زادروز ِ محمدرضا لطفی، هنرمندی هنرشناس
محمدرضا لطفی نوازندهی نامآشنای #تار و سه تار و #موسیقیدان ایرانی در ۱۷ دیماه ۱۳۲۵ در شهر گرگان دیده به جهان گشود. لطفی تحصیلات موسیقی را در هنرستان موسیقی در محضر اساتیدی چون علیاکبر شهنازی و حبیبالله شهبازی فرا گرفت و پس از آن وارد دانشکده موسیقی شد و در مکتب بزرگانی مانند نورعلی برومند، عبدالله دوامی و سعید هرمزی به فراگیری موسیقی پرداخت. لطفی تنها ۱۸ سال سن داشت که جایزه اول موسیقیدانان جوان ایران را از آن ِ خود کرد.
او در سال ۱۳۵۳ به عضویت گروه علمی دانشکده موسیقی درآمد و حدود یک سال و نیم مدیر گروه موسیقی دانشکدهی موسیقی هنرهای زیبای تهران بود و پس از کنارهگیری از این سمت و در سال ۱۳۵۳ گروه «شیدا» را راهاندازی کرد. البته پایههای تاسیس شیدا به سال ۱۳۵۱ بازمیگردد اما آغاز فعالیت رسمی این گروه ۱۳۵۳ بود که با همکاری هوشنگ ابتهاج و در رادیو ایران آغاز شد و اولین برنامهای که از این گروه در رادیو پخش شد بازسازی پیشدرآمد ابوعطا از درویشخان و تصنیف شیدا بود. اعضای این گروه پس از واقعه ۱۷ شهریور ۵۷ در یک حرکت سیاسی از رادیو استعفا و پس از آن به شکل مستقل فعالیت خود را در کانون چاووش ادامه دادند که با همراهی حسین علیزاده و پرویز مشکاتیان و همینطور علی اکبر شکارچی بوده است و به بازخوانی آثار موسیقی گذشتگان پرداختند.
مجموعه آلبومهای چاووش از مهمترین و تاثیرگذارترینهای این همکاری است. مجموعهی آلبومهای چاووش شامل ۱۲ آلبوم موسیقی است که با نامهای چاووش ۱ تا ۱۲ منتشر شد. کانون #چاووش در سال ۱۳۶۳ تعطیل شد. برخی از آثار کانون چاووش بعدها تصحیح شدند و با تغییر نام موسسه و توسط «موسسه فرهنگی و هنری آوای شیدا» و زیر نظر #محمدرضالطفی منتشر شدند. لطفی برای اجرای کنسرت سفرهای بسیار کرد و در نهایت در سال ۱۳۶۵ به آمریکا رفت و نتیجه این سفر علاوه بر اجرای کنسرت، تاسیس مرکز فرهنگی هنری شیدا در شهر واشینگتن دیسی بود.
او در سال ۱۳۸۵ #لطفی به ایران بازگشت. پس از بازگشت به ایران و در سالهای حضورش در ایران بارها انتقادات تند و تیزی از بزرگانی چون محمدرضا #شجریان و کیهان کلهر و پرویز #مشکاتیان و … کرد که البته بیپاسخ نماند. با اینکه سالها با شجریان همکاری داشت اما در سالهای پایانی عمر بارها از ایشان انتقاد کرد. لطفی در مصاحبهای با نشریهی «آسمان» از تعدد کنسرتها و آلبومهای موسیقی شجریان انتقاد کرد و گفت که شجریان هیچگاه سیاسی نبوده و اینکه نمیفهمد چرا حالا و بعد از انتخابات مناقشهبرانگیز ریاستجمهوری در سال ۱۳۸۸ ناگهان معترض شده است.
محمدرضا لطفی در ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۳ بر اثر بیماری سرطان در سن ۶۷ سالگی درگذشت.
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/Oni8v5
#موسیقی #هنر #مشاهیر#نوازنده
مطالب #توانا را بدون فیلتر در تلگرام دنبال کنید:
@Tavaana_TavaanaTech
👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇
محمدرضا لطفی نوازندهی نامآشنای #تار و سه تار و #موسیقیدان ایرانی در ۱۷ دیماه ۱۳۲۵ در شهر گرگان دیده به جهان گشود. لطفی تحصیلات موسیقی را در هنرستان موسیقی در محضر اساتیدی چون علیاکبر شهنازی و حبیبالله شهبازی فرا گرفت و پس از آن وارد دانشکده موسیقی شد و در مکتب بزرگانی مانند نورعلی برومند، عبدالله دوامی و سعید هرمزی به فراگیری موسیقی پرداخت. لطفی تنها ۱۸ سال سن داشت که جایزه اول موسیقیدانان جوان ایران را از آن ِ خود کرد.
او در سال ۱۳۵۳ به عضویت گروه علمی دانشکده موسیقی درآمد و حدود یک سال و نیم مدیر گروه موسیقی دانشکدهی موسیقی هنرهای زیبای تهران بود و پس از کنارهگیری از این سمت و در سال ۱۳۵۳ گروه «شیدا» را راهاندازی کرد. البته پایههای تاسیس شیدا به سال ۱۳۵۱ بازمیگردد اما آغاز فعالیت رسمی این گروه ۱۳۵۳ بود که با همکاری هوشنگ ابتهاج و در رادیو ایران آغاز شد و اولین برنامهای که از این گروه در رادیو پخش شد بازسازی پیشدرآمد ابوعطا از درویشخان و تصنیف شیدا بود. اعضای این گروه پس از واقعه ۱۷ شهریور ۵۷ در یک حرکت سیاسی از رادیو استعفا و پس از آن به شکل مستقل فعالیت خود را در کانون چاووش ادامه دادند که با همراهی حسین علیزاده و پرویز مشکاتیان و همینطور علی اکبر شکارچی بوده است و به بازخوانی آثار موسیقی گذشتگان پرداختند.
مجموعه آلبومهای چاووش از مهمترین و تاثیرگذارترینهای این همکاری است. مجموعهی آلبومهای چاووش شامل ۱۲ آلبوم موسیقی است که با نامهای چاووش ۱ تا ۱۲ منتشر شد. کانون #چاووش در سال ۱۳۶۳ تعطیل شد. برخی از آثار کانون چاووش بعدها تصحیح شدند و با تغییر نام موسسه و توسط «موسسه فرهنگی و هنری آوای شیدا» و زیر نظر #محمدرضالطفی منتشر شدند. لطفی برای اجرای کنسرت سفرهای بسیار کرد و در نهایت در سال ۱۳۶۵ به آمریکا رفت و نتیجه این سفر علاوه بر اجرای کنسرت، تاسیس مرکز فرهنگی هنری شیدا در شهر واشینگتن دیسی بود.
او در سال ۱۳۸۵ #لطفی به ایران بازگشت. پس از بازگشت به ایران و در سالهای حضورش در ایران بارها انتقادات تند و تیزی از بزرگانی چون محمدرضا #شجریان و کیهان کلهر و پرویز #مشکاتیان و … کرد که البته بیپاسخ نماند. با اینکه سالها با شجریان همکاری داشت اما در سالهای پایانی عمر بارها از ایشان انتقاد کرد. لطفی در مصاحبهای با نشریهی «آسمان» از تعدد کنسرتها و آلبومهای موسیقی شجریان انتقاد کرد و گفت که شجریان هیچگاه سیاسی نبوده و اینکه نمیفهمد چرا حالا و بعد از انتخابات مناقشهبرانگیز ریاستجمهوری در سال ۱۳۸۸ ناگهان معترض شده است.
محمدرضا لطفی در ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۳ بر اثر بیماری سرطان در سن ۶۷ سالگی درگذشت.
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/Oni8v5
#موسیقی #هنر #مشاهیر#نوازنده
مطالب #توانا را بدون فیلتر در تلگرام دنبال کنید:
@Tavaana_TavaanaTech
👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇
توانا
محمدرضا لطفی، هنرمندی هنرشناس
تولد محمدرضا لطفی، #موسیقیدان و نوازندهی ایرانی
به همین بهانه تصنیف ِ «بت چین»، کنسرت راستپنجگاه، جشن هنر شیراز تقدیم میشود به همهی همراهان همیشگی توانا.
#شجریان
#لطفی
#فرهنگفر
۱۹۷۵ - جشن هنر شیراز
مطالب #توانا را بدون فیلتر در تلگرام دنبال کنید:
@Tavaana_TavaanaTech
👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇
به همین بهانه تصنیف ِ «بت چین»، کنسرت راستپنجگاه، جشن هنر شیراز تقدیم میشود به همهی همراهان همیشگی توانا.
#شجریان
#لطفی
#فرهنگفر
۱۹۷۵ - جشن هنر شیراز
مطالب #توانا را بدون فیلتر در تلگرام دنبال کنید:
@Tavaana_TavaanaTech
👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇
گروه کامکارها
گروه موسیقی #کامکارها در سال ۱۳۴۴ برای نخستین بار در #سنندج، به عنوان گروهی خانوادگی به سرپرستی استاد حسن کامکار (ویلن) و عضویت هوشنگ (آکاردئون)، بیژن (خواننده)، پشنگ (سنتور)، قشنگ (خواننده و ویلن) و ارژنگ (تمبک) تشکیل شد. کامکارها اولین تمرینات خود را شبها در کنار حوض کوچک حیاط منزلشان انجام میدادند. با بزرگ شدن فرزندان، بهتدریج این گروه موسیقی کاملتر شد و در سال ۱۳۴۸ با اعضای خود، هوشنگ (ویلن)، بیژن (تار و خواننده)، پشنگ (سنتور)، قشنگ (خواننده)، ارژنگ (تمبک)، ارسلان (عود) و اردشیر (کمانچه) کنسرتهایی را به صورت رسمی در برخی از شهرهای کردستان و همچنین شهر ارومیه برگزار کرد.
بعد از سال ۱۳۵۰ برخی از افراد خانواده از جمله هوشنگ، بیژن، پشنگ و ارسلان برای فراگیری موسیقی #آکادمیک به تهران آمده و در دانشکده هنرهای زیبا به تحصیل مشغول شدند. پس از چندی کامکارها به اتفاق محمدرضا #لطفی، حسین #علیزاده، پرویز #مشکاتیان و تنی چند از دیگر هنرمندان، گروههای شیدا و عارف را تشکیل دادند. این دو گروه کنسرتهای موفّقیّت آمیزی را با خوانندگی محمدرضا #شجریان و شهرام #ناظری به اجرا گذاشتند. بعضی از افراد این گروه سابقهٔ عضویت در گروه موسیقی چاووش را دارند.
اولین کنسرتهای رسمی این خانواده با نام «گروه کامکارها» در اوایل دوران پس از انقلاب ۱۳۵۷ در مجموعه آزادی و تالار وحدت اجرا شد که دربرگیرندهٔ سه قسمت: موسیقی فارسی، تکنوازی #سنتور اردوان و #موسیقی کردی بود. در سال ۱۳۶۸ امید لطفی، فرزند قشنگ و محمدرضا لطفی، به گروه پیوست و نوازندگی تار گروه را به عهده گرفت. کامکارها در کنسرتهای اخیرشان برخی از استعدادهای جوان را نیز در کنار خود جای دادهاند.
این گروه کنسرتهای متعددی در داخل و خارج از کشور اجرا نموده و در برخی جشنوارههای بزرگ موسیقی جهانی از جمله WOMAD به مدیریت پیتر گابریل، سامر استیج (نیویورک) و تالارهای بزرگ و مهم اروپا و آمریکا همواره حضور داشته است.
اعضای فعلی گروه
هوشنگ کامکار (سرپرست گروه و آهنگساز و تنظیم کننده)
بیژن کامکار (خواننده اصلی و نوازنده دف، رباب، تار، تمبک و دهل)
پشنگ کامکار (سنتور)
قشنگ کامکار (سهتار)
ارژنگ کامکار (تمبک)
ارسلان کامکار (بربط و ویولن)
اردشیر کامکار (کمانچه و قیچک)
اردوان کامکار (سنتور)
مریم ابراهیمپور (خواننده)
هانا کامکار (دف)
صبا کامکار (خواننده)
نیریز کامکار (تار)
سیاوش کامکار (سنتور)
نجمه تجدد (خواننده)
لینک ویدیو: http://bit.ly/1Z5iDQb
@Tavaana_TavaanaTech
گروه موسیقی #کامکارها در سال ۱۳۴۴ برای نخستین بار در #سنندج، به عنوان گروهی خانوادگی به سرپرستی استاد حسن کامکار (ویلن) و عضویت هوشنگ (آکاردئون)، بیژن (خواننده)، پشنگ (سنتور)، قشنگ (خواننده و ویلن) و ارژنگ (تمبک) تشکیل شد. کامکارها اولین تمرینات خود را شبها در کنار حوض کوچک حیاط منزلشان انجام میدادند. با بزرگ شدن فرزندان، بهتدریج این گروه موسیقی کاملتر شد و در سال ۱۳۴۸ با اعضای خود، هوشنگ (ویلن)، بیژن (تار و خواننده)، پشنگ (سنتور)، قشنگ (خواننده)، ارژنگ (تمبک)، ارسلان (عود) و اردشیر (کمانچه) کنسرتهایی را به صورت رسمی در برخی از شهرهای کردستان و همچنین شهر ارومیه برگزار کرد.
بعد از سال ۱۳۵۰ برخی از افراد خانواده از جمله هوشنگ، بیژن، پشنگ و ارسلان برای فراگیری موسیقی #آکادمیک به تهران آمده و در دانشکده هنرهای زیبا به تحصیل مشغول شدند. پس از چندی کامکارها به اتفاق محمدرضا #لطفی، حسین #علیزاده، پرویز #مشکاتیان و تنی چند از دیگر هنرمندان، گروههای شیدا و عارف را تشکیل دادند. این دو گروه کنسرتهای موفّقیّت آمیزی را با خوانندگی محمدرضا #شجریان و شهرام #ناظری به اجرا گذاشتند. بعضی از افراد این گروه سابقهٔ عضویت در گروه موسیقی چاووش را دارند.
اولین کنسرتهای رسمی این خانواده با نام «گروه کامکارها» در اوایل دوران پس از انقلاب ۱۳۵۷ در مجموعه آزادی و تالار وحدت اجرا شد که دربرگیرندهٔ سه قسمت: موسیقی فارسی، تکنوازی #سنتور اردوان و #موسیقی کردی بود. در سال ۱۳۶۸ امید لطفی، فرزند قشنگ و محمدرضا لطفی، به گروه پیوست و نوازندگی تار گروه را به عهده گرفت. کامکارها در کنسرتهای اخیرشان برخی از استعدادهای جوان را نیز در کنار خود جای دادهاند.
این گروه کنسرتهای متعددی در داخل و خارج از کشور اجرا نموده و در برخی جشنوارههای بزرگ موسیقی جهانی از جمله WOMAD به مدیریت پیتر گابریل، سامر استیج (نیویورک) و تالارهای بزرگ و مهم اروپا و آمریکا همواره حضور داشته است.
اعضای فعلی گروه
هوشنگ کامکار (سرپرست گروه و آهنگساز و تنظیم کننده)
بیژن کامکار (خواننده اصلی و نوازنده دف، رباب، تار، تمبک و دهل)
پشنگ کامکار (سنتور)
قشنگ کامکار (سهتار)
ارژنگ کامکار (تمبک)
ارسلان کامکار (بربط و ویولن)
اردشیر کامکار (کمانچه و قیچک)
اردوان کامکار (سنتور)
مریم ابراهیمپور (خواننده)
هانا کامکار (دف)
صبا کامکار (خواننده)
نیریز کامکار (تار)
سیاوش کامکار (سنتور)
نجمه تجدد (خواننده)
لینک ویدیو: http://bit.ly/1Z5iDQb
@Tavaana_TavaanaTech
YouTube
Kamkaran - Kevokim
"Kevokim" is Kurdish for "I am a dove". It is an old traditional love song sung by many artists, this one is sung by the world famous ensemble Kamkaran (eng....
Forwarded from تواناتک Tavaanatech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
لطفی زاده؛ بنیانگذار منطق فازی
لطفیزاده بنیان منطق فازی را در سال ۱۹۶۵ نهاد. در اثری که منتشر کرد به شرح ریاضیات نظریه مجموعه فازی پرداخت و در سال ۱۹۷۳ نظریه منطق فازی را ارائه کرد.
کاربرد این بخش در علوم نرمافزاری را میتوان به طور ساده اینگونه تعریف کرد: منطق فازی از منطق ارزشهای «صفر و یک» نرمافزارهای کلاسیک فراتر رفته و درگاهی جدید برای دنیای علوم نرمافزاری و رایانهها میگشاید، زیرا فضای شناور و نامحدود بین اعداد صفر و یک را نیز در منطق و استدلالهای خود به کار برده و به چالش میکشد. منطق فازی از فضای بین دو ارزش «برویم» یا «نرویم»، ارزشهای جدید «شاید برویم» یا «میرویم اگر» یا حتی «احتمال دارد برویم» را استخراج کرده و به کار میگیرد. بدین ترتیب به عنوان مثال مدیر بانک پس از بررسی رایانهای بیلان اقتصادی یک بازرگان میتواند فراتر از منطق «وام میدهیم» یا «وام نمیدهیم» رفته و بگوید: «وام میدهیم اگر…» یا «وام نمیدهیم ولی…».
https://bit.ly/3t9sgCZ
نسخه نوشتاری:
https://bit.ly/2Mh0Omk
#لطفب_عسگرزاده #لطفی_زاده #منطق_فازی #پروفایل #اسلایدشو
@tavaanatech
لطفیزاده بنیان منطق فازی را در سال ۱۹۶۵ نهاد. در اثری که منتشر کرد به شرح ریاضیات نظریه مجموعه فازی پرداخت و در سال ۱۹۷۳ نظریه منطق فازی را ارائه کرد.
کاربرد این بخش در علوم نرمافزاری را میتوان به طور ساده اینگونه تعریف کرد: منطق فازی از منطق ارزشهای «صفر و یک» نرمافزارهای کلاسیک فراتر رفته و درگاهی جدید برای دنیای علوم نرمافزاری و رایانهها میگشاید، زیرا فضای شناور و نامحدود بین اعداد صفر و یک را نیز در منطق و استدلالهای خود به کار برده و به چالش میکشد. منطق فازی از فضای بین دو ارزش «برویم» یا «نرویم»، ارزشهای جدید «شاید برویم» یا «میرویم اگر» یا حتی «احتمال دارد برویم» را استخراج کرده و به کار میگیرد. بدین ترتیب به عنوان مثال مدیر بانک پس از بررسی رایانهای بیلان اقتصادی یک بازرگان میتواند فراتر از منطق «وام میدهیم» یا «وام نمیدهیم» رفته و بگوید: «وام میدهیم اگر…» یا «وام نمیدهیم ولی…».
https://bit.ly/3t9sgCZ
نسخه نوشتاری:
https://bit.ly/2Mh0Omk
#لطفب_عسگرزاده #لطفی_زاده #منطق_فازی #پروفایل #اسلایدشو
@tavaanatech