حسین بیات، حقوقدان و وکیل دادگستری، در گفتگو با «امتداد» گفت:
«قانون حجاب، انسان‌بودگی زن را تا حد شی‌ءبودگی تقلیل داده و او را ابزار تحریک مرد قلمداد کرده.»
این حقوقدان در ادامه قانون عفاف و حجاب را «قانونی؛ حق‌ستیز و زن‌ستیز» می‌نامد که «زن را از قالب یک انسان خردمدار صاحب عقل، درایت، احساس و عاطفه و البته اخلاقدار،» تهی می‌کند.
در پایان این حقوقدان تاکید می‌کند تلاش جمهوری اسلامی برای سرکوب جامعه و زنان «بدون شک، تلاشی محکوم به شکست است.»
قانون موسوم به «عفاف و حجاب»، با مخالفت گروهی از روحانیون حقوقدانان و عامه مردم مواجه شده چرا که نه در شکل و نه در محتوا، قانونی محترم، قابل اعتنا و مغتنم نیست و حتی به گفته روحانیون «به هیچ وجه قابل ملاحظه و تصحیح نیست و شرعیت ندارد.»
#نه_به_ححاب_اجباری #نه_به_پوشش_اجباری #حجاب #زن_زندگی_آزادی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
«قانون حجاب، انسان‌بودگی زن را تا حد شی‌ءبودگی تقلیل داده و او را ابزار تحریک مرد قلمداد کرده.»
این حقوقدان در ادامه قانون عفاف و حجاب را «قانونی؛ حق‌ستیز و زن‌ستیز» می‌نامد که «زن را از قالب یک انسان خردمدار صاحب عقل، درایت، احساس و عاطفه و البته اخلاقدار،» تهی می‌کند.
در پایان این حقوقدان تاکید می‌کند تلاش جمهوری اسلامی برای سرکوب جامعه و زنان «بدون شک، تلاشی محکوم به شکست است.»
قانون موسوم به «عفاف و حجاب»، با مخالفت گروهی از روحانیون حقوقدانان و عامه مردم مواجه شده چرا که نه در شکل و نه در محتوا، قانونی محترم، قابل اعتنا و مغتنم نیست و حتی به گفته روحانیون «به هیچ وجه قابل ملاحظه و تصحیح نیست و شرعیت ندارد.»
#نه_به_ححاب_اجباری #نه_به_پوشش_اجباری #حجاب #زن_زندگی_آزادی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
تحسین شهامت مدنی پرستو احمدی در شبکه‌های اجتماعی
اجرای «کنسرت کاروانسرا» توسط پرستو احمدی، خواننده و آهنگساز ایرانی، موجی از تحسین و حمایت در شبکه‌های اجتماعی به راه انداخته است. این اجرا که بدون حجاب اجباری و در یکی از کاروانسراهای تاریخی ایران ضبط شده بود، به نمادی از مقاومت مدنی در برابر محدودیت‌های جنسیتی و فرهنگی تبدیل شد. پرستو احمدی در این کنسرت، علاوه بر بازخوانی قطعه «خون جوانان وطن»، با اجرای ترانه «مرا ببوس» همراه با گروهی از نوازندگان، پیام اعتراض خود به آپارتاید جنسیتی و سرکوب آزادی‌های اجتماعی را به گوش مخاطبان رساند.
این اقدام شجاعانه با واکنش‌های گسترده و مثبتی در فضای مجازی مواجه شد. نیوشا صارمی، خبرنگار، این لحظه را «بخشی از تاریخ» خواند و نوشت: «ما تاریخ را تماشا کردیم. از پرستو احمدی، از صدایش، و از شجاعتی که در میانه‌ی تاریکی ایستاد و خواند، باید نوشت.»
رضا شفاخواه، وکیل دادگستری، این اجرا را الهام‌بخش دانست و گفت: «پرستو احمدی با یک کنسرت به همه فعالین یادآور شد به عمل کار برآید، به بیانیه و سخنرانی نیست.» او همچنین با اشاره به تلاش‌های قضایی برای پرونده‌سازی علیه این خواننده و گروهش تأکید کرد که جامعه حقوقی ایران در صورت بروز مشکلات قضایی، در کنار او خواهد ایستاد و او را در راهروهای دادگستری تنها نخواهد گذاشت.
مهتاب قربانی، نویسنده و فعال حقوق بشر، این کنسرت را یادآور ۴۵ سال مبارزه زنان ایرانی دانست و نوشت: «برای عشق پرستو احمدی به آزادی و هنرش می‌ایستم. ۴۵ سال است که زنان با وجود آپارتاید جنسیتی در ایران، مبارزه می‌کنند و برای داشتن ساده‌ترین حقوق خودشان می‌جنگند.»
برخی کاربران نیز این اجرا را نمادی از مقاومت و مبارزه دانستند. یکی از کاربران نوشت: «این یک کنسرت فرضی نیست؛ این یک مبارزه است. یک زن، ایستاده در قلب تاریخ، با صدای ممنوعه‌اش، بدن ممنوعه‌اش، و موی ممنوعه‌اش، یک ایدئولوژی را به سخره می‌گیرد.»
صفحه کرن موزیک این رویداد را با اجرای تاریخی قمرالملوک وزیری در سال ۱۳۰۳ مقایسه کرد و نوشت: «صد سال پیش قمرالملوک وزیری اولین بار بدون حجاب در گراند هتل کنسرت داد. صدای قمر زنجیرها را که در اطراف جامعه موسیقی ایران وجود داشت، سست کرد. امروز نیز اجرای پرستو احمدی، یادآور همان مقاومت و شکستن زنجیرهاست.»
«کنسرت کاروانسرا» نه فقط یک اجرای موسیقی، بلکه بیانیه‌ای مدنی و اجتماعی بود که شجاعت و اراده زنان ایرانی در مواجهه با سرکوب را به نمایش گذاشت.
#پرستو_احمدی #نه_به_ححاب_اجباری #صدای_زن #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
اجرای «کنسرت کاروانسرا» توسط پرستو احمدی، خواننده و آهنگساز ایرانی، موجی از تحسین و حمایت در شبکه‌های اجتماعی به راه انداخته است. این اجرا که بدون حجاب اجباری و در یکی از کاروانسراهای تاریخی ایران ضبط شده بود، به نمادی از مقاومت مدنی در برابر محدودیت‌های جنسیتی و فرهنگی تبدیل شد. پرستو احمدی در این کنسرت، علاوه بر بازخوانی قطعه «خون جوانان وطن»، با اجرای ترانه «مرا ببوس» همراه با گروهی از نوازندگان، پیام اعتراض خود به آپارتاید جنسیتی و سرکوب آزادی‌های اجتماعی را به گوش مخاطبان رساند.
این اقدام شجاعانه با واکنش‌های گسترده و مثبتی در فضای مجازی مواجه شد. نیوشا صارمی، خبرنگار، این لحظه را «بخشی از تاریخ» خواند و نوشت: «ما تاریخ را تماشا کردیم. از پرستو احمدی، از صدایش، و از شجاعتی که در میانه‌ی تاریکی ایستاد و خواند، باید نوشت.»
رضا شفاخواه، وکیل دادگستری، این اجرا را الهام‌بخش دانست و گفت: «پرستو احمدی با یک کنسرت به همه فعالین یادآور شد به عمل کار برآید، به بیانیه و سخنرانی نیست.» او همچنین با اشاره به تلاش‌های قضایی برای پرونده‌سازی علیه این خواننده و گروهش تأکید کرد که جامعه حقوقی ایران در صورت بروز مشکلات قضایی، در کنار او خواهد ایستاد و او را در راهروهای دادگستری تنها نخواهد گذاشت.
مهتاب قربانی، نویسنده و فعال حقوق بشر، این کنسرت را یادآور ۴۵ سال مبارزه زنان ایرانی دانست و نوشت: «برای عشق پرستو احمدی به آزادی و هنرش می‌ایستم. ۴۵ سال است که زنان با وجود آپارتاید جنسیتی در ایران، مبارزه می‌کنند و برای داشتن ساده‌ترین حقوق خودشان می‌جنگند.»
برخی کاربران نیز این اجرا را نمادی از مقاومت و مبارزه دانستند. یکی از کاربران نوشت: «این یک کنسرت فرضی نیست؛ این یک مبارزه است. یک زن، ایستاده در قلب تاریخ، با صدای ممنوعه‌اش، بدن ممنوعه‌اش، و موی ممنوعه‌اش، یک ایدئولوژی را به سخره می‌گیرد.»
صفحه کرن موزیک این رویداد را با اجرای تاریخی قمرالملوک وزیری در سال ۱۳۰۳ مقایسه کرد و نوشت: «صد سال پیش قمرالملوک وزیری اولین بار بدون حجاب در گراند هتل کنسرت داد. صدای قمر زنجیرها را که در اطراف جامعه موسیقی ایران وجود داشت، سست کرد. امروز نیز اجرای پرستو احمدی، یادآور همان مقاومت و شکستن زنجیرهاست.»
«کنسرت کاروانسرا» نه فقط یک اجرای موسیقی، بلکه بیانیه‌ای مدنی و اجتماعی بود که شجاعت و اراده زنان ایرانی در مواجهه با سرکوب را به نمایش گذاشت.
#پرستو_احمدی #نه_به_ححاب_اجباری #صدای_زن #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech