مونا بختیاری، خواهر جاویدنام پویا بختیاری، ضمن انتشار این ویدیو نوشت:

«‏این ویدیو برای زمستون سال ۱۳۹۹
اینجا دومین باری هست که عموم از زندان آزاد میشد
مهرداد وقتی مامانو بغل کرد گفت کاش میدیدیم پویا هم یه روز آزاد بشه
اتفاقا پویا آزاد شد
ولی بابا اسیر شد
مامان اسیر شد
و دوباره مهرداد هم اسیر شد
هممون اسیریم
به امید آزادی ایران»

- ناهید شیرپیشه مادر پویا و مونا، منوچهر بختیاری،پدرشان و مهرداد بختیاری عموشان اکنون در بند رژیم جمهوری اسلامی هستند.


#پویا_بختیاری #منوچهر_بختیاری #ناهید_شیرپیشه #مهرداد_بختیاری #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

منوچهر فلاح زندانی سیاسی زندان لاکان رشت را دریابیم...

«منوچهر فلاح زندانی محبوس در زندان لاکان رشت از اول مرداد دست به اعتصاب غذا زده و طبق اخبار واصله حال و روز او پس از ۲۲ روز اعتصاب با توجه به مشکلاتی که از قبل داشت،چندان مساعد نیست.او از ۲۸ خرداد سال ۱۴۰۲ زندانی است و در یک پرونده با عنوان اتهامی تبلیغ علیه نظام یازده ماه حکم گرفت که در تاریخ ۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۳ این حکم به پایان رسید اما بابت پرونده دیگری او بعد از نزدیک به ۱۴ ماه بازداشت موقت، همچنان بلاتکلیف در زندان به سر می‌برد. در شهریور ۱۴۰۲ برای فلاح وثیقه ۴۰۰ میلیونی صادر شد.این وثیقه تامین شد و مراحل قانونی آن برای آزادی منوچهر فلاح انجام شد و حتی در بند برای او جشن آزادی گرفته شد ولی متاسفانه این اتفاق نیفتاد و از آزادی او ممانعت به عمل آمد.این روزها هم زمان با اعتصاب او وثیقه‌اش را به ناگهان به ۵ میلیارد افزایش داده‌اند.
انتظار می‌رفت بعد از ماه‌ها بلاتکلیفی،روند امور با گشایش جلو می‌رفت اما متاسفانه گره‌ها برای منوچهر فلاح بیشتر و بیشتر شده است.
همزمان چند تن از هم‌بندی‌های #منوچهر_فلاح آقایان: عیسی چولاندیم،هومن طاهری،جمشید عزیزی،ساسان خانزاده و محمد میری در همراهی با منوچهر فلاح از روز یکشنبه ۲۱ مرداد دست به اعتصاب غذا زده‌اند.جای تعجب و شگفتی است که چرا برخی از دست اندرکاران می‌گذراند کار زندانیان تا این اندازه بیخ پیدا کند. اساسا پیدا کردن راه حلی برای حل معضلات زندانیان، تنها نجات زندانی نیست ،بلکه کاهنده بحران‌ها و گرفتاری‌های سیستم قضایی هم هست.
با توجه به اینکه اینجانب یک سال را پیوسته و مدام با منوچهر فلاح در یک بند گذرانیده ام،به جرات می توانم بگویم نظیر او در زندان را ندیده ام او الگوی اخلاقی بسیار شایسته بود طوری که او را ابوالحسن خرقانی بند میثاق نامیدم.وکیل بندی که به جای دستور دادن به بقیه زندانی‌ها، بیشتر از همه کار می‌کرد.وقتی برخی از زندانی‌ها مسئولیت‌های تقسیم شده خود را انجام نمی‌دادند،منوچهر بی آنکه به آن افراد اعتراض کند،کار ناتمامشان را تمام می‌کرد بدون تذکری به آن افراد.وقتی علت رفتارش را از او پرسیدم، گفت: اینجا باید دلی کار کنیم.او حواسش به همه چیز و همه کس بود.منوچهر در آشپزی ید طولایی دارد علاوه بر درست کردن غذاهای تازه و خوشمزه،تمام محتویات غذاهای زندان را زیر و رو می‌کند و اغلب هم کارهای پیرامون آن را خودش انجام می‌دهد و باید با کلی خواهش از او بخواهیم بخشی از کارها را هم به دیگران بسپارد و عجیب اینکه یک بار هم نه ناله‌ای از او شنیده شده و نه شکوه‌ای از ناسپاسی‌های خواسته و ناخواسته.تمام رفتار این مرد معلمانه و درس‌آموز است.در ایامی که سریال یوسف از تلویزیون باز پخش می‌شد،تقریبا تمام زندانیان هر شب ساعت ۱۰ پای این سریال بودند در یکی از شب‌ها،یکی از هم بندی‌ها پیش از این سریال مشغول دیدن فیلمی بود،زمانی که سریال یوسف شروع شد تمام بند طبق روال هر شب آمدند برای تماشای سریال،ناگهان دیدم منوچهر به اتاقش رفت و آن شب سریال را ندید. فردای آن شب به او گفتم منوچهر من حواسم به تو هست که تا کجا فضیلت مدارانه عمل می‌کنی حتی وقتی که دموکراسی حداکثری پیروز شده، تو به خاطر یک نفر که نتوانست برنامه‌اش را ببیند با وجود اینکه توافق جمعی در آن ساعت دیدن سریال یوسف بود،تو در همراهی عاطفی با آن دوست حتی از نگاه کردن سریالی که هر شب دنبال می‌کردی،دست کشیدی.این خاطره تنها یک نمونه کوچک از روح بزرگ منوچهر در یک زندگی جمعی است‌.چنین جوان شریف و نجیبی اکنون ۲۲ روز است لب بر طعام بسته است از سوی دیگر منوچهر پدر و مادرش را از دست داده و تنها دارایی معنوی او یک دختر نوجوان چشم به راه است.او یک کارگر شریف است که از بچگی با دسترنج خود و هیچ رانتی سختی‌ها و شکست های زیادی را از سر گذرانیده اما ناامید نشده است. در این جهان بسیار کمند کسانی که بیشتر از همه زحمت بکشند و کمتر از همه ادعا داشته باشند.آن هم در یک زندگی جمعی شبانه روز حسن خلق مدام داشتن و از کوره به در نرفتن کار هر کسی نیست.صدای منوچهر جز به مهر و عشق هرگز بلند نشده،اخلاق وظیفه گرا و بل اخلاق فضیلت گرا اقتضا می‌کند که صدای او باشیم‌.متاسفانه برخی از زندانیان با وجود مصائب زیاد بنا به دلایل مختلف،تریبون و رسانه‌ای برای شنیدن صدای خود ندارند.منوچهر از آن زندانیان بی پناه و شریفی است که صدایی ندارد باید صدای او بود.جا دارد مقامات قضایی و دادگستری استان و به ویژه دادستان محترم رشت نسبت به پرونده او اقدام عاجل و شایسته ای نمایند و بعد از ۱۴ ماه بلاتکلیفی متساهلانه و خیرخواهانه راهی را برای گشایش پرونده او بگشایند.مسلما حسنات و برکات این اقدام شایسته،خیری تنها شخصی برای یک زندانی ندارد و بلکه خیریت عمومی پشت آن خواهد بود.»

برگرفته از کانال تلگرام عزیز قاسم‌زاده

#یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech