ریش‌خند ۱۵: ببرزاده‌های ۱۸ تیر

طنز علیرضا رضایی

https://youtu.be/B_uDkxze6bg

اروجعلی ببرزاده، سربازی که سال‌ها پیش در پرونده کوی دانشگاه به سرقت یک ریش‌تراش از دانشجویان، متهم و محکوم شده بود، حالا به درجه سرهنگی رسیده و چند سال پیش خبر رسید که رییس کلانتری مسعودیه در تهران شده بود.
این ویدیو را زنده‌یاد علیرضا رضایی هفت سال پیش درست کرد و آموزشکده توانا چندین بار منتشر کرده است.

#یاری_مدنی_توانا #۱۸تیر۷۸ #کوی_دانشگاه #اوروجعلی_ببرزاده

@Tavaana_TavaanaTech

دکتر حسن باقری‌نیا، استاد ممنوع‌التدریس و به زور بازنشسته شده دانشگاه، درایت ویدیو روایت خود از ۱۸ تیر ۱۳۷۸ و حمله به کوی دانشگاه تهران بیان می‌کند.

این واقعه و جنایت نیروهای حکومتی، تاثیر عمیقی بر دیدگاه‌های بسیاری از افراد گذاشته است. دکتر باقری‌نیا می‌گوید:
«هرگز در باورم نمی‌گنجید نظام سیاسی که خود را مدعی اخلاق و دیانت می‌داند این گونه دانشجویانش را به خاک و خون بکشد.
این حادثه نقطه عطفی در زندگی من بود تا حسابم را از عمله قدرت جدا کنم.
از آن روز به تدریج فهمیدم نظام ولایت فقیه چگونه جمعی مداح، روضه خوان و بسیجی آتش به اختیار را برای سرکوب دگراندیشان به کار می‌گیرد. چگونه مساجد را به پایگاه‌هایی برای حفظ قدرت خود تبدیل می‌نماید.
چگونه از رهبر شخصیتی قدسی می‌سازد تا جمعی او را پرستش کنند و چشم و گوش بسته در اختیار او باشند؛ منویات او را حدس بزنند و مخالفان سیاسی او را قلع و قمع نمایند.»

- روش سرکوب جمهوری اسلامی در جریان کوی دانشگاه البته مسبوق به سابقه بود. در دهه شصت خیلی خشن‌تر از آن هم رفتار کرده بودند، ولی فضای جنگی کشور، هیجانات انقلاب ۵۷، وجود رهبر کاریزماتیک، چشم‌ها را از دیدن جنایت و تامل درباره آن بازداشته بود.
در دهه هفتاد، نیروهای انصار حزب‌الله با هدایت سپاه و خامنه‌ای شکل گرفتند و مجری فرامین فراقانونی خامنه‌ای شدند و تلاش کردند تا هر صدایی را سرکوب کنند. رفتار آن‌ها شبیه گارد آهنین در کشور رومانی بود.
کوی دانشگاه نمود علنی وحشی‌گری جمهوری اسلامی و ناتوانی دولت و حتی همراهی او با تندروها برای سرکوب دانشجویان بود.

#کوی_دانشگاه #۱۸تیر۷۸ #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech