جواد یساری دور از کوچه‌ و بازار ۷۰ ساله شد
goo.gl/zzNFMA

پس از پیروزی انقلاب اسلامی، موسیقی و خوانندگی مانند برخی از هنرهای دیگر در ایران پساانقلابی با محدودیت‌های بسیاری مواجه شد. بسیاری از خوانندگان پیش از به بار نشستن انقلاب اسلامی بار سفر بستند و رفتند. برخی که دوست داشتند در کشورشان بمانند در ابتدا بارها به دادگاه انقلاب احضار شدند و حتا رنگ سلول‌های زندان جمهوری اسلامی را دیدند و حتا جریمه نقدی شدند و شلاق خوردند. بعضی از هنرمندان نیز علی‌رغم همه‌ی این تلخ‌کامی‌ها به هر دلیل، ماندن در کشور را به مهاجرت ترجیح دادند اما هیچ‌گاه نتوانستند در ایران کنسرتی اجرا کنند و یا مجوزی برای انتشار کارهای‌شان از سوی دولت دریافت کنند. جواد یساری، خواننده‌ی قدیمی ایران نیز از این دسته آخر است. او در ایران ماند اما هیچ‌گاه نتوانست برای کارهایش مجوز بگیرد و یا به اجرای کنسرت در داخل کشور بپردازد.

جواد یساری می‌گوید «عشم این است که همینجا و در همین مملکت خواندن را انجام بدهم… در مملکت‌مان دیگر از من گذشته و پیر شدیم ولی خیلی دوست داشتم همینجا این کار را می‌کردم...»

جواد یساری در گفت‌وگویی می‌گوید که بعد از مرگم مجوز اجرا می‌گیرم.

او می‌گوید که «پس از انقلاب با موافقت دولت جدید می‌رفتیم جاهای سالم و برنامه اجرا می‌کردیم. نم‌نم اونم جمع شد و دیگه نذاشتن کار کنیم.»

جواد یساری در ۲۳ اسفندماه ۱۳۲۵ در شهر تهران دیده به جهان گشود. او فعالیت هنری‌اش را با از سال ۱۳۵۲ با خواندن ترانه‌های «کوچه‌بازاری» آغاز کرد. اولین آهنگی که جواد یساری اجرا کرد ترانه ای بود با نام «پول سیاه».

اصطلاح «کوچه‌بازار» به عنوان سبکی هنری از همان سال‌ها در ایران باب شد و طرفداران بسیاری پیدا کرد. جواد یساری اما از این‌که به او خواننده‌ی کوچه‌بازاری بگویند راضی به نظر نمی رسد.او عنوان «مردمی» را برای سبک کاری هنری‌اش می‌پسندد.

جواد یساری می‌‌گوید در برهه‌ای از زمان به لیل این‌که اجازه نمی‌دادند که بخوانم حواس‌پرتی گرفتم. او در مورد این دوره چنین می‌گوید:

«نخوندنم باعث شد یک مقدار حواس‌پرتی پیدا کنم. مثل قناری که نذارن بخونه مریض شدم. یه دوستی داشتم تو امیریه که مطب داشت. رفتم گفتم دکتر درد من اینه، توی خیابون اگه یه جا ببینم مردم واسه شعار دادن جمع شدن فکر می‌کنم اینا واقعی هستن و دارن منو تشویق می‌کنن. تو خونه فکر می‌کنم رو سن هستم و می‌زنم زیر آواز. دکتر گفت یه جوری سرت رو گرم کن.»
.
یساری می‌گوید: «سه سال سرم را با کشتی گرم کردم. حالم خوب شد. یواش‌یواش موسیقی یه خرده شل شد و به قدیمیا مجوز اجرا دادن بیان بخونن. منم سه چهار بار رفتم تا مجوز بگیرم، هی گفتن صبر کن.»

صاحب ترانه‌ی «صبر ایوب» هر چه صبر کرد اما از مجوز خبری نشد. یساری می‌گوید که به آغاسی هم بعد از مرگش مجوز دادند و من نیز چنین سرنوشتی خواهم داشت:

«بعد مردنم. آغاسی هنوز زنده بود که ما از انجمن رشت شکایت کردیم به ارشاد و بعد بررسی کردن گفتن نعمت آغاسی بخونه ولی تا مجوز برسه آقانعمت رو کفن و دفن کرده بودن.»

بیش‌تر بخوانید:
http://bit.ly/2lSWprr

https://telegram.me/joinchat/B5XELjvByQFyPHYQMdMTiQ

همخوانی یک خانم از تماشاچیان کنسرت،با علی قمصری
goo.gl/qoe4u9
نام خواننده :مارال قمی

علی قمصری :"وسط اجرا با خودم گفتم ، من كه صدام اين قدر زير و زيبا نبود.زيبايى صداى #خانم ها نبايد در #تاريكى پنهان شود. همه ى ما بايد براى ايجاد تعادل و برابرى در امكان ارائه ى #هنر تلاش كنيم. اين به نفع #ايران است. اميدوارم روزى بتوانم همين خانم ناشناس كه در اين تاريكى ، با اعتماد به نفس ، همه ى حضار را به فكر واداشت را روى صحنه ى #كنسرت ببينم. و بدون ملاحظه ى اضافى به او بگويم: صدايت زيباست اما بايد بيشتر تلاش كنى..."


عمری به درازای عمر جمهوری اسلامی زنان نمی‌توانند #آواز بخوانند و در نوازندگی در کنسرت‌ها هم با موانع بسیاری مواجه می‌شوند اما علی‌رغم همه‌ی موانع #زنان ایران از هر فرصتی استفاده می‌کنند تا از تنگناها خلاقیت خلق کنند.

مطالب مرتبط:

#آواز_زنان صداهای ممنوع:
http://bit.ly/2dHUvDB
انقیاد زنان
bit.ly/1v4u0MJ
کتاب «رفع تبعیض علیه زنان» نوشته خانم مهرانگیز کار
دانلود رایگان:
http://ow.ly/DuvT306sOhF
لینک دانلود در تلگرام:
http://ow.ly/zHVP306sOhG

اشتغال زنان و مصلحت خانواده در قانون مدنی
http://bit.ly/2mswSVm

https://t.me/joinchat/B5XELjvByQFyPHYQMdMTiQ