«کوه خواجه»ی زابل، #تخت_جمشید خشتی ایران
«آخ اگه بارون بزنه!»
اگر هنوز این بنای خشتی پابرجاست به دلیل خشکسالی سالهای اخیر سیستان و بلوچستان است و اگر بارندگیها حتا در شرایط سالانه انجام میشد، امروز دیگر کوه خواجه نمیتوانست خودنمایی کند.
اول اردیبهشت ۱۳۴۵ کوه خواجه توسط وزارت فرهنگ و هنر با شماره ثبت ۵۴۰ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید. «ارنست امیل هرتسفلد»، باستانشناس و ایرانشناس آلمانی که در سالهای ۱۹۲۳ تا ۱۹۲۵ میلادی بخشهایی از پاسارگاد و تخت جمشید را برای اولینبار مورد کاوش قرار داده بود، با بررسی کوه خواجه و آثار باستانی آن، نام «تخت جمشید خشتی» را برای این مجموعه کاخها برگزیده بود. کوه خواجه یا کوه اوشیدا که به کوه رستم نیز شهرت دارد، تنها عارضهی طبیعی در دشت سیستان است که در ۳۰ کیلومتری جنوب غربی شهر #زابل قرار دارد. اوشیدا در زبان #فارسی به معنای ابدی است. کوه خواجه از مهمترین آثار باستانی دورههای #اشکانی، #ساسانی- #اسلامی به شمار میآید.
این کوه ذوزنقیای شکل نزد پیروان سه دین #اسلام و #مسیحیت و #زرتشت، کوهی مقدس است. این #کوه از سنگهای بازالت سیاهرنگ تشکیل شده و با ارتفاع ۶۰۹ متر از سطح دریا، مانند جزیرهی در میانهی دریاچهی هامون قرار گرفته است. در اطراف این کوه آثار باستانی بسیاری قرار دارد که از دورههای ساسانیان، اشکانیان باقی مانده است. از اماکن دورهی اسلامی و همینطور معبد بودایی نیز در اطراف این کوه میتوان نشان گرفت.
کوه خواجه برای اولینبار در سال ۱۹۱۶ میلادی توسط «اورل اشتین»، باستانشناس انگلیسی کشف شد.این باستانشناس بیشتر به خاطر کاوشهایش در آسیای میانه شناخته شده است. در سال ۱۹۶۱ باستانشناس دیگری که معماری ایتالیایی بود به نام «گوئلینی» کاوشهای محدود دیگری در آثار کوه خواجه انجام داد.
از #آثارباستانی اطراف این کوه میتوان به مجموعهای از کاخها، فلعهی کهک کهزاد، قلعهی چهل دختر، قلعهی سرسنگ، آرامگاه خواجه غلطان، ساختمان پیرگندم بریان، خانهی شیطان و قبرهای دوران اسلامی اشاره کرد. یکی از مهمترین و شاخصترین این بناهای #باستانی این منطقه، آتشکدهای قدیمی است که باستانشناسان قدمت آن را به قرن اول پیش از میلاد بازمیگردانند. این آتشکده دارای یک تالار مرکزی در وسط و راهروهایی در اطراف آن است. کوه خواجه در واقع قلعهای عظیم و دژ شهری منحصر به فردی است که از دورهی اشکانیان و #ساسانیان باقی مانده است. از دیگر بناهای تاریخی موجود در کوه خواجه، کاخی است که به دورهی ساسانیان تعلق دارد که #معماری منحصر به فرد آن دیدنی است.
در جلو این کاخ حیاطی با منظرهای بسیار زیبا قرار گرفته است. در بخش جنوبی این تپه، معبدی خشتی وجود دارد که مربوط به دورهی پیش از اسلام است. این #معبد کرچک چهل گنجه نام دارد. ازبناهای پس از اسلام میتوان به مقبرهی خواجه مهدیبنمحمدبن خلیفه اشاره کرد که در جوار زیارتگاههای خواجه قلتان و پیرگندم بریان واقع شده است.
بیشتر بخوانید:
http://bit.ly/1yVbfP3
اگر این #بنای_تاریخی را دیدهاید و یا اطلاعات بیشتری از آن دارید با ما در میان بگذارید
@Tavaana_TavaanaTech
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇
«آخ اگه بارون بزنه!»
اگر هنوز این بنای خشتی پابرجاست به دلیل خشکسالی سالهای اخیر سیستان و بلوچستان است و اگر بارندگیها حتا در شرایط سالانه انجام میشد، امروز دیگر کوه خواجه نمیتوانست خودنمایی کند.
اول اردیبهشت ۱۳۴۵ کوه خواجه توسط وزارت فرهنگ و هنر با شماره ثبت ۵۴۰ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید. «ارنست امیل هرتسفلد»، باستانشناس و ایرانشناس آلمانی که در سالهای ۱۹۲۳ تا ۱۹۲۵ میلادی بخشهایی از پاسارگاد و تخت جمشید را برای اولینبار مورد کاوش قرار داده بود، با بررسی کوه خواجه و آثار باستانی آن، نام «تخت جمشید خشتی» را برای این مجموعه کاخها برگزیده بود. کوه خواجه یا کوه اوشیدا که به کوه رستم نیز شهرت دارد، تنها عارضهی طبیعی در دشت سیستان است که در ۳۰ کیلومتری جنوب غربی شهر #زابل قرار دارد. اوشیدا در زبان #فارسی به معنای ابدی است. کوه خواجه از مهمترین آثار باستانی دورههای #اشکانی، #ساسانی- #اسلامی به شمار میآید.
این کوه ذوزنقیای شکل نزد پیروان سه دین #اسلام و #مسیحیت و #زرتشت، کوهی مقدس است. این #کوه از سنگهای بازالت سیاهرنگ تشکیل شده و با ارتفاع ۶۰۹ متر از سطح دریا، مانند جزیرهی در میانهی دریاچهی هامون قرار گرفته است. در اطراف این کوه آثار باستانی بسیاری قرار دارد که از دورههای ساسانیان، اشکانیان باقی مانده است. از اماکن دورهی اسلامی و همینطور معبد بودایی نیز در اطراف این کوه میتوان نشان گرفت.
کوه خواجه برای اولینبار در سال ۱۹۱۶ میلادی توسط «اورل اشتین»، باستانشناس انگلیسی کشف شد.این باستانشناس بیشتر به خاطر کاوشهایش در آسیای میانه شناخته شده است. در سال ۱۹۶۱ باستانشناس دیگری که معماری ایتالیایی بود به نام «گوئلینی» کاوشهای محدود دیگری در آثار کوه خواجه انجام داد.
از #آثارباستانی اطراف این کوه میتوان به مجموعهای از کاخها، فلعهی کهک کهزاد، قلعهی چهل دختر، قلعهی سرسنگ، آرامگاه خواجه غلطان، ساختمان پیرگندم بریان، خانهی شیطان و قبرهای دوران اسلامی اشاره کرد. یکی از مهمترین و شاخصترین این بناهای #باستانی این منطقه، آتشکدهای قدیمی است که باستانشناسان قدمت آن را به قرن اول پیش از میلاد بازمیگردانند. این آتشکده دارای یک تالار مرکزی در وسط و راهروهایی در اطراف آن است. کوه خواجه در واقع قلعهای عظیم و دژ شهری منحصر به فردی است که از دورهی اشکانیان و #ساسانیان باقی مانده است. از دیگر بناهای تاریخی موجود در کوه خواجه، کاخی است که به دورهی ساسانیان تعلق دارد که #معماری منحصر به فرد آن دیدنی است.
در جلو این کاخ حیاطی با منظرهای بسیار زیبا قرار گرفته است. در بخش جنوبی این تپه، معبدی خشتی وجود دارد که مربوط به دورهی پیش از اسلام است. این #معبد کرچک چهل گنجه نام دارد. ازبناهای پس از اسلام میتوان به مقبرهی خواجه مهدیبنمحمدبن خلیفه اشاره کرد که در جوار زیارتگاههای خواجه قلتان و پیرگندم بریان واقع شده است.
بیشتر بخوانید:
http://bit.ly/1yVbfP3
اگر این #بنای_تاریخی را دیدهاید و یا اطلاعات بیشتری از آن دارید با ما در میان بگذارید
@Tavaana_TavaanaTech
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇
توانا
«کوه خواجه»ی زابل، تخت جمشید خشتی ایران
در یازدهم مارس سال ۲۰۰۱، تندیسهای دوگانهی بودا در افغانستان که بیش از هزار و ششصدسال سابقهی تاریخی داشتند در حملهی دو شبانهروزی نیروهای بنیادگرای اسلامی طالبان نابود شدند
این مجسمههای با این استناد شرعی که هر شکلی از تجسم و تصویر انسان و یا حیوان از مصادیق بتپرستی و شرک است نابود شدند. در بیستو ششم فوریه همان سال، شورای علما و دیوان عالی یا همان «استره محکمه» طالبان به دستور ملا محمد عمر، رهبر آن زمان این گروه، کلیه آثاری که به تعبیر آنها «غیر اسلامی» بود میبایست ویران شود.
دو مجسمه #بودا در #باميان و تمامی مجسمههای تاريخی که در موزه های کابل و ديگر شهرهای #افغانستان نگهداری می شدند بر اساس این فتوای شرعی میبایست ویران میشدند.
عقلای جهان از کوفی عنان دبیر وقت سازمان ملل که با فرستادن نمایندهی خود به کابل و قندهار خواستار جلوگیری از تخریب بود تا دبیر کل یونسکو و رئیس موزهی متروپولیتن نیویورک از رهبران طالبان خواستند که از تخریب این مجسمهها صر نظر کنند اما فایدهای نبخشید.
«ساکنان باميان ميگويند با صدور فرمان تخريب مجسمههاي بودا توسط ملا عمر، جنگجويان طالبان از ولايات مختلف به باميان آمدند و به گفته عبدالستار از ساکنان مرکز باميان، طالبان براي اينکه اجرو ثواب بدست آورند بر مجسمهها شليک مي کردند: «روزي که بوداي باميان را انفجار دادند افراد #طالبان افتخاري به سوي بودا فير مي کردند و براي اين که همه شان ثواب بدست آورند حتا با کلاشينکوف هم مي زدند.عبدالستار ميگويد طالباني که در تخريب بودا سهم داشتند آن روز را جشن گرفته بودند و به اين باور بودند که با سهم گيري در تخريب بودا از آتش دوزخ معاف مي شوند: «آن روز را جشن گرفته بودند از کل ولايات مثلي که فعلا هم از پاکستان مي آيند کليد بهشت را مي گيرند و خود را منفجر مي کنند آن روز هم مي گفتند هر کس که بت را بشکند از آتش دوزخ معاف مي شوند.» (دویچهوله)
البته برای ایرانیانی که آیتالله صادق خلخالی و ابتدای انقلاب اسلامی را به یاد دارند این رفتار طالبان چندان تعجببرانگیز نیست.
در اردیبهشت ۱۳۵۹ با وجود مخالفت دولت مهدی بازرگان و بنیصدر، آرامگاه رضاشاه به دستور خلخالی که حاکم شرع وقت بود #تخریب شد. خلخالی تلاش داشت که آرامگاه فردوسی و #تخت_جمشید را هم تخریب کند که در این امر ناکام ماند.
#خلخالی پیش از آن با نوشتن کتابی با نام «کوروش دروغین و جنایتکار» او را قاتلی بالفطره ولواطکار معرفی کرده بود.
#Tavaana_TavaanaTech
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇
این مجسمههای با این استناد شرعی که هر شکلی از تجسم و تصویر انسان و یا حیوان از مصادیق بتپرستی و شرک است نابود شدند. در بیستو ششم فوریه همان سال، شورای علما و دیوان عالی یا همان «استره محکمه» طالبان به دستور ملا محمد عمر، رهبر آن زمان این گروه، کلیه آثاری که به تعبیر آنها «غیر اسلامی» بود میبایست ویران شود.
دو مجسمه #بودا در #باميان و تمامی مجسمههای تاريخی که در موزه های کابل و ديگر شهرهای #افغانستان نگهداری می شدند بر اساس این فتوای شرعی میبایست ویران میشدند.
عقلای جهان از کوفی عنان دبیر وقت سازمان ملل که با فرستادن نمایندهی خود به کابل و قندهار خواستار جلوگیری از تخریب بود تا دبیر کل یونسکو و رئیس موزهی متروپولیتن نیویورک از رهبران طالبان خواستند که از تخریب این مجسمهها صر نظر کنند اما فایدهای نبخشید.
«ساکنان باميان ميگويند با صدور فرمان تخريب مجسمههاي بودا توسط ملا عمر، جنگجويان طالبان از ولايات مختلف به باميان آمدند و به گفته عبدالستار از ساکنان مرکز باميان، طالبان براي اينکه اجرو ثواب بدست آورند بر مجسمهها شليک مي کردند: «روزي که بوداي باميان را انفجار دادند افراد #طالبان افتخاري به سوي بودا فير مي کردند و براي اين که همه شان ثواب بدست آورند حتا با کلاشينکوف هم مي زدند.عبدالستار ميگويد طالباني که در تخريب بودا سهم داشتند آن روز را جشن گرفته بودند و به اين باور بودند که با سهم گيري در تخريب بودا از آتش دوزخ معاف مي شوند: «آن روز را جشن گرفته بودند از کل ولايات مثلي که فعلا هم از پاکستان مي آيند کليد بهشت را مي گيرند و خود را منفجر مي کنند آن روز هم مي گفتند هر کس که بت را بشکند از آتش دوزخ معاف مي شوند.» (دویچهوله)
البته برای ایرانیانی که آیتالله صادق خلخالی و ابتدای انقلاب اسلامی را به یاد دارند این رفتار طالبان چندان تعجببرانگیز نیست.
در اردیبهشت ۱۳۵۹ با وجود مخالفت دولت مهدی بازرگان و بنیصدر، آرامگاه رضاشاه به دستور خلخالی که حاکم شرع وقت بود #تخریب شد. خلخالی تلاش داشت که آرامگاه فردوسی و #تخت_جمشید را هم تخریب کند که در این امر ناکام ماند.
#خلخالی پیش از آن با نوشتن کتابی با نام «کوروش دروغین و جنایتکار» او را قاتلی بالفطره ولواطکار معرفی کرده بود.
#Tavaana_TavaanaTech
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇