افغانستان به ثبت مثنوی مولانا به عنوان میراث مشترک ایران و ترکیه اعتراض کرد
افغانستان به توافق ایران و ترکیه مبنی بر ثبت مثنوی مولانا به عنوان میراث مشترک فرهنگی این دو کشور در یونسکو اعتراض کرد.
صلاح‌الدین ربانی، وزیر امور خارجه #افغانستان، در دیدار با مولود چاوش اوغلو، وزیر امور خارجه ترکیه، درباره اینکه ترکیه و ایران به دنبال ثبت "مثنوی معنوي مولانا جلال‌الدین محمد بلخی" به عنوان میراث فرهنگی هر دو کشور در یونسکو هستند، خواستار معلومات بیشتری شد.
براساس خبرنامه وزارت امور خارجه افغانستان، آقای اوغلو از اين موضوع اظهار بی‌اطلاعی کرده و گفته است که موضوع پیگیری می‌شود.
آقای اوغلو در عین حال افزوده است که پیشنهاد و ملاحظه افغانستان به عنوان زادگاه مولانا در اين زمینه در نظر گرفته خواهد شد.
علاوه برآن فعالان مدنی و سیاسی نیز امروز در یک نشست خبری در کابل نسبت به این تصمیم دولت ترکیه و ایران اعتراض کردند.
این تجمع کنندگان گفتند که مولانا "جهان وطن و سرمایه ملی همه فرهنگیان" است و هرجا فرهنگ است مولانا به آن متعلق است.
این شرکت کنندگان مدعی شدند که افغانستان در کنار جنگ اطلاعاتی با سرقت فرهنگی روبرو است. به گفته آنان بر همگان مشخص است که مولانا زاده بلخ است و از بلخ به قونیه رفته است.
آنا مولانا را متعلق به همه کشورهای فارسی زبان دانستند و از تمام کسانی که در این روند ثبت مثنوی مشارکت دارند خواستند تا با خویشتنداری و درک عمیق به این موضوع توجه کنند.
قبلا از این نصیر احمد اندیشه، سرپرست و معاون اداری و مالی وزارت امور خارجه افغانستان در دیدار با خانم پتریشیا مک فلپس، نماینده یونسکو در افغانستان، با ابراز نگرانی از این تصمیم دولت‌های ایران و ترکیه گفته بود:"هرگاه قرار باشد این اثر شناخته شده ادبی و شاهکار عرفانی مولوی ثبت میراث جهانی یونسکو گردد، واقعیت تاریخی زادگاه خداوندگار بلخ نباید نادیده گرفته شود و پیوند مولانای بزرگ با افغانستان نباید فراموش گردد."
براساس خبرنامه وزارت امور خارجه افغانستان نماینده یونسکو در #افغانستان اطمینان داده که نگرانی دولت این کشور در مورد با مثنوی مولانا را به مرکز آن سازمان گزارش خواهد داد.
سه‌شنبه گذشته ۱۸ جوزا( خرداد) خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) به نقل از رئیس سازمان مرکز اسناد ملی این کشور نوشت:" با ترکیه توافق کرده‌ایم که مثنوی مولوی را به صورت مشترک ثبت کنیم، مولانا یکی از نقاط مشترک فرهنگی ایران و ترکیه است".
سیدرضا صالحی امیری، مشاور رئیس جمهوری و رئیس سازمان اسناد ایران درباره ثبت جهانی مثنوی مولانا گفته بود:"در حال حاضر در مرحله ثبت هستیم، ما به دلیل اشتراکات فرهنگی این کار را انجام دادیم. #ایران و #ترکیه اشتراکات فرهنگی زیادی دارند. باتوجه به اینکه مولوی در #قونیه دفن شده، اما به زبان #فارسی شعر گفته، هم ما و هم تُرک‌ها شرایط ثبت داشتیم اما ما این حوزه مناقشه را به حوزه وحدت تبدیل کردیم."
جلال الدین محمد بلخی، ملقب به #مولوی و #مولانا، در سال ١٢٠٧ میلادی (٦٠٤ هجری قمری) در بلخ متولد شد و خانقاه بهاالدین ولد، پدر او، در ولایت بلخ در شمال افغانستان قرار دارد.
اطلاع دقیقی درباره تاریخ ساخت این خانه گلی، در دست نیست ولی اسناد تاریخی نشان می‌دهد که در سال ۱۲۰۷ تولد جلال الدین محمد، این #خانقاه از رونق و شکوه زیادی بر خوردار بود.
بهاء الدین ولد، که به واعظ نامدار بلخ شهرت داشت، هنگامی که پسرش جلال الدین کودکی خردسال بود از بلخ خارج شد. عبدالحسین زرین کوب، پژوهشگر تاریخ ادبیات، در این باره می‌نویسد: "او [بهاء الدین ولد] از خوارزمشاه رنجشی یافت که سبب آن درست معلوم نیست. شاید وجود امام فخر رازی - یک واعظ دیگر- که با صوفیه میانه‌ای نداشت و شاه بدو دل بسته بود وی را از او آزرده خاطر داشته بود."
او می افزاید: "چندی در وخش و سمرقند می‌بود، آنگاه عزیمت حج کرد. از راه نیشابور و بغداد به حجاز رفت و در بازگشت از مکه یکچند قدم به شام شد. هنگامی که خوارزم و ماوراء النهر به دست مغول افتاده بود و خوارزمشاه سرگشته و دربدر بود [سلطان ولد] به قونیه رفت و در آنجا سر بر بالین خاک نهاد."
BBC Persian
@Tavaana_TavaanaTech
افغانستان به توافق ایران و ترکیه مبنی بر ثبت مثنوی مولانا به عنوان میراث مشترک فرهنگی این دو کشور در یونسکو اعتراض کرد.
صلاح‌الدین ربانی، وزیر امور خارجه #افغانستان، در دیدار با مولود چاوش اوغلو، وزیر امور خارجه ترکیه، درباره اینکه ترکیه و ایران به دنبال ثبت "مثنوی معنوي مولانا جلال‌الدین محمد بلخی" به عنوان میراث فرهنگی هر دو کشور در یونسکو هستند، خواستار معلومات بیشتری شد.
براساس خبرنامه وزارت امور خارجه افغانستان، آقای اوغلو از اين موضوع اظهار بی‌اطلاعی کرده و گفته است که موضوع پیگیری می‌شود.
آقای اوغلو در عین حال افزوده است که پیشنهاد و ملاحظه افغانستان به عنوان زادگاه مولانا در اين زمینه در نظر گرفته خواهد شد.
علاوه برآن فعالان مدنی و سیاسی نیز امروز در یک نشست خبری در کابل نسبت به این تصمیم دولت ترکیه و ایران اعتراض کردند.
این تجمع کنندگان گفتند که مولانا "جهان وطن و سرمایه ملی همه فرهنگیان" است و هرجا فرهنگ است مولانا به آن متعلق است.
این شرکت کنندگان مدعی شدند که افغانستان در کنار جنگ اطلاعاتی با سرقت فرهنگی روبرو است. به گفته آنان بر همگان مشخص است که مولانا زاده بلخ است و از بلخ به قونیه رفته است.
آنا مولانا را متعلق به همه کشورهای فارسی زبان دانستند و از تمام کسانی که در این روند ثبت مثنوی مشارکت دارند خواستند تا با خویشتنداری و درک عمیق به این موضوع توجه کنند.
قبلا از این نصیر احمد اندیشه، سرپرست و معاون اداری و مالی وزارت امور خارجه افغانستان در دیدار با خانم پتریشیا مک فلپس، نماینده یونسکو در افغانستان، با ابراز نگرانی از این تصمیم دولت‌های ایران و ترکیه گفته بود:"هرگاه قرار باشد این اثر شناخته شده ادبی و شاهکار عرفانی مولوی ثبت میراث جهانی یونسکو گردد، واقعیت تاریخی زادگاه خداوندگار بلخ نباید نادیده گرفته شود و پیوند مولانای بزرگ با افغانستان نباید فراموش گردد."
براساس خبرنامه وزارت امور خارجه افغانستان نماینده یونسکو در #افغانستان اطمینان داده که نگرانی دولت این کشور در مورد با مثنوی مولانا را به مرکز آن سازمان گزارش خواهد داد.
سه‌شنبه گذشته ۱۸ جوزا( خرداد) خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) به نقل از رئیس سازمان مرکز اسناد ملی این کشور نوشت:" با ترکیه توافق کرده‌ایم که مثنوی مولوی را به صورت مشترک ثبت کنیم، مولانا یکی از نقاط مشترک فرهنگی ایران و ترکیه است".
سیدرضا صالحی امیری، مشاور رئیس جمهوری و رئیس سازمان اسناد ایران درباره ثبت جهانی مثنوی مولانا گفته بود:"در حال حاضر در مرحله ثبت هستیم، ما به دلیل اشتراکات فرهنگی این کار را انجام دادیم. #ایران و #ترکیه اشتراکات فرهنگی زیادی دارند. باتوجه به اینکه مولوی در #قونیه دفن شده، اما به زبان #فارسی شعر گفته، هم ما و هم تُرک‌ها شرایط ثبت داشتیم اما ما این حوزه مناقشه را به حوزه وحدت تبدیل کردیم."
جلال الدین محمد بلخی، ملقب به #مولوی و #مولانا، در سال ١٢٠٧ میلادی (٦٠٤ هجری قمری) در بلخ متولد شد و خانقاه بهاالدین ولد، پدر او، در ولایت بلخ در شمال افغانستان قرار دارد.
اطلاع دقیقی درباره تاریخ ساخت این خانه گلی، در دست نیست ولی اسناد تاریخی نشان می‌دهد که در سال ۱۲۰۷ تولد جلال الدین محمد، این #خانقاه از رونق و شکوه زیادی بر خوردار بود.
بهاء الدین ولد، که به واعظ نامدار بلخ شهرت داشت، هنگامی که پسرش جلال الدین کودکی خردسال بود از بلخ خارج شد. عبدالحسین زرین کوب، پژوهشگر تاریخ ادبیات، در این باره می‌نویسد: "او [بهاء الدین ولد] از خوارزمشاه رنجشی یافت که سبب آن درست معلوم نیست. شاید وجود امام فخر رازی - یک واعظ دیگر- که با صوفیه میانه‌ای نداشت و شاه بدو دل بسته بود وی را از او آزرده خاطر داشته بود."
او می افزاید: "چندی در وخش و سمرقند می‌بود، آنگاه عزیمت حج کرد. از راه نیشابور و بغداد به حجاز رفت و در بازگشت از مکه یکچند قدم به شام شد. هنگامی که خوارزم و ماوراء النهر به دست مغول افتاده بود و خوارزمشاه سرگشته و دربدر بود [سلطان ولد] به قونیه رفت و در آنجا سر بر بالین خاک نهاد."
BBC Persian
@Tavaana_TavaanaTech
جای تنگ مراسم تحلیف و غیبت مولوی عبدالحمید
goo.gl/JQiJ6G
عدم دعوت از «مولوی عبدالحمید» – امام جمعه زاهدان و از رهبران جامعه اهل سنت ایران – برای حضور در مراسم تحلیف دومین دوره ریاست جمهوری «حسن روحانی» در فضای خبری و مجازی ایران اعتراضاتی برانگیخت. مولوی عبدالحمید که از محبوبیت بسیاری در میان جامعه چندمیلیونی اهل سنت ایران برخوردار است در شنبه ۱۴ مرداد در گفتگویی خبر داد که برخی از اعضای دولت حسن روحانی به حضور او در مراسم تحلیف اصرار داشتنند اما هیئت رییسه مجلس شوری اسلامی دعوتنامه‌ای برای او نفرستادند. او گفت: «میزبان تحلیف، مجلس بود و ظاهرا تمایلی برای دعوت نداشتند. لذا ما هم دیدیم ظاهرا جا تنگ است و ترجیح دادیم حضور نداشته باشیم».
بسیاری از اهل سنت ایران در استان سیستان و بلوچستان و استان کردستان زندگی می‌کنند. نکته جالب توجه این است که در انتخابات اخیر ریاست جمهوری در ایران استان کردستان با ۷۵ درصد و استان سیستان و بلوچستان با ۷۳ درصد از مناطقی بودند که بیشترین رای را به حساب حسن روحانی ریختند. عبدلحمید در اردیبهشت ۱۳۹۶ و در حمایت از انتخاب مجدد حسن روحانی گفته بود: «به اعتقاد جامعه اهل سنت، دولت یازدهم علی‌رغم مشکلات و نقاط ضعفی که داشته است، اما نقاط قوت آن بیشتر بوده است که امیدواریم اگر دولت فعلی مجدداً روی کار بیاید در راستای رفع مشکلات و نقاط ضعف تلاش‌های بیشتری انجام دهد».
مولوی عبدالحمید در هر دو دوره انتخابات اخیر ریاست جمهوری از حسن روحانی حمایت کرد
اعتراض به عدم حضور مولوی عبدالحمید مختص کاربران عادی نبود. برخی از چهره‌های سیاسی مانند «محمود صادقی» - نماینده تهران در مجلس شورای اسلامی – نیز در توییتر خود نسبت به این مساله اعتراض کردند. صادقی که به گرایشات اصلاح طلبانه مشهور است در توییتر خود نوشت: «اگر عدم استفاده از اهل سنت در کابینه را با محدودیت‌ها توجیه می‌کنند، دعوت نکردن از مولوی عبدالحمید در مراسم تحلیف را چگونه توجیه می‌کنند؟». صادقی بود که در توییت دیگری افشا کرد که نمایندگان در اداره مجلس «هیچ کاره» هستند و «همه چیز» با «اراده و خواست رییس و رییس دفتر نظامی – امنیتی‌اش» مدیریت می‌شود.
در واقع محمود صادقی به صورت تلویحی در عدم دعوت از مولوی عبدالحمید، توپ را به زمین «علی لاریجانی» و رییس دفتر نظامی امنیتی او انداخت. رییس دفتر نظامی امنیتی علی لاریجانی، «محمد جعفری صحرارودی» است؛ از فرماندهان سابق سپاه پاسداران و از جمله افرادی که احتمال داده می‌شود در قتل «عبدالرحمن قاسملو» - دبیر کل وقت حزب دمکرات کردستان ایران و از جمله چهره‌های برجسته اپوزیسیون جمهوری اسلامی – نقش داشته است.
«عبدالستار دوشوکی» - بنیانگذار جبهه متحد بلوچستان ایران و بنیانگذار مرکز مطالعات بلوچستان در لندن- محبوبیت بالای مولوی عبدالحمید در میان جامعه مدنی ایرانیان و «شخصیت ملی و فراجناحی» او را یکی از عوامل احتمالی در عدم دعوت از او می‌داند. به گفته او نیروهای امنیتی احتمالا مایل نبودند یک شخصیت برجسته اهل سنت با حضور در مراسم تحلیف توجهات زیادی را به خود جلب کند. او تاکید می‌کند که عدم دعوت از مولوی عبدالحمید، «رسم برادری» نبود.
اهل سنت در ایران از محدودیت‌های قابل توجهی رنج می‌برند. این محدودیت‌ها هم در ساختار حقوقی جمهوری اسلامی وجود دارد و هم به عنوان قوانینی نانوشته تبعیض را بر پیروان بزرگ‌ترین اقلیت مذهبی در ایران روا می‌دارد. براساس اصل ۱۱۵ قانون اساسی، رییس جمهوری اسلامی ایران باید شیعه و «پاسدار مذهب رسمی کشور» باشد. مولوی عبدالحمید درباره این اصل چنین نظری دارد: «یکی از بزرگ‌ترین اشتباهات تدوین کنندگان قانون اساسی این بود که گفتند رئیس جمهور حتماً باید شیعه باشد. همه‌ما ملت ایران هستیم و این کشور متعلق به همه‌اقوام و مذاهب است و نباید تفاوتی بین شیعه و سنی، کرد، فارس و بلوچ وجود داشته باشد.»
جدای از این مساله اهل سنت هیچگاه در جمهوری اسلامی وزیری در کابینه‌های دولت‌های مختلف نداشته‌اند. جامعه چندمیلیونی اهل سنت در ایران از داشتن یک مسجد ویژه خود در تهران، پایتخت ایران محروم است و حتی نمازخانه‌های آنان در تهران نیز گاهی مورد تعدی نیروهای امنیتی قرار می‌گیرد و به علل امنیتی پلمپ می‌شود. این جدای از محرومیت‌های آشکار در زمینه رفاه اقتصادی و توسعه است که مناطق اهل سنت ایران همچون سیستان و بلوچستان از آن رنج بسیار می‌برند. نقض موارد متعدد حقوق بشر نیز در این استان یک سیاهه بلند را تشکیل داده است. رهبران اهل سنت ایران نیز به صورت شخصی محدودیت‌های بسیاری را تجربه می‌کنند. به عنوان مثال مولوی عبدالحمید حق سفر به خارج از ایران را ندارد و در ایران نیز تنها می‌تواند به تهران سفر کند.
goo.gl/RjzYZy
@Tavaana_TavaanaTech
goo.gl/JQiJ6G
عدم دعوت از «مولوی عبدالحمید» – امام جمعه زاهدان و از رهبران جامعه اهل سنت ایران – برای حضور در مراسم تحلیف دومین دوره ریاست جمهوری «حسن روحانی» در فضای خبری و مجازی ایران اعتراضاتی برانگیخت. مولوی عبدالحمید که از محبوبیت بسیاری در میان جامعه چندمیلیونی اهل سنت ایران برخوردار است در شنبه ۱۴ مرداد در گفتگویی خبر داد که برخی از اعضای دولت حسن روحانی به حضور او در مراسم تحلیف اصرار داشتنند اما هیئت رییسه مجلس شوری اسلامی دعوتنامه‌ای برای او نفرستادند. او گفت: «میزبان تحلیف، مجلس بود و ظاهرا تمایلی برای دعوت نداشتند. لذا ما هم دیدیم ظاهرا جا تنگ است و ترجیح دادیم حضور نداشته باشیم».
بسیاری از اهل سنت ایران در استان سیستان و بلوچستان و استان کردستان زندگی می‌کنند. نکته جالب توجه این است که در انتخابات اخیر ریاست جمهوری در ایران استان کردستان با ۷۵ درصد و استان سیستان و بلوچستان با ۷۳ درصد از مناطقی بودند که بیشترین رای را به حساب حسن روحانی ریختند. عبدلحمید در اردیبهشت ۱۳۹۶ و در حمایت از انتخاب مجدد حسن روحانی گفته بود: «به اعتقاد جامعه اهل سنت، دولت یازدهم علی‌رغم مشکلات و نقاط ضعفی که داشته است، اما نقاط قوت آن بیشتر بوده است که امیدواریم اگر دولت فعلی مجدداً روی کار بیاید در راستای رفع مشکلات و نقاط ضعف تلاش‌های بیشتری انجام دهد».
مولوی عبدالحمید در هر دو دوره انتخابات اخیر ریاست جمهوری از حسن روحانی حمایت کرد
اعتراض به عدم حضور مولوی عبدالحمید مختص کاربران عادی نبود. برخی از چهره‌های سیاسی مانند «محمود صادقی» - نماینده تهران در مجلس شورای اسلامی – نیز در توییتر خود نسبت به این مساله اعتراض کردند. صادقی که به گرایشات اصلاح طلبانه مشهور است در توییتر خود نوشت: «اگر عدم استفاده از اهل سنت در کابینه را با محدودیت‌ها توجیه می‌کنند، دعوت نکردن از مولوی عبدالحمید در مراسم تحلیف را چگونه توجیه می‌کنند؟». صادقی بود که در توییت دیگری افشا کرد که نمایندگان در اداره مجلس «هیچ کاره» هستند و «همه چیز» با «اراده و خواست رییس و رییس دفتر نظامی – امنیتی‌اش» مدیریت می‌شود.
در واقع محمود صادقی به صورت تلویحی در عدم دعوت از مولوی عبدالحمید، توپ را به زمین «علی لاریجانی» و رییس دفتر نظامی امنیتی او انداخت. رییس دفتر نظامی امنیتی علی لاریجانی، «محمد جعفری صحرارودی» است؛ از فرماندهان سابق سپاه پاسداران و از جمله افرادی که احتمال داده می‌شود در قتل «عبدالرحمن قاسملو» - دبیر کل وقت حزب دمکرات کردستان ایران و از جمله چهره‌های برجسته اپوزیسیون جمهوری اسلامی – نقش داشته است.
«عبدالستار دوشوکی» - بنیانگذار جبهه متحد بلوچستان ایران و بنیانگذار مرکز مطالعات بلوچستان در لندن- محبوبیت بالای مولوی عبدالحمید در میان جامعه مدنی ایرانیان و «شخصیت ملی و فراجناحی» او را یکی از عوامل احتمالی در عدم دعوت از او می‌داند. به گفته او نیروهای امنیتی احتمالا مایل نبودند یک شخصیت برجسته اهل سنت با حضور در مراسم تحلیف توجهات زیادی را به خود جلب کند. او تاکید می‌کند که عدم دعوت از مولوی عبدالحمید، «رسم برادری» نبود.
اهل سنت در ایران از محدودیت‌های قابل توجهی رنج می‌برند. این محدودیت‌ها هم در ساختار حقوقی جمهوری اسلامی وجود دارد و هم به عنوان قوانینی نانوشته تبعیض را بر پیروان بزرگ‌ترین اقلیت مذهبی در ایران روا می‌دارد. براساس اصل ۱۱۵ قانون اساسی، رییس جمهوری اسلامی ایران باید شیعه و «پاسدار مذهب رسمی کشور» باشد. مولوی عبدالحمید درباره این اصل چنین نظری دارد: «یکی از بزرگ‌ترین اشتباهات تدوین کنندگان قانون اساسی این بود که گفتند رئیس جمهور حتماً باید شیعه باشد. همه‌ما ملت ایران هستیم و این کشور متعلق به همه‌اقوام و مذاهب است و نباید تفاوتی بین شیعه و سنی، کرد، فارس و بلوچ وجود داشته باشد.»
جدای از این مساله اهل سنت هیچگاه در جمهوری اسلامی وزیری در کابینه‌های دولت‌های مختلف نداشته‌اند. جامعه چندمیلیونی اهل سنت در ایران از داشتن یک مسجد ویژه خود در تهران، پایتخت ایران محروم است و حتی نمازخانه‌های آنان در تهران نیز گاهی مورد تعدی نیروهای امنیتی قرار می‌گیرد و به علل امنیتی پلمپ می‌شود. این جدای از محرومیت‌های آشکار در زمینه رفاه اقتصادی و توسعه است که مناطق اهل سنت ایران همچون سیستان و بلوچستان از آن رنج بسیار می‌برند. نقض موارد متعدد حقوق بشر نیز در این استان یک سیاهه بلند را تشکیل داده است. رهبران اهل سنت ایران نیز به صورت شخصی محدودیت‌های بسیاری را تجربه می‌کنند. به عنوان مثال مولوی عبدالحمید حق سفر به خارج از ایران را ندارد و در ایران نیز تنها می‌تواند به تهران سفر کند.
goo.gl/RjzYZy
@Tavaana_TavaanaTech
Instagram
توانا: آموزشكده جامعه مدنى
. جای تنگ مراسم #تحلیف و غیبت #مولوی_عبدالحمید . عدم دعوت از «مولوی عبدالحمید» – امام جمعه زاهدان و از رهبران جامعه #اهل_سنت ایران – برای حضور در مراسم تحلیف دومین دوره ریاست جمهوری «حسن روحانی» در فضای خبری و مجازی ایران اعتراضاتی برانگیخت. مولوی عبدالحمید…