به کشورمان بیایند. اما فقط یک قانون وجود دارد. هر زنی، با هر عقیده ای از هرکجای دنیا به ایران می‌آید، باید حجاب «اسلامی» را رعایت کند. اکنون قهرمان یکی از ورزش‌های دنیا می‌گوید حاضر نیست به این قانون ایران تن دهد. اکنون این سؤالات پیش می‌آید:
آیا قوانین ایران شایسته‌ی یک میزبان است؟ و راستی کدام‌یک مهم‌تر است حجاب اجباری آن ورزشکار یا پیشرفت شطرنج کشورمان ایران؟»

درباره نسرین ستوده بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/t2dTHp

@Tavaana_TavaanaTech

ایران بزرگ‌ترین واردکننده چادر مشکی در جهان
goo.gl/Qu9h6I
«چادر لباس ملی ماست»؟
«در نوفل لوشاتو خدمت امام رسیدم، هنوز با مانتو و شلوار و مقنعه بودم. یک بار در مهران، پایم صدمه دید و من با عصا و با‌‌ همان مانتو و شلوار خدمت امام رفتم تا گزارش بدهم. امام فرمودند: اگر چادر ندارید، بگویم احمد برایتان بخرد. عرض کردم: نه حاج آقا! چون به کوه می‌رفتم و اسلحه روی دوشم بود و فشنگ به کمرم و قمقمه به پهلویم و گاهی هم باید سه‌پایه تیربار را روی دوش می‌گرفتم، چادر سرکردن برایم دشوار بود. فرمودند: چادر برای زن بهتر است. من از آن روز چادر سر کردم.»

این روایتی‌ است از «مرضیه حدیده‌چی دباغ» که از جمله زنان نزدیک به آیت‌الله خمینی بود. مرضیه دباغ از بنیانگذاران سپاه پاسداران بود و مدتی نیز فرماندهی سپاه همدان را به عهده داشت. وی علاوه بر این سه دوره نیز نمایندگی مجلس را بر عهده داشت. به نظر می‌رسد با توجه به جایگاه مرضیه دباغ و اعتمادی که آیت‌الله خمینی به او داشت چنین توصیه‌ای به او و بازگویی آن از طرف مرضیه دباغ، به خوبی نشانگر نگرش آیت‌الله خمینی به مقوله حجاب زنان است. اجباری شدن حجاب مقوله‌ایست که از همان ابتدای پیروزی انقلاب مورد تاکید آیت‌الله خمینی قرار گرفت و در نهایت به عنوان یک قانون در مجلس شورای اسلامی تصویب شد. رهبر بعدی جمهوری اسلامی یعنی آیت‌الله خامنه‌ای نیز بر چادر به عنوان حجاب بر‌تر تاکید کرده است و حتی آن را لباس ملی زنان ایرانی دانسته است. او در مهر ۱۳۷۳ در جمع زنان پرستار گفت: «مردم ما چادر را انتخاب کرده‌‏اند. البته ما هیچ وقت نگفتیم که حتماً چادر باشد و غیر چادر نباشد. گفتیم که چادر بهتر از حجاب‌هاى دیگر است. ولى زنان ما می‌‏خواهند حجاب خودشان را حفظ کنند. چادر را هم دوست دارند. چادر، لباس ملى ماست. چادر، پیش از آن‏که یک حجاب اسلامى باشد، یک حجاب ایرانى است. مال مردم ما و لباس ملى ماست.» اما آیا تاکنون به جنبه‌های اقتصادی اجباری بودن حجاب در ایران اندیشیده‌ایم؟

ایران، بزرگترین وارد کننده چادر مشکی در جهان:

goo.gl/RfFCjC

@Tavaana_TavaanaTech

دانشگاه تهران - سال ۱۳۵۵
goo.gl/st92yB

«آن‌روزها هنوز حجاب اجباری نبود و سر خیابان‌ها هم خبری از گشت ارشاد نبود. زنان می‌توانستند به ورزشگاه‌ها بروند. آن‌روزها ایران بهشت برین نبود. مشکلات فراوان بود. مثل همین امروز حلبی‌آباد داشتیم. فقر داشتیم و آزادی بیان هم نداشتیم. اما آن‌روزها کسی را به اسم بهایی‌بودن از کلاس درس دانشگاه محروم نمی‌کردند. کسی را به خاطر نوشیدن الکل شلاق نمی‌زدند. می‌خواستی چادر به سر می‌کردی، می‌خواستی هیچ‌چیزی بر سر نمی‌کردی و حتا مینی‌ژوپ می‌پوشیدی. به دین و بی‌دینی شهروندان حکومت کاری نداشت. مسجد می‌رفتی یا میکده به حکومت ربطی نداشت. امروز دیگر نه آزادی بیان هست و آزادی احزاب و زنان مجبورند حجاب و پوشش حکومت را رعایت کنند. نمی‌توانند به ورزشگاه بروند و حتا دوچرخه‌سواری هم برای‌شان ممنوع است.. آن‌روزها ایران بهشت نبود اما مانند جهنمی که امروز هست نیز نبود.»

نظر شما در مورد این نوشته‌ی یکی از همراهان توانا چیست؟

مطالب مرتبط:

هراس زنان ایران از حکومت و خیابان
http://bit.ly/2em5yQS

انقیاد زنان
http://bit.ly/1v4u0MJ

حق زن بر بدن خود ، اثر مارگارت سانگر
http://bit.ly/1w00U2b

حق زن بر بدنش
مهرانگیز کار
http://bit.ly/1jCEnls

https://telegram.me/joinchat/B5XELjvByQFyPHYQMdMTiQ