«بعد از آزادی از زندان ترجیح دادم خانه نشین و تنها بمونم ولی شرافتم رو نفروشم، شرافت انسانی بالاتر از تولید هنر است. ما هم می‌تونستیم اینجا با خیلی‌ها کار کنیم، ولی ترجیح دادیم شرافتمندانه این عمر کوتاه رو تمام کنیم. خودت بهتر می‌دونی سیم میکروفونی که تو دستت گرفتی کجا وصل شده.»

متن فوق را مهدی رحبیان، هنرمند معترض، در شبکه اجتماعی ایکس منتشر کرده است.
در مهر ۱۳۹۲ در ساری در استان مازندران، نیروهای امنیتی سپاه پاسداران مهدی رجبیان و حسین رجبیان – دو برادر #هنرمند – را به همراه یوسف عمادی، #آهنگساز، #نوازنده سه‌تار بازداشت کردند.

مهدی از اعضای آکادمی گرمی است که به عنوان زندانی سیاسی چندین سال را در زندان اوین سپری کرده است. رجبیان اولین آهنگسازی است که جایزه اقلیت سازمان ملل را دریافت کرده است.
مهدی رجبیان دو ماه را در انفرادی سپری کرد، به سه سال زندان تعزیری و سه سال تعلیقی محکوم شد. در دوران حبس چندین بار اعتصاب غذا کرد و بیمار شد.
او برای حکم جریمه نقذی‌اش، اعلام کرد که سه‌تارش که تنها دارایی‌اش است، به فروش می‌رساند.
مهدی رجبیان در هنگام دستگیری در حال ضبط آلبوم پژوهشی تاریخ ایران به روایت سه‌تار بود که با توقیف استودیو شخصی وی تمامی هاردهای محتوی صداهای ضبط شده توقیف و این پروژه به حالت مسکوت درآمد.
او بعد از آزادی چندین جایزه بین‌المللی را برد. اما بیماری‌های ناشی از حبس همچنان همراه او هستند. (اسلاید دوم تصویری است که یکی از نزدیکان او برای ما ارسال کرده و نشان می‌دهد او برای بیماری‌هایی که یادگار زندان هستند، هر روز چقدر دارو مصرف می‌کند.)

مهدی رحبیان، با وجود همه مشکلاتی که به او تحمیل شد و از نظر مالی در تنگنا قرار گرفت، اما هرگز شرافتش را زیر پا نگذاشت و با حکومت همکاری نکرد. او حالا به هنرمندانی که در مراسم‌های حکومتی شرکت می‌کنند و با رژیم همکاری می‌کنند، گلایه‌مند است و آن‌ها را به زندگی شرافتمندانه دعوت می‌کند.

#مهدی_رجبیان #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech