بخشی از کتاب «خودآموز دیکتاتورها»، نوشته رندال وود و کارمینه دولوکا با ترجمه بیژن اشتری که به تازگی منتشر شده است.
این مطلب خطاب به شخصی است که می‌خواهد دیکتاتور شود و تشنه آموختن فوت و فن‌های دیکتاتوری است:
«جوانان آرمان‌خواه، پر انرژی و پر شورند. اما دمدمی مزاج، بی‌باک، گستاخ و گه‌گاه خشن هم هستند و به راحتی آلت دست این و آن واقع می‌شوند. جوانان کشورت مخصوصا اگر بیکار، ناآرام و فقیر باشند، مستعد شورش و ریختن به خیابان‌ها هستند. پس اگر آن‌ها تمایل به تظاهرات دارند بهتر است که برای طرفداری از تو، و نه اپوزیسیون، به خیابان‌ها بیایند. حزب سیاسی، یا تشکیلات سیاسی نظامی‌ات تنها چیزی است که اهمیت دارد و اگر بتوانی جوان‌ها را وارد این حزب یا تشکیلات بکنی حرکت هوشمندانه‌ای کرده‌ای زیرا: جوان ها با باور به حزبت، ایدئولوژی‌ات و سازوکارهای حکومتی‌ات رشد می‌کنند و بزرگ می‌شوند و در نتیجه حیات رژیمت را برای نسل‌های بعد تضمین می‌کنند. جوان‌ها با تبدیل شدن به بخشی از رژیم‌ات، از دسترس اپوزیسیون خارج می‌شوند و در نتیجه این‌طوری می‌توانی اپوزیسیون را از حامیان و نیروهای بالقوه‌اش محروم کنی. جوان‌ها استعدادهای زیادی برای تبدیل شدن به گروه‌های فشار دارند و تو می‌توانی از وجودشان برای کتک زدن مخالفان و به هم ریختن تجمع‌اتشان استفاده کنی. هر گاه خواستی کسی یا کسانی را مجازات کنی بدون اینکه ردی از تو باقی بماند گروه فشارت را روانه کن‌.جوان‌ها به تو کمک می‌کنند که نظام دانشگاهی کشورت را همواره در کنترل داشته باشی. جوانان دانشجویی که طرفدارت هستند هرگز اجازه فعالیت آزادانه سیاسی به دانشجویان دگراندیش را نمی‌دهند. برای تشویق جوان‌ها به مشارکت در ماشین رژیم کاری کن که آنها از منافع خاصی برخوردار شوند: برخورداری آسان از وام‌های دانشجویی،سهمیه‌ها، بورسیه‌ها،مشاغل دولتی و غیره.
می‌توانی آن‌ها را از نظام وظیفه معاف کنی. خلاصه اگر به آن‌ها خوب رسیدگی کنی، آن‌ها حاضر می‌شوند با دل و جان پوست از سر نیروهای اپوزیسیون بکنند و همواره در خدمتت باشند.»
.
_ نظام‌های ایدئولوژیک اقتدارگرا در همه‌ی کشورها شبیه هم هستند. سازمان جوانان حزب نازی، سازمان جوانان حزب کمونیست و بسیج دانشجویی و... کارکردشان یکی است.


#دیکتاتوری #خامنه_ای #جوانان #بسیج #آتش_به_اختیار

@Tavaana_TavaanaTech

قهرمان کشتی فرنگی آسیا و دارنده مدال برنز جهان، در پلدختر چوپانی می‌کند.
محمد محرابی، که در وزن ۴۶ کیلوگرم در سال ۲۰۱۶ توانسته بود مدال برنز رقابت‌های جهانی کشتی فرنگی نوجوانان را کسب کند، اکنون در شرایط اسف‌باری در پل‌دختر سیل‌زده مشغول چوپانی‌ست.

او در مصاحبه با ایسنا گفت:
«پدرم از جانبازان جنگ تحمیلی بود و سال‌ها قبل فوت شد و تنها دارایی ما یک خانه در پلدختر بود که در سیل به صورت صد درصد تخریب شد.
برای تامین بخشی از نیاز‌های زندگی در کنار تحصیل در دانشگاه به چوپانی مشغولم.
گوسفندان یکی از بستگان‌مان است و تنها در ازای چوپانی مبلغی را ماهیانه دریافت می‌کنم.»

خبرنگار ایسنا در ادامه می‌نویسد:
«محرابی که بغض اجازه نمی‌داد راحت صحبت کند، اضافه کرد: پلدختر شهر کوچکی است و کار نیز به سختی پیدا می‌شود و اگر شغلی باشد اولویت با منِ ورزشکار نیست. هر روزی که به چوپانی مشغول هستم احساس می‌کنم از اهداف ورزشی‌ام دور و دورتر می‌شوم.»

#ایران
#جوانان
#بیکاری
#کشتی
#جمهوری_اسلامی

@Tavaana_TavaanaTech