‌
خواهر جاویدنام میلاد سعیدیان‌جو، از ایذه به تهران رفته و بر سر مزار جان‌باختگان انقلاب ملی ایران حضور پیدا کرده است.

او با انتشار این ویدیو از دیدارش با مادر سیاوش محمودی بر سر مزار سیاوش، نوشت:
«‏نسل بعدی که می‌رسد از راه از زمین و زمان نمی‌ترسد، شیرهایی بزرگ خواهیم کرد که از سگ طالبان(داعشی‌ها) نمی‌ترسد. ما مادران نسل فرداییم. آه ای طالبان(داعشیان) چه خواهی کرد. نسل بعدی میان گهواره است با هزاران جوان چه خواهی کرد فرض کن چادری برسرکردیم فرض کن درخانه می‌مانیم ولی درگوش طفل خود هرشب شعرآزادی است که می‌خوانیم.
ما نسل امروزی از مادران خود یاد گرفتیم که آزاد زندگی کنیم و اجازه ندهیم دشمن بر ما تسلطی داشته باشد، مادر سیاوش در آغوش گرفتمت تا در ذهنم هک بشود که در عین غم داشتن زانوی غم بغل نکردیم و قویتر از دیروزیم »
@zahra_saeidianjou1996

#میلاد_سعیدیان_جو
#سیاوش_محمودی
#کیان_پیرفلک #آرتین_رحمانی #آروین_ململی_گلزاری #علی_مولایی #رضا_شریعتی #اشرف_نیک_بخت #دنیا_فرهادی #حامد_سلحشور #سهپر_مقصودی #حسین_سعیدی #محمود_احمدی #امیرحسین_قربانی#صائب_سرقلی #مهسا_امینی‌ #یادمون_نمیره #نه_فراموش_میکنیم_نه_میبخشیم #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

مراسم سالگرد جاویدنام صائب سرقلی در یکی از روستاهای شهر ایذه در استان خوزستان برگزار شد.
صائب سرقلی ۲۹ساله اهل ایذه در جریان قیام سراسری در روز ۲۴مهر ۱۴۰۱ تماس با خونواده داشت بعد از چند روز بی‌خبری خانواده ماموران امنیتی خبر دادن که صائب در تصادف کشته شده اما در مراجعه پدرش به پزشک قانونی مشخص شد که صائب زیر شکنجه ماموران حکومتی به قتل رسید.
روز ۳ آبان ماموران امنیتی به آن‌ها خبر می‌دهند که صائب در یک تصادف در دره افتاده و کشته شده، پدر صائب برای دیدن جنازه پسرش به پزشکی قانونی اهواز مراجعه می‌کند و می‌بیند که دست‌های صائب زیرشکنجه شکسته، پشت‌ سرش در اثر ضرباتی ورم کرده وصورت و پیشانی‌اش کبود شده است.
ماموران به پدر صائب می‌گویند که باید چند نفر از دوستان صائب را به آنها معرفی کند تا جنازه را تحویل بدهند.
اما وقتی با مقاومت پدر او مواجه می‌شوند بعد از چند ساعت تماس می‌گیرند و می‌گویند که جنازه را در صورتی که مراسم را بی‌سر و صدا برگزار کنند، تحویل می‌دهند.
خاکسپاری صائب بدون به جا آوردن مراسم انجام شد و ۲روز بعد از خاکسپاری ماموران شهرداری ایذه به دستور ماموران امنیتی و اطلاعاتی بنرهای تسلیت را از دیوار خانه آنها کندن.صائب آرماتور بند بود و در ماهشهر و هندیجان کار می‌کرد آرزوی او هم رسیدن به یک زندگی نرمال در ایران بود.

#صائب_سرقلی #ایذه #نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech